Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetne dzieło satyryczne duetu Gaiman i Pratchett. Fuzja ich humoru i stylu dała osobliwe dzieło nawiązujące do filmu Omen i wyśmiewające sporo znanych motywów w tym i biblijnych. Tylko tutaj satanistki mogą organizować mecze paintballa dla biznessmanów, anioł zakumplować się z pomniejszym diabłem i ratować z nim świat a piekielny ogar być pociesznym pieskiem. Coś pięknego.

Świetne dzieło satyryczne duetu Gaiman i Pratchett. Fuzja ich humoru i stylu dała osobliwe dzieło nawiązujące do filmu Omen i wyśmiewające sporo znanych motywów w tym i biblijnych. Tylko tutaj satanistki mogą organizować mecze paintballa dla biznessmanów, anioł zakumplować się z pomniejszym diabłem i ratować z nim świat a piekielny ogar być pociesznym pieskiem. Coś pięknego.

Dość infantylne opowiadania o znanym przez wszystkich już chyba bohaterze, brytyjskim detektywie posługującym się specyficznymi metoami dedukcji podczas rozwiązywania spraw. Wszystko jest oczywiście uproszczone a dedukcja Holmesa zwykle trafia w punkt choć dana, oczywiste dla niego, poszlaka mogła mieć miliony alternatywnych wyjasnień. Tak czy siak miło się czytało ale raczej nie wrócę.

Dość infantylne opowiadania o znanym przez wszystkich już chyba bohaterze, brytyjskim detektywie posługującym się specyficznymi metoami dedukcji podczas rozwiązywania spraw. Wszystko jest oczywiście uproszczone a dedukcja Holmesa zwykle trafia w punkt choć dana, oczywiste dla niego, poszlaka mogła mieć miliony alternatywnych wyjasnień. Tak czy siak miło się czytało ale...

Lepsza niż pierwsza część Orbitalnego spisku bo dopiero tutaj dostajemy pełną wartkiej akcji sensacje...przynajmniej z tego co pamiętam. Nadal nie było zachwytu tak czy siak warto docenić staranie.

Lepsza niż pierwsza część Orbitalnego spisku bo dopiero tutaj dostajemy pełną wartkiej akcji sensacje...przynajmniej z tego co pamiętam. Nadal nie było zachwytu tak czy siak warto docenić staranie.

Ani świetna ani kiepska. Dużo fajnych pomysłów ale też dość sporo nudy.

Ani świetna ani kiepska. Dużo fajnych pomysłów ale też dość sporo nudy.

Bardzo dobra końcówka przy średniej reszcie książki. Ciężko dostrzec tu jakieś wyraźne stopniowanie napięcia. Przez większość tekstu wynudzilem się okropnie budząc się co jakiś czas gdy autor rzucił w mą strone nieco grubsze kąski, zaraz jednak tracąc zaciekawienia, znów zasypiając. Redaktor chyba zasnał bo powinien kopnąć autora w rzyć by ten przekonstruował tekst tak by nadawał się do czytania bez ogromu nudy.
Trzecia kuzynka wyraźnie nawiązuje do horrorów co jest dość zabawne bo podstawą horroru jest właśnie umiejętne stopniowanie napięcia. Jak dla mnie zmarnowany potencjał

Bardzo dobra końcówka przy średniej reszcie książki. Ciężko dostrzec tu jakieś wyraźne stopniowanie napięcia. Przez większość tekstu wynudzilem się okropnie budząc się co jakiś czas gdy autor rzucił w mą strone nieco grubsze kąski, zaraz jednak tracąc zaciekawienia, znów zasypiając. Redaktor chyba zasnał bo powinien kopnąć autora w rzyć by ten przekonstruował tekst tak by...

Tytuł, który zapadł mi w pamięci głównie przez podobieństwo do wymyślanych przeze mnie scenerii do sesji RPG. Pałac snów momentami przypominał mi moje mocno odjechane, surrealistyczne, absurdalne sceny, którymi doprowadzam graczy do irytacji. Poza tą sentymentalną więzią książka była poprostu ciekawa i wciągająca. Nie jest to najlepsza część cyklu ale przede wszystkim jest bardzo równma, jej konstrukcja jest bardzo równa a akcja zagęszcza się stopniowo czego Kosikowi nie udało się powtórzyć parę części później w "Trzeciej Kuzynce".

Tytuł, który zapadł mi w pamięci głównie przez podobieństwo do wymyślanych przeze mnie scenerii do sesji RPG. Pałac snów momentami przypominał mi moje mocno odjechane, surrealistyczne, absurdalne sceny, którymi doprowadzam graczy do irytacji. Poza tą sentymentalną więzią książka była poprostu ciekawa i wciągająca. Nie jest to najlepsza część cyklu ale przede wszystkim jest...

