Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre.

Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre.

Jest śmierć i podatki, ale podatki są gorsze, bo śmierć przynajmniej nie trafia się człowiekowi co roku.

Jest śmierć i podatki, ale podatki są gorsze, bo śmierć przynajmniej nie trafia się człowiekowi co roku.

"– Chciałem powiedzieć (...) że na tym świecie jest chyba coś, dla czego warto żyć. Śmierć zastanowił się przez chwilę. KOTY, stwierdził w końcu. KOTY SĄ MIŁE.

"– Chciałem powiedzieć (...) że na tym świecie jest chyba coś, dla czego warto żyć. Śmierć zastanowił się przez chwilę. KOTY, stwierdził w końcu. KOTY SĄ MIŁE.

Na świecie istnieją podobno dwa rodzaje ludzi. Jedni kiedy dostają szklankę dokładnie w połowie napełnioną mówią:' Ta szklanka jest w połowie pełna'. Ci drudzy mówią:'Ta szklanka jest w połowie pusta'. Jednakże świat należy do tych, którzy patrzą na szklankę i mówią:'Co jest z tą szklanką? Przepraszam bardzo... No przepraszam... To ma być moja szklanka? Nie wydaje mi się. Moja szklanka była pełna. I większa od tej!'. A na drugim końcu baru świat pełen jest innego rodzaju osób, które mają szklanki pęknięte albo szklanki przewrócone (zwykle przez kogoś z tych, którzy żądali większych szklanek), albo całkiem nie mają szklanek, bo stały z tyłu i barman ich nie zauważył.

Na świecie istnieją podobno dwa rodzaje ludzi. Jedni kiedy dostają szklankę dokładnie w połowie napełnioną mówią:' Ta szklanka jest w połowie pełna'. Ci drudzy mówią:'Ta szklanka jest w połowie pusta'. Jednakże świat należy do tych, którzy patrzą na szklankę i mówią:'Co jest z tą szklanką? Przepraszam bardzo... No przepraszam... To ma być moja szklanka? Nie wydaje mi się. Moja ...

– Ale zaraz, ty jesteś Śmierć! Tak? – TAK, ISTOTNIE. – Jestem twoim fanem! Zawsze chciałem cię poznać, wiesz?

– Ale zaraz, ty jesteś Śmierć! Tak? – TAK, ISTOTNIE. – Jestem twoim fanem! Zawsze chciałem cię poznać, wiesz?

Kiedy pierwsi badacze z ciepłych krain wokół Okrągłego Morza dotarli do chłodnych obszarów w głębi lądu, wypełniali białe plamy na mapach, chwytając najbliższego tubylca, wskazując jakiś odległy element krajobrazu i bardzo wyraźnie, głośno zadając pytanie. Potem zapisywali to, co odpowiedziała im zaskoczona ofiara. I tak w całych generacjach atlasów zostały uwiecznione takie geograficzne cuda jak „Jakaś Góra”, „Nie Wiem”, „Co?”, i oczywiście „Twój Palec, Durniu”.

Kiedy pierwsi badacze z ciepłych krain wokół Okrągłego Morza dotarli do chłodnych obszarów w głębi lądu, wypełniali białe plamy na mapach, chwytając najbliższego tubylca, wskazując jakiś odległy element krajobrazu i bardzo wyraźnie, głośno zadając pytanie. Potem zapisywali to, co odpowiedziała im zaskoczona ofiara. I tak w całych generacjach atlasów zostały uwiecznione takie ge...

Siedem króliczków na łące mieszkało, Lecz braku marchewek nie mogły znieść. Chwilkę nad życiem swym podumały, A potem było ich tylko sześć. Sześć króliczków żarło marchewki, Lecz każdy chciał więcej mieć. Chwilkę nad życiem swym podumały, A potem było ich tylko pięć. Pięć króliczków bawiło się świetnie, Lecz głód je wygnał z podwórka. Chwilkę nad życiem swym podumały, A potem została ich czwórka. Cztery króliczki przysięgły sobie, Marchewkowego skarbca zdobyć podwoje. Chwilkę nad życiem swym podumały, I już zostało ich tylko troje. Trzy króliczki szły łapka w łapkę, A każdy przeżyć bardzo się starał. Chwilkę nad życiem swym podumały, I pozostała ich tylko para. Ostatnie króliczki nieszczęście spotkało, Gdyż jeden zmysły całkiem utracił. Chwilkę nad życiem swym podumały. I jak dwa były... Tak dwa zostały.

Siedem króliczków na łące mieszkało, Lecz braku marchewek nie mogły znieść. Chwilkę nad życiem swym podumały, A potem było ich tylko sześć. Sześć króliczków żarło marchewki, Lecz każdy chciał więcej mieć. Chwilkę nad życiem swym podumały, A potem było ich tylko pięć. Pięć króliczków bawiło się świetnie, Lecz głód je wygnał z podwórka. Chwilkę nad życiem swym podumały, A pot...

