Tomka Pindla nie muszę wam przedstawiać. Współpracuje on z lubimyczytać.pl jako publicysta i redaktor, jest tłumaczem literatury hiszpańskojęzycznej, autorem biografii Maria Vargasa Llosy, praktycznego przewodnika po realizmie magicznym czy latynoamerykańskich przygód Polaków. I nagle pojawia się na rynku jego książka o zgoła odległej tematyce, dotycząca polskiego fandomu.

To rzecz o „wielkim ruchu miłośników literatury, kina, komiksu, gier, którego początki sięgają zamierzchłych czasów PRL-u. Oto powieść nie tyle o kontrkulturze, ile o alterkulturze, o trzecim obiegu, o ludziach, którym się chciało i chce nadal, o środowisku dynamicznym i twórczym, niesłusznie niedocenianym” – jak pisze na okładce wydawca. Nie wiem, czy jestem częścią fandomu, chociaż wczoraj spędziłam wieczór na sesji RPG, odgrywając nieustraszoną piratkę, gry planszowe to moja wielka pasja, lubię czytać literaturę SF, filmy fantastyczne oglądam pasjami i co roku z przyjemnością uczestniczę w poznańskim Festiwalu Fantastyki Pyrkon. Może nie jestem fandomowym ekspertem, ale trochę ten świat znam. Ciekawe jak go poznał, a później opisał Tomek, który nie miał z fandomem przed napisaniem tej książki za wiele wspólnego. Na łamach serwisu lubimyczytać.pl na pewno wkrótce ukaże się mój wywiad z autorem, do którego lektury już teraz zapraszam.

Ten tydzień obfitował w ekstremalne upały. Książka była ostatnią rzeczą, o której byłam w stanie pomyśleć. Od początku do końca mogłam przeczytać tylko krótki news w internecie i swój wall na Facebooku. W ten weekend dla ochłody wybiorę się nad jezioro, które znajduje się tylko dziesięć minut od mojego domu. Zabiorę tam ze sobą „Kopnij piłkę ponad chmury. Reportaże z Nepalu” Iwony Szelezińskiej. Autorka jest wielką pasjonatką Azji, szczególnie Indii i Nepalu, gdzie od lat spędza sporo czasu. Miałam to szczęście, że 10 lat temu odwiedziłam oba te kraje. Od tej pory z wielką uwagą śledzę nowości wydawnicze dotyczące tych miejsc.

Nepal ma w sobie coś magicznego. Tutaj buddyzm miesza się z hinduizmem. Ludzie żyją skromnie, ale są bardzo otwarci na innych. Mają w swoim usposobieniu pokorę i dużo spokoju. Tutaj patriarchat ma się ciągle dobrze, a prawa kobiet nie zawsze są respektowane.

Od lat chcę tam wrócić, spróbuję to zrobić z reportażem Szelezińskiej.

Wakacje w tym roku zaskoczyły mnie mniej więcej tak samo, jak sesja. Nawet nie zauważyłam, kiedy zaczęły się zbliżać, i przeżyłam pewien szok, gdy okazało się, że na następnej kartce w kalendarzu jest już lipiec. Książki, które „obowiązkowo” miałam przeczytać w tym roku, leżą nieruszone na półce. A co ja zrobiłam? Udałam się na kiermasz książek Wydawnictwa Poznańskiego i poczyniłam kolejne zakupy. Na swoją obronę powiem tylko, że nabyłam jedną książkę. „Posełki. Osiem pierwszych kobiet” polecały mi dwie osoby, którym – jeśli chodzi o literaturę – ufam bezgranicznie. No a skoro była akurat w atrakcyjnej cenie, to co miałam zrobić?

Dlatego też ostatni weekend czerwca spędzę właśnie z reportażem Olgi Wiechnik. I chociaż ta pozycja niespecjalnie wpisuje się w „typowo wakacyjną i lekką książkę”, to mam przeczucie, że zachwycę się nią tak jak osoby, które mi ją poleciły.