Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Osobliwość, której można się spodziewać po Gaimanie - jest. Zróżnicowany poziom, jak to w zbiorze, gdzie siłą rzeczy jedne opowiadania przypadają człowiekowi do gustu mniej niż inne - też. Ale mimo że dostałam to, czego się spodziewałam, pozycja nie do końca przypadła mi do gustu. Polecam fanom Gaimana, ale nie jako pierwsze zetknięcie z autorem, bo może zniechęcić do sięgnięcia po inne, moim zdaniem lepsze teksty.

Osobliwość, której można się spodziewać po Gaimanie - jest. Zróżnicowany poziom, jak to w zbiorze, gdzie siłą rzeczy jedne opowiadania przypadają człowiekowi do gustu mniej niż inne - też. Ale mimo że dostałam to, czego się spodziewałam, pozycja nie do końca przypadła mi do gustu. Polecam fanom Gaimana, ale nie jako pierwsze zetknięcie z autorem, bo może zniechęcić do...

Przyjemna i poprawna, choć nie jest to wielka literatura. Ładnie oddany klimat epoki. Z zainteresowaniem doczytałam do końca

Przyjemna i poprawna, choć nie jest to wielka literatura. Ładnie oddany klimat epoki. Z zainteresowaniem doczytałam do końca

Książka całkiem przyjemna, nie zachwyciła mnie, ale utrzymała moją uwagę. Natomiast dużo radości z czytania odebrało mi tłumaczenie: trochę niechlujne (imię tej samej bohaterki jest, z jakiegoś powodu, raz tłumaczone, a raz nie, i bywa, że obie formy pojawiają się w odstępie dwóch akapitów), trochę niezręczne (nie raz i nie dziesięć, w środek wypowiedzi przetłumaczonej na zwykły, współczesny język, wkrada się ni stąd ni zowąd jedno archaizowane zdanie, jakby tłumaczka poczuła nagłą a krótkotrwałą potrzebę zaznaczenia, że akcja dzieje się w XVII wieku), miejscami nienaturalnie bliskie strukturom angielskim. Książka na pewno podejdzie bardziej osobom, które są w stanie nie skupiać się na warstwie językowej - ja nie byłam.

Książka całkiem przyjemna, nie zachwyciła mnie, ale utrzymała moją uwagę. Natomiast dużo radości z czytania odebrało mi tłumaczenie: trochę niechlujne (imię tej samej bohaterki jest, z jakiegoś powodu, raz tłumaczone, a raz nie, i bywa, że obie formy pojawiają się w odstępie dwóch akapitów), trochę niezręczne (nie raz i nie dziesięć, w środek wypowiedzi przetłumaczonej na...