Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
1994
1981
Mahomet Maxime Rodinson 
Jeśli miano by ułożyć listę ludzi najpotężniejszych, tj. takich którzy wywarli największy wpływ na dzieje ludzkości, to Mahomet z pewnością znalazłby się w czołówce takiego zestawienia. Zarazem jest on osobą tajemniczą, niezwykle ciężką do opisu i oceny ze względu na małą ilość źródeł i wątpliwość wielu tych, które posiadamy.
Maxime Rodinson podjął się więc niezwykle trudnego zadania przedstawienia profesjonalnej biografii twórcy islamu, postaci zagadkowej i skomplikowanej. Profesjonalizm autora jest widoczny na każdym kroku, do wszelkich źródeł i informacji podchodzi z adekwatnym do nich dystansem. Autor, mimo że marksista, nie próbuje ani idealizować ani powielać czarnej legendy Proroka.
Czemu więc taka ocena? Niektóre fragmenty książki są nużące, a nawał niepotrzebnych, nic nie mówiących czytelnikowi, nazw wydaję się zbędny. Choć, może to nie wina autora, który tak czy inaczej zasługuje na wielką pochwałę. W sumie nie ma się co dziwić, skoro książkę poleca wybitny islamista, Janusz Danecki.
Mahomet Maxime Rodinson
Może gdyby nie islamscy fanatycy, to nie sięgnąłbym po biografię Mahometa, ale krew się polała. Książka bardzo szczegółowo omawia życie i działalność proroka (oddzielić legendy zawarte w hadisach od historycznych faktów to w tym przypadku prawdziwe pole minowe),a autor krytycznie podchodzi do źródeł. Na końcu książki sam przedstawia swoje zdanie na temat proroka i jego objawień, za co książka póki co nie została publicznie spalona czy potępiona. Ponieważ ostatnio w mediach przetoczyła się dyskusja o tej postaci istotne jest, aby zapoznać się z faktami z jego życia i nie brnąć w absurdalne tezy. Mam na myśli zwłaszcza kwestię karykatur w "Szarliebdo", gdzie prorok był przedstawiany jako człowiek z poczuciem humoru i dystansem do siebie, kontestujący jednocześnie niezbyt inteligentnych wyznawców religii, którą objawił. Autor tej biografii opisuje jakie Mahomet miał rzeczywiste podejście do krytyki swojej osoby przez podróżnych komediantów, naigrywających się z niego (więcej nic nie napisze, ale można się domyślić ☠ ). Jakby rysownicy z tej gazety wiedzieli o tym, to może nie przyjęli by tej błędnej tezy i nie nadawali karykaturom proroka bezsensownych, uwspółcześnionych znaczeń. Były one po prostu jak kulą w płot, a chybiona satyra rozmijająca się z kontekstem nie jest po prostu śmieszna.