Prefekt jeszcze tej samej nocy udał się na miejsce zbrodni, jęknął na widok ciał w kolczugach i posłał umyślnego do prefektury miejskiej. Prefekt miejski przeczytał papiery, sklął podwładnego i udał się na miejsce napaści. Zobaczył ciała... Jęknął i wysłał komplet dokumentów do głównej prefektury w Syrinx. Tam dowódca umiał czytać między wierszami. Jęknął więc, nie ruszając się z miejsca [...] Teczkę odesłał wprost do pałacu. Szef tak zwanych służb był najbardziej inteligentnym człowiekiem z nich wszystkich. Jęknął już na sam widok teczki, nawet jej nie otwierając. Papiery przedstawiono cesarzowi [...] Nie jęczał, bo nie był matką w połogu, ale cesarzem Luan. "Spalić!" - rozkazał krótko [...] Szef dyplomacji nie do końca zrozumiał intencje cesarza wyrażone słowem "spalić", a pytać nie śmiał. Spalono więc zarówno teczkę, ciała "zbójców", jak i prowincjonalnego prefekta

Prefekt jeszcze tej samej nocy udał się na miejsce zbrodni, jęknął na widok ciał w kolczugach i posłał umyślnego do prefektury miejskiej. Prefekt miejski przeczytał papiery, sklął podwładnego i udał się na miejsce napaści. Zobaczył ciała... Jęknął i wysłał komplet dokumentów do głównej prefektury w Syrinx. Tam dowódca umiał czytać między wierszami. Jęknął więc, nie ruszając się...

,,Ciekaw byłem, czy któryś z moich braci inkwizytorów posłuchałby tego wszawego rozkazu. Ksiądz chyba naprawdę tracił cierpliwość albo rozum, skoro zdążał do tak prymitywnej konfrontacji. Niestety, źle wybrał obiekt prześladowań. Najzupełniej wystarczy, że waszym uniżonym sługą pomiatał Jego Ekscelencja biskup. Tak więc powiedziałem kanonikowi, gdzie może wepchnąć sobie swoje polecenia, oraz w krótkich żołnierskich słowach wyjaśniłem mu, kim byli jego matka oraz ojciec i w jaki sposób matka potrafiła obsłużyć trzech klientów naraz. Z tego wszystkiego nie usłyszałem, że drzwi szczęknęły i w progu stanął biskup. Musiał być jednak w dobrym humorze, bo tylko się roześmiał. -Witaj, Mordimerze - zawołał wesoło. Minął księdza kanonika, który miał tak czerwoną twarz, jakby zaraz miał paść na apopleksję - Dobrze, ze już jesteś, mój chłopcze o niewyparzonym języku.(...) -Książe kanoniku - powiedziałem łagodnym tonem - Jego Ekscelencja prosi... Kanonik zerwał się z miejsca. -...żebyś nei ruszał stąd dupy, dopóki nei raczy cię wezwać - dokończyłem głośno i usłyszałem kolejne parsknięcie kancelisty.

,,Ciekaw byłem, czy któryś z moich braci inkwizytorów posłuchałby tego wszawego rozkazu. Ksiądz chyba naprawdę tracił cierpliwość albo rozum, skoro zdążał do tak prymitywnej konfrontacji. Niestety, źle wybrał obiekt prześladowań. Najzupełniej wystarczy, że waszym uniżonym sługą pomiatał Jego Ekscelencja biskup. Tak więc powiedziałem kanonikowi, gdzie może wepchnąć sobie swoje p...

,,Ciekaw byłem, czy któryś z moich braci inkwizytorów posłuchałby tego wszawego rozkazu. Ksiądz chyba naprawdę tracił cierpliwość albo rozum, skoro zdążał do tak prymitywnej konfrontacji. Niestety, źle wybrał obiekt prześladowań. Najzupełniej wystarczy, że waszym uniżonym sługą pomiatał Jego Ekscelencja biskup. Tak więc powiedziałem kanonikowi, gdzie może wepchnąć sobie swoje polecenia, oraz w krótkich żołnierskich słowach wyjaśniłem mu, kim byli jego matka oraz ojciec i w jaki sposób matka potrafiła obsłużyć trzech klientów naraz. Z tego wszystkiego nie usłyszałem, że drzwi szczęknęły i w progu stanął biskup. Musiał być jednak w dobrym humorze, bo tylko się roześmiał. -Witaj, Mordimerze - zawołał wesoło. Minął księdza kanonika, który miał tak czerwoną twarz, jakby zaraz miał paść na apopleksję - Dobrze, ze już jesteś, mój chłopcze o niewyparzonym języku.(...) -Książe kanoniku - powiedziałem łagodnym tonem - Jego Ekscelencja prosi... Kanonik zerwał się z miejsca. -...żebyś nei ruszał stąd dupy, dopóki nei raczy cię wezwać - dokończyłem głośno i usłyszałem kolejne parsknięcie kancelisty.

,,Ciekaw byłem, czy któryś z moich braci inkwizytorów posłuchałby tego wszawego rozkazu. Ksiądz chyba naprawdę tracił cierpliwość albo rozum, skoro zdążał do tak prymitywnej konfrontacji. Niestety, źle wybrał obiekt prześladowań. Najzupełniej wystarczy, że waszym uniżonym sługą pomiatał Jego Ekscelencja biskup. Tak więc powiedziałem kanonikowi, gdzie może wepchnąć sobie swoje p...