Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako reportaż jest to świetna, wciągająca książka. Widać ogrom pracy autora zarówno przy kompletowaniu materiałów jak i w sposobie ich przedstawienia.
Niestety książka jest bardzo mocno subiektywna. Najbliżsi ofiary przedstawiani są w złym świetle i mocno demonizowani. Za to morderca jest biedny, źle traktowany i odsiaduje niewspółmiernie wysoki wyrok. Źle się będzie działo jeżeli w oprawcach będziemy doszukiwać się ofiar. Nie idealizujmy morderców. Chociaż to też tylko moja subiektywna ocena.

Jako reportaż jest to świetna, wciągająca książka. Widać ogrom pracy autora zarówno przy kompletowaniu materiałów jak i w sposobie ich przedstawienia.
Niestety książka jest bardzo mocno subiektywna. Najbliżsi ofiary przedstawiani są w złym świetle i mocno demonizowani. Za to morderca jest biedny, źle traktowany i odsiaduje niewspółmiernie wysoki wyrok. Źle się będzie...

Zazwyczaj nie sięgam po literaturę erotyczną. Zachęciły mnie liczne dobre opinie i wiedza, że książka była nominowana w plebiscycie Książka Roku 2015 Lubimy Czytać.
Piękny drań jest zlepkiem zbliżeń erotycznych, bez większego ładu i składu. Akcji w książce właściwie nie ma. Postacie poboczne są wprowadzone tylko po to by uzupełniać relację między dwojgiem głównych bohaterów. Główni bohaterowie mają niezarysowane charaktery, mimo że są kreowani na mocne postacie, a relacja między nimi opiera się wyłącznie na seksie i kłótniach.
Autorka znacząco przerysowuje napięcie seksualne, które jest niemal niegasnące i zaślepia wszystkie inne aspekty życia. A czytanie o niesłabnącej erekcji głównego bohatera brzmi po prostu głupio.
Może to po prostu nie literatura dla mnie.

Zazwyczaj nie sięgam po literaturę erotyczną. Zachęciły mnie liczne dobre opinie i wiedza, że książka była nominowana w plebiscycie Książka Roku 2015 Lubimy Czytać.
Piękny drań jest zlepkiem zbliżeń erotycznych, bez większego ładu i składu. Akcji w książce właściwie nie ma. Postacie poboczne są wprowadzone tylko po to by uzupełniać relację między dwojgiem głównych...

W tej książce wiele jest rzeczy niedopracowanych. Szczególnie bohaterowie i ich motywy. Zły policjant, dobry policjant. Stop – zmiana. Nie, jednak odwrotnie. Główny bohater – rezolutny dziennikarz chwalony przez policjantów na prawo i lewo, za umiejętność prowadzenia rozmów, biega jak oparzony po wiosce a od czasu do czasu jedzie sobie do Krakowa. Po co? Odwiedzić dziadków. Ma też niezwykłą umiejętność dowiadywania się rzeczy i odnajdywania dowodów 15 lat po morderstwie. I robi to zdecydowanie lepiej niż cały sztab stróżów prawa ówcześnie. Najbardziej rozczarowujący okazał się jednak finisz całej historii. Budowana pieczołowicie atmosfera tajemnicy sprzed lat i upartego dziennikarza, który próbuje odpowiedzieć na pytanie „Jaki był motyw morderstwa?” zostaje zaorana wprowadzeniem postaci seryjnego mordercy. Serio… Nawet osadzenie książki w realiach tatrzańskiej przyrody nie pomogło w jej odbiorze. Szkoda. Zapowiadało się naprawdę ciekawie. Daje jeszcze szansę pozostałym książkom z tej serii.

W tej książce wiele jest rzeczy niedopracowanych. Szczególnie bohaterowie i ich motywy. Zły policjant, dobry policjant. Stop – zmiana. Nie, jednak odwrotnie. Główny bohater – rezolutny dziennikarz chwalony przez policjantów na prawo i lewo, za umiejętność prowadzenia rozmów, biega jak oparzony po wiosce a od czasu do czasu jedzie sobie do Krakowa. Po co? Odwiedzić dziadków....

Książkę przetrawiłam w formie audiobooka. "Przetrawienie" nie jest przypadkowym słowem w przypadku tego dzieła. To kiepska książka z nieciekawą historią, plastikowymi bohaterami, którzy podejmują durne decyzje. Z jednej strony za krótka - czuje się niewyczerpanie materiału, z drugiej zaś audiobook po prostu męczy. Podniosła muzyka mająca na celu wprowadzenie odrobinę grozy, jest denerwującym przerywnikiem. Słuchając książki prawie nabawiłam się zwichnięcia gałki ocznej od ciągłego przewracania oczami nad wyczynami i rozmowami bohaterów. Miałam na półce "do przeczytania" drugą część historii, ale po przeczytaniu tej na pewno nie sięgnę po drugą.