Najsłabsza książka cyklu z jednym, niewybaczalnym błędem merytorycznym, którego nie będę podawał bo po co psuć niespodziankę? Historia śednio wciągająca z barwnymi i sympatycznymi, głównymi bohaterami. Właściwie tylko dla nich wytrwałem do końca.

Najsłabsza książka cyklu z jednym, niewybaczalnym błędem merytorycznym, którego nie będę podawał bo po co psuć niespodziankę? Historia śednio wciągająca z barwnymi i sympatycznymi, głównymi bohaterami. Właściwie tylko dla nich wytrwałem do końca.

Świetnie się bawiłem czytając tą książkę. Sporo rozrywki dało mi nie tylko śmianie się z coraz to kolejnych żartów Rafała Kosika, podawanych nam poprzez Neta, czy zawartych w samych pokręconych nazwach (jak choćby "fluskaki", czymkolwiek to w ogóle jest) ale też wyszukiwanie różnych nawiązań do innych książek, czy do filmów, których było tu całkiem sporo. Dużo dobrej zabawy przy lekkiej literaturze dla nastolatków. Być może pełnej pisarskich wtop ale zupełnie się ich tutaj nie zauważa.

Świetnie się bawiłem czytając tą książkę. Sporo rozrywki dało mi nie tylko śmianie się z coraz to kolejnych żartów Rafała Kosika, podawanych nam poprzez Neta, czy zawartych w samych pokręconych nazwach (jak choćby "fluskaki", czymkolwiek to w ogóle jest) ale też wyszukiwanie różnych nawiązań do innych książek, czy do filmów, których było tu całkiem sporo. Dużo dobrej zabawy...

Jedna z lepszych części cyklu (razem ze swoją poprzedniczką) przy której nie raz odkładałem książke w niepokoju "co będzie dalej?" mimo tego, że przecie nie było się czego obawiać. Książka dla nastolatków w której jednak i dorosły znajdzie sporo dla siebie bo choćby nawiązania do literatury i filmów dla nieco starszych osób niźli grupa docelowa tego cyklu. Mimo tego, że pisarsko nie ma tutaj żadnych wyżyn a czasem autor ociera się nawet o grafomanie to ta książka wywołuje bardz miłe odczucia i ro bi to co powinna - ciekawi.

Jedna z lepszych części cyklu (razem ze swoją poprzedniczką) przy której nie raz odkładałem książke w niepokoju "co będzie dalej?" mimo tego, że przecie nie było się czego obawiać. Książka dla nastolatków w której jednak i dorosły znajdzie sporo dla siebie bo choćby nawiązania do literatury i filmów dla nieco starszych osób niźli grupa docelowa tego cyklu. Mimo tego, że...

Jedna z lepszych części cyklu (razem ze swoją kontynuacją) przy której nie raz odkładałem książke w niepokoju "co będzie dalej?" mimo tego, że przecie nie było się czego obawiać. Książka dla nastolatków w której jednak i dorosły znajdzie sporo dla siebie bo choćby nawiązania do literatury i filmów dla nieco starszych osób niźli grupa docelowa tego cyklu. Mimo tego, że pisarsko nie ma tutaj żadnych wyżyn a czasem autor ociera się nawet o grafomanie to ta książka wywołuje bardz miłe odczucia i ro bi to co powinna - ciekawi.

Jedna z lepszych części cyklu (razem ze swoją kontynuacją) przy której nie raz odkładałem książke w niepokoju "co będzie dalej?" mimo tego, że przecie nie było się czego obawiać. Książka dla nastolatków w której jednak i dorosły znajdzie sporo dla siebie bo choćby nawiązania do literatury i filmów dla nieco starszych osób niźli grupa docelowa tego cyklu. Mimo tego, że...

Na wszystkie z tych opowiadań zachwyciłem się tylko jednym.

Na wszystkie z tych opowiadań zachwyciłem się tylko jednym.

Piekara stworzył grafomańskie dzieło pełne cudownych pomysłów. Czytałem krzywiąc się przy pisarskich wtopach jednak zachwycając się pomysłowością.

Piekara stworzył grafomańskie dzieło pełne cudownych pomysłów. Czytałem krzywiąc się przy pisarskich wtopach jednak zachwycając się pomysłowością.

Dobre pomysły ale momentami tragicznie napisana.

Dobre pomysły ale momentami tragicznie napisana.