Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik254
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Joanna Kulmowa
Źródło: Wikipedia/ Wikimedia Commons, fot. Sławek
67
7,5/10
Urodzona: 25.03.1928Zmarła: 17.06.2018
Joanna Kulmowa - polska poetka, prozaik, autorka utworów scenicznych oraz książek dla dzieci i młodzieży, reżyser. Wiersze Kulmowej są zmienne w nastroju, oprócz liryzmu i refleksji zawierają elementy dowcipu i groteski, chętnie odwołują się do świata wyobraźni i humoru. Na wniosek dzieci otrzymała Order Uśmiechu, który odebrała 24 września 2000 roku w Lublinie.http://
7,5/10średnia ocena książek autora
816 przeczytało książki autora
908 chce przeczytać książki autora
8fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Dialog, nr 4 / kwiecień 1988
Joanna Kulmowa, Redakcja miesięcznika Dialog
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1988
Krześlaki z rozwianą grzywą
Joanna Kulmowa, Elżbieta Gaudasińska-Borowska
7,3 z 4 ocen
6 czytelników 2 opinie
1978
Powiązane treści
Rozmowy
4
Aktualności
LubimyCzytać
23
Lista lektur na rok szkolny 2020/21. Jakie książki będą czytać uczniowie?
Varia
LubimyCzytać
175
Czytamy w weekend
Aktualności
Róża_Bzowa
38
Mistrzowie polskiej ilustracji
Dzień Dziecka to doskonała okazja, by przyjrzeć się bliżej literaturze kierowanej do młodszego czytelnika. W książkach dla najmłodszych bardzo ważną rolę odgrywają ilustracje....
Aktualności
LubimyCzytać
2
Nagroda Literacka m. st. Warszawy
Przedstawiamy garść informacji na temat Nagrody Literackiej Miasta Stołecznego Warszawy, której korzenie sięgają 20-lecia międzywojennego i która została reaktywowana w roku 2008.
Popularne cytaty autora
Patrzcie, jeszcze jej nie dość! Patrzcie, jak śmiesznie ucieka! No, papugo, powtórz swoje credo: „WIERZĘ, WIERZĘ, WIERZĘ W CZŁOWIEKA!” A gd...
Patrzcie, jeszcze jej nie dość! Patrzcie, jak śmiesznie ucieka! No, papugo, powtórz swoje credo: „WIERZĘ, WIERZĘ, WIERZĘ W CZŁOWIEKA!” A gdy legniesz, zgoniona, w rowie, to o zmierzchu czerwonego dnia, ten, w którego wierzyłaś – człowiek – przyjdzie, będzie mówił: „To ja. Ucisz serce – zielony liść! Niechaj gardzą tobą, niech się śmieją, ja – nie umiem bez ciebie żyć, matko głupich, moja matko, Nadziejo...
3 osoby to lubiąWierzysz w Boga – powiadasz. Lecz będąc w potrzebie czy nie modlisz się raczej by On uwierzył w ciebie?
2 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Tak wygląda prawdziwa poetka, podciągnij się! Listy Wisława Szymborska
7,6
Jestem entuzjastką wydawania korespondencji Wisławy Szymborskiej. W każdej ilości. Te wyjątkowe pod każdym względem przykłady na elokwencję, kreatywność, dystans do siebie i świata noblistki, radują serce i przywracają duszy konieczny balans.
Skoro Szymborska, zmagając się z wieloma sprawami, sytuacjami, od zdrowotnych po polityczne mogła z optymizmem i spokojem przejść przez życie, to ja czuję się pokrzepiona.
Dodatkowo tym razem sięgam po korespondencję z Joanną Kulmową, świetną poetką, interesującą interlokutorką, a (w tym konkretnym przypadku) doskonałą partnerką do uskuteczniania korespondencji. Jej rozmach, dowcip, swada, serdeczność, otwartość i głód człowieka są absorbujące, zniewalające i powodujące ciągły uśmiech. W odpowiedzi, dużo bardziej powściągliwa Szymborska pisze niewiele, ale za to podsyła swoje słynne kartki, niezrównane kolaże i, wielokrotnie, słowa uznania dla talentu i mocy twórczych Kulmowej. Ich rozmowy listowne bywają różne, od informacyjnych (kto, kiedy, gdzie spędza kolejne święta, wakacje, podróże),po sprawy zawodowe związane z publikowaniem wierszy (ach ten nurt tuwimowski, leśmianowski!) nagrodami, spotkaniami literackimi. Raz pada moje ulubione: "Ale wszystko chrzan i mięta". Ale nie o tym. Ważne są niepokoje twórcze, kolejne pomysły na bohaterów literackich, ich odniesienie do rzeczywistości, listy o rydzach i małpach, czy kondycji społeczeństwa jako takiego (tutaj Szymborska nie pozostawia złudzeń co do natury tłumu, ponura to konstatacja).
Nawiązując do tego co w nawiasie - jaka szkoda, że takie bezpretensjonalne, otwarte na świat i człowieka, prawdziwe humanistyki to, nie dość, że rzadkość, to jeszcze, na dodatek, przeszłość. Bo dziś wszystko zdaje się takie dosłowne, poważne, drętwe od strachu przed nieżyczliwością. Gdzie ci ludzie, którzy mieli fantazję? Ano tutaj, w korespondencji dwóch Poetek.
Tak wygląda prawdziwa poetka, podciągnij się! Listy Wisława Szymborska
7,6
Gdy dwie poetki piszą o swoich problemach, osobistych lub nie, to biorą je w nawias ironii. Bo wprawdzie nie wiadomo, czy dzięki temu nawiasowi nadawca listu łatwiej radzi sobie ze swoim problemem, ale można podejrzewać, że dzięki temu nawiasowi łatwiej poradzi sobie z jego problemem odbiorca. A jeśli nawet nie wszystkie problemy da się wziąć w nawias ironii, to na szczęście w nawias ten wziąć można dużo więcej.