Ciężko to nazwać dobrą biografią Cromwella, pozycja interesująca natomiast z punktu widzenia analizy społeczeństwa purytanów, a zwłaszcza wewnątrzkalwińskiego konfliktu między arminianami i gomarystami.

Ciężko to nazwać dobrą biografią Cromwella, pozycja interesująca natomiast z punktu widzenia analizy społeczeństwa purytanów, a zwłaszcza wewnątrzkalwińskiego konfliktu między arminianami i gomarystami.

W wielkiej Historii świata są postacie, które przemykają jak meteor ale jednak zostawiają w niej trwały i znaczący ślad. Taką postacią na pewno jest Cromwell. W tej z założenia biografii to jednak samego Cromwella jest bardzo mało. Autor więcej skupił się na Cromwellowskiej Anglii niż tytułowym bohaterze. Szkoda, bo jednak bardziej liczyłem na solidny biogram.

W wielkiej Historii świata są postacie, które przemykają jak meteor ale jednak zostawiają w niej trwały i znaczący ślad. Taką postacią na pewno jest Cromwell. W tej z założenia biografii to jednak samego Cromwella jest bardzo mało. Autor więcej skupił się na Cromwellowskiej Anglii niż tytułowym bohaterze. Szkoda, bo jednak bardziej liczyłem na solidny biogram.

Książka Christophera Hilla na pewno nie jest klasyczną biografią. Widać w niej marksistowską ideologię i chęć wydobycia nie tyle postaci Cromwella, co raczej sił społecznych, które wyniosły go do władzy. W książce bardzo dziwnie opisana została wojna domowa (wybuchła i Cromwell ją wygrał),a także sam główny bohater nieraz znika nam z oczu, ponieważ Autor postanowił opowiedzieć o jakichś sporach społecznych czy religijnych. Ciekawe, jak bardzo Hill podkreśla, że głównym czynnikiem spajającym protestantów w opozycji do poczynań Karola I w sferze religijnej była obawa, że utracą zsekularyzowane przed stuleciem dobra kościelne. W sumie niezła książka, choć moim zdaniem wiele kwestii stricte biograficznych można było znacznie rozwinąć.

Tomasz Babnis

Książka Christophera Hilla na pewno nie jest klasyczną biografią. Widać w niej marksistowską ideologię i chęć wydobycia nie tyle postaci Cromwella, co raczej sił społecznych, które wyniosły go do władzy. W książce bardzo dziwnie opisana została wojna domowa (wybuchła i Cromwell ją wygrał),a także sam główny bohater nieraz znika nam z oczu, ponieważ Autor postanowił...

Z postacią Olivera Cromwella po raz pierwszy zetknęłam się jakieś pół roku temu, kiedy przygotowywałam się do przedstawienia tematu Rewolucji Angielskiej na lekcji historii. Jego osoba bardzo mnie zainteresowała, więc jak tylko znalazłam u przyjaciółki tę książkę, od razu ją zabrałam z zamiarem przeczytania.
Wstęp (rozdział 1) jest napisany bardzo dobrze, stanowi świetne wprowadzenie w czasy, w których przyszło żyć Cromwellowi. Potem (poczynając od rozdziału 2) jest już nieco gorzej, przynajmniej w moim odczuciu. Ilość dat dość mocno mnie przytłoczyła, były wymieniane bez przerwy, autor wracał do dat, które już omówił, często gubiłam wątek i musiałam czytać jeszcze raz. Odetchnęłam dopiero na rozdziale 7 - "Król?" i do końca czytało mi się już przyjemnie. Chyba ciekawsza była dla mnie analiza wpływu Olivera na Anglię XVII wieku od suchego przedstawienia jego historii.
Nie jestem fanką biografii, zwłaszcza czysto historycznych, ale ta była niezła (no, może raczej określiłabym ją jako "ujdzie"). Myślę, że już więcej po nią nie sięgnę. To jedna z książek, których przeczytanie jeden raz w zupełności wystarcza.

Z postacią Olivera Cromwella po raz pierwszy zetknęłam się jakieś pół roku temu, kiedy przygotowywałam się do przedstawienia tematu Rewolucji Angielskiej na lekcji historii. Jego osoba bardzo mnie zainteresowała, więc jak tylko znalazłam u przyjaciółki tę książkę, od razu ją zabrałam z zamiarem przeczytania.
Wstęp (rozdział 1) jest napisany bardzo dobrze, stanowi świetne...