Książka niezwykle fascynująca. O historii muzułmanów w carskiej Rosji niewiele słyszałam. Po przeczytaniu tej powieści zapragnęłam drążyć temat. Polecam tą pozycję, dobra rozrywka z której można wynieść kilka pożytecznych informacji.
Plusy :
- ciekawa historia oparta na faktach przedstawiona w prosty sposób – łatwo się połapać kto z kim i dlaczego,
- wciągająca wartka akcja,
- niezwykle barwny opis zwyczajów i stosunków panujących w społeczności górali Kaukazkich,
- motyw polskich żołnierzy walczących u boku armii Szamila przeciwko Rosjanom – nie miałam pojęcia o tym fragmencie naszej historii
- ciekawie ukazana manipulacja jakiej dopuszcza się zarówno Szamil jak i car Mikołaj skierowana ku Dżamalowi
Minusy:
- brakowało mi rozwinięcia psychologicznego postaci Dżamala w okresie po powrocie z niewoli.

Książka niezwykle fascynująca. O historii muzułmanów w carskiej Rosji niewiele słyszałam. Po przeczytaniu tej powieści zapragnęłam drążyć temat. Polecam tą pozycję, dobra rozrywka z której można wynieść kilka pożytecznych informacji.
Plusy :
- ciekawa historia oparta na faktach przedstawiona w prosty sposób – łatwo się połapać kto z kim i dlaczego,
- wciągająca wartka...

Bardzo dobrze napisana powieść historyczna obrazująca konflikt rosyjsko-kaukaski w XIX wieku oraz ukazująca dramat jednostki skazanej na życie pomiędzy dwoma światami. Imam Szamil podczas pokojowych negocjacji oddaje Rosjanom jako zakładnika swojego syna - Dżamal al Dina. Chłopiec trafia na carski dwór, gdzie traktowany jest bardzo dobrze, dorasta i kształci się. Pozostaje jednak muzułmaninem. Jednocześnie car nie tylko nie deprecjonuje kultury kaukaskiej, a wręcz zachęca młodzieńca do utrzymywania związków z własną kulturą. Sprawy skomplikują się, gdy Dżamal al-Din się zakocha i stanie przed dramatycznym wyborem. Wielką zaletą powieści jest jej prostota. Nie trzeba być znawcą stosunków Rosji z ludami Kaukazu, żeby zrozumieć fabułę, więc po "Ludzi honoru" może sięgnąć każdy. Jednocześnie autorka świetnie przedstawia zarówno tradycje i mentalność kaukaskich górali, jak i obyczajowość życia na carskim dworze. Polecam.

Bardzo dobrze napisana powieść historyczna obrazująca konflikt rosyjsko-kaukaski w XIX wieku oraz ukazująca dramat jednostki skazanej na życie pomiędzy dwoma światami. Imam Szamil podczas pokojowych negocjacji oddaje Rosjanom jako zakładnika swojego syna - Dżamal al Dina. Chłopiec trafia na carski dwór, gdzie traktowany jest bardzo dobrze, dorasta i kształci się. Pozostaje...

„Ludzie honoru” Alexandry Lapierre to powieść historyczna, której akcja rozgrywa się w XIX wieku na Kaukazie i w posiadłościach cara Mikołaja I. Głównym bohaterem jest Dżamal al-Din – najstarszy syn imama Szamila, „zakładnik dwóch kultur” – awarskiej i rosyjskiej.
Powieść nie należy do łatwych i przyjemnych, niemniej warto poznać historię młodego człowieka, dla którego honor znaczył więcej niż miłość czy rodzina.
Autorka z niewątpliwym znawstwem odmalowała wiarę, obyczaje i kulturę mieszkańców Dagestanu i Czeczenii, zawziętość i upór wojowników Szamila, przepych carskiego dworu, sielankowe życie arystokracji w wiejskich posiadłościach. Nie zabrakło również interesującego wątku miłosnego.
„Ludzie honoru” to powieść dla tych, którzy chcą się zmierzyć z dziwną i trudną historią napisaną przez życie, sterowaną przez politykę.

„Ludzie honoru” Alexandry Lapierre to powieść historyczna, której akcja rozgrywa się w XIX wieku na Kaukazie i w posiadłościach cara Mikołaja I. Głównym bohaterem jest Dżamal al-Din – najstarszy syn imama Szamila, „zakładnik dwóch kultur” – awarskiej i rosyjskiej.
Powieść nie należy do łatwych i przyjemnych, niemniej warto poznać historię młodego człowieka, dla którego...

