Jakow Swiet

Ferdynand był obłudnikiem bez zasad. Izabela - obłudnicą z zasadami. Łamała obietnice i umowy, gdy dostrzegała w tym konieczność państwową. Bez lisiej chytrości Ferdynanda, ze smutną miną, z głębokim żalem - i ofiary jej wiarołomnych decyzji do końca swych dni zachowywały wiarę w jej sprawiedliwość i pocieszały się próżnymi nadziejami na jej łaskę. Po wieczne czasy zniewoliła ona duszę Kolumba. Przeżywszy królową, gorąco modlił się za spokój jej duszy. Pamiętał, że w nieszczęsnym 1500 roku rozkazała zdjąć mu kajdany i - zapomniał, iż w kajdany te zakuty został nie bez jej wiedzy. Królowie Katoliccy... W roku 1493 tytuł ten przyznał Izabeli i Ferdynandowi papież Aleksander VI za gorliwość w sprawie prawdziwej wiary i pognębienia zbójów z Granady. Sami oni zresztą za takich uważali się i przed papieskim nadaniem. Czyż bowiem nie za sprawą opatrzności bożej pokonali swych wrogów, umocnili się na niepewnych tronach, wyplewili z trawnika chwasty herezji, zdobyli ostatnią ostoję bezbożnych Maurów? Deus vult - Bóg tak chce - taka była dewiza pierwszych krzyżowców, których Piotr z Amiens powiódł do Ziemi Świętej. Deus vult - tak myśleli w styczniu 1492 roku Królowie Katoliccy, zatwierdzając projekt Kolumba. Cui prodest? Komu przynosił on korzyść? Komu potrzebne były nieprzebrane bogactwa krajów Wschodu? Komu odpowiadała nowa wyprawa krzyżowa na ziemię azjatyckich pogan? Komu marzyło się wielkie Kastylijsko-Aragońskie Imperium, władające cudownymi miastami Kataju i doliną Gangesu? Na pytanie to para królewska, wyjątkowa w swych zamierzeniach i oczekiwaniach, miała większe niż wszyscy doradcy podstawy, by odpowiedzieć - NAM!

Ferdynand był obłudnikiem bez zasad. Izabela - obłudnicą z zasadami. Łamała obietnice i umowy, gdy dostrzegała w tym konieczność państwową. ...

Wiadomości o niezwykłych odkryciach dokonanych za Oceanem poruszyły całą Kastylię. Wiosną i latem 1493 roku do Sewilli i Kadyksu zaczęły ściągać tysiące chętnych, gotowych w imię szybkiego i łatwego zysku ruszyć nawet na kraj świata. Wyobraźnie ich rozpalały pogłoski o nieprzebranych bogactwach Hispanioli i Kuby, marzyli oni o zamorskim złocie i nie wątpili że je zdobędą. Nie dla korony i nie dla admirała - ale dla siebie. Wiedzieli oni, że w nowo odkrytych Indiach mieszkają łagodni i bezbronni tubylcy, którzy nie są w stanie stawić żadnego oporu dobrym chrześcijanom, przywykłym od małego do władania bronią.

Wiadomości o niezwykłych odkryciach dokonanych za Oceanem poruszyły całą Kastylię. Wiosną i latem 1493 roku do Sewilli i Kadyksu zaczęły ści...

[...] nowe znaleziska pobudziły Admirała do najrozmaitszych medytacji geograficznych. Swe poglądy na temat rysunku półkul wschodniej i zachodniej, charakteru dopiero co odkrytych ziem oraz rozmieszczenia lądu i morza na naszej planecie rozwinął on w liście do pary królewskiej. List ten jest kwintesencją Kolumbowego postrzegania świata; jest on niezwykle ważny, gdyż bez niego nie sposób zrozumieć psychiki człowieka, który całą swą działalnością burząc system średniowiecznych wyobrażeń, pozostawał jego jeńcem. Trudno bez tego listu wyobrazić sobie, w jaki sposób Admirał, oddając słuszność ścisłym obserwacjom, interpretował je zgodnie z przeżytymi już dogmatami, i jak układał swą argumentację, uciekając się do autorytetu biblijnych proroków i komentatorów Pisma Świętego.

[...] nowe znaleziska pobudziły Admirała do najrozmaitszych medytacji geograficznych. Swe poglądy na temat rysunku półkul wschodniej i zacho...