Publicystyka
4
Najnowsze artykuły
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcy
8
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024
441
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-Fiction14
ArtykułyZapraszamy na live z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi! Zadaj autorom pytanie i wygraj książkę!6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2007
2007
2007
2007
2007
2007
2006
2006
2006
2005
2005
2005
2004
2004
2003
2003
2003
2002
2002
2001
Powiązane treści
Diablo: Wojna grzechu Richard A. Knaak 
Jestem wielkim fanem gier z serii Diablo więc w uznaniu innych ocena może być zawyżona.
W dużym skrócie - książka dla fana gry, inni potraktują ją jako przeciętne czytadło typu fantasy.
Jest to książka typu od zera do bohatera ratującego świat przed totalną zagładą. Oczywiście, że można (a nawet trzeba) zwrócić uwagę na podwójne standardy bohaterów w kwestii walki, śmierci, odpowiedzialności zbiorowej, itp.
Dla mnie jednak istotne jest inne pytanie. Książki w oryginale ukazywały się w latach 2006-2007 a pojawią się postacie, wydarzenia, sceny o których dowiadujemy się podczas poznawania fabuły Diablo 3 (2012) czy zapowiedzi Diablo 4 (chyba, że ja coś przeoczyłem lub zapomniałem). Wynika z tego, że Blizzard już od samego początku (co najmniej przed 2005 rokiem) musiał mieć napisaną historię świata Sanktuarium i dopiero małymi kawałkami dzielą się nią z nami.
Diablo. Wojna Grzechu #1: Prawo krwi Richard A. Knaak 
"Prawo krwi" dostarcza rozrywki, jednak próżno tu szukać czegoś odkrywczego. Możliwe, że odbiór książki jest uzależniony od posiadanej wiedzy o uniwersum. Dlatego im czytelnik mniej wie, tym większe prawdopodobieństwo, że ta pozycja dostarczy mu więcej frajdy.
Jeżeli ktoś kojarzy historię stworzenia świata oraz "drzewo genealogiczne" obu "frakcji", to, jak i dla mnie, tok wydarzeń oraz samo zakończenie wyda się bardzo przewidywalne. "Intrygę" można już dostrzec po pierwszych 30 stronach. Ekspozycja w swojej nierówności też pozostawia wiele do życzenia. Autor często rozpisuje się nad rzeczami nie mającymi większego znaczenia np.: wyglądy strojów, a milczy gdy mógłby uchylić rąbka tajemnicy z wiedzy o świecie.
Niektóre wydarzenia lub pomysły np.: kreacja potworów okazały się całkiem ciekawe. Niestety kreatywnych momentów jest niewiele, a przeważają raczej absurdy i głupie decyzje głównego herosa.
Konstrukcja bohaterów należy do tych prostych i bezpiecznych. Większość postaci ma do siebie przypiętą taką "łatkę". To czyni je prostolinijnymi, ale też logicznymi, gdyż starają się nie wychodzić poza ustalone ramy.
W mojej pamięci zapisali się dwaj drugoplanowi bohaterowie - sympatyczny Achilios i enigmatyczny Mendeln. Z pozostałymi raczej trudno było sympatyzować, a w szczególności z Uldyzjanem.
Wątek romantyczny jest tragiczny i raczej należy go traktować jako przeciwieństwo tworzenia relacji damsko-męskich.
Język nie wypada najgorzej. Jeśli ktoś miał okazję się już spotkać z Twórczością pana Knaaka to poruszanie się po świecie Diablo idzie mu dużo lepiej niż po uniwersum Warcrafta. Czyta się całkiem szybko, o ile nie trzeba przebijać się przez wymuszone opisy.
Podsumowując, przeczytałam, bawiłam się nieźle, ale mam świadomość występujących baboli. Równie niezobowiązująco sięgnę sobie po kolejne części licząc, że może w kolejnych tomach rozwinie się jakaś większa tajemnica.
