Dziwne losy Jane Eyre

Najbardziej za serce ujęła mnie końcówka, kiedy to Jane postanawia wracać do Thornfield i kiedy spotyka się z panem Rochester'em. To są po prostu przepiękne sceny.

Cała historia sama w sobie jest piękna, a niekiedy nawet dziwna. Sytuacje z jakimi główna bohaterka musi się niekiedy zmagać, przekraczają ludzkie pojęcie. Ale to ma też swój urok.

Najbardziej za serce ujęła mnie końcówka, kiedy to Jane postanawia wracać do Thornfield i kiedy spotyka się z panem Rochester'em. To są po prostu przepiękne sceny.

Cała historia sama w sobie jest piękna, a niekiedy nawet dziwna. Sytuacje z jakimi główna bohaterka musi się niekiedy zmagać, przekraczają ludzkie pojęcie. Ale to ma też swój urok.

Przyznaję szczerze, że początek dłużył mi się niemiłosiernie, ale potem jak już czytałam rozdziały z perspektywy osiemnastoletniej Jane - przepadłam.

Główną bohaterkę polubiłam już od samego początku. Była mądra, czasami naiwna, czasami przesadnie przepełniona energią, ale nie da się zaprzeczyć, że nikt nie potafi tak zaskarbić sobie czyjejś symaptii jak Jane.

Czytało mi się już potem wyjątkowo przyjemnie i pokuszę się nawet na stwierdzenie, że od pewnego momentu ,,delektowałam się” lekturą.

Klasyk klasyków nie ma co temu przeczyć i na dodatek ( w przeciwieństwie do Dumy i Uprzedzenia) przykład WSPANIAŁEJ literatury, która może coś wnieść do życia.

Ja ze swojej strony polecam.

Ps. Jeśli przetrwacie początek to już dalej pójdzie z górki.

Przyznaję szczerze, że początek dłużył mi się niemiłosiernie, ale potem jak już czytałam rozdziały z perspektywy osiemnastoletniej Jane - przepadłam.

Główną bohaterkę polubiłam już od samego początku. Była mądra, czasami naiwna, czasami przesadnie przepełniona energią, ale nie da się zaprzeczyć, że nikt nie potafi tak zaskarbić sobie czyjejś symaptii jak Jane.

Czytało mi...

To było piękne.

To było piękne.

Fascynuje mnie, że ta książka jest jednocześnie lekko przestarzała i niesamowicie aktualna. Jak na czasy, w których powstała, chyba musiała być dość postępowa. Relacje Jane z jej ukochanym momentami wywołują zgrzytanie zębami, jednak należy pamiętać, że świat był wtedy zdecydowanie inny, a w wielu teraźniejszych związkach lepiej nie jest, tylko nie widać tego na pierwszy rzut oka. Warto podkreślić, że autorka raczej krytycznie przedstawia czasy, w których przyszło jej żyć, a z bohaterki uczyniła postać feministyczną - twardą, niezależną, walczącą o siebie. Jasne, dziś jej wyczyny to żaden feminizm, ale przecież od czegoś trzeba było zacząć. Bez, powierzchownej choćby, wiedzy o obyczajach panujących te 200 lat temu, można przeczytać płytki romansik z mdłą bohaterką, ignorując nawet wyraźną jej odmienność od pozostałych (i dobrze opisanych) kobiet. Warto przeczytać. Również dla świadomości, że prawa kobiet nie spadły z nieba, lecz zostały wywalczone, że równość jest nam niezbędna dla dobrego życia wedle własnych wyborów, a jej brak może nas cofnąć właśnie do opisanej rzeczywistości. Nikt mi nie powie, że to nie jest aktualny temat.

Fascynuje mnie, że ta książka jest jednocześnie lekko przestarzała i niesamowicie aktualna. Jak na czasy, w których powstała, chyba musiała być dość postępowa. Relacje Jane z jej ukochanym momentami wywołują zgrzytanie zębami, jednak należy pamiętać, że świat był wtedy zdecydowanie inny, a w wielu teraźniejszych związkach lepiej nie jest, tylko nie widać tego na pierwszy...

Jeden z tych klasyków, które nadal dobrze się czyta. Na plus naprawdę dziwne losy Jane, podoba mi się, że postać nie jest wyidealizowana, jak w innych powieściach tego gatunku

Jeden z tych klasyków, które nadal dobrze się czyta. Na plus naprawdę dziwne losy Jane, podoba mi się, że postać nie jest wyidealizowana, jak w innych powieściach tego gatunku

Dziwne losy Jane Eyre to historia o kobiecie ,której los od najmłodszych lat nie oszczędzał . Poprzez wszystkie swe doświadczenia ukształtował ją na kobietę silną , walcząca o swoją niezależność ,a jednocześnie osamotnioną i nie wierząca w samą siebie .
Książka nie bez powodu zaliczana jest do klasyki , większość prawd możemy odnaleźć tu i teraz.
Historia Jane jest o odnajdywaniu siebie ,dążeniu do własnego szczęścia i o miłości prawdziwej ,w której nie zabraknie problemów .
Sama historia ciągnęła mi się niesłychanie i nie należała do lektur lekkich , przyznam że chciałam zrezygnować z lektury ale na szczęście tego nie zrobiłam ,bo dopiero po przeczytaniu i kilku dniach wytchnienia książka zyskała na wartości .

