Jesteśmy społecznością, która kocha książki

La peau de l'ours Joy Sorman zabiera nas w podróż przez różne gatunki literackie. Opowieść zaczyna się opowiedzianą w trzeciej osobie, wciągającą i mrożącą krew w żyłach baśnią braci Grimm, sięgającą do tajemniczego oryginalnego paktu między ludźmi i zwierzętami, który ostatecznie zostanie złamany. W części właściwej przeistacza się w pierwszoosobową relację z życia hybrydy, pół-człowieka, pół-niedźwiedzia. Napotykamy wówczas na nieco żmudny, liniowy rozwój historii pozbawionej choćby szczypty humoru.

Protagonista posiada wygląd zwierzęcia, ale ludzki umysł. Jesteśmy świadkami wewnętrznego monologu pół-niedźwiedzia, nieobdarzonego umiejętnością mowy, ale zdolnego do wyrażania uczuć, spostrzeżeń i myśli, który dzieli się z nami, w założeniu, świeżym, czasem melancholijnym spojrzeniem na świat ludzi. Najpierw sprzedany treserowi zwierząt, następnie przekazywany z rąk do rąk, podróżuje z kraju do kraju, przemierza nawet ocean. Nieustannie odkrywa nowe światy, w tym środowisko cyrku i zoo. Nigdy nie triumfuje, spotyka go cierpienie, los zwierząt, bo nikt nie dostrzega jego ludzkiej strony.

Ostatnie 30 stron poprzedzające epilog spisane jest pięknym, poetyckim językiem pełnym metafor i porównań. To zdecydowanie moja ulubiona część La peau de l'ours, gdzie Joy Sorman pozwala czytelnikowi wejść w niemal metafizyczną relację stron z dwóch odmiennych światów. Oddaje swoistą samotność jednostki w obliczu bezosobowego tłumu innych, ciemną noc, która „nie jest czasem, ale przestrzenią, którą wypełniamy naszym krzykiem”, „akustyczną dżunglą”.

Autorka uczula nas na to, że nasze spojrzenie na inne żywe stworzenia, odmienne od nas, często jest powierzchowne, krytyczne, pozbawione empatii, która otwiera oczy i pozwala odkryć cudowną, niepowtarzalną naturę każdej istoty. Ta nietypowa powieść filozoficzna daje nam piękną lekcję etyki, ale mam nieodparte wrażenie, że potencjał tej historii nie został całkowicie wykorzystany.

La peau de l'ours Joy Sorman zabiera nas w podróż przez różne gatunki literackie. Opowieść zaczyna się opowiedzianą w trzeciej osobie, wciągającą i mrożącą krew w żyłach baśnią braci Grimm, sięgającą do tajemniczego oryginalnego paktu między ludźmi i zwierzętami, który ostatecznie zostanie złamany. W części właściwej przeistacza się w pierwszoosobową relację z życia...