Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo średnia pozycja. Bohaterowie nijacy, zwłaszcza główny bohater aspirant Przeworski jak i prokurator Cehak., brak im cech , dzięki którym mieliby zapaść w pamięć. Rozwinięty wątek historyczny, jednak nie na tyle, aby książkę sklasyfikować jako historyczną. Słabo rozwinięta zagadka kryminalna. Była to moja pierwsza przeczyta ksiażka autora i niestety nie przekonał mnie do siebie.

Bardzo średnia pozycja. Bohaterowie nijacy, zwłaszcza główny bohater aspirant Przeworski jak i prokurator Cehak., brak im cech , dzięki którym mieliby zapaść w pamięć. Rozwinięty wątek historyczny, jednak nie na tyle, aby książkę sklasyfikować jako historyczną. Słabo rozwinięta zagadka kryminalna. Była to moja pierwsza przeczyta ksiażka autora i niestety nie przekonał mnie...

„Rewolucja pożera własne dzieci”. Ciekawa, brutalna książka na temat Rosji bolszewickiej, plemionach izolowanych i tułaczce głównego bohatera, który do końca nie wiadomo czy żył naprawdę. Bardzo oryginalny język. Nie czyta się jej łatwo, ale w pamięci zostaje na długo. Otwarte zakończenie pozwala snuć rozważania o tym, co było dalej, ale pozostawia też lekki niedosyt, że tego nie dowiemy się nigdy. Polecam.

„Rewolucja pożera własne dzieci”. Ciekawa, brutalna książka na temat Rosji bolszewickiej, plemionach izolowanych i tułaczce głównego bohatera, który do końca nie wiadomo czy żył naprawdę. Bardzo oryginalny język. Nie czyta się jej łatwo, ale w pamięci zostaje na długo. Otwarte zakończenie pozwala snuć rozważania o tym, co było dalej, ale pozostawia też lekki niedosyt, że...

Wielkie rozczarowanie. Autorka w posłowiu wspomina, ze niewiele wiemy na temat Krzysztofa Kamila Baczyńskiego oraz ze postrzegany jest przez pryzmat etosu powstania …. No cóż, ja nie dowiedziałam się z jej książki nic nowego, a sam Baczyński również w jej książce przedstawiony jest jako patriota chcący walczyć o wolna Polskę za wszelka cenę, nawet jeśli zdrowie i możliwości mu na to nie pozwalają. Taka książka o niczym, cała historie można by zamknąć w stu stronach. Ciężko było ja zmęczyć do końca.

Wielkie rozczarowanie. Autorka w posłowiu wspomina, ze niewiele wiemy na temat Krzysztofa Kamila Baczyńskiego oraz ze postrzegany jest przez pryzmat etosu powstania …. No cóż, ja nie dowiedziałam się z jej książki nic nowego, a sam Baczyński również w jej książce przedstawiony jest jako patriota chcący walczyć o wolna Polskę za wszelka cenę, nawet jeśli zdrowie i możliwości...

Gęsta, pełna mroku książka. Doskonale ukazuje życie na prowincji, uprzedzenia i nietolerancję, które prowadzą do tragedii. Proza, która mogłaby być zekranizowana przez Smarzowskiego.

Gęsta, pełna mroku książka. Doskonale ukazuje życie na prowincji, uprzedzenia i nietolerancję, które prowadzą do tragedii. Proza, która mogłaby być zekranizowana przez Smarzowskiego.

„ Ostrożnie z tą prawdą. Potrafi zmienić wszystko.”

Bardzo dobra powieść psychologiczna, skłaniająca do refleksji. Autorka uświadamia nam jak tajemnice, które skrywamy wpływają na nasze otoczenie, na nas samych i jak wyjawiona prawda może zmienić wszystko. Czytając tą książkę dużo zastanawiałam się jak ja bym się zachowała w przedstawionych sytuacjach, a także jak jedna decyzja, a czasem ułamek sekundy może zmienić wszystko. Autorka stawia przed nami trudne pytania na które odpowiedz nie jest łatwa, bo trzeba pamiętać, ze życie nigdy nie jest czarno-białe.

