Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka przedstawia cały, zawiły proces wydawniczy oraz wewnętrzne rozterki autorki, której nie udało się z własnym debiutem i patrzy i komentuje jak jej kariera rozwija się a później ... po zabraniu i przerobieniu rękopisu zmarłej koleżanki po fachu.
Książka bardzo mi się podobała, naprawdę ciekawy motyw, pokazanie wspinania się w górę i późniejszych konsekwencji. Jednak autorka napisała główną postać w taki sposób, że nie potrafiłam jej w żaden sposób polubić ani zrozumieć :)
Mimo wszystko polecam

Książka przedstawia cały, zawiły proces wydawniczy oraz wewnętrzne rozterki autorki, której nie udało się z własnym debiutem i patrzy i komentuje jak jej kariera rozwija się a później ... po zabraniu i przerobieniu rękopisu zmarłej koleżanki po fachu.
Książka bardzo mi się podobała, naprawdę ciekawy motyw, pokazanie wspinania się w górę i późniejszych konsekwencji. Jednak...

Idąc za ciosem skończyłam trylogię karpacką i... o rany jakież tu były emocje. Ta książka tak doskonale zagrała na mojej duszy, że w ostatnich scenach łzy płynęły mi po policzkach, nie zważałam nawet na to, że byłam w komunikacji miejskiej! Oczywiście można się domyślić, kto jest głównym antybohaterem w tej historii, jednak autor potrafi tak pociągnąć wątki, że nawet jak człowiek się domyśla i domyśla się trafnie to świetnie się bawi czytając dalej. Polecam, polecam i liczę na to, że na trylogii autor jednak nie poprzestanie

Idąc za ciosem skończyłam trylogię karpacką i... o rany jakież tu były emocje. Ta książka tak doskonale zagrała na mojej duszy, że w ostatnich scenach łzy płynęły mi po policzkach, nie zważałam nawet na to, że byłam w komunikacji miejskiej! Oczywiście można się domyślić, kto jest głównym antybohaterem w tej historii, jednak autor potrafi tak pociągnąć wątki, że nawet jak...

Wciągnęła mnie bardzo, co prawda jakoś w połowie można się domyślić rozwiązania intrygi ale i tak warto przeczytać do końca. Cieszę się, że tą książką udało mi się przerwać jakąś taką stagnację czytelniczą :)

Wciągnęła mnie bardzo, co prawda jakoś w połowie można się domyślić rozwiązania intrygi ale i tak warto przeczytać do końca. Cieszę się, że tą książką udało mi się przerwać jakąś taką stagnację czytelniczą :)

Książka rozwija się powoli, ma bardzo ciekawe tempo. Dodatkowo podobał mi się zabieg tzw. książki w książce. Jednak zakończenie już tak od połowy było przewidywalne :) I ja wiem, że pewnie tak miało być ale fakt, że spodziewałam się tego jak będzie wyglądało zakończenie i później okazało się, że moje przewidywania sie sprawdziły mnie wręcz zszokował.
Fajne czytadło na jeden wieczór

Książka rozwija się powoli, ma bardzo ciekawe tempo. Dodatkowo podobał mi się zabieg tzw. książki w książce. Jednak zakończenie już tak od połowy było przewidywalne :) I ja wiem, że pewnie tak miało być ale fakt, że spodziewałam się tego jak będzie wyglądało zakończenie i później okazało się, że moje przewidywania sie sprawdziły mnie wręcz zszokował.
Fajne czytadło na...

O sprawie morderstwa Jolki dowiedziałam się z podcastu. Sprawa mnie zaintrygowała, więc ucieszyłam się, że jest na jej temat książka. Jednak dla mnie jest ona nie oczywistym reportażem true crime, tylko zbitkiem przemyśleń, wspomnień i opowieścią mocno broniącą postać Osy. Owszem, kara była ogromna, poniewieranie później osadzoną, dręczenie jej, nie pozwalanie na przepustki mimo odsiedzianych lat są okropne i ważnym było umieszczenie ich w tej książce, żeby pokazać ułomność systemu penitenitencjarnego. Jednak uważam, że książka broni jej aż za bardzo a całkowicie zapomina się o ofierze.

O sprawie morderstwa Jolki dowiedziałam się z podcastu. Sprawa mnie zaintrygowała, więc ucieszyłam się, że jest na jej temat książka. Jednak dla mnie jest ona nie oczywistym reportażem true crime, tylko zbitkiem przemyśleń, wspomnień i opowieścią mocno broniącą postać Osy. Owszem, kara była ogromna, poniewieranie później osadzoną, dręczenie jej, nie pozwalanie na przepustki...

Książka trudna i ciężka ze względu na ogrom materiałów zgromadzonych przez autora. Mimo nadmiaru czyta się ją bardzo dobrze. Szkoda tylko, że mimo wszystkich pozwów itd. osoby odpowiedzialne w dużej mierze za kryzys opioidowy pozostali bogaci i bezkarni na kolejne lata.

Książka trudna i ciężka ze względu na ogrom materiałów zgromadzonych przez autora. Mimo nadmiaru czyta się ją bardzo dobrze. Szkoda tylko, że mimo wszystkich pozwów itd. osoby odpowiedzialne w dużej mierze za kryzys opioidowy pozostali bogaci i bezkarni na kolejne lata.

