Niestety - kompletny brak pomysłów i polotu, czyli zupełne przeciwieństwo poprzednich części.

Niestety - kompletny brak pomysłów i polotu, czyli zupełne przeciwieństwo poprzednich części.

Pamiętam jak za młodu lekturę "Resetu" zaczynało się właśnie od komiksu. Wówczas kupowałem wszystko z "48 stron" co tylko ukazało się na rynku, wliczając w to bardzo przeciętne zeszyty o Frankym Krovie i Maćku. Z jakiegoś powodu nie miałem tylko ostatniego zeszytu.
Po latach odnalazłem jeden egzemplarz w pewnym sklepie komiksowym. Uznałem, że uzupełnię zbiory, jak jest okazja.
I niestety, albo ja się zestarzałem, albo komiks stracił urok. Część bardzo średnia, żeby nie powiedzieć, że kiepska. Trochę szkoda, że nie było ciągu dalszego, ale też może i dobrze. Widać, że autorom ewidentnie skończyły się pomysły.

Pamiętam jak za młodu lekturę "Resetu" zaczynało się właśnie od komiksu. Wówczas kupowałem wszystko z "48 stron" co tylko ukazało się na rynku, wliczając w to bardzo przeciętne zeszyty o Frankym Krovie i Maćku. Z jakiegoś powodu nie miałem tylko ostatniego zeszytu.
Po latach odnalazłem jeden egzemplarz w pewnym sklepie komiksowym. Uznałem, że uzupełnię zbiory, jak jest...

Maćka...ciąg dalszy...

I tyle. Bawet nie chce mi się pisać o treści, choć właściwie o jakiej treści miałbym pisać? Tytuł i okładka sugerują parodię Kill Billa, a środek serwuje nam może dwie sceny z odniesieniami do filmu Tarantino, a cała reszta to ponownie parodia Matrixa niskich lotów. Właściwie nawet nie parodia, a zlepek dowcipów tak ogranych, że nie śmieszących ani trochę (choć sceny ostrej animacji mają swój urok dawnych 4 stron).

Rysunki też wyglądają, jakby nikomu nie chciało si ich robić, często będąc jakby dosłownie zrobione przez Śledzia. A skoro o Śledzińskim mowa, to bardziej polecam Wam jego parodię Matrixa, niż ten i poprzedni gniot spółki Adler/Piątkowski.

Żenada, która - choć miała być kontynuowana - kontynuacji na szczęście się nie doczekała, co zostawia nas z urwanym zakończeniem i przekonaniem, że nawet w tak głupim komiksie może zabraknąć pomysłów na cokolwiek właściwie.

Maćka...ciąg dalszy...

I tyle. Bawet nie chce mi się pisać o treści, choć właściwie o jakiej treści miałbym pisać? Tytuł i okładka sugerują parodię Kill Billa, a środek serwuje nam może dwie sceny z odniesieniami do filmu Tarantino, a cała reszta to ponownie parodia Matrixa niskich lotów. Właściwie nawet nie parodia, a zlepek dowcipów tak ogranych, że nie śmieszących ani...

Poprzednie tomy były lepsze, ale i tak na rynku jest niedosyt takich pozycji więc jest dobrze, byle było lepiej.

Poprzednie tomy były lepsze, ale i tak na rynku jest niedosyt takich pozycji więc jest dobrze, byle było lepiej.

Przeczytawszy poprzednie... 96 stron (łącznie) spodziewałem się dużo więcej. Tamte komiksy, mimo iż przesycone absurdem, a na każdym kroku autorzy ułatwiali sobie pracę uciekając się do parodii, to jednak miało to sens i komiks był spójny. W "Kij Bij" widać naszą tradycyjną polską fuszerkę pod tytułem "Coś tam skrobnę i jakoś to będzie". Nie polecam.

Przeczytawszy poprzednie... 96 stron (łącznie) spodziewałem się dużo więcej. Tamte komiksy, mimo iż przesycone absurdem, a na każdym kroku autorzy ułatwiali sobie pracę uciekając się do parodii, to jednak miało to sens i komiks był spójny. W "Kij Bij" widać naszą tradycyjną polską fuszerkę pod tytułem "Coś tam skrobnę i jakoś to będzie". Nie polecam.