Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W nieokiełznanym, nieco dzikim, nieprzewidywalnym, acz niezwykle kolorowym ogrodzie Gatsbych rozkwitają kwiaty barwione przez emocje i doświadczenia piątki rodzeństwa. Ich losy plączą się i wiją niczym gałęzie bluszczu, radości i sukcesy rozkwitają jak najpiękniejsze kwiaty, by zwiędnąć tknięte podmuchem rozczarowania, odrzucenia i niezrozumienia. Wraz z końcem roku odbyłam ostatnią już wizytę u Gatsbych, jednej z najbardziej zachwycających literackich rodzin. Wizytę wzruszającą, przepełnioną refleksjami, w czasie której mieszały się emocje trudne i radosne. Natasha Farrant niczym czarodziejka słowa opowiada o trudach dojrzewania i dziecięcych problemach (zupełnie niebanalnych) w sposób lekki, zachwycający i inspirujący. Stosując dwie formy narracji sprawia, że możemy spojrzeć na świat oczami Blue - siostry, która czuje się odpowiedzialna za emocje rodzeństwa, jednocześnie wciąż odczuwającej tęsknotę za zmarłą siostrą i niedostatek zainteresowania jej emocjami. "Czas na Jasmine" to opowieść o dojrzewaniu, o podejmowaniu trudnych decyzji, wychodzeniu z toksycznych relacji rówieśniczych, odrzuceniu, prześladowaniu, poczuciu bycia niewystarczającym i... pierwszej miłości. To powieść pełna kontrastów - niesamowicie lekka, a o sprawach trudnych i bolesnych, niezwykle barwna, a o szarej i niełatwej codzienności, niedługa, a jednak bardzo bogata w treści i poruszająca wiele tematów, z których żaden nie został potraktowany ogólnikowo. Zamyka serię nieprzeciętną, za której klimatem się tęskni i do którego chce się wracać. Cztery tomy, a każdy na tak samym wysokim poziomie. Piękne, subtelne, a jednocześnie mocne i przejmujące. Jedna z najpiękniejszych serii, jakie czytałam. Polecam każdemu - i nastolatkom, i dorosłym. Zatracie się w tym ogrodzie.