Dziwne losy Jane Eyre to historia o kobiecie ,której los od najmłodszych lat nie oszczędzał . Poprzez wszystkie swe doświadczenia ukształtował ją na kobietę silną , walcząca o swoją niezależność ,a jednocześnie osamotnioną i nie wierząca w samą siebie .
Książka nie bez powodu zaliczana jest do klasyki , większość prawd możemy odnaleźć tu i teraz.
Historia Jane jest o...

W sam raz na zimową porę. Bardzo długo czytałam, myślę , ze koło miesiąca, momentami byłam już bliska odłożenia jej na półkę. Nudnawa, ale fajnie zarysowani bohaterowie, dobrze oceniam książki, których bohaterów rozumiem, czy tez szanuję ich decyzje (zazwyczaj są inne od tych która ja bym podjęła).

W sam raz na zimową porę. Bardzo długo czytałam, myślę , ze koło miesiąca, momentami byłam już bliska odłożenia jej na półkę. Nudnawa, ale fajnie zarysowani bohaterowie, dobrze oceniam książki, których bohaterów rozumiem, czy tez szanuję ich decyzje (zazwyczaj są inne od tych która ja bym podjęła).

Ogrom pozytywnych opinii o tej książce to coś cudownego. Większość zachwala tę powieść i szczerze nastawiłam się, że mnie również zachwyci. Bynajmniej. Sam opis mnie szczerze zaciekawił, bo bardzo lubię klimat wiktoriańskiej Anglii w książkach.
Na początku książka bardzo przypadła mi do gustu, czytając byłam szczerze zaciekawiona co wydarzy się dalej, jednak w momencie pojawienia się głównego męskiego bohaterka, książka momentalnie straciła w moich oczach. Sam pomysł na książkę szczerze mi się podobał. Jednak to co tam się działo znacząco mnie odepchnęło. Nie polecam tego tytułu, ja się mocno zawiodłam.


SPOILER ALERT



Sceny pomiędzy Jane i panem Rochesterem są tak okropnie niezręczne i, nie potrafię wyjaśnić dlaczego, ale wzbudzają we mnie ogromny niesmak. Uważam, że Jane patrząc na jej usposobienie i zachowanie jest znacząco za młoda dla pana R. i z pewnością mogłaby być szczęśliwa z kimś innym.
Sam pan Rochester wykazuje się bardzo nieprzyjemnym zachowaniem w stosunku do swojej już przyszłej żony. Jest bardzo zaborczy i traktuje ją jak dziecko. No i trzyma w pokoju zamkniętym na klucz swoją żonę. Jeszcze byłabym w stanie to przemliczeć, gdyby nie fakt, że ten mężczyzna zataił ten fakt przed Jane, a potem oczekiwał, że ona ot tak to zrozumie i wpadnie mu w ramiona. Zupełnie nie rozumiem fenomenu tej książki.

Ogrom pozytywnych opinii o tej książce to coś cudownego. Większość zachwala tę powieść i szczerze nastawiłam się, że mnie również zachwyci. Bynajmniej. Sam opis mnie szczerze zaciekawił, bo bardzo lubię klimat wiktoriańskiej Anglii w książkach.
Na początku książka bardzo przypadła mi do gustu, czytając byłam szczerze zaciekawiona co wydarzy się dalej, jednak w momencie...

Jedna z najbardziej powieściowych powieści, jakie czytałam.

Książka przedstawia historię tytułowej Jane Eyre na różnych etapach życia: od osieroconego dzieciństwa po przejmujące koleje dorosłego życia.

Opowieść jest dość rozwlekła, jednak przez ogrom zdarzeń - autentycznie zajmujących zdarzeń! - płynie niespotykanie warto, co rusz zaskakując kolejnym, wciągającym wątkiem.

Osobiście byłam zauroczona, z rzadka spotykanym u mnie trudem odrywając się od lektury!

Jedna z najbardziej powieściowych powieści, jakie czytałam.

Książka przedstawia historię tytułowej Jane Eyre na różnych etapach życia: od osieroconego dzieciństwa po przejmujące koleje dorosłego życia.

Opowieść jest dość rozwlekła, jednak przez ogrom zdarzeń - autentycznie zajmujących zdarzeń! - płynie niespotykanie warto, co rusz zaskakując kolejnym, wciągającym...

Ja nie wierzę co to była za książka! Zdecydowanie jest to mój ulubiony klasyk. Uważam, że myśli głównej bohaterki i jej poczynania są doskonale dobrane do jej wieku. Widać jej dojrzewanie na przestrzeni czasu. Jane Eyre to zdecydowanie mądra postać kobieca. Niektóre momenty w książce były tak niespodziewane, że czasem musiałam odłożyć książkę i przetrawić treść. No była po prostu genialna.

Ja nie wierzę co to była za książka! Zdecydowanie jest to mój ulubiony klasyk. Uważam, że myśli głównej bohaterki i jej poczynania są doskonale dobrane do jej wieku. Widać jej dojrzewanie na przestrzeni czasu. Jane Eyre to zdecydowanie mądra postać kobieca. Niektóre momenty w książce były tak niespodziewane, że czasem musiałam odłożyć książkę i przetrawić treść. No była po...