Książkę przetrawiłam w formie audiobooka. "Przetrawienie" nie jest przypadkowym słowem w przypadku tego dzieła. To kiepska książka z nieciekawą historią, plastikowymi bohaterami, którzy podejmują durne decyzje. Z jednej strony za krótka - czuje się niewyczerpanie materiału, z drugiej zaś audiobook po prostu męczy. Podniosła muzyka mająca na celu wprowadzenie odrobinę grozy,...

Nie mogę przeboleć jak bardzo papierowi są bohaterowie tej historii. Antos od łamacza niewieścich serc po zbitego szczeniaczka podążającego za swoim obiektem westchnień. Postać Magdy jest zupełnie nierealna. Zachowuje się jak nastolatka, zarówno jeżeli chodzi o uczucia, jak i relacje z matką i ukochanym, a nawet pracę. Momentami książka tworzy problemy z absurdalnych zachowań bohaterów. Bardzo mi to przeszkadzało. Główna kryminalna historia przewidywalna do bólu.

Nie mogę przeboleć jak bardzo papierowi są bohaterowie tej historii. Antos od łamacza niewieścich serc po zbitego szczeniaczka podążającego za swoim obiektem westchnień. Postać Magdy jest zupełnie nierealna. Zachowuje się jak nastolatka, zarówno jeżeli chodzi o uczucia, jak i relacje z matką i ukochanym, a nawet pracę. Momentami książka tworzy problemy z absurdalnych...

W tej książce jest trochę za dużo rozterek wewnętrznych bohaterki. Książka mogłaby być połowę krótsza gdyby nie przydługie opisy podróży i nic niewnoszące dialogi. Główni bohaterowie do samego końca nie zyskali mojej sympatii. A ich "miłość" choć kreowana na dojrzałą, taka nie była.
Najbardziej głębokimi, przemyślanymi i interesującymi postaciami okazali się Zmrocz i Baghra.
Ogólnie cała historia trzyma się kupy i od czasu do czasu bywa zaskakująca.

W tej książce jest trochę za dużo rozterek wewnętrznych bohaterki. Książka mogłaby być połowę krótsza gdyby nie przydługie opisy podróży i nic niewnoszące dialogi. Główni bohaterowie do samego końca nie zyskali mojej sympatii. A ich "miłość" choć kreowana na dojrzałą, taka nie była.
Najbardziej głębokimi, przemyślanymi i interesującymi postaciami okazali się Zmrocz i...

Po "Dorosłość" sięgnęłam pozytywnie natchniona "Młodością". O ile "Młodość" była powiewem świeżości, pełną młodzieńczej radości i rozterek o tyle "Dorosłość" zderza nas wyłącznie z czarnymi barwami dnia codziennego, od samotnych zakupów w REMA 1000 po nieszczęśliwe, rozpadające się małżeństwa. Z książki wynika, że dorosłość to pasmo nieszczęść, które jest nieuchronne. Nic tylko się zdołować i umrzeć. Jako dorosła mogłabym przedstawić kilka bardziej barwnych historii.

Po "Dorosłość" sięgnęłam pozytywnie natchniona "Młodością". O ile "Młodość" była powiewem świeżości, pełną młodzieńczej radości i rozterek o tyle "Dorosłość" zderza nas wyłącznie z czarnymi barwami dnia codziennego, od samotnych zakupów w REMA 1000 po nieszczęśliwe, rozpadające się małżeństwa. Z książki wynika, że dorosłość to pasmo nieszczęść, które jest nieuchronne. Nic...

Pozycja, która może zainteresować politologa bądź socjologa. Próba odpowiedzenia na pytanie "co przyczyniło się do tego że Norwegia jest najlepszym krajem na świecie". Mnóstwo informacji z historii Norwegii oraz historii literatury. Nic co mogłoby zainteresować przeciętnego Kowalskiego w Polsce.

Pozycja, która może zainteresować politologa bądź socjologa. Próba odpowiedzenia na pytanie "co przyczyniło się do tego że Norwegia jest najlepszym krajem na świecie". Mnóstwo informacji z historii Norwegii oraz historii literatury. Nic co mogłoby zainteresować przeciętnego Kowalskiego w Polsce.

Przez kilka lat mieszkałam na Grochowie, więc siłą rzeczy większość budynków kojarzyłam wizualnie. Atlas dostarczył mi dodatkowych informacji o budynkach, których niezauważałam. Podziwiam pracę twórców, którzy mieli nie lada wyzwanie w szukaniu informacji dotyczących architektów tworzących Grochów. Zrobiliście kawał dobrej roboty!