Cudowna książka! Jestem fanką powieści historycznych, ale muszę przyznać, że często sama historia bywa przedstawiana w takich ksiązkach w sposób męczący i po chwili nuży, szczególnie tych czytelników bez większego zacięcia historycznego. Tutaj czegoś takiego nie ma.
Piękna, ciekawie napisana, poruszająca opowieść o chłopcu,który od najmłodszych lat skazany został na życie w wiecznym rozdarciu, poszukującym swojego miejsca i tożsamości, będąc przy tym wierny swoim przekonaniom...

Cudowna książka! Jestem fanką powieści historycznych, ale muszę przyznać, że często sama historia bywa przedstawiana w takich ksiązkach w sposób męczący i po chwili nuży, szczególnie tych czytelników bez większego zacięcia historycznego. Tutaj czegoś takiego nie ma.
Piękna, ciekawie napisana, poruszająca opowieść o chłopcu,który od najmłodszych lat skazany został na życie...

Ta książka zaspokoi najbardziej wymagającego czytelnika. Historia imama Szamila, jego syna - oddanego w ręce cara Mikołaja, mają odzwierciedlenie w rzeczywistych wydarzeniach, które autorka zgłębiała z pomocą przyjaciół badaczy przez ponad sześć lat. Mamy tu możliwość przenieść się w czasie i poznać od wewnątrz obyczaje carskiej Rosji, te towarzyskie, polityczne i związane z życiem codziennym wyższych klas. Po raz pierwszy w życiu mogłam poznać cara Mikołaja - jego zachowania, charakter, stosunek do Rosji, do najbliższych, a także relacje z poddanymi. Miałam też okazję dowiedzieć się bardzo dużo na temat życia Muzułmanów kaukaskich. Czym się żywili, jak budowali swe domostwa, jak traktowali siebie nawzajem. Byłam jednak przede wszystkim świadkiem świętej wojny, w której nie można opowiedzieć się za żadną ze stron. I w tym wszystkim on, Dżamal - oddany przez imama w wieku kilku lat carowi, jest prawdziwym człowiekiem honoru. Ulubieniec cara, długo nosi w sobie żałobę po rozłące z wielbionym ojcem i własną kulturą. Jednak młodość i dojrzewanie, połączone z gotowością na poznanie prawdy o tym, kto tak naprawdę jest kim, sprawiają, że ten mądry młodzieniec odnajduje spokój i własną drogę do szczęścia. Nie na długo jednak. Dżamal musi wciąż udowadniać, że jest człowiekiem honoru. I to będzie kosztowało go najwięcej. Wspaniała powieść. Czułam smak wszystkich tych powieści rosyjskich klasyków, które kiedyś były mi tak bliskie. Momentami czułam też (szczególnie we fragmentach, gdzie akcja działa się na dworkach wiejskich),jakbym znalazła się w Soplicowie. Honor, intrygi, pożądanie, wiara, szaleństwo obu przywódców, Szamila i Mikołaja. A do tego piękny język, plastyczne opisy, a wszystko zachowane zgodnie z historycznymi przekazami, do jakich dotarła autorka. Jedna z najlepszych powieści, jakie ostatnio wpadły w moje ręce! Polecam!

Ta książka zaspokoi najbardziej wymagającego czytelnika. Historia imama Szamila, jego syna - oddanego w ręce cara Mikołaja, mają odzwierciedlenie w rzeczywistych wydarzeniach, które autorka zgłębiała z pomocą przyjaciół badaczy przez ponad sześć lat. Mamy tu możliwość przenieść się w czasie i poznać od wewnątrz obyczaje carskiej Rosji, te towarzyskie, polityczne i związane...

Aleksandra Lapierre to autorka opowieści historycznej o Kaukazie i przenikaniu się kultur.

W wyniku konfliktu pomiędzy carem Mikołajem I a imamem Szamilem ten drugi był zmuszony oddać swojego syna, jako zakładnika. Władca zapewnił mu jednak dobre wykształcenie, dobrze go wychował. Dżamal al-Din marzył jednak o powrocie w ojczyste strony, czy mu się to udało? Jakie plany miał wobec niego car?

Akcja powieści toczy się w XIX wieku na Kaukazie i w Rosji.

Imam Szamil dla dobra swojego narodu musiał poświęcił własnego syna, jako zakładnika. Wojska przeciwnika były znacznie większe, nie mógł pozwolić sobie na rodzinne dylematy, należało myśleć o wszystkich…

Car Mikołaj bardzo dobrze zajął się Dżamalem al-Dinem, można by rzec, że traktował go, jak syna. Znalazł mu wybrankę serca, śliczną Rosjankę. Czy mężczyzna był nią zainteresowany?

