Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawy zbiór opowiadań, cieszę się, że taka publikacja się ukazała. Szczególnie ze względu na przekład bezpośredni z irlandzkiego, bez pośrednictwa angielskiego. Warto podkreślić, że jest to wydanie dwujęzyczne - równolegle z tłumaczeniem mamy wgląd w język irlandzki, co było dla mnie bardzo interesujące. Co do opowiadań jako takich - Ó Conghaile ma taki styl pisania, w którym świat nas otaczający nagle przestaje być oczywisty. W zwykłe codzienne sytuacje wplatane są zdarzenia dziwne, abstrakcyjne, często niemożliwe (jak w opowiadaniu "Surowce wtórne"). Trochę na pograniczu realizmu magicznego w wydaniu irlandzkim i dość... makabrycznym. To takie opowiadania, przy których myśli nam nie uciekną na inne tory, ponieważ coś nas co chwilę wyrywa z czytelniczej rutyny. W wielu sytuacjach w tych opowiadaniach nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co się wydarzy albo wiedzieć od początku, do czego ta historia zmierza (taki "Cmentarz słów" na przykład). Bardzo dobra pożywka dla umysłu, polecam.