Jest tutaj sporo porad. Będę wracał do tej lektury.

Jest tutaj sporo porad. Będę wracał do tej lektury.

Dla mnie to żaden poradnik pisania, ale taka zachęta, aby nie rezygnować ze swoich pasji. Nawet jeśli ocierasz się o grafomanię.
Spodziewałam się znaleźć w tej książce jakieś praktyczne wskazówki, jak pisać czy stworzyć postać/scenę, czy tez uniwersalne sztuczki, które pozwolą przełamać zastój, a dostałam raczej zbiór luźnych myśli, że pisanie jest fajne, i jeśli nawet nie wydasz niczego, to i tak jesteś super. W tej książce bardzo trąci hurraoptymizmem. Może dla kogoś, kto tylko marzy o pisaniu książek, a nic z tym nie robi, ta pozycja będzie ciekawa. Dla praktyków czy tych, co zrobili pierwszy krok, to jest tak słodkie, że aż mdłe.
Można przeczytać, ale lepsza jest zdecydowanie "Droga artysty".

Dla mnie to żaden poradnik pisania, ale taka zachęta, aby nie rezygnować ze swoich pasji. Nawet jeśli ocierasz się o grafomanię.
Spodziewałam się znaleźć w tej książce jakieś praktyczne wskazówki, jak pisać czy stworzyć postać/scenę, czy tez uniwersalne sztuczki, które pozwolą przełamać zastój, a dostałam raczej zbiór luźnych myśli, że pisanie jest fajne, i jeśli nawet nie...

Dorothea Brande blisko sto lat temu napisała poradnik, który wciąż nie jest zły. Nie dotyczy on teorii literatury, a tego, jak w ogóle zacząć pisać. Całkiem dobrze diagnozuje podstawowe problemy, takie jak niesprecyzowane poglądy, źle dobrane lektury, brak wiary w swoje możliwości, perfekcjonizm czy słuchanie złych doradców - i podsuwa pomysły jak się z nimi uporać. Myślę, że na etapie gdy pisanie było dla mnie trudne ta książka byłaby mi pomocna. A być może faktycznie była, bo kiedyś już ją czytałam i pamietam fragmenty.

Dorothea Brande blisko sto lat temu napisała poradnik, który wciąż nie jest zły. Nie dotyczy on teorii literatury, a tego, jak w ogóle zacząć pisać. Całkiem dobrze diagnozuje podstawowe problemy, takie jak niesprecyzowane poglądy, źle dobrane lektury, brak wiary w swoje możliwości, perfekcjonizm czy słuchanie złych doradców - i podsuwa pomysły jak się z nimi uporać. Myślę,...

Jest to bardzo praktyczny poradnik. W dodatku ociera się o metafizykę. Każdy pisarz znajdzie coś dla siebie w tej książce.

Jest to bardzo praktyczny poradnik. W dodatku ociera się o metafizykę. Każdy pisarz znajdzie coś dla siebie w tej książce.

Przeczytałem na tym portalu wiele niepochlebnych opinii na temat tej książki. Myślę, że wynikają one przede wszystkim z niedoinformowania ich autorów. To nie jest zwykły poradnik jakich tysiące jest wydawanych co roku. Książka bowiem została napisana 85 lat temu, jeszcze przed II wojną światową (w roku 1934) i wciąż jest aktualna! Dlatego zanim sięgniemy po daną pozycję warto zebrać garść informacji o pisarzu :-) Przede wszystkim pozycja ta nie jest przeznaczona dla każdego, kto zapragnął napisać tylko jedną książkę w życiu – nie będę wchodził w szczegóły motywacji. Jest to poradnik dla początkujących i bardziej zaawansowanych pisarzy, którzy chcą związać się z tym zawodem na całe życie. Ja również poleciłem ją mojej córce studentce uczelni artystycznej, która podobnie jak pisarze często zmaga się z niemocą twórczą. Dla niej również była to bardzo wartościowa lektura.

Przeczytałem na tym portalu wiele niepochlebnych opinii na temat tej książki. Myślę, że wynikają one przede wszystkim z niedoinformowania ich autorów. To nie jest zwykły poradnik jakich tysiące jest wydawanych co roku. Książka bowiem została napisana 85 lat temu, jeszcze przed II wojną światową (w roku 1934) i wciąż jest aktualna! Dlatego zanim sięgniemy po daną pozycję...

Nie wyniosłam nic z tej książki, może oprócz tego, że problemy pisarza na początku jego drogi są zwyczajne, pojawiają się, mają miejsce i są do pokonania. I to nie te związane z samym warsztatem, ale przede wszystkim osobiste, takie jak niemoc twórcza przykładowo. Książka krótka, do pochłonięcia w godzinę, zaledwie niecałe 160 stron. Nie polecam kupować, a wypożyczyć.

