Seria trzyma poziom - naprawdę fajnie się czytało.

Seria trzyma poziom - naprawdę fajnie się czytało.

Najlepsza z tych, które do tej pory przeczytałam, chociaż cała seria bardzo mi się podoba za akcję i bohaterów.

Najlepsza z tych, które do tej pory przeczytałam, chociaż cała seria bardzo mi się podoba za akcję i bohaterów.

Naprawdę podziwiam osoby, które jak twierdzą czytały tą pozycje po kilka razy. Ilość nieszczęść, rozpaczy i brutalności jaka spada na głównego bohatera, Zereka, jest tak duża że czytając to byłam fizycznie chora.

Wiem, że założeniem tego książkowego świata jest takie, że aby zostać Mrocznym Łowcą trzeba mieć naprawdę paskudną śmierć. Tak złą, by chcieć odrodzić się w imię zemsty. I to jedyny aspekt który się nie zgadza - nie ma ani słowa o chęci zemsty ze strony Zereka. Jego natura na to nie pozwala, on nawet 2 tysiące lat później wciąż czuje się niewolnikiem.
I wciąż obrywa od losu, raz za razem. Jego gehenna nie skończyła się po przemianie, o nie. Zaczęła się nowa. Finalnie wszystko kończy się jak w bajce ale poziom współczucia dla tego dzielnego wojownika, przekracza wszelkie normy. I to jest tu najgorsze - można założyć że jako rzymski niewolnik miał źle. Natomiast ta postać cierpi katusze przez tysiąclecia, a mam jest to serwowane co kilka stron i stanowi główny rdzeń książki. Ja na pewno nie sięgnę drugi raz po tą pozycję i nie wiem też czy odważę się znów wejść do świata MŁ.

Naprawdę podziwiam osoby, które jak twierdzą czytały tą pozycje po kilka razy. Ilość nieszczęść, rozpaczy i brutalności jaka spada na głównego bohatera, Zereka, jest tak duża że czytając to byłam fizycznie chora.

Wiem, że założeniem tego książkowego świata jest takie, że aby zostać Mrocznym Łowcą trzeba mieć naprawdę paskudną śmierć. Tak złą, by chcieć odrodzić się w...

Jedna z moich ulubionych książek - kocham Zareka :)

Jedna z moich ulubionych książek - kocham Zareka :)

Swego czasu bardzo namiętnie czytałam książki z cyklu o Mrocznych Łowcach. Było to już dawno temu. Niektóre z tych pozycji bardzo zapadły mi w pamięci, inne okazały się nieciekawe i niewarte zapamiętania. „Taniec z diabłem” zdecydowanie zaliczam do pierwszej kategorii.

Tę książkę czytałam kilkukrotnie. Za każdym razem wywierała na mnie duże wrażenie tak, że długo po jej zakończeniu nie mogłam o niej zapomnieć, dlatego co jakiś czas do niej wracałam.

Tytułowym diabłem okazał się Zarek z Mezji, bardzo niebezpieczny i śmiercionośny mroczny łowca. Mężczyzna żyje w odosobnieniu na Alasce. Jest samotny. W przeciwieństwie do pozostałych łowców nie posiada giermka. Nie cieszy się też dobrą opinią w środowisku łowców i innych istot nadprzyrodzonych – jest postrzegany jako dziwak. Zarek jest utalentowanym artystą: rzeźbiarzem. Mało kto o tym wie, tylko nieliczni, bowiem mężczyzna unika ludzi, obcuje z nimi tylko tyle, ile musi. Już samą swoją postawą budzi postrach i przerażenie.

Poznając bliżej tę postać możemy łatwo się zorientować, że złowieszcza otoczka to tylko poza. Zarek przywdziewa maskę, pod którą skrywa prawdziwego siebie. Jest niebezpieczny, ale ma też dobre serce. Autorka świetnie obrazuje to w drugim tomie (Talon),kiedy to Zarek pomaga Sunshine.

Nie sposób nie wspomnieć tu o Astrid - nimfie, która ma go osądzić. Przyszłość mężczyzny zależy od niej. Ale czy na pewno? A może to zraniony mężczyzna wpłynie na życie pięknej nimfy? Każde z nich ma swój cel: ona musi wydać osąd na łowcy, on - uciec przed zagrożeniem i przeżyć. Jak zakończy się ta opowieść ?? Jak wspólnie spędzone dni wpłyną na Astrid i Zareka?

W moim odczuciu Astrid to najlepiej wykreowana postać kobieca spośród wszystkich z całej serii. Od początku ją polubiłam, jej wilczego towarzysza także ;-) Sasza wiódł prym w całej lekturze, bo: po pierwsze chronił swoją przyjaciółkę, po drugie jej pomagał mimo iż nie zawsze się z nią zgadzał. Ale zaraz zaraz? Jak to ? Wilk który pomaga ?! O co tu chodzi? Tego dowiecie się z lektury „Taniec z diabłem”.

Relacja między Astrid a Zarekiem rozwijała się miarowo, na tym polu nie mam nic do zarzucenia. Jest to moja ulubiona para i od początku im kibicowałam :-)

Książka jest połączeniem fantastyki, fantasy, science fiction. Ja bym ją wpisała jeszcze w ramy romansu oraz erotyku. Znajdujemy tu także liczne odwołania do mitologii greckiej. Taka triangulacja gatunkowa mi osobiście bardzo odpowiada. Natomiast tym, co mnie mierziło to opisy seksu. Myślę, że autorka mogła nieco je wysublimować. Dalej był by to ten sam opis, ale bardziej strawny dla czytelnika.

