Dziwne losy Jane Eyre

Jestem na tak. Jednak klasyka to klasyka. Nie sądziłam, że ta książka tak mnie wciągnie. Bardzo dobrze napisana. Choć dopiero gdzieś w połowie, książka nabiera tempa, a pod koniec nie sposób się oderwać. Tyle zwrotów akcji, analiz głównej bohaterki. Polecam jestem urzeczona. Choć książka zdecydowanie dla pań.

Jestem na tak. Jednak klasyka to klasyka. Nie sądziłam, że ta książka tak mnie wciągnie. Bardzo dobrze napisana. Choć dopiero gdzieś w połowie, książka nabiera tempa, a pod koniec nie sposób się oderwać. Tyle zwrotów akcji, analiz głównej bohaterki. Polecam jestem urzeczona. Choć książka zdecydowanie dla pań.

Pokaż mimo to

Naprawdę bardzo dobra książka. Klasyka, którą na pewno warto znać. Momentami mnie irytowała i frustrowała, momentami zachwycała a nawet trzymała w napięciu... Polecam!

Naprawdę bardzo dobra książka. Klasyka, którą na pewno warto znać. Momentami mnie irytowała i frustrowała, momentami zachwycała a nawet trzymała w napięciu... Polecam!

Pokaż mimo to

Dzieje się w tej powieści dużo i to bardzo dziwnych zdarzeń, a większość akcji upchnięta jest w ostatnich stu stronach, co sprawia, że przez ostatnie chwile z tą książką jesteś w ciągłym szoku i zmieszaniu.

Najfajniejszy moim zdaniem jest aspekt psychologiczny i to, jak ona analizowała samą siebie i wpływ chrześcijańskiego wychowania na jej psychikę.

Niestety miałam problem ze zrozumiem tego romansu, bo zupełnie nie mogłam się utożsamić z jej miłością. W moich oczach ten mężczyzna nie był jakiś niesamowity, ale może to przez wzgląd na różnice w epokach, w jakich żyjemy.

Gdybym miała wybrać jedno słowo opisujące tę książkę to wybrałabym dziwna. Dałabym ją w prezencie jakiejś dorastającej dziewczynie, bo główna bohaterka jest trochę role modelem (jest inteligentna, odważna, rezolutna, nie ma zjawiskowej urody ani nie jest bogata). Może uchroniłoby to ją przed wampirami.

Dzieje się w tej powieści dużo i to bardzo dziwnych zdarzeń, a większość akcji upchnięta jest w ostatnich stu stronach, co sprawia, że przez ostatnie chwile z tą książką jesteś w ciągłym szoku i zmieszaniu.

Najfajniejszy moim zdaniem jest aspekt psychologiczny i to, jak ona analizowała samą siebie i wpływ chrześcijańskiego wychowania na jej psychikę.

Niestety miałam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po raz pierwszy czytałam tę książkę jeszcze w liceum i wtedy bardzo mi się podobała. Teraz podeszłam do sprawy ambitniej i sięgnęłam po oryginał, który od kilku lat kurzył się na mojej półce. Momentami było ciężko, nużyły mnie przemyślenia i nic nie wnoszące do fabuły opisy. W książce roiło się od archaicznych słów. Dałam jednak radę, ale pomogło mi to, że znałam fabułę.
Po ponownym przeczytaniu książki mogę stwierdzić, że nie ma we mnie już tego nastoletniego zachwytu nad tą historią. Jeśli to prawda, że wszystkie książki sióstr Bronte wyszły spod pióra Charlotte (teoria Eryka Ostrowskiego), to widać u autorki dziwną fascynację dominującymi męskimi postaciami. Heathcliff z "Wichrowych wzgórz" jest jednym z najbardziej toksycznych bohaterów, z jakimi się zetknęłam.
Nadal jest to jednak kawał dobrej literatury. Ciekawy jest wątek kobiecej niezależności i potrzeby decydowania o sobie. Jane Eyre jest biedna i bez koneksji, jednak nie pozwala, żeby ktokolwiek za nią dokonywał wyborów i woli tułaczkę od wątpliwego moralnie układu.
Być może jeszcze kiedyś wrócę do tej historii, ale tylko w polskiej wersji językowej.

Po raz pierwszy czytałam tę książkę jeszcze w liceum i wtedy bardzo mi się podobała. Teraz podeszłam do sprawy ambitniej i sięgnęłam po oryginał, który od kilku lat kurzył się na mojej półce. Momentami było ciężko, nużyły mnie przemyślenia i nic nie wnoszące do fabuły opisy. W książce roiło się od archaicznych słów. Dałam jednak radę, ale pomogło mi to, że znałam fabułę....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To zachwycająca książka. Zachwyca nastrojem, klimatem i główną bohaterką. Jane jest niesamowita. Jest stoiczką. Podziwiam ją. Daje mi pocieszenie, otuchę i stanowi wzór.