„ Ostrożnie z tą prawdą. Potrafi zmienić wszystko.”

Bardzo dobra powieść psychologiczna, skłaniająca do refleksji. Autorka uświadamia nam jak tajemnice, które skrywamy wpływają na nasze otoczenie, na nas samych i jak wyjawiona prawda może zmienić wszystko. Czytając tą książkę dużo zastanawiałam się jak ja bym się zachowała w przedstawionych sytuacjach, a także jak jedna...

Trzeba przyznać, ze Autorka włożyła bardzo dużo pracy w napisanie tej książki. Widać to w stylizowanym języku, świetnie oddanym klimacie polskiej wsi przełomu XIX i XX, a także wszystkich nawiązaniach historycznych. Dla kogoś takiego jak ja, osoby która spędzała W dzieciństwie dużo czasu na podkarpackiej wsi, był to miły powrót do przeszłości, bowiem nie wszystkie rzeczy aż tak bardzo się zmieniły. Jest to bardzo dobra książka historyczna, powieść o feminizmie i walce o marzenia. Jedyny zarzut jaki mam - może lekko niektóre sceny przesadnie wydłużone, książka mogłaby być krótsza o 100 stron. Z czystym sumienie polecam.

Trzeba przyznać, ze Autorka włożyła bardzo dużo pracy w napisanie tej książki. Widać to w stylizowanym języku, świetnie oddanym klimacie polskiej wsi przełomu XIX i XX, a także wszystkich nawiązaniach historycznych. Dla kogoś takiego jak ja, osoby która spędzała W dzieciństwie dużo czasu na podkarpackiej wsi, był to miły powrót do przeszłości, bowiem nie wszystkie rzeczy aż...

Wątek kryminalny ciekawy, ale nic poza tym. Główna bohaterka nijaka i miałka, a jej rodzący się „ związek” z kolega z pracy dość trudny do zrozumienia. Z kolei Zuzanna nie wzbudziła wogole moich pozytywnych uczuć i współczucia , wręcz odwrotnie irytację. Ogolnie średnia książka, mająca bazować na wzruszeniach i współczucia, niestety we mnie takich uczuć nie wzbudziła.

Wątek kryminalny ciekawy, ale nic poza tym. Główna bohaterka nijaka i miałka, a jej rodzący się „ związek” z kolega z pracy dość trudny do zrozumienia. Z kolei Zuzanna nie wzbudziła wogole moich pozytywnych uczuć i współczucia , wręcz odwrotnie irytację. Ogolnie średnia książka, mająca bazować na wzruszeniach i współczucia, niestety we mnie takich uczuć nie wzbudziła.

Dla osoby, która urodziła się na początku lat 90. i co nieco słyszała od rodziców na temat tych lat, jest to bardzo ciekawa książka, pozwalająca ugruntować wiedzę, bogata w anegdotki, które aż chce się przekazać dalej - w trakcie czytania, co chwile przerywałam, żeby podzielić się z mężem kolejna przeczytaną ciekawostką. Dużym plusem tej pozycji jest to, ze autorka naprawdę potrafi zaciekawić tematem, co skłania do doczytywania w internecie, oglądania teledysków czy słuchania piosenek. To czego mi brakowało to jednego małego rozdzialiku na temat tego, co działo się wówczas w Polsce. Oczywiście domyślam się, ze nie były to kariery tak spektakularne jak Nirvana czy Pearl Jam, ale niewielki akcent polski by się przydał. No i wspominana Nirvana, trochę miejscami było jej za dużo i miało się wrażenie, ze to prawie biografia Nirvany. Ciekawa pozycja, z niecierpliwością czekam na kontynuacje, w końcu to dopiero początek.

