Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są ludzie, którzy widzą światełko w tunelu, i to oznacza dla nich nadzieję. Są też tacy, którzy widzą to samo. Tylko dla nich oznacza to zbliżający się pociąg.

Są ludzie, którzy widzą światełko w tunelu, i to oznacza dla nich nadzieję. Są też tacy, którzy widzą to samo. Tylko dla nich oznacza to zbl...

Każda nowa dostawa książek, wdychanie zapachu farby drukarskiej, papieru i oprawy przenosiło ją bezboleśnie do kompletnie innego świata. Nieważne, czy dostarczano akurat pozycje dotyczące historii osiemnastego wieku, karton harlequinów czy najnowszy bestseller "New York Timesa". Uwielbiała dotykać książek, wciągać w nozdrza ich zapach, patrzeć na nie. Czy istnieje w ogóle większe szczęście?

Każda nowa dostawa książek, wdychanie zapachu farby drukarskiej, papieru i oprawy przenosiło ją bezboleśnie do kompletnie innego świata. Nie...

Śniły mu się jakieś bzdury. Koszmarne bzdury. Znowu był w Lapidarium, zamiast rocka leciały w kółko przeboje z lat osiemdziesiątych. Ciągle brzmiało mu w uszach Wake Me Up Before You Go Go, kiedy sięgał po stojącą zawsze obok łóżka butelkę wody. W miarę odzyskiwania świadomości wspomnienia snu blakły w szybkim tempie, ale nie na tyle szybkim, żeby zmyć zdziwienie z zaspanej twarzy. Leciał Wham!, on tańczył z różnymi kobietami, na pewno były tam Tatarska, Klara, Weronika i Sobieraj. Baśka miała na sobie tylko czerwoną koronkową bieliznę, byłoby to wszystko bardzo erotyczne, gdyby nie pojawił się Hitler dokładnie przy słowach you put the boom boom into my heart. Prawdziwy Adolf Hitler, z małym wąsikiem i w nazistowskim mundurze, niski, śmieszny facecik. Może niski, może śmieszny, ale tańczył zajebiście, naśladował ruchy George'a Michaela jak bóg tańca, dziewczyny zrobiły mu miejsce na parkiecie, wszyscy klaskali w kółeczku, a w środku tańczył Hitler. Nagle złapał Szackiego za rękę i zaczęli tańczyć razem, pamiętał ze snu, że uczucie niestosowności tańca z Hitlerem walczyło z uczuciem przyjemności, Hitler tańczył świetnie, zmysłowo, dawał się lekko prowadzić, pomysłowo reagował na każdy ruch. Ostatni blaknący obraz to roześmiany Hitler, wyrzucający na zmianę ramiona nad głowę, patrzący zalotnie na niego i piszczący come on baby, let's not fight, we'll go dancing and everything will be all right. Czy jakoś tak. Co za bzdura, Szacki kręcił głową z niedowierzaniem, ciągnąc swoje wymięte czterdziestoletnie ciało do łazienki. Sikając, w końcu poddał się narastającej w krtani potrzebie i wychrypiał do lustra słowa refrenu.

Śniły mu się jakieś bzdury. Koszmarne bzdury. Znowu był w Lapidarium, zamiast rocka leciały w kółko przeboje z lat osiemdziesiątych. Ciągle ...

-No ale to dawne czasy. Trochę inaczej wyglądałem.-Klepnął się po brzuchu.-Teraz raz w tygodniu chodzimy z żoną na kręgle. Heinz szybko wyszedł. I nie wytrzymał. Parsknął śmiechem. Jeszcze w pokoju Weseli wyobraził sobie doktora na kręgielni, jak pochyla się, zamienia w ogromną kulę, nabiera przyspieszenia i toczy się po torze.

-No ale to dawne czasy. Trochę inaczej wyglądałem.-Klepnął się po brzuchu.-Teraz raz w tygodniu chodzimy z żoną na kręgle. Heinz szybko wysz...