Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy rower jest jak pierwsza miłość, nigdy go nie zapomnisz. No chyba, że jest różowy.

Z medytacji wyrywa mnie dźwięk opuszczanej szyby i trzask migawek. Jedna z wielu grup postanawia uwiecznić mnie w pamięci swoich telefonów. Bez powitania. Bez żadnego słowa. Bez sensu.

Dlaczego tak często wmawiam sobie, że muszę mieć ten czy inny przedmiot, wierząc, że zapewni mi on szczęście albo choć na chwilę poprawi samopoczucie. Na wózku miałem tylko kilka podstawowych rzeczy i ani razu nie czułem, aby mi czegokolwiek brakowało. Szedłem, jadłem, spałem i byłem szczęśliwy.