Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kupiłam żeby wiedzieć gdzie mogę się zatrzymać i coś zjeść gdy jestem w trasie po Polsce. Żałuję. Lepiej byłoby skorzystać z TripAdvisora. Pani Gessler pisze wyłącznie o tych miejscach, które "ratowała z sukcesem". "Trochę" to nieobiektywne i "trochę" nawet wątpliwe etycznie. Nie wiem, czy taka promocja była obiecana właścicielom tych miejsc, ale nie mogę się oprzeć wrażeniu, że rekomendacje mogą nie być całkiem bezinteresowne.

Kupiłam żeby wiedzieć gdzie mogę się zatrzymać i coś zjeść gdy jestem w trasie po Polsce. Żałuję. Lepiej byłoby skorzystać z TripAdvisora. Pani Gessler pisze wyłącznie o tych miejscach, które "ratowała z sukcesem". "Trochę" to nieobiektywne i "trochę" nawet wątpliwe etycznie. Nie wiem, czy taka promocja była obiecana właścicielom tych miejsc, ale nie mogę się oprzeć...

Bardzo duże rozczarowanie, choć w zasadzie powinien mnie był powstrzymać blurb Stephena Kinga, który od lat znany jest z tego, że nie jest już pisarzem ale przedsiębiorstwem :-)

No cóż, dziewczyna z pociągu poza tym, że jeździ, pije i przewraca się na podłogę cierpi również na problemy z pamięcią :-) Może dlatego, że poza gapieniem się z okna wagonu i wlewaniem w siebie kolejnych kieliszków nie ma lepszego zajęcia. Trudno się dziwić, że tak ciężko kojarzy fakty ;-) Gdybym kupiła to jako dramat psychologiczny o alkoholiczce - zgoda, mogłabym uznać, że jest okay. Z pewnością jednak brak tej książce mroczności thrillera a wiele wątków jest niedopracowanych. Autorka się powtarza jakby pisała tą książkę na raty i nie zrobiła po sobie korekty. Generalnie: męczące.

Bardzo duże rozczarowanie, choć w zasadzie powinien mnie był powstrzymać blurb Stephena Kinga, który od lat znany jest z tego, że nie jest już pisarzem ale przedsiębiorstwem :-)

No cóż, dziewczyna z pociągu poza tym, że jeździ, pije i przewraca się na podłogę cierpi również na problemy z pamięcią :-) Może dlatego, że poza gapieniem się z okna wagonu i wlewaniem w siebie...

Książka jest z pewnością pięknie wydana i przyjemnie jest brać ją do ręki oraz posiadać na półce. To co mnie zniechęciło to bardzo dziwaczne mimo wszystko pomysły. Cenię sobie kreatywność w kuchni ale gotowanie kawy z trawy to jednak lekka przesada ;-)

Książka jest z pewnością pięknie wydana i przyjemnie jest brać ją do ręki oraz posiadać na półce. To co mnie zniechęciło to bardzo dziwaczne mimo wszystko pomysły. Cenię sobie kreatywność w kuchni ale gotowanie kawy z trawy to jednak lekka przesada ;-)

Pani Beata przyzwyczaiła nas już do tego, że potrafi pisać o wszystkim. Formuła podróżniczo-ekspercko-dziecięca widocznie się wyczerpała, bo pojawiła się historia depresji. Sięgnęłam z ciekawości, nieco zaintrygowana faktem, że pani Pawlikowska wchodzi w nowe obszary. Po przeczytaniu napisać mogę tyle, że wywody zawarte w książce nie są ani odkrywcze ani głębokie. Każdy z nas zmaga się z chandrą i każdy może coś takiego popełnić. Następnym razem wybiorę książkę autorstwa kogoś, kto zna się na temacie depresji a nie wyłącznie roztrząsa swoje własne stany psychiczne. Skończyłam czytać zdołowana, rozczarowana i zniechęcona. Z pewnością ani odrobinę mądrzejsza.

Pani Beata przyzwyczaiła nas już do tego, że potrafi pisać o wszystkim. Formuła podróżniczo-ekspercko-dziecięca widocznie się wyczerpała, bo pojawiła się historia depresji. Sięgnęłam z ciekawości, nieco zaintrygowana faktem, że pani Pawlikowska wchodzi w nowe obszary. Po przeczytaniu napisać mogę tyle, że wywody zawarte w książce nie są ani odkrywcze ani głębokie. Każdy z...

Naprawdę rewelacyjna książka, która jest zarówno przerażającym thrillerem psychologicznym (tak, bałam się naprawdę!) jak i całkiem nietrywialną obyczajówką (rozmowy bohaterek o mężczyznach i związkach są absolutnie bezbłędne :-)).

Wyczerpuje emocjonalnie czytelnika (nie dlatego, że czyta się źle tylko wręcz odwrotnie - dlatego, że jest nieprawdopodobnie sugestywna i mroczna) i czyta się jak po maśle. Biorę się za drugą część.

Naprawdę rewelacyjna książka, która jest zarówno przerażającym thrillerem psychologicznym (tak, bałam się naprawdę!) jak i całkiem nietrywialną obyczajówką (rozmowy bohaterek o mężczyznach i związkach są absolutnie bezbłędne :-)).