Nie wyniosłam nic z tej książki, może oprócz tego, że problemy pisarza na początku jego drogi są zwyczajne, pojawiają się, mają miejsce i są do pokonania. I to nie te związane z samym warsztatem, ale przede wszystkim osobiste, takie jak niemoc twórcza przykładowo. Książka krótka, do pochłonięcia w godzinę, zaledwie niecałe 160 stron. Nie polecam kupować, a wypożyczyć.

„Durna jest konkluzja, że jeśli ktoś nie potrafi pisać bez wysiłku, to widać pomylił się co do swego powołania, to czysty nonsens. Istnieje tuzin możliwych powodów tej trudności i każdy z nich powinien zostac szczegółowo przeanalizowany, zanim będziesz miał prawo powiedzieć, ze nie ma nadziei.” Trudność, często trudna do zidentyfikowania, poprzedza wszelkie problemy związane ze strukturą narracji czy konstrukcją intrygii itp.

„Durna jest konkluzja, że jeśli ktoś nie potrafi pisać bez wysiłku, to widać pomylił się co do swego powołania, to czysty nonsens. Istnieje tuzin możliwych powodów tej trudności i każdy z nich powinien zostac szczegółowo przeanalizowany, zanim będziesz miał prawo powiedzieć, ze nie ma nadziei.” Trudność, często trudna do zidentyfikowania, poprzedza wszelkie problemy...

Książka tragiczna. Nie wiem czy to wina przekładu, czy autorka ma taki "styl", ale czasami nie wiem co pisze. Czytam zdanie i nic z niego nie wiem, jest tak namieszane. W dodatku, jest to zwykłe lanie wody. Pisanie o niczym.
Książce bliżej chwytowi marketingowemu niż czemukolwiek. Mam wrażenie, że dałem się zmanipulować do czytania jej i tyle.

Książka tragiczna. Nie wiem czy to wina przekładu, czy autorka ma taki "styl", ale czasami nie wiem co pisze. Czytam zdanie i nic z niego nie wiem, jest tak namieszane. W dodatku, jest to zwykłe lanie wody. Pisanie o niczym.
Książce bliżej chwytowi marketingowemu niż czemukolwiek. Mam wrażenie, że dałem się zmanipulować do czytania jej i tyle.

Cenna z uwagi na dostrzeżenie, że część trudności w pisaniu ma podłoże inne niż luki warsztatowe. Przyjemne, łatwe do wykonania ćwiczenia literackie. Zabawne wskazówki. Troszeczkę irytuje mnie eksploatowanie podziału psychiki na świadomość i nieświadomość, ale Freud irytuje mnie wszędzie, więc to bardziej osobnicza opinia niż wartościowa krytyka.

Warto przeczytać, ale nie oczekujcie po tej książce cudów.

Cenna z uwagi na dostrzeżenie, że część trudności w pisaniu ma podłoże inne niż luki warsztatowe. Przyjemne, łatwe do wykonania ćwiczenia literackie. Zabawne wskazówki. Troszeczkę irytuje mnie eksploatowanie podziału psychiki na świadomość i nieświadomość, ale Freud irytuje mnie wszędzie, więc to bardziej osobnicza opinia niż wartościowa krytyka.

Warto przeczytać, ale nie...

Jeśli dzięki tej książce będę pisał tak dobrze jak jej autorka to... raczej podziękuję.
Ta pozycja to zupełne nieporozumienie. Lanie wody i zupełnie niepraktyczne porady. Czytam dziesięć stron i uświadamiam sobie, że właściwie nic konkretnego z nich nie wynika.
No i te pseudo-porady, gdy do nich dotarłem, musiałem ponownie spojrzeć na okładkę, by upewnić się, że nadal czytam książkę dla pisarza, a nie dla adepta -para bądź -pseudo psychologii.
Szczerze mówiąc nie dotrwałem nawet do połowy. I cieszę się, bo po przekartkowaniu okazało się, że tylko straciłbym czas.

Osobom, które poszukują konkretnych i fachowych porad pisarskich, gorąco zachęcam do sięgnięcia po "Pamiętnik rzemieślnika" S. Kinga.

Jeśli dzięki tej książce będę pisał tak dobrze jak jej autorka to... raczej podziękuję.
Ta pozycja to zupełne nieporozumienie. Lanie wody i zupełnie niepraktyczne porady. Czytam dziesięć stron i uświadamiam sobie, że właściwie nic konkretnego z nich nie wynika.
No i te pseudo-porady, gdy do nich dotarłem, musiałem ponownie spojrzeć na okładkę, by upewnić się, że nadal...