Niesamowite jak długo musiał zabiegać o wyprawę i ile wyrzeczeń musiał ponieść a mimo to nie odpuszczał przez wiele lat. Jest też dużo polityki, w jaki sposób rządzący sterują ludźmi. Są też fragmenty opisujące jak działa wiara we wcześniej obrany cel, wiara której zabronił zaprzeczać swoim współtowarzyszom, prawie jak dzisiejsze płaskoziemstwo. Jest też o tym do jakich okrucieństw może doprowadzić przekazanie pełnej władzy ludziom, którzy źle zinterpretują wskazania Admirała. Człowiek poświęcony całkowicie realizacji wyższych celów, który nie dorobił się nawet "własnej dachówki".

Niesamowite jak długo musiał zabiegać o wyprawę i ile wyrzeczeń musiał ponieść a mimo to nie odpuszczał przez wiele lat. Jest też dużo polityki, w jaki sposób rządzący sterują ludźmi. Są też fragmenty opisujące jak działa wiara we wcześniej obrany cel, wiara której zabronił zaprzeczać swoim współtowarzyszom, prawie jak dzisiejsze płaskoziemstwo. Jest też o tym do jakich...

Bardzo dobrze napisana biografia Krzysztofa Kolumba. Na szczególną uwagę zasługują opisy pieczołowitych przygotowań do kolejnych wypraw. Autor przedstawia bohatera swojej książki nie jako spiżową postać renesansu. Pokazana jest też jego małostkowość, dążenie do jak najszybszego wzbogacenia się jako rekompensaty za lata poniewierki po dworach portugalskim i kastylijskim.
W XV wieku trudno rozgraniczyć żeglarza odkrywcę od pirata. Takim właśnie jest Kolumb przedstawiony przez Jakowa Swieta. To swego rodzaju krzyżowiec niosący zagładę ludom Karaibów i Środkowej Ameryki. Napotkanych tubylców natychmiast ocenia jako potencjalnych niewolników.
Mimo, że bohater niniejszej biografii ufał parze królewskiej Izabeli i Ferdynandowi, to nie znaczy, że para musiała dotrzymywać wcześniejszych umów. Zwróciłem uwagę na akapit s. 172, że Kościół dopuszczał (a może i dopuszcza) kłamstwo w dobrej wierze. Wprawdzie chodziło o ilość mil przebytych podczas rejsu w ciągu dnia. Ale co to znaczy dobra wiara, czy nie lepsze są dochody dla królestwa niż “stracenie” ich na rzecz jednej osoby? Podane są w książce szczegółowe wyliczenia ile powinni otrzymać za odkrycia i dochody z nowych ziem Kolumb lub jego spadkobiercy.
Polecam, zresztą jak każdą biografię wydaną przez PIW w tzw. “serii marmurkowej”.

Bardzo dobrze napisana biografia Krzysztofa Kolumba. Na szczególną uwagę zasługują opisy pieczołowitych przygotowań do kolejnych wypraw. Autor przedstawia bohatera swojej książki nie jako spiżową postać renesansu. Pokazana jest też jego małostkowość, dążenie do jak najszybszego wzbogacenia się jako rekompensaty za lata poniewierki po dworach portugalskim i kastylijskim.
W...

Bardzo szczegółowe (czasami aż zbyt szczegółowe) opracowanie postaci Kolumba. Dla kultury popularnej Kolumb jest wielkim, cudownym "człowiekiem renesansu". Jednak już lekkie zagłębienie się w jego życiorys wystarczy, by drastycznie zmienić to stereotypowe postrzeganie.

Z Kolumba wyłazi katolicki radykał, krzyżowiec, pirat, handlarz niewolnikami, pierwszy omen zagłady pierwotnych ludów mezoamerykańskich i jest on zarazem naiwnym idealistą, niepoprawnym marzycielem, osobowością z kompleksem mesjasza; do grobowej deski oddany psychopatycznej królowej Izabeli I Katolickiej.

Fascynujące jest, jak ktoś, kto zwiastował epokę wielkich odkryć, był w swej dogłębnej istocie człowiekiem zabobonnym capem z wiejskiego, średniowiecznego zaścianka. W swoich rozważaniach geograficznych kierował się miksem nauk starożytnych, dogmatów katolickich i kreatywnej kartografii. Stworzył swoją fantastyczną wizję ziemskiej ekumeny. Ze swoim tendencyjnym podejściem, dokonywanie nowych odkryć tylko zaciemniało jego umysł komplikując wizję rzeczywistości, którą tak prężnie budował przez wiele lat. W końcu nikogo nie obchodziło odkrywanie jakichś nieznanych wysepek zamieszkanych przez dzikich gołodupców; wszak chodziło o legendarne Indie, Chiny i tamtejsze towary luksusowe oraz bogate centra handlu.

