Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo lubię Palahniuka, ale ta pozycja mi nie podeszła. Gdzieś zabrakło mi tego czegoś, co mają poprzednie książki. Momentami świetna, momentami beznadziejna.

Bardzo lubię Palahniuka, ale ta pozycja mi nie podeszła. Gdzieś zabrakło mi tego czegoś, co mają poprzednie książki. Momentami świetna, momentami beznadziejna.

Dużo się spodziewałem po tej książce. Mocno promowana, właściwie jest wszędzie, również na mojej półce. Niestety miejsca honorowego nie dostała, znalazła się wśród przeciętniaków, i to i tak chyba na wyrost. Jeżeli szukasz czegoś o duchowym życiu zwierząt, to nie polecam, przypomina trochę Animal Planet połączony z opowieściami o domowych pupilach. Ogólnie rozczarowanie, aczkolwiek przeczytana do końca.

Dużo się spodziewałem po tej książce. Mocno promowana, właściwie jest wszędzie, również na mojej półce. Niestety miejsca honorowego nie dostała, znalazła się wśród przeciętniaków, i to i tak chyba na wyrost. Jeżeli szukasz czegoś o duchowym życiu zwierząt, to nie polecam, przypomina trochę Animal Planet połączony z opowieściami o domowych pupilach. Ogólnie rozczarowanie,...

Naprawdę mocna pozycja, wśród cały czas rosnącej góry książek z cyklu "co zrobić żeby...". Język, jasny, przystępny. Lektura przyjemna, lekka i co najważniejsza z sensem. Polecam

Naprawdę mocna pozycja, wśród cały czas rosnącej góry książek z cyklu "co zrobić żeby...". Język, jasny, przystępny. Lektura przyjemna, lekka i co najważniejsza z sensem. Polecam

Jak zwykle ukłony dla Grabaża, teksty mistrzostwo, polecam, najpierw przesłuchać, potem czytać.

Jak zwykle ukłony dla Grabaża, teksty mistrzostwo, polecam, najpierw przesłuchać, potem czytać.

Książka, którą mi polecono. Spodziewałem się czegoś wyjątkowego, a dostałem całkiem nieźle skrojoną historyjkę, ale bez fajerwerków. Przeczytać i zapomnieć.

Książka, którą mi polecono. Spodziewałem się czegoś wyjątkowego, a dostałem całkiem nieźle skrojoną historyjkę, ale bez fajerwerków. Przeczytać i zapomnieć.

Oryginalna, z wartką ciekawą akcją w konwencji słowiańskich podań i mitów. Dla mnie warta poświęconego czasu, lekka, zabawna i co najważniejsze sielankowo-baśniowo pouczająca. Polecam zwłaszcza dla ludzi z delikatnie satyrycznym zacięciem i dystansem do otaczającej nas zewsząd polskości. polecam

Oryginalna, z wartką ciekawą akcją w konwencji słowiańskich podań i mitów. Dla mnie warta poświęconego czasu, lekka, zabawna i co najważniejsze sielankowo-baśniowo pouczająca. Polecam zwłaszcza dla ludzi z delikatnie satyrycznym zacięciem i dystansem do otaczającej nas zewsząd polskości. polecam

żałuję że nie zacząłem czytać wcześniej przygód Sherlocka. Genialna! spodziewałem się wiejącej nudą oklepanej prozy, a dostałem dawkę naprawdę mocnych wrażeń. Już zaczynam czytać kolejną część, także z czystym sumieniem polecam

żałuję że nie zacząłem czytać wcześniej przygód Sherlocka. Genialna! spodziewałem się wiejącej nudą oklepanej prozy, a dostałem dawkę naprawdę mocnych wrażeń. Już zaczynam czytać kolejną część, także z czystym sumieniem polecam

Znów Martin wrócił na dobre tory. Super, polecam, jedyna wada to taka, że jest ostatnia.

Znów Martin wrócił na dobre tory. Super, polecam, jedyna wada to taka, że jest ostatnia.

Kolejna część z cyklu jak to było w gangsterskim świecie według Masy. Jeżeli traktować ją, tak jak poprzednie części, jako dobre czytadło to ok, jeżeli szukasz faktów to spal bo wtedy jej wartość rosnie jako material opałowy.

