Artykuły
Gdzie kupić książki z rabatami na Dzień Dziecka? Przegląd promocjiLubimyCzytać1Artykuły
Przez drzewa do ludzi, przez ludzi do drzewcorbeau0Artykuły
Nowości i zapowiedzi tygodnia. Co będziemy czytać?LubimyCzytać8Artykuły
Mam nadzieję, że te czasy nigdy nie wrócą. Wywiad z Łukaszem OrbitowskimLubimyCzytać3
Fryderyk Hölderlin

- Pisze książki: klasyka, literatura piękna, poezja, czasopisma
- Urodzony: 20 marca 1770
- Zmarły: 7 czerwca 1843
Niemiecki poeta, uznawany za jednego z prekursorów klasyki weimarskiej oraz romantyzmu.
W latach 1791 – 1793 studiował m.in. teologię, filozofię, biblistykę i filologię klasyczną w Instytucie Teologicznym w Tybindze. W okresie studiów zaprzyjaźnił się z Heglem i Schellingiem, z którymi dzielił zainteresowanie filozofią. Mówi się o wzajemnym wpływie przyjaciół na siebie, to właśnie dzięki Hölderlinowi Hegel miał zwrócił uwagę na filozofię Heraklita, której pewne elementy następnie rozwinął we własną koncepcję dialektyki.
Obok poezji, Höderlin wiele czasu poświęcał studiom filozoficznym, przekładom literatury antycznej, a także intensywnym pieszym wędrówkom. Zakończony gwałtownym rozstaniem w 1800 r. romans z Susette przyczynił się do pogorszenia równowagi psychicznej poety.
- 68 przeczytało książki autora
- 111 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Albo nauka będzie musiała unicestwić chrześcijaństwo, albo stać się z nim czymś Jednym, ponieważ prawda może być tylko jedna, rzecz zaś w tym, żeby nauka nie została uzależniona od zewnętrznych okoliczności i w zaufaniu do owej jedności, każdej, którą ludzkość zna i kocha, pragnie i przeczuwa, ale żeby stworzyła sobie wspaniałą, dostojną samodzielną egzystencję. [Wspólnota duchów] s.6-7.
Albo nauka będzie musiała unicestwić chrześcijaństwo, albo stać się z nim czymś Jednym, ponieważ prawda może być tylko jedna, rzecz zaś w ty...
Rozwiń ZwińNigdym jeszcze nie doświadczył na sobie tak nieodparcie prawdy owego starego znanego powiedzenia o losie, że w sercu ludzkim budzi się jakaś nowa szczęśliwość pośród najgłębszej nocy cierpienia, jeśli się je zniesie i przeżyje do końca dopiero z dnia naszego bólu rozbrzmiewa nam boska pieśń życia i świata jak śpiew słowika z ciemności.
Nigdym jeszcze nie doświadczył na sobie tak nieodparcie prawdy owego starego znanego powiedzenia o losie, że w sercu ludzkim budzi się jakaś...
Rozwiń Zwiń