Język powieści moim zdaniem jest trudny, zawiły i niezrozumiały. Bardzo trudno było mi zorientować się w fabule. Muszę przyznać, że rzadko czytam powieści historyczne, jednak zainteresowana ciekawym opisem postanowiłam zapoznać się z tą pozycją. Czytanie jej było dla mnie męczarnią ! Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, nie mogłam się przez długi czas przekonać do stylu pisarskiego autorki.

Niestety, ta pozycja na pewno nie znajdzie się na liście moich ulubionych książek, czego bardzo żałuję. Spodziewałam się przeczytać coś innego, być może miałam za wysokie wymagania…

Autorka ukazała różnice kulturowe panujące pomiędzy Czeczeńcami, a elitą rosyjską. Ten wątek okazał się być bardzo ciekawy i to chyba on podobał mi się najbardziej z całej książki.

Pierwszy raz zapoznałam się z twórczością tej autorki, jednak być może kiedyś przeczytam inną jej pozycję, aby zatrzeć nienajlepsze pierwsze wrażenie.

,,Ludzie honoru” to pozycja o różnicy pomiędzy Czeczeńcami a Rosjanami z doskonale nakreślonym tłem historycznym.

Moja ocena : 3,5/6

Aleksandra Lapierre to autorka opowieści historycznej o Kaukazie i przenikaniu się kultur.

W wyniku konfliktu pomiędzy carem Mikołajem I a imamem Szamilem ten drugi był zmuszony oddać swojego syna, jako zakładnika. Władca zapewnił mu jednak dobre wykształcenie, dobrze go wychował. Dżamal al-Din marzył jednak o powrocie w ojczyste strony, czy mu się to udało? Jakie plany...

Właśnie zaczęłam czytać i jest jak na razie super nic co by zapowiadało nudną i bezbarwną opowieść. Zaczyna się tym że Rosjanie oddają syna Szamila w zamian za zakładników rosyjskich i dalej tak ciekawie opowiada autorka że aż trudno się oderwać jak przeczytam to dopiszę resztę....
Przeczytałam i jestem zachwycona nie trzeba lubić historii ani na niej się znać ta książka wszystko opowie . Autorka naprawdę popisała się w swoim dziele musiała naprawdę wiele przeszukać i przeczytać o historii Rosji i Kaukazu i to jest piękne.
Opowieść zaczyna się właśnie tym że oddany jest syn Szamila za zakładniczki rosyjski ale cała jego historia jest bardzo wzruszająca nie jakieś tam romansidło ani opowieść o wojnach stoczonych między góralami a Rosjanami tylko opowieść o życiu chłopca ośmioletniego wydanego Rosjanom .Przeżywa on trudne chwile ale znajduje też wiele ciepła i miłości wśród obcych nie powiem nic więcej polecam do przeczytania
A po za tym jest poruszona sprawa wiary i o to toczy się naprawdę wojna .

Właśnie zaczęłam czytać i jest jak na razie super nic co by zapowiadało nudną i bezbarwną opowieść. Zaczyna się tym że Rosjanie oddają syna Szamila w zamian za zakładników rosyjskich i dalej tak ciekawie opowiada autorka że aż trudno się oderwać jak przeczytam to dopiszę resztę....
Przeczytałam i jestem zachwycona nie trzeba lubić historii ani na niej się znać ta książka...

Nieczęsto sięgam po książki historyczne. Ostatnio się przekonałam, że pasują mi romanse historyczne, ale powieści tego typu, już mniej, choć książka i tak ma takie wątki. Mimo wszystko coś w tej książce było takiego, że chciałam ją przeczytać. A może po prostu zaciekawiła mnie dość interesująca okładka? Cokolwiek pchało mnie do tej książki, robiło dobrze, bo okazała się ona bardzo dobrą lekturą.

Wszystko rozpoczyna się na Kaukazie w pierwszej połowie dziewiętnastego wieku. Trwa wojna pomiędzy Mikołajem I, a dagestańskimi i czeczeńskimi plemionami. Nic nie wskazuje, aby ten konflikt miał się skończyć, bo stawka dla obu stron jest za duża, aby popuścić. A jednak w końcu jedna ze stron zostaje przyparta do muru.Wrogie wojska Mikołaja I odnoszą sukces i ich przeciwnicy muszą negocjować,wskutek czego jeden z nich zostaje oddany w ręce Rosjan, jako zakładnik. Przed Dżamalem al-Dina czeka nowe życie, ale nie tak proste, jakby chłopiec tego chciał. Trafienie pod łaski cara może być zbawieniem, ale równocześnie przekleństwem.


