Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W swojej biografii proroka islamu autor wychodząc z tradycyjnych założeń (nawrócenie Mahometa było szczere, jego wizje nie były udawane ani nie stanowiły przynajmniej pierwotnie oszustwa) krytycznie dekonstruuje wszystko co wiemy o Mahomecie w duchu laickiego sceptycyzmu. Czy Mahomet był mistykiem w rodzaju św. Teresy czy może cierpiał na chorobę umysłową (epilepsję) już się nie dowiemy, na podstawie skąpego materiału źródłowego i co oczywiste Koranu autor "odczarowuje" życie Proroka. Z kart książki wyłania się obraz sprawnego i ambitnego polityka, którego słabością jest seks i władza, nie bojącego się działać nieomal po gangstersku. Miejscami lektura działań pierwszych muzułmanów przypomina opis sekty, którą w gruncie rzeczy była a miejscami gangsterskie porachunki. Jest to biografia w ścisłym tego słowa znaczeniu. Centralną osią narracji jest działalność religijno-polityczna Mahometa, opowieść otwiera opis sytuacji polityczno-społecznej Arabii przed jego narodzinami, zamyka jego śmierć. Narracja z rzadka schodzi na świat wokół Mekki i Medyny, opis jest zwarty, bez niepotrzebnych dygresji. Jakkolwiek dzieło jest już leciwe i prawdopodobnie nieaktualne to czyta się bardzo prędko i przyjemnie. W natłoku imion (i kolejnych żon proroka) można się odnaleźć właśnie dzięki temu, że po drodze nie zbaczamy na tematy poboczne.