Drugi tom książki na temat pedagogii wypracowanej w zakonach i zgromadzeniach zakonnych jest kontynuacją treści zawartych w tomie pierwszym. Wśród zaprezentowanych teorii i rozwiązań praktycznych znajdziemy zarówno ich twórców zagranicznych, jak i polskich, którzy – adekwatnie do uwarunkowań kulturowych, społeczno-politycznych oraz eklezjalnych – pragnęli dać odpowiedź na pojawiające się potrzeby edukacyjne i wychowawcze. Warto zwrócić uwagę, że większość z prezentowanych zgromadzeń zakonnych wypracowywało swoją pedagogię w XIX w., a więc w okresie rodzenia się i ugruntowywania pedagogiki jako dyscypliny naukowej, zapewniając tym samym wkład w jej powstanie i rozwój. Nie zawsze docenia się ten fakt w historii wychowania, gdy tymczasem jest on rzeczywisty i nie budzi wątpliwości. Pedagogika została w ten sposób dopełniona w chrześcijańskiej myśli i metodzie, z charakterystyczną dla nich ideą dotarcia do wychowywania całego człowieka, w jego osobowej jedyności i niepowtarzalności. Jakkolwiek na pierwszym miejscu w pedagogii chrześcijańskiej realizowanej w zgromadzeniach zakonnych są ukazywane cele religijne, to jednak płaszczyzna religii i wiary stała się miejscem integracji innych czynników: antropologicznych, psychologicznych, społecznych, kulturowych, etycznych itp., nadając wychowaniu integralny charakter. Na swój sposób potwierdzają to współczesne badania w zakresie np. psychologii religii, której wyniki jednoznacznie wskazują na wyjątkową integracyjną rolę religii w zakresie budowania osobowości i tożsamości wychowanka.
Popularne tagi cytatów
Inne cytaty z tagiem miłość
Krzywdzimy ludzi, których kochamy, i to dużo częściej niż obcych.
A kiedy spojrzę na jej twarz - twarz, którą znam lepiej niż własną - wiem, że znaczyłem dla niej równie wiele, a może i więcej. Co dla mnie z kolei znaczy o wiele więcej, niż kiedykolwiek zdołałbym wytłumaczyć.
Z reguły tylko pień nie potrafi rozpoznać kobiety, którą przestano kochać wbrew jej życzeniom.
Inne cytaty z tagiem ludzie
- Ludzie wariują, słuchając przewidywań takich jak twoje, niszczy ich wiedza o niepewnej przyszłości. - Nie mamy żadnych dowodów oprócz twojego słowa.
Ludzie się zmieniają i nie zmieniają. (s.58).
To jeden z aspektów życia na tym świecie: człowiek się uczy, jak to życie może być złożone. (s.59).
Inne cytaty z tagiem pieniądze
Człowiek, który ma na co wydać pieniądze, nie chce ich widzieć. Płaci czekami, podpisuje dokumenty. Nawet w pokera gra na żetony. To symbol. W naszym społeczeństwie człowiek, który nie ma na co wydać pieniędzy, nie ma po co żyć.
Od trwania na klęczkach przed bóstwem lub pieniądzem wiotczeją mięśnie i wola niezbędne do marszu naprzód.
Jak to dobrze, że ja nie mam pieniędzy... mogę spać spokojnie.