Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tego mi właśnie było trzeba. Książki, której historia mnie pochłonie tak, że trudno będzie mi się z nią rozstać.

Jak na debiutancką powieść Ruth Ware, to naprawdę dobra historia. Dużo widziałam głosów, że jest przewidywalna, co sprawiło, że trochę zwątpiłam w swoje umiejętności detektywistyczne, bo sama przez większość czasu stawiałam, że historia pójdzie w innym kierunku. A za osobą podejrzaną przeze mnie przez większość czasu nawet zapłakałam na koniec książki.

Dobrze się bawiłam, śledząc wydarzenia. Tak, są pewne luki w historii. Tak, są pewne dziwne ruchy bohaterów, którym brakuje trochę logiki. Ale, o dziwo ani mnie to nie irytowało, ani nie odebrało mi to dobrej zabawy z czytania.

Nie miałam większych oczekiwań co do tej książki i mimo dość makabrycznych wydarzeń odbieram tę książkę jako taką lekką rozrywkę.

Tego mi właśnie było trzeba. Książki, której historia mnie pochłonie tak, że trudno będzie mi się z nią rozstać.

Jak na debiutancką powieść Ruth Ware, to naprawdę dobra historia. Dużo widziałam głosów, że jest przewidywalna, co sprawiło, że trochę zwątpiłam w swoje umiejętności detektywistyczne, bo sama przez większość czasu stawiałam, że historia pójdzie w innym kierunku....

Skomplikowana historia z całkiem mrocznym zakończeniem, którego się zdecydowanie nie spodziewałam.

Rozwój historii śledzi się bardzo przyjemnie. Razem z główną bohaterką próbowałam rozwikłać wszystkie te zagmatwane tajemnice rodziny Westaway'ów. Kilka razy myślałam, że rozwiązanie mnie nie zaskoczy, aczkolwiek byłam w błędzie. Było kilka momentów, w których musiałam się zatrzymać na chwilę, by ogarnąć co się właśnie zadziało.

Nie powiedziałabym, że książka ta to taki typowy thriller, w którym czuć niepokój i jest bardzo dużo akcji. Raczej przez większość książki towarzyszył mi spokój i ciekawość kto jest kim. To była bardziej taka łamigłówka.
Najwięcej emocji pojawiło się na samym końcu historii, kiedy zagadka była już prawie całkowicie rozwiązana. Wtedy podczas przewracania coraz to kolejnych kartek zrobiło mi się wręcz gorąco.

Nie jest na pewno to książka bez wad, ale dobrze się przy niej bawiłam.

Skomplikowana historia z całkiem mrocznym zakończeniem, którego się zdecydowanie nie spodziewałam.

Rozwój historii śledzi się bardzo przyjemnie. Razem z główną bohaterką próbowałam rozwikłać wszystkie te zagmatwane tajemnice rodziny Westaway'ów. Kilka razy myślałam, że rozwiązanie mnie nie zaskoczy, aczkolwiek byłam w błędzie. Było kilka momentów, w których musiałam się...

Chciałam przeczytać z jeden może dwa rozdziały, żeby zaznać chwili relaksu, ale jak już zaczęłam to nie byłam w stanie przestać. Ciągle mówiłam sobie, że jeszcze jeden rozdział i zajmę się pracą nad innymi rzeczami. To jednak było nie możliwe.

Świetna książka. Wspaniale było zatracić się w jej fabule na moment. Szczególnie, że już od samego początku sprawia, że chcemy jak najszybciej dowiedzieć się czegoś więcej.

Chciałam przeczytać z jeden może dwa rozdziały, żeby zaznać chwili relaksu, ale jak już zaczęłam to nie byłam w stanie przestać. Ciągle mówiłam sobie, że jeszcze jeden rozdział i zajmę się pracą nad innymi rzeczami. To jednak było nie możliwe.

Świetna książka. Wspaniale było zatracić się w jej fabule na moment. Szczególnie, że już od samego początku sprawia, że chcemy jak...

Z początku bardzo wciągająca, potem zaczęła mi się trochę ciągnąć.

Jeśli chodzi o zakończenie - nie jestem fanką tego jak zostało rozwiązany główny wątek.

Chyba oczekiwałam czegoś więcej.

Z początku bardzo wciągająca, potem zaczęła mi się trochę ciągnąć.

Jeśli chodzi o zakończenie - nie jestem fanką tego jak zostało rozwiązany główny wątek.

Chyba oczekiwałam czegoś więcej.

Zawsze jak sięgam po książki Backmana to mam wysokie oczekiwania i boję się, że się zawiodę. Jednak w znacznej większości udaję mi się uniknąć tego uczucia.