Normalnie Rosja na pierwszym planie, nie przypadłaby mi do gustu. Nie jest to państwo, które szczególnie by mnie interesowało, jednak jego poczynania w dziewiętnastym wieku z muzułmańskimi plemionami Czeczenii i Dagestanu to już, co innego. Autorka Alexandra Lapierre poruszyła rzadko widywany w literaturze temat, to też zainteresowała mnie nim dogłębnie. Polityczne, jak dotyczące wiary zatargi dwóch odmiennych ras, ale w sumie takich samych, okazały się pełną niespodzianek i akcji lekturą. Szczerze powiedziawszy, to nie tego spodziewałam się po tej książce i dzieło mile mnie zaskoczyło.

”Ludzie honoru”, to książka opowiadająca o młodym chłopcu, który stara się iść przez życie w obcym dla siebie otoczeniu i w tym wszystkim nie stracić swojej tożsamości. Książka jest pełna rozterek, które spotykają główną postać. Dżamal al - Dina jest niczym marionetka, która poruszana dzięki sznurkom musi robić, to,co jej karzą. Chłopak chce się jednak temu przeciwstawić i to jest najtrudniejszą rzeczą w tym wszystkim, a kiedy jeszcze do trudnych wyborów dochodzi miłość… cóż, sprawa robi się jeszcze bardziej zagmatwana. Tytułowy honor, jest chyba tu najważniejszą rzeczą. Bo jak żyć z jego poczuciem, jeżeli musi się wybierać pomiędzy swoim prawdziwym domem, miłością i bliskimi?

”Ludzie honoru” to nie tylko powieść o wielkiej przygodzie i przynależności do swoich. Książka ma podkład historyczny, więc i niektóre występujące w niej postaci, pochodzą prosto z historii. Autorka Alexandra Lapierre pochodzi od tych autorów, którzy czytelnikowi nie tylko chcą dać dobrą lekturę na kilka godzin.Twórczyni, co widać gołym okiem, chce również utrwalić swoją powieść odbiorcy w pamięci oraz nauczyć go czegoś, co na pewno na lekcjach historii nie zostało omówione. Życie Rosjan w minionym wieku, nie przedstawi lepiej żadne źródło historyczne.

Twórczość Alexandry Lapierre na pewno ma jakieś ograniczenie wieku, bo najmłodsi mogą jej nie pojąć, a nawet może być dla nich nieco ciężką, brutalną lekturą. Jednak dla starszej młodzieży, jak i dorosłych to lektura idealna. Książka nie dość, że pokonuje z łatwością nasz wolny czas, to jeszcze uczy i ciekawi. To lektura niezbędna dla każdego, kto kocha opowieści z miłością, pojawiającą się w pewnym momencie.

Nieczęsto sięgam po książki historyczne. Ostatnio się przekonałam, że pasują mi romanse historyczne, ale powieści tego typu, już mniej, choć książka i tak ma takie wątki. Mimo wszystko coś w tej książce było takiego, że chciałam ją przeczytać. A może po prostu zaciekawiła mnie dość interesująca okładka? Cokolwiek pchało mnie do tej książki, robiło dobrze, bo okazała się ona...

Bardzo ciekawa powieść historyczna opowiadająca o czeczeńskim synu rebelianta Dżamal-al-Dinie. Niezmiernie wciągająca akcja uzmysławia czytelnikowi problem , który po dziś dzień jest obecny w rejonach Kaukazu.Naprawdę wartościowa lektura obowiązkowa dla każdego wielbiciela historii i ciekawych opowieści z życia wziętych.POLECAM!!!

Bardzo ciekawa powieść historyczna opowiadająca o czeczeńskim synu rebelianta Dżamal-al-Dinie. Niezmiernie wciągająca akcja uzmysławia czytelnikowi problem , który po dziś dzień jest obecny w rejonach Kaukazu.Naprawdę wartościowa lektura obowiązkowa dla każdego wielbiciela historii i ciekawych opowieści z życia wziętych.POLECAM!!!

Piękna książka o tematyce historycznej: walka górali kaukaskich z Rosjanami. Akcja nie porywa jak dziki strumień ale płynie wartko jak piękna rzeka, którą chętnie podziwiamy. No zauroczyła mnie.

Piękna książka o tematyce historycznej: walka górali kaukaskich z Rosjanami. Akcja nie porywa jak dziki strumień ale płynie wartko jak piękna rzeka, którą chętnie podziwiamy. No zauroczyła mnie.