Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po pierwsze, cena książki. Dla mnie te "kilka" stron pisaniny nie jest tego warte. Lubię długie książki, a tę przeczytałam w kilka godzin.
Po drugie, autor popadł w samozachwyt (wiem, bo czytuję jego bloga). Pierwsza wydana książka, ok rozumiem. I może nie powinno to wpływać na ocenę, ale jednak wpływa. Pokolenie Ikea to taka prosta historyjka. Może i prawdziwa, bo tak właśnie widzę Warszawę. Połowa to zwykli obywatele, połowa buce, którzy w weekendy wyrywają laski, albo dają się wyrywać.Całość utrzymana w rozrywkowym klimacie z fajnymi postaciami. Chociaż, jeśli mnie pamięć nie myli, bardziej podobała mi się chyba "Impreza" jednego z polskich autorów.

Po pierwsze, cena książki. Dla mnie te "kilka" stron pisaniny nie jest tego warte. Lubię długie książki, a tę przeczytałam w kilka godzin.

Po drugie, autor popadł w samozachwyt (wiem, bo czytuję jego bloga). Pierwsza wydana książka, ok rozumiem. I może nie powinno to wpływać na ocenę, ale jednak wpływa. Pokolenie Ikea to taka prosta historyjka. Może i prawdziwa, bo tak...

Mam wrażenie, że autorka ukończyła polonistykę jakimś dziwnym fartem. Dostrzegłam w tej książce kilka tak głupich błędów, że nie spodziewałabym się tego po absolwentce polonistyki.
Język jest przeciętny. Sama nie jestem alfą i omegą, ale ja nie wydaję swoich książek. Jeśli już ktoś to robi, powinien się przyłożyć bardziej
Drugą wadą jest nierozwijanie scen. J. jedzie do A., idą do łóżka, rozmawiają, wraca. Zbyt schematycznie.
I po trzecie, autorce należy się wielki kop za zakończenie. Co to ma być? Andrea urodziła i co z tego? Co się z tym wiąże? Zupełnie nieprzemyślane.
Mam wrażenie, że autorka miała dobry pomysł na książkę, ale zupełnie nie wiedziała, jak go zrealizować.
Plusem jest obszerność książki, ponieważ nie osobiście nie lubię cienkich, to, że szybko się czyta i sam temat, który jest mi bliski.

Mam wrażenie, że autorka ukończyła polonistykę jakimś dziwnym fartem. Dostrzegłam w tej książce kilka tak głupich błędów, że nie spodziewałabym się tego po absolwentce polonistyki.

Język jest przeciętny. Sama nie jestem alfą i omegą, ale ja nie wydaję swoich książek. Jeśli już ktoś to robi, powinien się przyłożyć bardziej

Drugą wadą jest nierozwijanie scen. J. jedzie do...

Ocena głównie za opisy. Fabuła nie jest niczym nowym, ani szczególnie wciągającym.

Ocena głównie za opisy. Fabuła nie jest niczym nowym, ani szczególnie wciągającym.