"Niespokojni ludzie" to książką, którą trudno mi sklasyfikować. Jest o po prostu o życiu, ale jednak nie do końca. Historia, przy której można się śmiać płacząc i płakać śmiejąc. Zachowuje prawdziwość w byciu nieprawdopodobną.

W tym momencie mojego życia może nie stanie się moją ulubioną, ale miło będę ją wspominać.

Zawsze jak sięgam po książki Backmana to mam wysokie oczekiwania i boję się, że się zawiodę. Jednak w znacznej większości udaję mi się uniknąć tego uczucia.

"Niespokojni ludzie" to książką, którą trudno mi sklasyfikować. Jest o po prostu o życiu, ale jednak nie do końca. Historia, przy której można się śmiać płacząc i płakać śmiejąc. Zachowuje prawdziwość w byciu...

Bardzo dobrze się bawiłam przy tej opowieści, mimo że oglądałam serial kilka lat temu.

Cała historia jest dziwna, czasami obrzydliwa, ale ma w sobie coś, co sprawia, że chce się ją skończyć. I mimo że znałam rozwiązanie to chciałam poznać je jeszcze raz, tym razem w wersji pisanej.

Jedynie sama końcówka wbiła mnie bardziej w fotel podczas oglądania serialu (scena po napisach) niż w książce. Chociaż może to być związane z faktem, że to zakończenie już po prostu znałam.

Nie jest to książka idealna (jakby którakolwiek książka była), ale jako ciekawa, trochę niepokojąca historia wypada bardzo dobrze.

Bardzo dobrze się bawiłam przy tej opowieści, mimo że oglądałam serial kilka lat temu.

Cała historia jest dziwna, czasami obrzydliwa, ale ma w sobie coś, co sprawia, że chce się ją skończyć. I mimo że znałam rozwiązanie to chciałam poznać je jeszcze raz, tym razem w wersji pisanej.

Jedynie sama końcówka wbiła mnie bardziej w fotel podczas oglądania serialu (scena po...

Nie dałam rady przebrnąć przez tę książkę. Może kiedyś do niej wrócę, bo widzę potencjał, a historia wydaje się być ciekawa, ale to chyba po prostu nie jest dobry moment w moim życiu na te lekturę.

Nie dałam rady przebrnąć przez tę książkę. Może kiedyś do niej wrócę, bo widzę potencjał, a historia wydaje się być ciekawa, ale to chyba po prostu nie jest dobry moment w moim życiu na te lekturę.

Czy zaspoilerowałam sobie ją przez przypadek sprawdzając ostatnią stronę i dostrzegając nazwisko? Owszem.
Czy zepsuło mi to lekturę? Niekoniecznie.

Bardzo krótki i wciągający kryminał. Większość przeczytałam w jeden dzień, bo bardzo chciałam się dowiedzieć jakie jest rozwiązanie zagadki. Przez to, że zaspoilerowałam sobie końcówkę nie była ona dla mnie tak zaskakująca, jak pewnie mogłaby być. Ale nie odebrało mi to zabawy podczas lektury i nawet dałam się nabrać.

Bardzo podobał mi się motyw wierszyka i dopasowanych do niego wydarzeń. Dodatkowo fakt, że wszystko dzieje się na odizolowanej wyspie sprawia, że każdy zaczyna być podejrzany, przez co zakończenie nie jest oczywiste (chyba, że ktoś nierozważnie otworzy książkę na ostatniej stronie).

Jak ktoś szuka krótkiego, ale ciekawego kryminału to "I nie było już nikogo" będzie dobrym wyborem.

Czy zaspoilerowałam sobie ją przez przypadek sprawdzając ostatnią stronę i dostrzegając nazwisko? Owszem.
Czy zepsuło mi to lekturę? Niekoniecznie.

Bardzo krótki i wciągający kryminał. Większość przeczytałam w jeden dzień, bo bardzo chciałam się dowiedzieć jakie jest rozwiązanie zagadki. Przez to, że zaspoilerowałam sobie końcówkę nie była ona dla mnie tak zaskakująca,...

'Tajemnicę rajskiego wzgórza' zdecydowałam się przeczytać ze względu na to, że jest to ulubiona książka z dzieciństwa mojej przyjaciółki i dlatego, że mi ją pożyczyła :D.

Po pierwszych stronach byłam bardzo sceptycznie nastawiona. Te wszystkie wzmianki o tym co dama powinna albo czego nie powinna podnosiły mi lekko ciśnienie. Myślałam, że może to nie będzie tak lekka książka jak mi się wydawało i przebrnięcie przez nią będzie wyzwaniem.
Na szczęście akcja w pewnym momencie nabiera tempa, które sprawiło, że bardzo trudno było mi się odciągnąć od lektury. Po prostu chciałam wiedzieć jak to się zakończy. Mimo że zakończenie było przewidywalne.