Wyczerpuje emocjonalnie czytelnika (nie dlatego, że czyta się źle tylko wręcz odwrotnie - dlatego, że jest nieprawdopodobnie sugestywna i...

Umarłam po tym jak zobaczyłam, że Pani Schrammek sama sobie napisała pięciogwiazdkową recenzję na empik.com :D Nie zauważając, że jest zalogowana pod swoim nazwiskiem. Tak się uśmiałam, że aż kupiłam tą książkę. Niestety, autorka jest jedyną osobą, która może to polecać :D

Umarłam po tym jak zobaczyłam, że Pani Schrammek sama sobie napisała pięciogwiazdkową recenzję na empik.com :D Nie zauważając, że jest zalogowana pod swoim nazwiskiem. Tak się uśmiałam, że aż kupiłam tą książkę. Niestety, autorka jest jedyną osobą, która może to polecać :D

Jak zawsze okazuje się, że życie pisze najlepsze historie. Nie trzeba wymyślać scenariuszy. Bardzo fajna pozycja, którą czyta się tym lepiej, że opowiada o realnej postaci.

Jak zawsze okazuje się, że życie pisze najlepsze historie. Nie trzeba wymyślać scenariuszy. Bardzo fajna pozycja, którą czyta się tym lepiej, że opowiada o realnej postaci.

Pani Chojecka udowadnia swoimi powieściami, że powinna zostać dietetykiem. W jej książkach jest tyle niestrawialnej słodyczy, że wystarczyłyby publiczne odczyty a nikt nie spojrzałby więcej na ciastka. Powinni postawić tą książkę na półce: porady dietetyczne :D

Pani Chojecka udowadnia swoimi powieściami, że powinna zostać dietetykiem. W jej książkach jest tyle niestrawialnej słodyczy, że wystarczyłyby publiczne odczyty a nikt nie spojrzałby więcej na ciastka. Powinni postawić tą książkę na półce: porady dietetyczne :D

Pięknie wydana i miejscami zajmująca. Niestety, pani Gessler nie da się w większych ilościach przetrawić a zdjęcie na okładce raczej nie poprawia apetytu :D

Pięknie wydana i miejscami zajmująca. Niestety, pani Gessler nie da się w większych ilościach przetrawić a zdjęcie na okładce raczej nie poprawia apetytu :D

Nie jest to powieść, która odmieni Wasze życie czy zaskoczy. Sztampowa fabuła. Plusy za bezpretensjonalność i wierne oddanie Hiszpanii i Portugalii. Oraz za to, że autorka nie sili się na odgrywanie Virginii Woolf. Pisze czytadła i tyle. Może być.

Nie jest to powieść, która odmieni Wasze życie czy zaskoczy. Sztampowa fabuła. Plusy za bezpretensjonalność i wierne oddanie Hiszpanii i Portugalii. Oraz za to, że autorka nie sili się na odgrywanie Virginii Woolf. Pisze czytadła i tyle. Może być.

Kupiłam tą pozycję zafascynowana megalomanią jednej z autorek, która opisuje się jako "kulinarna bogini". Lektura nie rozczarowała mnie: samouwielbienia jest dużo, mądrości niewiele. Potem sięgnęłam po Macochę i utwierdziłam się w przekonaniu, że to nie pomyłka. Infantylne samozadowolenie pani Sochy mnie rozbraja. Lektura obowiązkowa dla wszystkich zakompleksionych: jak zyskać pewność siebie w weekend :)

Kupiłam tą pozycję zafascynowana megalomanią jednej z autorek, która opisuje się jako "kulinarna bogini". Lektura nie rozczarowała mnie: samouwielbienia jest dużo, mądrości niewiele. Potem sięgnęłam po Macochę i utwierdziłam się w przekonaniu, że to nie pomyłka. Infantylne samozadowolenie pani Sochy mnie rozbraja. Lektura obowiązkowa dla wszystkich zakompleksionych: jak...

Miejscami śmieszna ale w przeważającej części porażająco infantylna. Pamiętnikowe przemyślenia macochy są miejscami paraliżująco dziecinne i głupie.

Miejscami śmieszna ale w przeważającej części porażająco infantylna. Pamiętnikowe przemyślenia macochy są miejscami paraliżująco dziecinne i głupie.

Pseudoerotyczna opowiastka dla gospodyń domowych. Odległa od rzeczywistości i nie spełniająca nawet okładkowej obietnicy co do rzekomego erotyzmu fabuły. Nie to żebym była wielbicielką odcieni szarości, ale na litość boską! Czy wydawca czytał zawartość przed zamieszczeniem opisu na okładce?

Tandetna fabularnie pozycja dla niewyrobionych czytelniczek :(

Pseudoerotyczna opowiastka dla gospodyń domowych. Odległa od rzeczywistości i nie spełniająca nawet okładkowej obietnicy co do rzekomego erotyzmu fabuły. Nie to żebym była wielbicielką odcieni szarości, ale na litość boską! Czy wydawca czytał zawartość przed zamieszczeniem opisu na okładce?

Tandetna fabularnie pozycja dla niewyrobionych czytelniczek :(