Dla osoby, która urodziła się na początku lat 90. i co nieco słyszała od rodziców na temat tych lat, jest to bardzo ciekawa książka, pozwalająca ugruntować wiedzę, bogata w anegdotki, które aż chce się przekazać dalej - w trakcie czytania, co chwile przerywałam, żeby podzielić się z mężem kolejna przeczytaną ciekawostką. Dużym plusem tej pozycji jest to, ze autorka...

Bardzo ważna książka, bardzo potrzeba książka - zwłaszcza dla osób, które żyją „ w bańce” i myślą, ze problem przemocy ich nie dotyczy. To wszystko tak naprawdę dzieje się tuż obok nas, czasami warto otworzyć oczy i uświadomić sobie, ze ktoś obok mas może potrzebować naszej pomocy. Pozory mogą mylić, a przemoc nie dotyczy tylko tak zwanej patologii, ale tez inteligencji, kobiet sukcesu, a także mężczyzn o czym często zapominamy. Przerażający jest rozdział o karach jakich doświadczają przemocowcy, a raczej o ich braku, o tym jak masz system sàdownictwa jest niewydolny wobec przemocy domowej i jak często osoby, które proszą o pomoc są bagatelizowane lub lekceważone, co sprawia, ze jeszcze bardziej zamykają się w sobie. Smutna pozycja.

Bardzo ważna książka, bardzo potrzeba książka - zwłaszcza dla osób, które żyją „ w bańce” i myślą, ze problem przemocy ich nie dotyczy. To wszystko tak naprawdę dzieje się tuż obok nas, czasami warto otworzyć oczy i uświadomić sobie, ze ktoś obok mas może potrzebować naszej pomocy. Pozory mogą mylić, a przemoc nie dotyczy tylko tak zwanej patologii, ale tez inteligencji,...

" Jakiś czas temu nauczyłam się, że dyskutowanie z radykałami jest bezskuteczne. Dla nich nie ma niuansów, liczy się wszystko albo nic. Zastanawiałam się, czy gdyby los sprawił, że urodziliby się w Niemczech, nie zostaliby zadeklarowanymi nazistami walczącymi o to, co sami uważają, za dobrą sprawę."

Książka napisana pięknym językiem, pełna refleksji i skłaniająca do zadumy. Sama historia głównej bohaterki może nie jest szczególnie porywająca, ale to co urzekło mnie w tej książce to sposób przedstawienia świata, który nie jest czarno - biały. Autor pokazuje, że po obu stronach barykady byli zarówno ludzie dobrzy, jak i okrutni, że nie można na wszystko patrzeć zero - jedynkowo. I nie mam tu na myśli miłości między główną bohaterką, która jest Francuzką a Niemcem, bo podobne motywy były już w wielu książkach. Mam na myśli kolaborujących z Niemcami Francuzów, ale także Niemców, którzy pomagali francuskiemu ruchowi oporu. Nasuwa się też pytanie o motywy kolaborujących osób, a także czy wymierzanie "sprawiedliwości" przez ruch oporu faktycznie było
"czynem patriotycznym".
Na pewno warto się pochylić nad tą książką.

" Jakiś czas temu nauczyłam się, że dyskutowanie z radykałami jest bezskuteczne. Dla nich nie ma niuansów, liczy się wszystko albo nic. Zastanawiałam się, czy gdyby los sprawił, że urodziliby się w Niemczech, nie zostaliby zadeklarowanymi nazistami walczącymi o to, co sami uważają, za dobrą sprawę."

Książka napisana pięknym językiem, pełna refleksji i skłaniająca do...