Zawsze uniżony sługa królowej zmarnował siedem lat życia na bieganiu za jej dworem, podczas gdy ona rzucała mu systematycznie jedynie ochłapy; za mało, żeby godnie żyć, ale wystarczająco, żeby nie umrzeć z głodu. Wypracowała swoisty system emocjonalnego uzależnienia Kolumba od swojej osoby. Gotowość do wysłuchania jego skarg i historii niedoli oraz wyrażania głębokiego współczucia to coś, czego Christophorus regularnie potrzebował. Skargi te były absolutnie uzasadnione, bo zniewag mu w życiu nie szczędzono. Poniewierany przez swoich mocodawców był raczej nie z bezpośredniego polecenia, a z pewnej nieopisanej zmowy. Wicekról Indii zawsze był w oczach kastylijskich oraz aragońskich magnatów przybłędą i tak też traktowali go ludzie teoretycznie niżsi stopniem.

Jakow Swiet przemyca pod przykrywką ironii negatywne nastawienie do duchowej sfery człowieka jako takiej. Każdy zwrot "dobry chrześcijanin" miał na celu obnażyć kolejne niegodziwości wyznawców oraz krzewicieli religii miłości. W istocie jest to historycznie poprawne, lecz taka antyreligijna narracja dość dobrze wpisywała się w propagandę lat 70. ubiegłego wieku, czyli czasy, w których ta książka powstała. Ciekawym, czy autor tak rzewnie krytykowałby swoich komunistycznych towarzyszy, niekierujących się w końcu prymitywnym zabobonem, acz równie skutecznie przeprowadzających ludobójstwa, co Cortés albo de Hojeda.

Na początku książki miałem wrażenie, że autor mocno odchodził od tematu, koncentrując się tak bardzo na rodzinnych stronach Kolumba. Momentami miałem wrażenie, że czytam "Średniowiecznej Genui opisanie", a bohaterem jest nie Christophorus, a jego ojciec Domenico.

Bardzo szczegółowe (czasami aż zbyt szczegółowe) opracowanie postaci Kolumba. Dla kultury popularnej Kolumb jest wielkim, cudownym "człowiekiem renesansu". Jednak już lekkie zagłębienie się w jego życiorys wystarczy, by drastycznie zmienić to stereotypowe postrzeganie.

Z Kolumba wyłazi katolicki radykał, krzyżowiec, pirat, handlarz niewolnikami, pierwszy omen zagłady...

Bardzo drobiazgowe opracowanie postaci najsłynniejszego pirata na świecie. Wspaniałomyślni królowie katoliccy, Izunia i Ferduś zbudowali potęgę współczesnej Hiszpanii właśnie dzięki wykorzystaniu, orżnięciu i kurtuazyjnym olaniu tytułowego bohatera. Brawo, trzeba być niezłym popaprańcem, by obdarzyć jakimkolwiek uznaniem wszystkich tych "najprawdziwszych chrześcijan".

Bardzo drobiazgowe opracowanie postaci najsłynniejszego pirata na świecie. Wspaniałomyślni królowie katoliccy, Izunia i Ferduś zbudowali potęgę współczesnej Hiszpanii właśnie dzięki wykorzystaniu, orżnięciu i kurtuazyjnym olaniu tytułowego bohatera. Brawo, trzeba być niezłym popaprańcem, by obdarzyć jakimkolwiek uznaniem wszystkich tych "najprawdziwszych chrześcijan".

Bardzo dobra biografia Krzysztofa Kolumba. Autor rzetelnie nakreślił sylwetkę wielkiego odkrywcy oraz dokładnie ukazał w jaki sposób przebiegały przygotowania do wypraw , jak również wnikliwie przedstawił przebieg 4 podróży Kolumba do Nowego Świata.

Zainteresowanym tą tematyką , serdecznie polecam tę biografię!

Bardzo dobra biografia Krzysztofa Kolumba. Autor rzetelnie nakreślił sylwetkę wielkiego odkrywcy oraz dokładnie ukazał w jaki sposób przebiegały przygotowania do wypraw , jak również wnikliwie przedstawił przebieg 4 podróży Kolumba do Nowego Świata.

Zainteresowanym tą tematyką , serdecznie polecam tę biografię!