Dzieje (440 p.n.e.), Herodot

Za przykładem Cycerona zwie się zazwyczaj Herodota ojcem historii. Wielki mówca rzymski miał prawo tak go nazywać według pojęć starożytnych o historii, które różnią się od naszych. Jednak poznanie twórczego talentu pisarza oraz środowiska, w jakim powstało jego dzieło, pozwala wyznaczyć mu odpowiednie miejsce w historii kultury helleńskiej.

W jego „Dziejach” poza tym odnaleźć można opis jednych z najsłynniejszych i najstarszych ogrodów w historii – wiszących ogrodów Semiramidy.

Opowieści kanterberyjskie (1478), Geoffrey Chaucer

Zbiór opowiadań z XIV w. autorstwa Geoffreya Chaucera, historie opowiadane przez grupę pielgrzymów, zdążających z Southwark do grobu Thomasa Becketa w Canterbury. Opowieści te zostały napisane w języku średnioangielskim.
Tekst jest nie tylko zabytkiem literatury, ale stanowi cenne źródło informacji dla językoznawców oraz historyków zainteresowanych myślą i postawami społecznymi w końcu XIV wieku. 
W jednej z opowiedzianych w tej książce historii, starszy mężczyzna, Januarie, buduje piękny ogrodzony murem ogród dla swojej młodej żony, May. Januarie wkrótce ślepnie, a May zaczyna spotykać się z kochankiem. Pewnego dnia, w czasie ogrodowej schadzki dzieje się cud i Januarie odzyskuje wzrok. May jednak udaje się przekonać go, że to zobaczył, jest czymś innym, niż myśli.

Romeo i Julia (1595), William Shakespeare

O historii miłości potomków dwóch skłóconych rodzin słyszeli chyba wszyscy. W początkowych scenach, gdy uczucie rozwija się, Romeo Montecchi wybiera się pod balkon Julii w ogrodzie Capulettich. To tam wyznaje jej miłość. Ta jednak, ze względu na mrok, nie wie, kto czeka pod balkonem.

Ze względu na to, że historię otoczyła legenda, i ogród, w którym toczą się te pełne romantyzmu rozmowy, można określić legendarnym w literaturze.

Opowieści z Alhambry (1829), Washington Irving

Washington Irving był zapalonym podróżnikiem, który z niesamowitą dokładnością i wrażliwością potrafił opisywać miejsca, które odwiedzał. Oczarowany pięknem andaluzyjskiej ziemi w "Opowieściach z Alhambry" przedstawia legendy z czasów arabskiej dominacji w Andaluzji. Opowiada o pięknych mauretańskich księżniczkach, ambitnych władcach, niesamowitych ogrodach i ukrytych skarbach...
Opowiadania przeniosą Czytelnika w barwną przeszłość Andaluzji i pobudzą wyobraźnię.

Dziwne losy Jane Eyre (1847), Charlotte Brontë

Dziwne losy Jane Eyre ukazały się po raz pierwszy w październiku 1847 roku i stały się wielkim sukcesem wydawniczym. Powieść, zaliczana do szczytowych osiągnięć literackich epoki wiktoriańskiej, harmonijnie łączy melodramatyczną fabułę z wnikliwą obserwacją psychologiczną oraz nastrojem tajemnicy i grozy.
Osierocona dziewczyna podejmuje pracę nauczycielki w posiadłości Edwarda Fairfaxa Rochestera. Zostaje jego narzeczoną, ale Rochester ukrywa przed światem ponury sekret.
Charlotte Brontë opowiada o wielkim uczuciu, które połączyło ludzi z różnych, tak odległych od siebie sfer – w świecie, gdzie konwenanse stanowiły o towarzyskim „być albo nie być”.

Alicja w Krainie Czarów (1865), Lewis Carroll

Niezapomniana, klasyczna powieść na pograniczu snu i jawy. Magiczna podróż małej dziewczynki do fantastycznej krainy, w której wszystko może się zdarzyć. Cała opowieść rozpoczyna się w ogrodzie i w dużej mierze rozgrywa się w odkrytych plenerach.