Nową książkę Ałbeny Grabowskiej chciałam przeczytać już od momentu, gdy się pojawiła, tym bardziej ucieszyłam się jak dostałam ją w prezencie i od razu po nią sięgnęłam. Niestety, książki tej autorki są dla mnie bardzo nierówne. Po mistrzowskim „Stuleciu winnych”, słabej opowieści o doktorze Bogumile i znowu powrocie na mój prywatny szczyt z książką „ Matki i córki”, nastąpił kolejny zwrot akcji. Niestety, nie taki jakiego bym sobie życzyła. Książka nijaka, mdła, opowieść bez żadnej konkretnej fabuły. Główna bohaterka, która z jednej strony chce być feministką, a z drugiej strony nie wie czego chce. Wątki miłosne całkowicie pozbawione sensu, adoratorzy bez wyrazu, a główne bohaterki,które są siostrami, cały czas są wrogo do siebie nastawione. Żaden z bohaterów nie wzbudził mojej sympatii, żadnemu nie kibicowałam ani nie utożsamiałam się z nim. Wiele powieści historycznych, które się ostatnio pojawiły toczy się w trakcie II wojny światowej, toteż duże nadzieje wiązałam z rysem historycznym pozycji „ Rzeki płyną, jak chcą”, gdyż akcja książki toczy się w czasie I wojny światowej. Niestety rys historyczny został potraktowany po macoszemu. Podsumowując pozycja niewarta uwagi.

Nową książkę Ałbeny Grabowskiej chciałam przeczytać już od momentu, gdy się pojawiła, tym bardziej ucieszyłam się jak dostałam ją w prezencie i od razu po nią sięgnęłam. Niestety, książki tej autorki są dla mnie bardzo nierówne. Po mistrzowskim „Stuleciu winnych”, słabej opowieści o doktorze Bogumile i znowu powrocie na mój prywatny szczyt z książką „ Matki i córki”,...

Książkę czyta się bardzo szybko, ale niestety w treść jest uboga. Jak dla mnie „ przegadana”, tak naprawdę niewiele z niej wyniosłam, za wyjątkiem ciekawostki, ze piosenka „Angie” Rolling stones’ow została napisała dla żony Davida Bowie ;-) można przeczytać nie wysilając mózgu.

Książkę czyta się bardzo szybko, ale niestety w treść jest uboga. Jak dla mnie „ przegadana”, tak naprawdę niewiele z niej wyniosłam, za wyjątkiem ciekawostki, ze piosenka „Angie” Rolling stones’ow została napisała dla żony Davida Bowie ;-) można przeczytać nie wysilając mózgu.

Wielkie rozczarowanie. Powieść podzielona jest na dwie ramy czasowe : współczesność i okres II wojny światowej, które jednak splatają się i dotyczą tej samej rodziny, a właściwie babci Adeli i wnuczki Justyny, których droga życiowa i decyzje maja być niejako „ podobne”. Dla mnie te podobieństwa były naciągane i o ile jestem w stanie zrozumieć motywacje i decyzje Adeli, która czekała na męża, który wyruszył na wojnę I ślad po nim zaginął, to motywacji Justyny i podejmowanych przez nią decyzji już nie jestem w stanie zrozumieć. Część współczesna bardzo infantylna, a główna bohaterka irytująca. Część dotycząca II wojny światowej nieco ciekawsza i za to daje 4 punktów. Aczkolwiek obecnie jest tyle wzruszających i poruszających książek o tematyce wojennej, że uważam, że nie warto sięgać po tą pozycje. Brak w tej książce głębszych przemyśleń. Nie polecam.

Wielkie rozczarowanie. Powieść podzielona jest na dwie ramy czasowe : współczesność i okres II wojny światowej, które jednak splatają się i dotyczą tej samej rodziny, a właściwie babci Adeli i wnuczki Justyny, których droga życiowa i decyzje maja być niejako „ podobne”. Dla mnie te podobieństwa były naciągane i o ile jestem w stanie zrozumieć motywacje i decyzje Adeli,...

Cudowna książka napisana przepięknym językiem. Wyraziste postaci, które zapadają w pamięć. Zwłaszcza Marianna Razik, która była kobietą kruchą, ale jednocześnie odważną, wrażliwą i pełną empatii, która walczyła o równouprawnienie w „ Spółce” jaką był cyrk, który założyła wraz z mężem. To książka o walce o marzenia, o przyszłość i o lepsze jutro. Książka, która daje nadzieje, że nawet najczarniejszy etap naszego życia, w końcu się kończy, a po nim przychodzi „kolejne życie”, które może wszystko zmienić. Serdecznie polecam.

