Nina Witoszek

- Pisze książki: reportaż, literatura podróżnicza, nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzona: 7 maja 1959
Nina Witoszek-Fitzpatrick – profesor historii kultury na uniwersytecie w Oslo, wykładała w Instytucie Europejskim we Florencji i na uniwersytecie w Galway (Irlandia), a także gościnnie na Uniwersytecie Stanforda i Uniwersytecie Cambridge. Debiutowała jako „irlandzka pisarka” Nina FitzPatrick zbiorem opowiadań Fables of the Irish Intelligentsia (2003), za który otrzymała prestiżową nagrodę „The Irish Times” i Aer Lingus. Autorka wielu prac i książek o Skandynawii oraz scenariuszy filmowych. Współpracowała również z Norweską Operą Narodową w Oslo. W 2005 roku otrzymała z rąk przewodniczącego Norweskiej Fundacji Wolnego Słowa nagrodę za wprowadzenie wschodnioeuropejskiej perspektywy do debaty publicznej w Skandynawii. Jako pierwsza Polka została stałą felietonistką i komentatorką w największym norweskim dzienniku „Aftenposten”. Jedna z dziesięciu najwybitniejszych intelektualistów i intelektualistów mieszkających w Norwegii według listy stworzonej w 2006 roku przez norweski dziennik „Dagbladet”.
- 483 przeczytało książki autora
- 683 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Dziś Szwecja nie jest niedościgłym wzorem zachodniej moralności - albo raczej nigdy nim nie była. Norwegia także nie; do wczesnych lat sześćdziesiątych lobotomię w celu "poprawy zdrowia narodu" praktykowano także tutaj, a Cyganów sterylizowano aż do 1977 roku.
Dziś Szwecja nie jest niedościgłym wzorem zachodniej moralności - albo raczej nigdy nim nie była. Norwegia także nie; do wczesnych lat sześć...
Rozwiń ZwińNorwegia dobrobytu jest pełna absurdów. Oczekującą na przydział komunalnego mieszkania sześcioosobową rodzinę Urząd Pracy i Opieki Społecznej (NAV) umieszcza na trzy miesiące w hotelu, nie może bowiem znaleźć dla niej lokum z miesięcznym czynszem niższym niż osiem tysięcy koron. W rezultacie państwo płaci co miesiąc sto tysięcy koron dla oczekującej rodziny.
Norwegia dobrobytu jest pełna absurdów. Oczekującą na przydział komunalnego mieszkania sześcioosobową rodzinę Urząd Pracy i Opieki Społeczne...
Rozwiń ZwińIstnieją cechy charakterystyczne dla dekadenckich społeczeństw, które badali tacy myśliciele jak Carlyle, Nietzsche i Croce. Ujmując rzecz sumarycznie, można stwierdzić, że dekadencja to okres, w którym: 1. chciwość - jako the name of the game - jest w społeczeństwie powszechnie akceptowana; 2. pod wpływem dobrobytu prywatne ego staje się nadmiernie rozdęte (wyrasta pokolenie "ja"); 3. szerzy się sceptycyzm co do konieczności obrony zrębów własnej kultury; 4. mężczyzn traktuje się jako "słabszą płeć"; 5. polityka i życie publiczne stają się raczej teatrem niż zestawem zadań moralnych; 6. krytyka tłamsi kreatywność w sztuce i nauce; 7. chowanie głowy w piasek staje się strategią polityczną.
Istnieją cechy charakterystyczne dla dekadenckich społeczeństw, które badali tacy myśliciele jak Carlyle, Nietzsche i Croce. Ujmując rzecz s...
Rozwiń Zwiń
DYSKUSJE