- ArtykułyFestiwal Literatury Azjatyckiej w Warszawie – listopadowe wydarzenie pełne kulturalnych atrakcjiLubimyCzytać4
- ArtykułyZmarł jeden z najważniejszych arabskich pisarzy. Mówił o sobie jako o „Palestyńczyku z wyboru”Anna Sierant2
- ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Cicha lokatorka” Clémence MichallonLubimyCzytać1
- ArtykułyWybrano debiut roku. Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza dla Grzegorza BogdałaKonrad Wrzesiński1
Borys Strugacki
Przyszedł na świat w Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg),dokąd rodzina Strugackich przeniosła się z Batumi. Przeżywszy blokadę Leningradu i ewakuację, w 1955 ukończył studia na Uniwersytecie Państwowym w Leningradzie, uzyskując dyplom z astronomii i do 1965 roku pracował w Obserwatorium w Pułkowie. Pod koniec lat 50. XX wieku połączył swe siły literackie z bratem Arkadijem. Jednak uznanie zdobyli dopiero dwie dekady później. Wtedy też ich utwory zaczęto ekranizować. Ale i sami bracia nie uciekali przed tworzeniem scenariuszy filmowych (m.in. do filmu "Stalker", w reżyserii Andrieja Tarkowskiego).
Wybrane książki Arkadija i Borysa Strugackich: "Далёкая Радуга" (1963, polskie wydanie: "Daleka tęcza", Wydawnictwo Alfa, 1988),"Хищные вещи века" (1965, polskie wydanie: "Drapieżność naszego wieku", Prószyński i S-ka, 2003),"Сказка о тройке" (1968, polskie wydanie: "Bajka o trójce", Wydawnictwo Amber, 1999),"Волны гасят ветер" (1985, polskie wydanie: "Fale tłumią wiatr", Iskry, 1989).
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Do pisania trzeba dwojga, czyli literackie duety
Z joystickiem do książki
Święto Ziemi, czyli książkowe przewodniki po dzikich lądach
Moda na „staroświecką” SF
Wiedźmin, Stalker, Holmes i Cthulhu, czyli gry inspirowane seriami książek
(Nie)znani klasycy fantastyki naukowej - radziecka fantastyka i wizje przyszłości
Popularne cytaty autora
Wszystko zależy od tego, jak pojmować postęp. Na przykład że postęp to pojawienie się słynnego „za to” – alkoholik, ale za to wspaniały spec...
Wszystko zależy od tego, jak pojmować postęp. Na przykład że postęp to pojawienie się słynnego „za to” – alkoholik, ale za to wspaniały specjalista, rozpustnik, ale za to wspaniały kaznodzieja, złodziej, oszust przecież, ale za to jakiż administrator! Morderca, ale za to jaki zdyscyplinowany i lojalny… A można pojmować postęp jako przekształcanie wszystkich ludzi w dobrych i uczciwych. I wtedy, być może, dożyjemy kiedyś takich czasów, kiedy będzie się mówić – to rzeczywiście świetny specjalista, ale paskudny typ, im prędzej się go przepędzi, tym lepiej.
Każdy człowiek jest w jakiś sposób genialny – nie zgodził się wicesekretarz. – Trzeba tylko ten geniusz wykryć. Nikt nie podejrzewa, a być m...
Każdy człowiek jest w jakiś sposób genialny – nie zgodził się wicesekretarz. – Trzeba tylko ten geniusz wykryć. Nikt nie podejrzewa, a być może ja, na przykład, jestem genialnym kucharzem, a ty – powiedzmy – farmaceutą, tymczasem zajmujemy się nie tym, czym powinniśmy, nie rozwijamy tego, co w nas najważniejsze.
1 osoba to lubiPrzynieśli piwo. Nunnun upił łyk, obserwując znad piany Walentina, który z powątpiewaniem i wstrętem wpatrywał się w swój kufel. - Nie masz ...
Przynieśli piwo. Nunnun upił łyk, obserwując znad piany Walentina, który z powątpiewaniem i wstrętem wpatrywał się w swój kufel. - Nie masz ochoty? - zapytał Nunnun, oblizując wargi. - Bo ja prawdę mówiąc, nie piję - niezdecydowanie powiedział Walentin. - Naprawdę? - zdumiał się Nunnun. - Do diabła! - zirytował się Walentin. - Musi przecież na tym świecie być choć jeden niepijący... - zdecydowanym ruchem odsunął kufel. - Zamów dla mnie koniak, jeżeli już - powiedział.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Dyskusje związane z autorem
Dołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad