Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nietypowa książka. Przerwany sen o Warszawie to jedenaście rozmów-wspomnień z powstańcami, którzy jeszcze w czasie wojny trafili do niemieckich obozów zagłady bądź tuż po niej wylądowali w katowniach UB. Temat ważny, ciekawy, ale przygotowany dość chaotycznie. Nie podoba mi się to przeskakiwanie pomiędzy niemieckimi obozami i polskimi więzieniami. Trochę jak w ping-pongu, raz obóz, raz więzienie, bez żadnej myśli, która by temu przyświecała. A może chodziło o to, że ubecy byli jak hitlerowcy albo nawet gorsi? Doprawdy bardzo głęboka myśl! Książka Przerwany sen o Warszawie została bardzo ładnie wydana, na wysokie jakości papierze kredowym. Zdjęć tu co prawda niewiele i są to z reguły współczesne fotografie rozmówców bądź kadry więzień i obozów, ale dobrze uzupełniają tekst. Przybliżają miejsca, pokazują ludzi. Pozwalają sobie wyobrazić, że człowiek siedzi i przysłuchuje się rozmowom autora. Powstania też właściwie tu nie ma. Czasem pojawia się w kilku bądź kilkunastu zdaniach i dla rozmówców stanowi okres przyspieszonego dojrzewania, wykształcania się poglądów i postaw. Nie tworzy jednak tła dla późniejszych losów tych ludzi, a jedynie punkt spójny. Niejedyny, niestety. Potem bowiem przychodzą brutalne represje. Głód, bicie, niepewność jutra, przerażający strach przysłaniający poczucie niesprawiedliwości. I jako taki dokument Przerwany sen o Warszawie z pewnością jest wartościowy. Ci ludzie właśnie odchodzą. Kolejnym pokoleniom nie będzie miał kto opowiedzieć podobnych historii. Pozostaną książki, wywiady, filmy. I każdy będzie na wagę złota. Ten zbiorek czyta się bardzo dobrze, o ile można tak powiedzieć ze względu na jego tematykę. Z pewnością jednak nie nadaje się dla osób wrażliwych. Takie czasy były. Cieszmy się, że już minęły. Więcej recenzji: https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/