Przez kilka lat mieszkałam na Grochowie, więc siłą rzeczy większość budynków kojarzyłam wizualnie. Atlas dostarczył mi dodatkowych informacji o budynkach, których niezauważałam. Podziwiam pracę twórców, którzy mieli nie lada wyzwanie w szukaniu informacji dotyczących architektów tworzących Grochów. Zrobiliście kawał dobrej roboty!

Za kilka tygodni jadę ponownie odwiedzić moją znajomą Polkę w Bergen. Norwegia przedstawiona przez autorkę książki zupełnie różni się od tego co do tej pory słyszałam. Reportaż jest za krótki, przez co spłaszcza przesłanie, które wszak miało być głębokie. Niby o Norwegii ale dużo tam Polski, Chile, Wenezueli. Brakuje mi jasno zarysowanego wstępu, rozwinięcia i zakończenia. Zbyt chaotycznie poprowadzone rozmowy z bohaterami i zbyt krótkie ich fragmenty powodują, że czytelnik zupełnie się z nimi nie identyfikuje i nie przywiązuje się do nich. Przeczytałam ale nie zmieniło to mojego postrzegania społeczeństwa norweskiego ani Polaków w Norwegii.

Za kilka tygodni jadę ponownie odwiedzić moją znajomą Polkę w Bergen. Norwegia przedstawiona przez autorkę książki zupełnie różni się od tego co do tej pory słyszałam. Reportaż jest za krótki, przez co spłaszcza przesłanie, które wszak miało być głębokie. Niby o Norwegii ale dużo tam Polski, Chile, Wenezueli. Brakuje mi jasno zarysowanego wstępu, rozwinięcia i zakończenia....

Sięgając po książkę liczyłam się z bliskim spotkaniem trzeciego stopnia z duchami, zjawami, niewyjaśnionymi wydarzeniami. "Tajemnicze historie..." To zbiór ciekawostek na temat znanych postaci, które prowadziły tajemnicze życie lub ich życiorys jest pełen wątpliwości. Dostaniemy Mickiewicza, Himmlera, Johna Dee, Izaaka Newtona ale także bardziej współczesne postacie jak Rochom P'ngieng. Niestety zbiór tak licznych postaci w tak krótkiej pozycji tworzy wrażenie niedosytu i chaosu. Czegoś się dowiedzieliśmy, ale żeby naprawdę poznać historię musimy sięgnąć po inną pozycję. Subiektywnie mogę tylko dodać że nie do końca odpowiadał mi styl autora tj. liczne powtórzenia, pytania retoryczne oraz nadmiar idiomów.

Sięgając po książkę liczyłam się z bliskim spotkaniem trzeciego stopnia z duchami, zjawami, niewyjaśnionymi wydarzeniami. "Tajemnicze historie..." To zbiór ciekawostek na temat znanych postaci, które prowadziły tajemnicze życie lub ich życiorys jest pełen wątpliwości. Dostaniemy Mickiewicza, Himmlera, Johna Dee, Izaaka Newtona ale także bardziej współczesne postacie jak...

Nijakie zakończenie zupełnie ciekawej serii. Moim zdaniem najmniej przemyślana część. Coraz więcej bohaterów, starzy i nowi bohaterowie pojawiają się, co zupełnie nic nie wnosi do fabuły książki. Mnóstwo potyczek z demonami, które również niewiele wnoszą. Zakończenie bardzo rozczarowujące, bez fajerwerków.

Nijakie zakończenie zupełnie ciekawej serii. Moim zdaniem najmniej przemyślana część. Coraz więcej bohaterów, starzy i nowi bohaterowie pojawiają się, co zupełnie nic nie wnosi do fabuły książki. Mnóstwo potyczek z demonami, które również niewiele wnoszą. Zakończenie bardzo rozczarowujące, bez fajerwerków.

Pozycja wiele obiecuje. Porusza liczne doświadczenia i badania nad zachowaniami zwierząt. Niektóre naprawdę bardzo ciekawe. Niestety ani jedno badanie nie zostało przedstawione rzetelnie (teza, założenia, badanie, wynik). Liczyłam na książkę popularno-naukową, jest to bardziej reportaż luźno poruszający temat z zakresu behawiorystyki zwierząt.

Pozycja wiele obiecuje. Porusza liczne doświadczenia i badania nad zachowaniami zwierząt. Niektóre naprawdę bardzo ciekawe. Niestety ani jedno badanie nie zostało przedstawione rzetelnie (teza, założenia, badanie, wynik). Liczyłam na książkę popularno-naukową, jest to bardziej reportaż luźno poruszający temat z zakresu behawiorystyki zwierząt.