Natomiast dużym plusem jest wykreowany klimat. Jest on trochę naciągany i naiwny, ale uwierzyłam w te historie, mimo że była czasami lekko absurdalna.

Podobała mi się ta książka. Nie jakoś szczególnie, ale jak na lekką historię, która przenosi w inny świat to była dobra lektura.

'Tajemnicę rajskiego wzgórza' zdecydowałam się przeczytać ze względu na to, że jest to ulubiona książka z dzieciństwa mojej przyjaciółki i dlatego, że mi ją pożyczyła :D.

Po pierwszych stronach byłam bardzo sceptycznie nastawiona. Te wszystkie wzmianki o tym co dama powinna albo czego nie powinna podnosiły mi lekko ciśnienie. Myślałam, że może to nie będzie tak lekka...

Nie zachwyciła mnie.

Pierwsze 100 stron były dla mnie męczące głównie przez ilość przemyśleń, które są prezentowane czytelnikowi. Przez to, że było ich dużo nie wywierały na mnie większego wrażenia, a wręcz irytowały.
Po przebrnięciu początku historia zaczęła mnie wciągać.

Książka ma niesamowicie specyficzny klimat. W pewnym momencie atmosfera się zagęszcza, a to co się dzieję wydaję się być niezwykle niepokojące. Na myśl nasuwało mi się, że cała ta historia jest "creepy" i coś jest nie tak.
Z samego opisu na okładce można wyczytać, że czytelnik będzie się bał przez cały czas nie wiedząc dlaczego. I po części to założenie zostało spełnione, z tym, że nie nazwałabym tego strachem, a właśnie niepokojem.

Jest mi trudno ocenić tę książkę, bo tak jak pewne irytujące mnie kwestie zostały wyjaśnione przez zakończenie, które - jak się potem okazało - udało mi się przewidzieć, tak jest to bardzo specyficzna lektura, z której nie zawsze łatwo było mi czerpać przyjemność.

Nie żałuję, że ją przeczytałam, ale przyznam szczerze, że przez ten mało porywający, ciągnący się początek byłam blisko, żeby książkę odłożyć i zaliczyć ją do tych, których nie dałam rady przebrnąć.

Nie zachwyciła mnie.

Pierwsze 100 stron były dla mnie męczące głównie przez ilość przemyśleń, które są prezentowane czytelnikowi. Przez to, że było ich dużo nie wywierały na mnie większego wrażenia, a wręcz irytowały.
Po przebrnięciu początku historia zaczęła mnie wciągać.

Książka ma niesamowicie specyficzny klimat. W pewnym momencie atmosfera się zagęszcza, a to co się...

Bardzo dobra historia z średnio satysfakcjonującym zakończeniem.

Niezwykle wciągająca historia, która nie zwalniała tempa ani na chwilę, co spowodowało, że nie mogłam się zmusić do odłożenia tej książki i przeczytałam zdecydowaną większość jednego dnia. I mogę śmiało powiedzieć, że bawiłam się przy niej bardzo dobrze, choć nie była idealna, a główna bohaterka momentami zachowywała się dla mnie niezrozumiale.

I tak jak podobało mi się podążanie za rozwiązaniem zagadki, tak samo rozwiązanie wydaje mi się zbyt przyspieszone. Jakby autorka nie miała czasu na przemyślenie jak zakończyć tę historię. Zadowoliłaby mnie chociaż szczątkowa informacja, która odpowiadałaby na najbardziej nurtujące mnie pytanie "co było dalej?". Niestety czytelnikowi pozostaje odpowiedzieć sobie na nie samemu.
Sam sposób w jaki dowiadujemy się o prawdziwych wydarzeniach wydaję się być delikatnie oklepany, ale nie na tyle, żebym się tego czepiała bardzo mocno.

Podsumowując, jest to książka niezwykle wciągająca, przy której trudno się nudzić. Jeśli ktoś szuka ciekawego thrillera to będzie to dobry wybór, choć po zakończeniu można odczuć niedosyt.

Bardzo dobra historia z średnio satysfakcjonującym zakończeniem.

Niezwykle wciągająca historia, która nie zwalniała tempa ani na chwilę, co spowodowało, że nie mogłam się zmusić do odłożenia tej książki i przeczytałam zdecydowaną większość jednego dnia. I mogę śmiało powiedzieć, że bawiłam się przy niej bardzo dobrze, choć nie była idealna, a główna bohaterka momentami...