Kolejna część z cyklu jak to było w gangsterskim świecie według Masy. Jeżeli traktować ją, tak jak poprzednie części, jako dobre czytadło to ok, jeżeli szukasz faktów to spal bo wtedy jej wartość rosnie jako material opałowy.

bardzo dobre czytadło na nudny wieczór, wciąga. Po przeczytaniu i tak nie wie się nic o pieniądzach polskiej mafii, ale nie o to chyba chodzi w całej tej serii pana Jarosława. Ogólnie polecam dla zainteresowanych tematem

bardzo dobre czytadło na nudny wieczór, wciąga. Po przeczytaniu i tak nie wie się nic o pieniądzach polskiej mafii, ale nie o to chyba chodzi w całej tej serii pana Jarosława. Ogólnie polecam dla zainteresowanych tematem

Książka niby mi sie podobała, wartka akcja, ciekawe postacie, nareszcie Tyrion i jego elokwentny czarny humor, a jednak... czytałem ją 2 miesiące i nie mogłem doczytać. Jest ok, ale brakuje jej czegoś z pozostałych części.

Książka niby mi sie podobała, wartka akcja, ciekawe postacie, nareszcie Tyrion i jego elokwentny czarny humor, a jednak... czytałem ją 2 miesiące i nie mogłem doczytać. Jest ok, ale brakuje jej czegoś z pozostałych części.

Chciałbym napisać że po przeczytaniu "Czy jesteś psychopatą" mój świat stanął na głowie, że otworzyłem szerzej oczy, albo przynajmniej, że sąsiad okaże się psychopatą. Niestety, książka nic takiego nie posiada. Fakt czyta się przyjemnie, szybko i momentami bywa zabawna. Historia tropienia psychopatów czasem może zaintrygować, aczkolwiek są strony które nudzą niemiłosiernie. Powiem tak, szukasz sensacji? nie znajdziesz, ale przeczytać można bo do najgorszych nie należy.

Chciałbym napisać że po przeczytaniu "Czy jesteś psychopatą" mój świat stanął na głowie, że otworzyłem szerzej oczy, albo przynajmniej, że sąsiad okaże się psychopatą. Niestety, książka nic takiego nie posiada. Fakt czyta się przyjemnie, szybko i momentami bywa zabawna. Historia tropienia psychopatów czasem może zaintrygować, aczkolwiek są strony które nudzą niemiłosiernie....

300 stron w których straciłem nadzieję na akcję, z poprzednich części. Nie ocenia się jednak za początek a za koniec, ponieważ zakończenie wynagrodziło cierpliwość. I jak zwykle muszę szybko biec do księgarni po część następną, bo pan Martin ma niewątpliwy dar czarowania w rozbudzaniu czytelniczych apetytów. Polecam(zresztą jak wszystkie do tej pory)

300 stron w których straciłem nadzieję na akcję, z poprzednich części. Nie ocenia się jednak za początek a za koniec, ponieważ zakończenie wynagrodziło cierpliwość. I jak zwykle muszę szybko biec do księgarni po część następną, bo pan Martin ma niewątpliwy dar czarowania w rozbudzaniu czytelniczych apetytów. Polecam(zresztą jak wszystkie do tej pory)

Dobra, to odpowiednia ocena. Spodziewałem się czegoś bardziej w klimacie Palahniuka, dla mnie za mało literacka, natomiast zbyt pseudonaukowa. Fakt temat ciekawy, bo jakby tak wzrokiem zabić... choćby nawet koze;) Dam autorowi jeszcze jedną szanse w książce CZY JESTEŚ PSYCHOPATA? A o człowieku któy gapił się na kozy mogę powiedzieć że fenomenu nie widzę.

Dobra, to odpowiednia ocena. Spodziewałem się czegoś bardziej w klimacie Palahniuka, dla mnie za mało literacka, natomiast zbyt pseudonaukowa. Fakt temat ciekawy, bo jakby tak wzrokiem zabić... choćby nawet koze;) Dam autorowi jeszcze jedną szanse w książce CZY JESTEŚ PSYCHOPATA? A o człowieku któy gapił się na kozy mogę powiedzieć że fenomenu nie widzę.

Po genialnej poprzedniej części Martin wyraźnie wyhamował. Książka nadal super, ale niestety to już nie klimat poprzednich części. Żywię nadzieję że to tylko, cisza przed prawdziwą burzą. Z przyjemnością, sięgnę po następny tom.
polecam

Po genialnej poprzedniej części Martin wyraźnie wyhamował. Książka nadal super, ale niestety to już nie klimat poprzednich części. Żywię nadzieję że to tylko, cisza przed prawdziwą burzą. Z przyjemnością, sięgnę po następny tom.
polecam

Moja pierwsza styczność z twórczością Stasiuka. Jestem pod wrażeniem, naprawdę mi się podobało. Temat, przynajmniej dla mnie, naprawdę gorący. Ciekawe notki i wciągająca opowieść więzienna. Język, styl do ogarnięcia przez zwykłego czytelnika, także nie trzeba być gitem i znać zawiłego języka grypsery, żeby czytało się lekko. Polecam, ja na pewno sięgnę jeszcze po Stasiuka, żeby sprawdzić czy reszta równie dobra.

