- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyLiliana Więcek: „Każdy z nas potrzebuje w swoim życiu wsparcia drugiego człowieka”BarbaraDorosz1
- ArtykułyOto najlepsze kryminały. Znamy finalistów Nagrody Wielkiego Kalibru 2024Konrad Wrzesiński3
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel34
Ian Stewart
W 1969 obronił doktorat na University of Warwick, którego tematem były algebry Liego. Staże podoktorskie odbył w University of Connecticut (1977-78) i University of Houston (1983-84). Specjalizuje się w badaniu układów złożonych i teorii katastrof. Prowadzi aktywną działalność naukową i ma na swoim koncie ponad 170 artykułów naukowych. W 2001 roku został wybrany na członka Towarzystwa Królewskiego. Zdobył wiele nagród za popularyzację nauki, między innymi Medal Michaela Faradaya przyznawany przez Towarzystwo Królewskie i złoty medal Institute for Mathematics and Its Applications. Współpracuje z "Scientific American" i "New Scientist". Jest autorem ponad 20 książek popularnonaukowych - między innymi: "Podstawy matematyki", "Listy do młodego matematyka", "Czy Bóg gra w kości?", "Liczby natury".https://ianstewartjoat.weebly.com/
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Żyjemy w raju głupców - lub przynajmniej będziemy w nim żyli, jeżeli nie będziemy wystarczająco mądrzy, aby być głupcami tylko częściowo.
Żyjemy w raju głupców - lub przynajmniej będziemy w nim żyli, jeżeli nie będziemy wystarczająco mądrzy, aby być głupcami tylko częściowo.
Może tutaj nie być wzoru, ale geometria, tak jak bieda, jest zawsze z nami.
3 osoby to lubiąSłyszana z jednego metra wuwuzela (plastikowa trąbka o irytującym dźwięku, która zyskała sobie popularność w czasie mistrzostw świata w piłc...
Słyszana z jednego metra wuwuzela (plastikowa trąbka o irytującym dźwięku, która zyskała sobie popularność w czasie mistrzostw świata w piłce nożnej w 2010 roku, dzięki czemu trafiła do wielu domów jako pamiątka) jest źródłem hałasu o natężeniu 120 decybeli. (...) Tego rodzaju skale są w powszechnym użyciu do dziś, ponieważ pozwalają nam precyzyjnie określać warunki bezpieczne dla ludzi. Uszkodzeń słuchu można się spodziewać już przy dźwiękach o natężeniu 120 decybeli, zatem wyrzuć swoją wuwuzelę. Bardzo proszę.
2 osoby to lubią