Kalosze pełne kijanek. Jak dzięki rozwijaniu miłości do przyrody wychować kreatywne, odważne i odpowiedzialne dziecko Scott D. Sampson 7,6

ocenił(a) na 64 lata temu Najważniejsze, co wyniosłam z lektury, to wiedza, że najlepszymi zabawkami dla dzieci, wg rankingów są: patyk, sznurek, rulon tektury, pudełko, błoto i kamienie. Mocą dzieci jest wyobraźnia. Mogą z prostych, codziennych rzeczy tworzyć wszystko: budować forty, odgrywać scenki, układać wzory... rodzice zaoszczędzić czas i pieniądze. Wyobraźcie sobie, jakie jeszcze inne zalety wypływają ze spędzania czasu w otoczeniu natury... Pośród wielu można wymienić: sprawność fizyczna, regeneracja umysłu, lepsza koncentracja, większa empatia. Uwaga autora "Aby dziecko wyszło z domu, najlepiej wyjść razem z nim".
Kartkując książkę po raz pierwszy trafiłam na fragment na s.99 i już wiedziałam, że jako szef zespołu i rodzic skorzystam na lekturze podwójnie: "Mentorzy (...) odgrywają trzy różne role. Pierwsza to rola nauczyciela, kogoś, kto przekazuje informacje. Druga to rola indagatora, czyli kogoś, kto zawsze poszukuje pytań, które rozbudzą ciekawość i zaangażowanie. Trzeci jest mistrz, spryciarz, który potrafi wzbudzić u dziecka [lub pracownika - mój przyp.] potrzebę rozwoju. Najlepsi mentorzy ograniczają swoją rolę nauczyciela, skupiając się na wcielaniu w życie roli indagatora i mistrza. Dobra wiadomość jest taka, że nie musisz być ekspertem."
Jak szybko zaznajomić się z treścią książki, żebyście nie musieli brnąć przez naukowe wywody autora? Proponuję dwa rozwiązania zależnie od potrzeb:
1. Przeczytać rozdziały 3, 6, 7 i 8. Jest to około połowa książki, rozdziały 6-8 opisują etapy rozwoju, potrzeby i pomysły przydatne rodzicom i dzieciom (małe dzieci, wiek szkolny, młodzież).
2. Wybrane fragmenty:
- ROLA MENTORA (ORAZ SZEFA): s.99, indagator s. 107-113 oraz rady dla nauczyciela natury, potem mentora na końcach rozdziałów, zawierające podsumowania i wskazówki: s.65, s.87, s.114, s.142, s.165, s.193, s.220, s.276, s.302
- PRZYKŁADOWE OPOWIEŚCI: pochodzenie tytułu s.18, s.93, opowieść o narodzinach wszechświata s.302-306,
- REFLEKTOR vs. LATARNIA: s.174, s.261-265, s.278
Już tłumaczę, "są obecne różne tryby świadomości - zazwyczaj wąski w przypadku ekranów [REFLEKTOR], a szeroki - w odniesieniu do natury [LATARNIA]." Przesłanie: ważne jest zachowanie równowagi między światem cyfrowym i rzeczywistym.
PS. Jeśli moja opinia jest zawiła, to tylko dlatego, że przebiłam się przez meandry tej książki. Przyznaję się, lektura w większej części była przyjemną rozrywką. Zachęciła mnie do spędzania czasu z dzieckiem poza ekranami na łonie natury. Natomiast, jako szef staram się mniej nauczać, więcej słuchać, zadawać pytania i wzbudzać zaciekawienie tematami związanymi z pracą, na tyle na ile jest to możliwe.