-
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant60
-
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
-
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński29
-
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Cytaty z tagiem "kłótnie" [17]
[ + Dodaj cytat]
-Czyżbyś sugerowała, że bogowie nie potrafią współpracować, młoda damo? - spytał Dionizos.
-Tak, Panie Dionizosie.
Pan D. skinął głową.
-Tylko się upewniałem. Masz oczywiście rację. Jedźmy dalej.
Istnieją dwie teorie na temat, jak się kłócić z kobietami. Żadna się nie sprawdza. — Rodney Dangerfield
Przytakuję skinieniem głowy, myśląc o tym, jak naiwnie jest żywić nadzieję, że ślub kogoś zmieni. Nie zmienił Alfreda ani mnie. Nie zmienił Kitty ani Augustusa. Małżeństwo może nas nauczyć trzymania języka za zębami oraz tłumienia w sobie uczuć i powstrzymywania się od działań, które niechybnie doprowadzą do kłótni, lecz w gruncie rzeczy jesteśmy tacy sami.
Do kłótni i awantur była przyzwyczajona. Metoda na przetrwanie była jedna. Działać po swojemu i nie zwracać uwagi na to, co dzieje się wokół.
Wiedziała, że na sam dźwięk tego słowa skowytał z bólu, zaczęła więc ciągle je powtarzać po to, by widzieć ból odbijający się na jego twarzy. Zaczęli się kłócić, był przerażony jej wybuchowością. nie szukała argumentów. Wrzeszczała, pluła najgorszymi wyzwiskami podkreślając je sprośnym, wyuzdanym gestem. Wrzaski jej rozlegały się po całym domu. Otwierano drzwi, lokatorzy zbierali się na piętrach, by wysłuchiwać bluźnierstw, które wykrzykiwała na cały głos.
Kiedy poczuła, że doprowadziła go do kresu wytrzymałości, przysuwała się do niego, przepraszała, wabiła pieszczotliwie..
Na świecie żyją trzy miliardy kobiet. A zatem mam prawo zadać sobie pytanie: dlaczego właśnie Alice? Zwłaszcza wtedy, gdy się kłócimy. Dlaczego właśnie ona pośród tych wszystkich Chinek i Rosjanek? Dlaczego to ona jest w moim życiu,dlaczego to ona mnie podnieca i doprowadza do rozpaczy?
Jest to (...) mniejszym złem cierpliwie pozwalać, aby drobne uchybienia przeszły niepostrzeżenie, niż angażować się w sprzeczki, które odwracają uwagę i rodzą problemy dla pokoju i spokoju duszy.
Chciała wiedzieć, dlaczego ?
Czy ona kiedykolwiek była w moim wieku ?
Czy zapomniała już, jak to jest, gdy człowiek chce się trochę zabawić ?
Po długich dniach pracy Alice i Nicolas spędzali więcej czasu na kłóceniu się i na opowiadaniu sobie, co im nie pasuje, zamiast wykorzystywać wspólne chwile. Codzienność pochłaniała ich, trwało to już dwa lata - byli wyczerpani.
No tak! Dżuma była tylko pretekstem do podzielenia uczniów na dwie kategorie! W tak licznym społeczeństwie było to nieuniknione!