Amerykański pisarz, eseista, biograf, historyk i dyplomata żyjący w pierwszej połowie XIX wieku. Jego najbardziej znanymi dziełami są opowiadania "Rip van Winkle" (1919) i "Legenda o Sennej Kotlinie" (1820). Wśród jego prac historycznych, znaleźć można biografie Olivera Goldsmitha, Mahometa, Jerzego Waszyngtona, a także opracowania dotyczące historii XV-wiecznej Hiszpanii dotyczących m. in. Alhambry, Krzysztofa Kolumba oraz Maurów.
Irivin pełnił funkcję ambasadora w Hiszpanii od 1842 do 1846 roku. Swój literacki debiut - serię obserwacyjnych listów do gazety Morning Chronicle - napisał w 1802 pod pseudonimem Jonathan Oldstyle. W 1815 przeniósł się do Anglii w związku z rodzinnym interesem i zyskał tam rozgłos dzięki publikacji "The Sketch Book of Geoffrey Crayon, Gent", ukazującej się między 1819 a 1820. Publikował utwory regularnie przez całe swoje życie, kończąc pięciotomową biografię Jerzego Waszyngtona zaledwie osiem miesięcy przed swoją śmiercią w wieku 76 lat.
Irving był jednym z pierwszym amerykańskich pisarzy, którzy zyskali szerszy rozgłos w Europie, a jego sukces zachęcił innych, w tym Nathaniela Hawthorne'a, Henry'ego Wadswortha Longfellowa, Hermana Melville'a i Edgara Allana Poe. Był także podziwiany przez niektórych brytyjskich autorów w tym Lorda Byrona, Thomasa Campbella, Charles'a Dickensa, Francisa Jeffrey'a i Waltera Scotta. Dążył do szerszego rozpoznania pisarstwa jako prawdziwego zawodu, a także do stworzenia praw lepiej chroniących autorów przed oszustwami związanym z prawem autorskim.
