Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam wszystko co jest absurdalne, pokręcone, dziwne i baśniowe, a na swój sposób wyjątkowe i piękne. "Gwiezdny pył" jest właśnie tego typu książką. Nic w niej nie jest takie, jakie wydawało się na samym początku- nawet upadła gwiazda. Z pewnością jedni od razu zostaną oczarowani przedstawionym przez autora światem, inni natomiast pokręcą nosem i odłożą książkę na półkę, stwierdzając, że nie jest ona przeznaczona dla nich.

Uwielbiam wszystko co jest absurdalne, pokręcone, dziwne i baśniowe, a na swój sposób wyjątkowe i piękne. "Gwiezdny pył" jest właśnie tego typu książką. Nic w niej nie jest takie, jakie wydawało się na samym początku- nawet upadła gwiazda. Z pewnością jedni od razu zostaną oczarowani przedstawionym przez autora światem, inni natomiast pokręcą nosem i odłożą książkę na...

Pełną recenzję znajdziecie na: https://ksiazkinocy.blogspot.com/2016/12/ambrozja-mrok-i-brud-czyli-biblioteka.html
Osobliwe obrzydlistwo. To dwa słowa, które nasuwają mi się na myśl po przeczytaniu "Biblioteki dusz". Była ona zarazem pełna osobliwości oraz piękna jak i okrucieństwa, makabrycznych eksperymentów, tortur, nielegalnych walk, uzależnień, mroku i brudu. W przeciwieństwie do dwóch poprzednich części, nie jest to ani fantastyka, ani powieść przygodowa. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, iż wszyscy, którzy zawiedli się na pierwszym tomie otrzymają wynagrodzenie w zwieńczeniu tejże serii. Jest to bowiem groteskowy, makabryczny... horror? Tak, przez pierwsze sto stron miałam ochotę rzygać. Uznaję to za ogromną zaletę.

Pełną recenzję znajdziecie na: https://ksiazkinocy.blogspot.com/2016/12/ambrozja-mrok-i-brud-czyli-biblioteka.html
Osobliwe obrzydlistwo. To dwa słowa, które nasuwają mi się na myśl po przeczytaniu "Biblioteki dusz". Była ona zarazem pełna osobliwości oraz piękna jak i okrucieństwa, makabrycznych eksperymentów, tortur, nielegalnych walk, uzależnień, mroku i brudu. W...

Pełną recenzję znajdziecie tutaj: https://ksiazkinocy.blogspot.com/2016/12/runy-demony-i-nocni-owcy-czyli-miasto.html
Gdy zaczęłam czytać tę książkę, spodziewałam się typowej młodzieżówki, schematu na schemacie. Jednak im dalej brnęłam w las, tym bardziej się wciągałam, nie zwracając uwagi na wady i niedomówienia (a trochę ich jednak znalazłam). Autorka ma lekkie i przyjemne pióro, choć widać, że "Miasto kości" jest debiutem i przydałoby się jej trochę poprawek. Może trochę powiewu świeżości?

Pełną recenzję znajdziecie tutaj: https://ksiazkinocy.blogspot.com/2016/12/runy-demony-i-nocni-owcy-czyli-miasto.html
Gdy zaczęłam czytać tę książkę, spodziewałam się typowej młodzieżówki, schematu na schemacie. Jednak im dalej brnęłam w las, tym bardziej się wciągałam, nie zwracając uwagi na wady i niedomówienia (a trochę ich jednak znalazłam). Autorka ma lekkie i...