Moja pierwsza styczność z twórczością Stasiuka. Jestem pod wrażeniem, naprawdę mi się podobało. Temat, przynajmniej dla mnie, naprawdę gorący. Ciekawe notki i wciągająca opowieść więzienna. Język, styl do ogarnięcia przez zwykłego czytelnika, także nie trzeba być gitem i znać zawiłego języka grypsery, żeby czytało się lekko. Polecam, ja na pewno sięgnę jeszcze po Stasiuka,...

Właśnie przeczytałem kolejną część gry o tron. Jak zwykle jestem zachwycony, do tej pory wszystkie były naprawdę dobre, ale ta miażdży wszystko. Najwyższa nota za najwyższą jakość. polecam

Właśnie przeczytałem kolejną część gry o tron. Jak zwykle jestem zachwycony, do tej pory wszystkie były naprawdę dobre, ale ta miażdży wszystko. Najwyższa nota za najwyższą jakość. polecam

Przeczytane, po raz trzeci. Prawdopodobnie jeszcze nie raz po nią sięgnę. Jedna z książek, której lektura przynosi przyjemność od pierwszego, aż do ostatniego zdania. Temat, który porusza pan Jerzy, jest dla mnie wyjątkowo Ciekawy. Wiele osób uważa Pilcha za grafomana z bardzo nieprzyjemną manierą, dla mnie jest to arcymistrz stylu. Polecam z czystym sumieniem.

Przeczytane, po raz trzeci. Prawdopodobnie jeszcze nie raz po nią sięgnę. Jedna z książek, której lektura przynosi przyjemność od pierwszego, aż do ostatniego zdania. Temat, który porusza pan Jerzy, jest dla mnie wyjątkowo Ciekawy. Wiele osób uważa Pilcha za grafomana z bardzo nieprzyjemną manierą, dla mnie jest to arcymistrz stylu. Polecam z czystym sumieniem.

Palahniuk, jak zwykle nie zawiódł! Historia i przemyślenia autora, nad którymi, nie ma sensu się zastanawiać bo są po prostu absurdalne. I właśnie tu kryje się klucz do sukcesu książki. Podobnie jak w fight clubie, czy innych książkach palaniuka, ten absurd miesza się z realizmem, i czytelnik zostaje w świecie gdzie wszystko zostało postawione na głowie. Styl autora jak zwykle agresywny, język jak najbardziej dobrany, a sceny aż do skrajnie "niesmacznych". To co lubię w twórczości Palahniuka to wtrącenia z nitką historii, są to ciekawostki które naprawdę wzbogacają treść. Czasem tylko zastanawiam się czy to co biorę za fakty nie są kolejnym żartem autora tym razem ze mnie. Polecam, dla mnie bomba!

Palahniuk, jak zwykle nie zawiódł! Historia i przemyślenia autora, nad którymi, nie ma sensu się zastanawiać bo są po prostu absurdalne. I właśnie tu kryje się klucz do sukcesu książki. Podobnie jak w fight clubie, czy innych książkach palaniuka, ten absurd miesza się z realizmem, i czytelnik zostaje w świecie gdzie wszystko zostało postawione na głowie. Styl autora jak...

Przyznaję, pierwszy był film. Niestety pokutowało to podczas czytania książki, nie dałem rady przebić się przez wykreowany juz w głowie obraz. Ogólnie historia całkiem znośna, język na tyle przystępny że nie męczył i całkiem zgrabna forma. Narracja trochę mnie męczyła, ale w całym rozrachunku, książka obroniła się. Całość przeczytałem jednorazowo, także musiała mieć, to coś. do pierwszej 100 bym jej chyba nie wrzucił, ale i tak ok.

Przyznaję, pierwszy był film. Niestety pokutowało to podczas czytania książki, nie dałem rady przebić się przez wykreowany juz w głowie obraz. Ogólnie historia całkiem znośna, język na tyle przystępny że nie męczył i całkiem zgrabna forma. Narracja trochę mnie męczyła, ale w całym rozrachunku, książka obroniła się. Całość przeczytałem jednorazowo, także musiała mieć, to...