Cudowna książka napisana przepięknym językiem. Wyraziste postaci, które zapadają w pamięć. Zwłaszcza Marianna Razik, która była kobietą kruchą, ale jednocześnie odważną, wrażliwą i pełną empatii, która walczyła o równouprawnienie w „ Spółce” jaką był cyrk, który założyła wraz z mężem. To książka o walce o marzenia, o przyszłość i o lepsze jutro. Książka, która daje...

Powieść Maxa Czornyja „ Zimny chirurg” opiera się na prawdziwej historii i to wszystko sprawia, ze jest jeszcze bardziej przerażająca. Prowadzona jest narracja pierwszoosobowa, a narrator zadaje czytelnikowi różne pytania, co jest bardzo ciekawym zabiegiem, aczkolwiek powodowały one u mnie gęsią skórkę. Historia jest ciekawa ( o ile można tak nazwać historie życia przestępcy)i czyta się ja szybko. Jednak ze względu na bardzo plastyczne opisy popełnianych przestępstw i całe Zło, które wyziera ze stron książki, drugi raz bym po nią nie sięgnęła. Przeczytałam w swoim życiu masę thrillerów i książek grozy, ale chyba żadna z tych historii mnie tak nie odrzucała jak ta.

Powieść Maxa Czornyja „ Zimny chirurg” opiera się na prawdziwej historii i to wszystko sprawia, ze jest jeszcze bardziej przerażająca. Prowadzona jest narracja pierwszoosobowa, a narrator zadaje czytelnikowi różne pytania, co jest bardzo ciekawym zabiegiem, aczkolwiek powodowały one u mnie gęsią skórkę. Historia jest ciekawa ( o ile można tak nazwać historie życia...

Bardzo dobry polski kryminał. Widać pomysł na fabułę, bez powielania schematów zagranicznych autorów. Szybka akcja, duża doza tajemnicy i ciekawy pełnokrwisty główny bohater. Opisy zbrodni są tak plastyczne i wiarygodne, że autentycznie się bałam. Bardzo polecam i już zamawiam kolejny tom powieści z Igorem Brudnym.

Bardzo dobry polski kryminał. Widać pomysł na fabułę, bez powielania schematów zagranicznych autorów. Szybka akcja, duża doza tajemnicy i ciekawy pełnokrwisty główny bohater. Opisy zbrodni są tak plastyczne i wiarygodne, że autentycznie się bałam. Bardzo polecam i już zamawiam kolejny tom powieści z Igorem Brudnym.

Czytając takie książki jak ta, traktujące o niesprawiedliwości rasowej, o segregacji społecznej, zawsze zastanawiam się ile jeszcze zła musi się wydarzyć, aby ludzie stali się bardziej tolerancyjni ? Książka traktuje o nietolerancji ( to chyba za słabe słowo) mającej miejsce w Stanach Zjednoczonych w XX wieku. Pokazuje jak uprzedzenia rasowe potrafią zniszczyć życie i marzenia. Elwood Curtis to młody ciemnoskóry chłopak, którego marzeniem jest zostać inżynierem, ale którego marzeniem jest również móc normalnie usiąść w autobusie czy zrobić zakupy w sklepie, nie musząc wychodzić tylnymi drzwiami przeznaczonymi dla „ Murzynów”. Niestety w wyniku okrutnego zrządzenia losu zostaje oskarżony o przestępstwo, którego nie był sprawca. Trafia do poprawczaka nazywanego „ Miedziakiem”. I tu zaczyna się kolejny przygnębiający aspekt książki - jak nieudolny jest system resocjalizacji. Jak młodzi ludzie trafiający w takie miejsca jeszcze bardziej się staczają jakie jest to dla nich piekło i jakie niesie ze sobą traumy na całe życie. Takie książki jak ta powinny być lekturami obowiązkowymi. Pokazują jak uprzedzenia prowadzą do tragedii. Lektura tej książki jest niezwykle przygnębiająca, ale myśle ze tez bardzo potrzebna.

