Monika Powalisz

Książkę przeczytać, przeczytałam, ale czy powiedziałabym, że jest warta polecenia - nie. Książka przeciętna, fabuła dość prosta, jednak momentami męcząca, np. częste opisy snów, czy fragmenty pamiętnika Anny były dość nużącą częścią, ponieważ nie wnosiły nic szczególnego do historii, a zostało im poświęcone dużo uwagi. Pod koniec czytałam już co drugie zdanie, omijając te fragmenty. Natomiast jeśli chodzi o romans Olki i Śliwińskiej - zaczął się nagle i niejasno i podobnie niejasno się zakończył. Zakończenie zbytnio mnie nie zaskoczyło, prawdę mówiąc już kilka rozdziałów wcześniej można się było samemu sprawcy domyślić, a sytuacja w szopie Biedrzyka co najmniej absurdalna. Ostatnie zdania zaś sugerować mogą, że leśniczy Olko zmarł w szopie mordercy na jego oczach, a Śliwińska o ciąży powiedzieć nie zdążyła. Niestety, ale w tym przypadku otwarte zakończenie, dobrym wyjściem nie było, ponieważ pozostawiło jedynie wiele nie domówień. Książka na półkę ląduję, lecz wątpię, abym kiedykolwiek znów po nią sięgnęła, bądź komuś poleciła. Gdyż po samym opisie wiele obiecywała, a w rzeczywistości temu nie sprostała.