Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niezmiennie bawi mnie humor autorki. Jej gry słowne i skojarzenia sprawiały, że ze śmiechu nieraz polały się łzy me czyste, rzęsiste.

Niezmiennie bawi mnie humor autorki. Jej gry słowne i skojarzenia sprawiały, że ze śmiechu nieraz polały się łzy me czyste, rzęsiste.

Lektor super, książka nie koniecznie. Zbyt przekombinowana, nieudolny detektyw, kiepska i zagmatwana fabuła a zakończenie mało zaskakujące

Lektor super, książka nie koniecznie. Zbyt przekombinowana, nieudolny detektyw, kiepska i zagmatwana fabuła a zakończenie mało zaskakujące

Nie wiem co było gorsze, książka, czy lektorka. To była istna droga przez mękę. Wszystko było tu takie powierzchowne, byle jakie. Żadnych konkretów tylko ogólniki. Autorce nie chciało się poszukać szczegółowych informacji np. na temat ziół i ich zastosowania, używała po prostu oględnych sformułowań typu napar ziołowy, mikstura itp. Wszystkim upuszcza krwi, a choremu na halucynacje każe podać wodę.
Sporo niespójności w treści.
Treść pełna banałów i pisana jakby wedlug schematu.
Cały czas jest mowa o jakiejś ciemnej i mrocznej mocy hrabiny, ale nie wiadomo, o co konkretnie chodzi. Lektorka ma przyjemny głos, ale kiepski warsztat.
Całość wypada żenująco i irytująco.

Nie wiem co było gorsze, książka, czy lektorka. To była istna droga przez mękę. Wszystko było tu takie powierzchowne, byle jakie. Żadnych konkretów tylko ogólniki. Autorce nie chciało się poszukać szczegółowych informacji np. na temat ziół i ich zastosowania, używała po prostu oględnych sformułowań typu napar ziołowy, mikstura itp. Wszystkim upuszcza krwi, a choremu na...

Wprawdzie nie tak dobra jak "Kroniki Jakuba Wędrowycza", ale też trafia w moje gusta.

Wprawdzie nie tak dobra jak "Kroniki Jakuba Wędrowycza", ale też trafia w moje gusta.

Świetna. Uwielbiam takie absurdalne klimaty. Wampiry i czasy PRL, plus specyficzny rodzaj humoru autora to mieszanka wybuchowa.

Świetna. Uwielbiam takie absurdalne klimaty. Wampiry i czasy PRL, plus specyficzny rodzaj humoru autora to mieszanka wybuchowa.

Przepiękna książka. Niesamowita historia, smutna i zmuszająca do refleksji nad życiem. Bardzo szczegółowa, dopracowana, a opisy przyrody tak sugestywne i działające na wyobraźnię, że momentami można było wręcz poczuć zapach sosnowych igieł czy podmuch wiatru na policzku i usłyszeć szum potoku.
Szczerze polecam

Przepiękna książka. Niesamowita historia, smutna i zmuszająca do refleksji nad życiem. Bardzo szczegółowa, dopracowana, a opisy przyrody tak sugestywne i działające na wyobraźnię, że momentami można było wręcz poczuć zapach sosnowych igieł czy podmuch wiatru na policzku i usłyszeć szum potoku.
Szczerze polecam

Jak zwykle książka jest bardzo ciekawa i wciągająca. Widać, że autorka to studnia bez dna, jeśli chodzi o pomysły na fabułę. Jedynie czego mi brakowało to scen wywołujących ciarki lekkiej grozy.

Jak zwykle książka jest bardzo ciekawa i wciągająca. Widać, że autorka to studnia bez dna, jeśli chodzi o pomysły na fabułę. Jedynie czego mi brakowało to scen wywołujących ciarki lekkiej grozy.

Zabawna od pierwszej strony i inteligentna, czyli taka , jaka powinna być dobra komedia kryminalna. Uwielbiam komizm sytuacyjny i ten rodzaj humoru. A pan sekretarka po prostu powala.

Zabawna od pierwszej strony i inteligentna, czyli taka , jaka powinna być dobra komedia kryminalna. Uwielbiam komizm sytuacyjny i ten rodzaj humoru. A pan sekretarka po prostu powala.

Naiwna i infantylna. Irytujące było nadużywanie słowa "doprawdy". Lektorka fatalna

Naiwna i infantylna. Irytujące było nadużywanie słowa "doprawdy". Lektorka fatalna

Bez rewelacji. Przegadana. Mało akcji. Rozwiązanie mało spektakularne. Niektóre rozmowy bohaterów infantylne i naciągane.

Bez rewelacji. Przegadana. Mało akcji. Rozwiązanie mało spektakularne. Niektóre rozmowy bohaterów infantylne i naciągane.

Taka sobie. Lektorka też kiepska

Taka sobie. Lektorka też kiepska

Całkiem ciekawa kontynuacja serii

Całkiem ciekawa kontynuacja serii

Pan Sapkowski ma niesamowicie lekkie pióro. Jego książki czyta się (i słucha) z przyjemnością. Wprawdzie ta trylogia nie jest tak dobra, jak wiedźmin, ale również godna polecenia.

Pan Sapkowski ma niesamowicie lekkie pióro. Jego książki czyta się (i słucha) z przyjemnością. Wprawdzie ta trylogia nie jest tak dobra, jak wiedźmin, ale również godna polecenia.

Słabiutkie to pod każdym względem.
Przytoczę tu jeden fragment, który trochę mnie zszokował, trochę zniesmaczył, ale przede wszystkim sprawił, że przeszła mi ochota na kontynuowanie tej lektury.
"-Ojej! - wykrzykuje Mila, zaskoczona wyglądem Haliny. - Co oni najlepszego kazali ci robić?
-Pracowałam na roli - mówi Halina. - Cały dzień czołgałam się po polu. Uwierzysz?
- Ty... na polu - żartuje Mila, powstrzymując śmiech. - A to dopiero!
- Wiem. Było okropnie. Myślałam tylko o tym - mówi Halina, stojąc przy drzwiach na jednej nodze, a drugą wysuwając z buta. Krzywi się, bo pęka jej pęcherz. - Co by było, gdyby Adam mnie zobaczył, jak się czołgam na czworakach w brudzie, jak zwierzę. "
Jak widać, przysłowie "żadna praca nie hańbi" nie odnosi się do wszystkich nacji. Egoizm i hipokryzja aż bije z każdej strony książki, dlatego nie polecam jej czytać.

Słabiutkie to pod każdym względem.
Przytoczę tu jeden fragment, który trochę mnie zszokował, trochę zniesmaczył, ale przede wszystkim sprawił, że przeszła mi ochota na kontynuowanie tej lektury.
"-Ojej! - wykrzykuje Mila, zaskoczona wyglądem Haliny. - Co oni najlepszego kazali ci robić?
-Pracowałam na roli - mówi Halina. - Cały dzień czołgałam się po polu. Uwierzysz?
-...

Cóż tu dużo mówić: zakochałam się. 😊 Zakochałam się w Wiedźminie jako postaci i jako książce ogólnie. A audiobook na Storytel to po prostu majstersztyk. Czytając dwa ostatnie tomy, których nie ma na storytel, cały czas słyszałam w głowie głosy lektorów.

Cóż tu dużo mówić: zakochałam się. 😊 Zakochałam się w Wiedźminie jako postaci i jako książce ogólnie. A audiobook na Storytel to po prostu majstersztyk. Czytając dwa ostatnie tomy, których nie ma na storytel, cały czas słyszałam w głowie głosy lektorów.