Podeszłam do książki z całym moim uwielbieniem dla Przyjaciół. Oczekiwałam równie beztroskiej pozycji, jak sam serial, miłej odskoczni od codzienności. Otrzymałam społeczno-psychologiczno-polityczne opracowanie serialu. Pozycja bardziej dla człowieka zajmującego się społecznymi problemami branży rozrywkowej w Ameryce niż dla fana serialu.

Podeszłam do książki z całym moim uwielbieniem dla Przyjaciół. Oczekiwałam równie beztroskiej pozycji, jak sam serial, miłej odskoczni od codzienności. Otrzymałam społeczno-psychologiczno-polityczne opracowanie serialu. Pozycja bardziej dla człowieka zajmującego się społecznymi problemami branży rozrywkowej w Ameryce niż dla fana serialu.

Wybrałam niniejszą pozycję, jako coś lekkiego do słuchania w drodze do pracy. Pozycja ta ma swoje wady i zalety.
Zdecydowanie jest lekka, logiczna, anegdoty przedstawione w kolejności alfabetycznej według nazwisk aktorów. Dobrze się tego słuchało w formie audiobooka.
Niestety, autor przywołuje postacie sławne głównie w poprzednim stuleciu (wydanie książki: 2014r.). Próżno szukać anegdotek o Scarlett Johansson, Keanu Reeves, Ryan Reynolds'ie czy Robercie Downey Jr. Za to poznacie wszystkie alkoholowo-szowinistyczne żarciki gwiazd Barei. Dodam tylko, że większość anegdotek w ogóle nie jest zabawna. Ale co kto lubi.

Wybrałam niniejszą pozycję, jako coś lekkiego do słuchania w drodze do pracy. Pozycja ta ma swoje wady i zalety.
Zdecydowanie jest lekka, logiczna, anegdoty przedstawione w kolejności alfabetycznej według nazwisk aktorów. Dobrze się tego słuchało w formie audiobooka.
Niestety, autor przywołuje postacie sławne głównie w poprzednim stuleciu (wydanie książki: 2014r.). Próżno...

Po lekturze obu wydanych tomików, śmiało mogę stwierdzić, że autor namiesza jeszcze w szkołach, na lekcjach języka polskiego, w muzyce, literaturze i sztuce. Nie tylko mam taką nadzieję, ale szczerze w to wierzę i tego życzę.
Naprawdę warto sięgnąć po poezję Pana Michała i w zaciszu domowym zatopić się w rozterkach własnej duszy.

Po lekturze obu wydanych tomików, śmiało mogę stwierdzić, że autor namiesza jeszcze w szkołach, na lekcjach języka polskiego, w muzyce, literaturze i sztuce. Nie tylko mam taką nadzieję, ale szczerze w to wierzę i tego życzę.
Naprawdę warto sięgnąć po poezję Pana Michała i w zaciszu domowym zatopić się w rozterkach własnej duszy.

Michał Matejczuk udowadnia że poezja też może być dla każdego i nie traci przy tym ani odrobiny kunsztu (Poezja, Pan Michał też 😊). Piękne słowa, poruszające i emocjonujące! Po prostu nie da się przejść obojętnie. Wielbię i uwielbiam!

Michał Matejczuk udowadnia że poezja też może być dla każdego i nie traci przy tym ani odrobiny kunsztu (Poezja, Pan Michał też 😊). Piękne słowa, poruszające i emocjonujące! Po prostu nie da się przejść obojętnie. Wielbię i uwielbiam!

Nie potrafię być obiektywna wobec całej serii, a tym bardziej wobec "PRA", gdyż mieszkam i pracuję na Pradze. 60 wybranych i opisanych obiektów to zdecydowanie za mało. Chciałam czytać więcej!

Nie potrafię być obiektywna wobec całej serii, a tym bardziej wobec "PRA", gdyż mieszkam i pracuję na Pradze. 60 wybranych i opisanych obiektów to zdecydowanie za mało. Chciałam czytać więcej!

Dołącz do Tajemniczej Spółki i razem z nimi przesłuchuj podejrzanych i zbieraj dowody. Zabawa dla małego i dużego.

Dołącz do Tajemniczej Spółki i razem z nimi przesłuchuj podejrzanych i zbieraj dowody. Zabawa dla małego i dużego.

Nie wiem czego oczekiwałam, chyba głównie odpowiedzi na nurtujące pytania i trochę informacji o Hashimoto. Dostałam wzruszającą autobiografię autorki. Sensownych jest może 20stron. Nawet proponowane przepisy nie są odkrywcze.

Nie wiem czego oczekiwałam, chyba głównie odpowiedzi na nurtujące pytania i trochę informacji o Hashimoto. Dostałam wzruszającą autobiografię autorki. Sensownych jest może 20stron. Nawet proponowane przepisy nie są odkrywcze.