Czytając takie książki jak ta, traktujące o niesprawiedliwości rasowej, o segregacji społecznej, zawsze zastanawiam się ile jeszcze zła musi się wydarzyć, aby ludzie stali się bardziej tolerancyjni ? Książka traktuje o nietolerancji ( to chyba za słabe słowo) mającej miejsce w Stanach Zjednoczonych w XX wieku. Pokazuje jak uprzedzenia rasowe potrafią zniszczyć życie i...

Ta książka czekała na mojej półce 8 miesięcy i bardzo żałuje każdego dni zwłoki. Przejmująco smutna, wzruszająca, chwytająca za serce, ale nie w sposób oklepany i infantylny. Historie „ Matek i córek” pokazują, ze życie nie jest czarno - białe. Zło nie zawsze jest oczywiste, każdy skrywa jakieś tajemnice, a nikt z nas nie jest uprawniony do oceniania innych. Bardzo polecam.

Ta książka czekała na mojej półce 8 miesięcy i bardzo żałuje każdego dni zwłoki. Przejmująco smutna, wzruszająca, chwytająca za serce, ale nie w sposób oklepany i infantylny. Historie „ Matek i córek” pokazują, ze życie nie jest czarno - białe. Zło nie zawsze jest oczywiste, każdy skrywa jakieś tajemnice, a nikt z nas nie jest uprawniony do oceniania innych. Bardzo polecam.

Nowa książka Roberta Małeckiego ma dla mnie kilka minusów, aczkolwiek w ogólnym rozrachunku czytało ją się szybko i przyjemnie. Główny wątek oraz intryga dość ciekawe. Jak dla mnie na plus prowadzenie narracji w dwóch okresach, na zmianę w przeszłości i teraźniejszości . Jednak głowni bohaterowie trochę nijacy, a cześć wątków została po prostu niewyjaśniona. Niezrozumiałe dla mnie były tez intencje męża głównej bohaterki i grzebanie w jej przeszłości. Czyta się szybko, ale na pewno nie zapadnie mi ona w pamięć.

Nowa książka Roberta Małeckiego ma dla mnie kilka minusów, aczkolwiek w ogólnym rozrachunku czytało ją się szybko i przyjemnie. Główny wątek oraz intryga dość ciekawe. Jak dla mnie na plus prowadzenie narracji w dwóch okresach, na zmianę w przeszłości i teraźniejszości . Jednak głowni bohaterowie trochę nijacy, a cześć wątków została po prostu niewyjaśniona. Niezrozumiałe...

Mam mieszane uczucia, co do tej książki. Mając w głowie cudowne "Stulecie winnych', gdy tylko zobaczyłam tą książkę na półce w sklepie, zapragnęłam ją przeczytać. Niestety, pozostaje daleko w tyle. Rozdziały poświęcone historii medycyny - bardzo ciekawie i przystępnie napisane i za to podnoszę ocenę o 1 punkt. Niestety sama historia głównego bohatera mało ciekawa, a on sam niezwykle irytujący. Dawno żaden bohater mnie tak nie irytował. Niektóre wątki nic nie wnosiły do powieści. Na plus historia Augusty i jej walki o równouprawnienie.

Mam mieszane uczucia, co do tej książki. Mając w głowie cudowne "Stulecie winnych', gdy tylko zobaczyłam tą książkę na półce w sklepie, zapragnęłam ją przeczytać. Niestety, pozostaje daleko w tyle. Rozdziały poświęcone historii medycyny - bardzo ciekawie i przystępnie napisane i za to podnoszę ocenę o 1 punkt. Niestety sama historia głównego bohatera mało ciekawa, a on sam...