Pomijając te drobne niedociągnięcia, książka Sherrilyn Kenyon porwała mnie i jeśli jeszcze jej nie czytaliście, to nie czekajcie dłużej tylko sięgnijcie po tę pozycję :-) Polecam

Swego czasu bardzo namiętnie czytałam książki z cyklu o Mrocznych Łowcach. Było to już dawno temu. Niektóre z tych pozycji bardzo zapadły mi w pamięci, inne okazały się nieciekawe i niewarte zapamiętania. „Taniec z diabłem” zdecydowanie zaliczam do pierwszej kategorii.

Tę książkę czytałam kilkukrotnie. Za każdym razem wywierała na mnie duże wrażenie tak, że długo po jej...

Dość pogubiony gość miota się, aż znajduje tę co miotanie zakończy. Opisy współżycia sugerują autorkę o niezwykłej wyobraźni (lub talencie) w tej dziedzinie. Jakoś ten tom zapadł mi w pamięć z powodu belki. No cóż....

Dość pogubiony gość miota się, aż znajduje tę co miotanie zakończy. Opisy współżycia sugerują autorkę o niezwykłej wyobraźni (lub talencie) w tej dziedzinie. Jakoś ten tom zapadł mi w pamięć z powodu belki. No cóż....

Przyznam szczerze że, nie oszukujmy się, seria ta nie jest wybitna, mimo to jest jedną z moich ulubionych. Niezobowiązująca historyjka, z fajnymi postaciami, sceny erotyczne są ładnie opisane ale tak poza tym to nic specjalnego. Niemniej jednak zawsze polecam i pożyczam. Zawsze też osoby, którym poleciłam książkę zwracały ją bardzo zadowolone z lektury.

Przyznam szczerze że, nie oszukujmy się, seria ta nie jest wybitna, mimo to jest jedną z moich ulubionych. Niezobowiązująca historyjka, z fajnymi postaciami, sceny erotyczne są ładnie opisane ale tak poza tym to nic specjalnego. Niemniej jednak zawsze polecam i pożyczam. Zawsze też osoby, którym poleciłam książkę zwracały ją bardzo zadowolone z lektury.

Dość przyjemna seria o tajemniczych wojownikach oraz nieśmiertelnych postaciach rodem z mitologii. Ta część serii wzbudziła moja uwagę, bo jest w niej ciekawy bohater, Zarek. Zbuntowany Mroczny Łowca. Niepokorny, dumny, cierpiący i chodzący swoimi ścieżkami. Seria nie wnosi nic wartościowego, ale dobrze się przy niej relaksuje. Trzeba tylko dość swobodnie potraktować bogów olimpijskich, szczególnie Artemidę i Apolla. Niezłe ziółka z nich wyszły...

Dość przyjemna seria o tajemniczych wojownikach oraz nieśmiertelnych postaciach rodem z mitologii. Ta część serii wzbudziła moja uwagę, bo jest w niej ciekawy bohater, Zarek. Zbuntowany Mroczny Łowca. Niepokorny, dumny, cierpiący i chodzący swoimi ścieżkami. Seria nie wnosi nic wartościowego, ale dobrze się przy niej relaksuje. Trzeba tylko dość swobodnie potraktować bogów...

Kompletnie nie rozumiem tak.wysokiej oceny tej książki. Autorka chciała stworzyć jakąś dziką fuzje kilku światów, zapowiadało się ciekawie ale wyszło dość zabawnie,.chwilami sama gubilam się w tych "rozwiazaniach" bohaterów w stosunku do ich ułomności. Plus za to, że mimo wszystko wciąga ale jest napisana bezsprzecznie chaotycznie.

Kompletnie nie rozumiem tak.wysokiej oceny tej książki. Autorka chciała stworzyć jakąś dziką fuzje kilku światów, zapowiadało się ciekawie ale wyszło dość zabawnie,.chwilami sama gubilam się w tych "rozwiazaniach" bohaterów w stosunku do ich ułomności. Plus za to, że mimo wszystko wciąga ale jest napisana bezsprzecznie chaotycznie.

Uwielbiam tę część jest bardzo pouczająca, historia Zareka pokazuje, że każdego zachowanie jest czymś podyktowane chociażby doświadczeniami zdobytymi w życiu. Mówi o tym by tak łatwo nie osądzać innych oraz dać im szansę. Świetna opowieść rozgrywająca się w świecie ludzi, mitycznych bogów, demonów i czarownic. Jeśli ktoś kocha fantasy, powinien dotknąć świata stworzonego przez Sherrilyn Kynyon, na pewno nie spocznie dopóki nie odkryje wszystkich jego tajemnic :)

Uwielbiam tę część jest bardzo pouczająca, historia Zareka pokazuje, że każdego zachowanie jest czymś podyktowane chociażby doświadczeniami zdobytymi w życiu. Mówi o tym by tak łatwo nie osądzać innych oraz dać im szansę. Świetna opowieść rozgrywająca się w świecie ludzi, mitycznych bogów, demonów i czarownic. Jeśli ktoś kocha fantasy, powinien dotknąć świata stworzonego...