Ta książka jest najlepszym dowodem że medycyna w średniowieczu nie była prymitywa, a historie że leczono tylko modlitwą można wsadzić między bajki. Co można o tej książce powiedzieć ,,Wiedza lecznica św Hindegardy.
Książkę można polecić komuś, kto zajmuje się średniowieczną medycyną, oraz przeciętnemu człowiekowi, który lubi ,,domową" aptekę.

Ta książka jest najlepszym dowodem że medycyna w średniowieczu nie była prymitywa, a historie że leczono tylko modlitwą można wsadzić między bajki. Co można o tej książce powiedzieć ,,Wiedza lecznica św Hindegardy.
Książkę można polecić komuś, kto zajmuje się średniowieczną medycyną, oraz przeciętnemu człowiekowi, który lubi ,,domową" aptekę.

Chciałam bardzo dowiedzieć się, jak leczono się w średniowieczu, a św. Hildegarda, oprócz wielu swoich zainteresowań, także tym się zajmowała. Ciekawość w pewnym stopniu zaspokoiłam, choć forma tej książki jest nieco irytująca. Autor traktuje wskazania świętej ze śmiertelną powagą i radzi stosować jej lekarstwa dziś, sugerując, że skuteczniejsze to będzie i mniej szkodliwe dla naszych organizmów niż leki konwencjonalnej medycyny. Znajdują się więc porady, by w razie migreny oblepić sobie głowę ciastem chlebowym z maki orkiszowej, czy nosić czapkę z futra borsuka. Takich porad nawet najbardziej nawiedzeni współcześni znachorzy nie ordynują. Choć kuracja na bazie orkiszu, chyba znajduje coraz więcej zwolenników.

Chciałam bardzo dowiedzieć się, jak leczono się w średniowieczu, a św. Hildegarda, oprócz wielu swoich zainteresowań, także tym się zajmowała. Ciekawość w pewnym stopniu zaspokoiłam, choć forma tej książki jest nieco irytująca. Autor traktuje wskazania świętej ze śmiertelną powagą i radzi stosować jej lekarstwa dziś, sugerując, że skuteczniejsze to będzie i mniej szkodliwe...

[Recenzja pochodzi z bloga: librimagistri.blogspot.com]

Kim była św. Hildegarda z Bingen? Co oznacza jej kompleksowe spojrzenie na człowieka? Czym wyróżnia się jej medycyna? Co takiego dokonała, że w tamtym roku papież Benedykt XVI ogłosił ją Doktorem Kościoła? Na te pytanie możemy znaleźć odpowiedzi w książce "Wiedza lecznicza św. Hildegady od A do Z". Autor powraca do porad świętej opracowanych 800 lat temu! Nie wszystkie są aktualne do dzisiaj. Mimo to z wielu możemy naprawdę wiele wynieść.

Podstawową zasadą medycyny św. Hildegardy jest korzystanie z naturalnych środków. Taką zasadę znajdziemy w jej programie zdrowia: "W celu utrzymania i odzyskania do zdrowia stosuj w pierwszej kolejności środki lecznicze pochodzenia naturalnego". Wszystkie przepisy są wytłumaczone klarownie. Myślę, że nikt nie powinien mieć problemów z przygotowaniem polecanych mikstur. Nie zawsze jednak zdobycie wszystkich składników będzie proste. Po część z nich trzeba udać się do zielarni.

W książce znajdują się setki porad. Podzielono je według schorzeń, na które są remedium. Stanowią one zasadniczą część książki. Oprócz tego znajdziemy wprowadzenie w medycynę św. Hildegardy wyjaśniające jej fundamenty. W załącznikach przeczytamy zaś o korzyściach płynących z upustu krwi, sztuce leczenia kamieniami szlachetnymi czy ignipunkturze.

Dużo miejsca poświęcono postom. Św. Hildegarda przykładała do nich ogromne znaczenie. Na 29 przypadków chorób ducha (z 35) niemiecka wizjonera polecała post jako uniwersalny środek leczniczy. W książce znajdziemy szczegółowy plan oczyszczenia organizmu za pomocą postu opracowany przez św. Hildegardę!

Niektóre porady św. Hildegardy nie przystają do naszych czasów. Myślę, że dobrym pomysłem byłoby bardziej krytyczne spojrzenie na wskazówki niemieckiej wizjonerki. W książce powinny znaleźć się tylko te "przepisy na zdrowie", z którym z powodzeniem można korzystać obecnie. Niestety nie wszystkie receptury wybrane przez dr. Wigharda Strehlow'a spełniają to kryterium. Część porad brzmi wręcz komicznie. Przykład? Ciasto chlebowe ze sproszkowanym aloesem: "wszystkie składniki zagnieść, a otrzymanym ciastem chlebowym przykryć głowę, uszy i szyję. Włożyć czapkę z wełny lub borsuczego futra i trzymać ją na głowie przez 3 dni i 3 noce". Taką metodę na migrenę proponuje św. Hildegarda. Nie znam osoby, która zgodziłaby się na chodzenie przez 3 dni z ciastem chlebowym na głowie przykrytym wełnianą czapką...

Część zaleceń św. Hildegardy jest zwyczajnie nieaktualna. Nie wszystko, co wymyśliła ma odzwierciedlenie w rzeczywistości i jest prawdziwie. Za trucizny kuchenne uważała: por, cykorię, brzoskwinie, truskawki i śliwki. Współczesna medycyna nie potwierdza tych rewelacji.

Zwracam uwagę na błędy w indeksie chorób. Przykładowo przy schizofrenii podano stronę 36. Przechodzę więc na nią, a tam okazuje się, że jest ciąg dalszy indeksu. Błędów nie jest zbyt dużo, ale utrudniają odrobinę korzystanie z książki.

Niektóre porady św. Hildegardy niewątpliwie straciły na aktualności. Nikt już przecież nie uważa truskawek za truciznę kuchenną. Niewątpliwie jednak wiele wskazówek jest aktualnych do dziś. Warto zapoznać się z przepisami niemieckiej świętej zanim sięgniemy po środki przeciwbólowe czy inne leki syntetyczne. Nic przecież nie tracimy. Korzystając z rad niemieckiej doktor Kościoła możemy tylko zyskać. Za najciekawszą część książki uznaję program postu, który w zadziwiająco prosty sposób wyjaśnia korzyści płynące z jego stosowania i proponuje bardzo konkretne rozwiązania.

[Recenzja pochodzi z bloga: librimagistri.blogspot.com]

[Recenzja pochodzi z bloga: librimagistri.blogspot.com]

Kim była św. Hildegarda z Bingen? Co oznacza jej kompleksowe spojrzenie na człowieka? Czym wyróżnia się jej medycyna? Co takiego dokonała, że w tamtym roku papież Benedykt XVI ogłosił ją Doktorem Kościoła? Na te pytanie możemy znaleźć odpowiedzi w książce "Wiedza lecznicza św. Hildegady od A do Z". Autor powraca do...