Tę powieść Lewisa Carrolla, wybitnego matematyka i profesora Oxfordu, uznano za arcydzieło literatury światowej. Doskonała lektura dla czytelnika w każdym wieku.

Portret damy (1881), Henry James

Młoda Amerykanka, Isabel Archer, przybywa do Europy żądna przygód i wrażeń. Odziedziczywszy spory majątek, przekonana, że dokładnie rozumie sens ludzkich poczynań, odtrąca trzech konkurentów, aby poślubić czwartego – bezwzględnego obłudnika.

Pierwsze sceny tej książki rozgrywają się w angielskim ogrodzie. Scena picia herbaty jest prawdopodobnie jedną z najbardziej kojarzącą się z tą książką i Henrym Jamesem.

Nie tylko perypetie miłosne są treścią książki – najważniejszy jest proces dojrzewania bohaterki w atmosferze findesieclowej Europy, okupiony utratą niewinności i złudzeń. 

Tajemniczy ogród (1911), Frances Hodgson Burnett

Uwielbiana, wielokrotnie ekranizowana opowieść o przyjaźni i uzdrawiającej mocy natury.
Mary Lennox przenosi się do swojego wuja. Stary ponury dom kryje w sobie wiele tajemnic. Część pokoi pozostaje stale zamknięta, a Mary co wieczór słyszy czyjś płacz. Próbując odkryć, kto płacze, odnajduje drogę do ukrytej furtki, za którą rośnie przygoda.

Pokuta (2001), Ian McEwan

Również w tej książce jedna z początkowych, kluczowych dla historii scen rozgrywa się w ogrodzie.
W pewien upalny ranek 1935 roku trzynastoletnia Briony Tallis jest przypadkowym świadkiem sceny miłosnej pomiędzy młodym Robbiem a swoją starszą siostrą Cecilią. Wyobraźnia dziewczynki podsuwa jej różne interpretacje tego wydarzenia, co prowadzi do tragedii. Wybucha II wojna światowa, Briony zostaje pielęgniarką, stawia pierwsze kroki jako pisarka. Zdaje sobie sprawę z wyrządzonego przez siebie zła. Pisarstwo staje się jej pokutą, a kolejne wersje pisanej opowieści coraz bardziej przybliżają ją do prawdy owych kilku upalnych dni. Ale czy w tym wypadku pokuta może oznaczać odkupienie?

Powieść o wielowarstwowej fabule poruszająca tematy miłości, wojny, grzechu i odkupienia. Kawał wyśmienitej prozy przez wielu krytyków uznany za arcydzieło, odkrywający meandry ludzkiej świadomości.

Cena wody w Finistère (2001), Bodil Malmsted

Samotna pisarka, rozgniewana na Szwecję, w której się urodziła, przeprowadza się do malowniczego departamentu w Bretanii, Finistère. Kupuje dom, który będzie remontować, uczy się języka, miejscowych obyczajów. Wreszcie spełnia swoje wielkie marzenie - urządza prawdziwy, bujny ogród.
Po drodze musi się jeszcze zmierzyć z kretami, mamieniami, biurokracją, ceną wody... Pisanie książki, zakładanie ogrodu i kontakty z Finisterianami pochłaniają ją bez reszty.

Dom nad rozlewiskiem (2006), Małgorzata Kalicińska

Czy są takie babcie i takie domy jak w tej powieści? Są. Każdy może taki dom zbudować i nadać mu taką aurę. Naturalnie to rola nas, kobiet: babć, mam, córek i wnuczek budowanie atmosfery domu Rodziny. Tak już jest i już! Naśladownictwo jak najbardziej polecam. W czasach, gdy wszystko idzie Wam ciężko, pod górkę, kiedy czujecie się niedokołysani, zmęczeni i nostalgiczni zajrzyjcie nad Rozlewisko. Poczujcie zapach herbaty z cytryną parzonej dla Was przez Gosię, może dostaniecie miskę rosołu i klucz do morelowego pokoju, w którym odpoczniecie... Nie zabraknie też pełnych spokoju scen w ogrodzie.