-
ArtykułyOto najlepsze kryminały. Znamy finalistów Nagrody Wielkiego Kalibru 2024Konrad Wrzesiński1
-
ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel25
-
ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik3
-
ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
Biblioteczka
2013-11-06
Pierwszy raz przeczytałam tą książkę 11 lat temu, w wieku 13 lat. Przez długi czas w koszmarach odwiedzał mnie na wpół martwy kot wraz z "zombie- dzieckiem". Mimo to przyjemność z lektury zdobyła przewagę nad strachem. Z perspektywy czasu ( książkę przeczytałam po raz drugi kilka miesięcy temu) widzę niewielkie niedociągnięcia, jednak nadal odczuwam do niej ogromny sentyment, gdyż to od niej zaczęła się moja fascynacją literaturą grozy i utworami Kinga. Warto ją przeczytać choćby dla odczucia atmosfery, która gęstnieje z każdą. Groza nie ma tu formy ducha, który wyskakuje spod łóżka, lecz wydaje się odwiecznym elementem świata i natura, starszym niż ludzie i nasza cywilizacja. Powoli, od pokoleń wyszukuje dla siebie odpowiednie ofiary, zmieniając ich smutek i desperację w szaleństwo. Polecam ;)
Pierwszy raz przeczytałam tą książkę 11 lat temu, w wieku 13 lat. Przez długi czas w koszmarach odwiedzał mnie na wpół martwy kot wraz z "zombie- dzieckiem". Mimo to przyjemność z lektury zdobyła przewagę nad strachem. Z perspektywy czasu ( książkę przeczytałam po raz drugi kilka miesięcy temu) widzę niewielkie niedociągnięcia, jednak nadal odczuwam do niej ogromny...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
"Marzę o języku, którego słowa, niczym pięści, gruchotałyby szczęki." - myślę,że to marzenie Ciorana się spełniło. Filozofia często kojarzy się z bezbarwnymi, patetycznymi rozważaniami. Dziela Ciorana nie są ani bezbarwne ani wzniosłe. Cioran niszczy schematy myślenia, jest buntownikiem. Zły demiurg" również wolny jest od poprawności politycznej i jałowych wynurzeń. Książka jest odważna, nieograniczona obowiązującą ideologia czy religią,zapewne dlatego znalazła się w indeksie ksiąg zakazanych kościoła katolickiego.
"Marzę o języku, którego słowa, niczym pięści, gruchotałyby szczęki." - myślę,że to marzenie Ciorana się spełniło. Filozofia często kojarzy się z bezbarwnymi, patetycznymi rozważaniami. Dziela Ciorana nie są ani bezbarwne ani wzniosłe. Cioran niszczy schematy myślenia, jest buntownikiem. Zły demiurg" również wolny jest od poprawności politycznej i jałowych wynurzeń. Książka...
więcej Pokaż mimo to