To zachwycająca książka. Zachwyca nastrojem, klimatem i główną bohaterką. Jane jest niesamowita. Jest stoiczką. Podziwiam ją. Daje mi pocieszenie, otuchę i stanowi wzór.

Pokaż mimo to

piękna, klimatyczna, osadzona wśród urokliwych pól XIX-wiecznej Anglii. Trochę nie rozumiałam motywów działania pana Rochestera ale to moja osobista ocena. Poza tym mamy tu do czynienia z doskonałą narracją i pewnym napięciem, które mile kontrastuje z romansowym charakterem powieści

piękna, klimatyczna, osadzona wśród urokliwych pól XIX-wiecznej Anglii. Trochę nie rozumiałam motywów działania pana Rochestera ale to moja osobista ocena. Poza tym mamy tu do czynienia z doskonałą narracją i pewnym napięciem, które mile kontrastuje z romansowym charakterem powieści

Pokaż mimo to

Motyw książki pojawia się m.in. w filmie "Definitely, Maybe" - gdzie jedna z bohaterek czyta "Dziwne Losy Jane Eyre" prawie co roku, twierdząc, że uczy ją ona zawsze czegoś nowego. Co już samo w sobie stanowi pełnowartościową opinię o powieści.

Świetna lektura dla osób lubiących wiktoriańskie klimaty oraz żywy romans w tle.

Motyw książki pojawia się m.in. w filmie "Definitely, Maybe" - gdzie jedna z bohaterek czyta "Dziwne Losy Jane Eyre" prawie co roku, twierdząc, że uczy ją ona zawsze czegoś nowego. Co już samo w sobie stanowi pełnowartościową opinię o powieści.

Świetna lektura dla osób lubiących wiktoriańskie klimaty oraz żywy romans w tle.

Pokaż mimo to

Wiktoriański klimat, kreacja postaci, dokładność narratora, który prowadzi czytelnika po fabule z nutką dreszczyku. Te aspekty najbardziej zachwyciły mnie w tej książce. Już od pierwszych stron możemy wejść w świat Jane Eyre, poczuć jej cierpienie, mając nadzieję, że czasy bólu odejdą w końcu na kolejnych kartach powieści. Jednakże, nie darzę tej książki ogromnym podziwem. Nie uważam jej za arcydzieło. Jest to ciekawy przewodnik po świecie wiktoriańskiej rzeczywistości z perspektywy małej dziewczynki. Klimat i opisy realiów sprawiają, że czyta się bardzo przyjemnie.

Wiktoriański klimat, kreacja postaci, dokładność narratora, który prowadzi czytelnika po fabule z nutką dreszczyku. Te aspekty najbardziej zachwyciły mnie w tej książce. Już od pierwszych stron możemy wejść w świat Jane Eyre, poczuć jej cierpienie, mając nadzieję, że czasy bólu odejdą w końcu na kolejnych kartach powieści. Jednakże, nie darzę tej książki ogromnym podziwem....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Dziwne losy Jane Eyre" to jedna z najwspanialszych książek, jakie przeczytałam. Zachwyciła mnie dosłownie wszystkim: klimatem, pięknym ozdobnym językiem oraz kreacją bohaterów. Zarówno fantastyczny Edward Rochester, jak i doskonała Jane Eyre – skradli moje serce. To bohaterka, która kocha i chce być kochana, ale jako nowoczesna, odważna kobieta, jest świadoma swojej niezależności i pragnie równości w związku. Podczas czytania czułam przepełniającą mnie radość i motyle w brzuchu, czasem ból oraz tęsknotę, zdarzało się, że śmiałam się na głos, a nieraz płakałam ze wzruszenia. Było to moje pierwsze spotkanie z literaturą klasyczną i nie żałuję ani godziny, którą spędziłam nad dziełem wybitnej Charlotte Brontë, ponieważ bawiłam się wyśmienicie.

"Dziwne losy Jane Eyre" to jedna z najwspanialszych książek, jakie przeczytałam. Zachwyciła mnie dosłownie wszystkim: klimatem, pięknym ozdobnym językiem oraz kreacją bohaterów. Zarówno fantastyczny Edward Rochester, jak i doskonała Jane Eyre – skradli moje serce. To bohaterka, która kocha i chce być kochana, ale jako nowoczesna, odważna kobieta, jest świadoma swojej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeczytałam kilka lat temu i choć była to lektura przyjemna, nie porwała mnie w taki sposób w jaki się spodziewałam. Bez względu na powyższe, mimo wszystko nadal jest to bardzo dobra książka.

Przeczytałam kilka lat temu i choć była to lektura przyjemna, nie porwała mnie w taki sposób w jaki się spodziewałam. Bez względu na powyższe, mimo wszystko nadal jest to bardzo dobra książka.

Pokaż mimo to