Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Austria, rok 1279. Turniej rycerski na zamku Rappottenstein. Zdaje się, że i zabawa, i atmosfera będzie wspaniała, ale, ale... Na traktach wokół zamku dochodzi do serii zabójstw, a w miejscach masakry pozostają tylko wyryte na drzewach słowa i okaleczone zwłoki. Według ludzi to wszystko wina Titivillusa, demona słów. To prawdopodobnie ta bestia zaszczyciła swoją obecnością austryjackie doliny. Do śledztwa przystępuje brat Gotfryd i jego dwóch wiernych towarzyszy: Lambert z Myślenic i Jaksa Gryfita.

"Czarcie słowa" to drugi tom opowiadający o przygodach dominikanina i dwóch rycerzy. Nie potrafię zdecydować, czy pierwszy tom jest lepszy od drugiego. W drugiej części dowiadujemy się nieco więcej o bohaterach, co na pewno jest na plus, a uknuta intryga jest jeszcze lepsza niż w pierwszym tomie. Dodajmy do tego łacińskie zwroty, które nadały książce autentyczności. Do tego dialogi, przede wszystkim Jaksy i Lamberta, które zawsze czyta się z przyjemnością, bo są niesamowicie trafione! Świetna powieść - gwarantowana.

Klimat średniowiecza - zachowany. Morderstwa, śledztwo i legendy. Mieszanka wybuchowa, a do tego trzymająca w napięciu do samego końca. Czego chcieć więcej? Ja znalazłam w tej książce wszystko, co lubię i całym sercem mogę ją polecić!

Austria, rok 1279. Turniej rycerski na zamku Rappottenstein. Zdaje się, że i zabawa, i atmosfera będzie wspaniała, ale, ale... Na traktach wokół zamku dochodzi do serii zabójstw, a w miejscach masakry pozostają tylko wyryte na drzewach słowa i okaleczone zwłoki. Według ludzi to wszystko wina Titivillusa, demona słów. To prawdopodobnie ta bestia zaszczyciła swoją obecnością...

Czy w świecie pełnym przestępstw można jeszcze w cokolwiek wierzyć? Wydaje mi się, że to pytanie idealnie wpasowało się w treść książki i jest nieodzownym jej elementem.
Kiedy przeczytałam opis książki pomyślałam, że brzmi fajnie, może trochę pachnie „Ojcem Mateuszem”, którego my Polacy tak bardzo uwielbiamy, ale, ale… Duchownego Martina Bauera łączy z wcześniej wymienionym duchownym chyba tylko to, że pomaga policji rozwiązywać zagadki i że nie zawsze ci świetni i jakże zaradni policjanci tej pomocy chcą. A na domiar złego to duchowny rozwiązuje zagadkę.
Policjant, który ginie prawdopodobnie popełniając samobójstwo, dziewczyna która przyjeżdża do Niemiec, by szukać lepszego życia, właściciel nocnych klubów i zwłoki kobiety, która wypadła z okna. Dodajmy do tego sekrety rodzinne, mroczną przeszłość i Martina Bauera, jego kłopoty rodzinne, a do tego wszystkiego dorzućmy jeszcze piękną panią nadkomisarz Vereną Dohr, której życie też nie oszczędza. Całość tworzy mieszankę wybuchową, którą czyta się tak szybko, ponieważ jak najszybciej pragniemy dowiedzieć się, co będzie dalej.
Książka jest bardzo dobra i z niecierpliwością czekam na kontynuację, bo jej zakończenie jest bardzo dramatyczne i otwarte. W przyszłości autorzy mogą zrobić z nim dosłownie, to co zechcą i chyba ta niewiedza przyciąga do tego cyklu jeszcze bardziej.
Kupujcie, wypożyczajcie, CZYTAJCIE. Bo naprawdę warto.

Czy w świecie pełnym przestępstw można jeszcze w cokolwiek wierzyć? Wydaje mi się, że to pytanie idealnie wpasowało się w treść książki i jest nieodzownym jej elementem.
Kiedy przeczytałam opis książki pomyślałam, że brzmi fajnie, może trochę pachnie „Ojcem Mateuszem”, którego my Polacy tak bardzo uwielbiamy, ale, ale… Duchownego Martina Bauera łączy z wcześniej...

"Drugi legion" to druga część "Tajemnicy Askiru". Pierwszy tom był bardzo dobry, ale to co zadziało się tutaj, to totalna bomba! Dalej razem z grupą przyjaciół przeżywamy przygody, słuchamy pięknych legend i równie jak oni, jesteśmy ciekawi tego co wydarzy się dalej.
Każda postać jest unikalna, a z biegiem wydarzeń dowiadujemy się o nich coraz więcej, choć nie wszystko i chyba właśnie to też jest takie fascynujące, ze można odkrywać te postaci warstwa po warstwie. Pojawiają się oczywiście nowi towarzysze Havalda i jego kompanów, ale również wrogowie, którym w niesmak jest podróż wędrowców z dalekiego kraju.
Ta książka pobudza wyobraźnię, a zakończenie sprawia, ze chce się więcej i więcej. Czyta się ją niesamowicie szybko, dialogi są dobre, a opisy nie nużą, tylko ciekawią.
Mam nadzieje, że już niedługo pojawi się trzeci tom i dowiem się, co stało się z bohaterami! ❤ can't wait!

"Drugi legion" to druga część "Tajemnicy Askiru". Pierwszy tom był bardzo dobry, ale to co zadziało się tutaj, to totalna bomba! Dalej razem z grupą przyjaciół przeżywamy przygody, słuchamy pięknych legend i równie jak oni, jesteśmy ciekawi tego co wydarzy się dalej.
Każda postać jest unikalna, a z biegiem wydarzeń dowiadujemy się o nich coraz więcej, choć nie wszystko i...