Gdy dowiedziałam się, że będzie kolejny tom sagi o Erice, Patryku i Fjallbace byłam pełna obaw. W końcu minęło już kilka lat od poprzedniego tomu, autorka w międzyczasie miała kilka innych projektów (Średnią "Złotą klatkę" w mojej opinii i bardzo dobry cykl "Mentalista") Ale powiem szczerze, gdy tylko zaczęłam czytać to poczułam się jakbym spotkała starego, dawno nie widzianego przyjaciela. Mimo, że zagadka nie jest bardzo trudna i jakoś w połowie książki zorientowałam się kim jest morderca i dlaczego wygląda to w ten sposób to czerpałam niesamowitą przyjemność z czytania. Uważam, że warto sięgnąć po tą książkę by poczuć się jak na kawie z dawnym znajomym, podczas której nie możemy się nagadać i otula nas ta błoga świadomość, że jesteśmy w jak najbardziej odpowiednim miejscu o odpowiedniej porze. Polecam bardzo!

Gdy dowiedziałam się, że będzie kolejny tom sagi o Erice, Patryku i Fjallbace byłam pełna obaw. W końcu minęło już kilka lat od poprzedniego tomu, autorka w międzyczasie miała kilka innych projektów (Średnią "Złotą klatkę" w mojej opinii i bardzo dobry cykl "Mentalista") Ale powiem szczerze, gdy tylko zaczęłam czytać to poczułam się jakbym spotkała starego, dawno nie...

Szczerze się zawiodłam. Sprawa dla mnie nieznana, znaczy słyszałam o niej, ale nie została przewertowana przez żadnego z moich ulubionych podcasterów, temu podchodziłam trochę z ekscytacją, że odkryję sama jakąś tajemnicę. I przez 24 początkowe rozdziały myślałam, że .... zejdę z nudów. Opisy co kto komu powiedziałm jak ktoś się ubrał itd dobiły mnie. Rozumiem, że należy przedstawić zycie przed i to, co mogło doprowadzić mordercę do całego aktu ale na wszystko co piękne przez 24 rozdziały? Jeśli ktoś lubi kronikarskie podejście to zachęcam, jednak jeśli jesteś osobą podobną do mnie, która lubi o zyciu ofiary i mordercy, krótko, zwięźle i treściwie to się wynudzisz.... Później było już nieco lepiej, aczkolwiek opisy przesłuchań to też była lekka katorga. Rozumiem dokładność, ale w tej książce jest jej za dużo

Szczerze się zawiodłam. Sprawa dla mnie nieznana, znaczy słyszałam o niej, ale nie została przewertowana przez żadnego z moich ulubionych podcasterów, temu podchodziłam trochę z ekscytacją, że odkryję sama jakąś tajemnicę. I przez 24 początkowe rozdziały myślałam, że .... zejdę z nudów. Opisy co kto komu powiedziałm jak ktoś się ubrał itd dobiły mnie. Rozumiem, że należy...

Dużo słyszałam o tej sprawie, przez co sięgając po książkę znałam już osoby biorące udział w tym dramacie, jednak książka "Pielęgniarka" pozwoliła mi nabrać wątpliwości czy ta sprawa na pewno jest jasna, klarowna a odpowiednie osoby skazane. Przeraża jednak podumowanie, że po sprawie Cristiny nie zrobiono systemowo nic... by zapobiec podobnym działaniom w przyszłości. Książka napisana w sposób rzetelny, usystematyzowany, słuchałam (bo jednak ostatnio bardziej w moim zabieganym życiu bliżej mi z audiobookami) z prawdziwą przyjemnością i tak dużym zainteresowaniem, że skończyłam ją w dwa dni :)

Dużo słyszałam o tej sprawie, przez co sięgając po książkę znałam już osoby biorące udział w tym dramacie, jednak książka "Pielęgniarka" pozwoliła mi nabrać wątpliwości czy ta sprawa na pewno jest jasna, klarowna a odpowiednie osoby skazane. Przeraża jednak podumowanie, że po sprawie Cristiny nie zrobiono systemowo nic... by zapobiec podobnym działaniom w przyszłości....

Deaver jak zwykle jest moim lekiem na całe zło. Mimo, że książka jest typowa dla Deavera to lubię powracać do pewnych schematów, bo zawsze znajdę jakiś smaczek, który ten autor przemyci w sposób niebywale lekki do książki

Deaver jak zwykle jest moim lekiem na całe zło. Mimo, że książka jest typowa dla Deavera to lubię powracać do pewnych schematów, bo zawsze znajdę jakiś smaczek, który ten autor przemyci w sposób niebywale lekki do książki

Czekałam na tę książkę i się nie zawiodłam. Nie potrafiłam się oderwać, co prawda momentami miałam zarzuty do Autorów, że zapomnieli o pewnych bohaterach ale na końcu nastąpiło piękne rozwiązanie akcji. Bardzo podobało mi się pogłębienie postaci Rubena, ten facet zaczyna dawać się lubić! Wprawdzie wprowadzenie kolejnej postaci do grupy było moim zdaniem... bez sensu. Facet nic nie wniósł do fabuły, po prostu był wspomniany kilka razy. Wątki Marii i Vincenta też były dodane tak... na siłę. Ale mimo to książkę bardzo polecam.

Czekałam na tę książkę i się nie zawiodłam. Nie potrafiłam się oderwać, co prawda momentami miałam zarzuty do Autorów, że zapomnieli o pewnych bohaterach ale na końcu nastąpiło piękne rozwiązanie akcji. Bardzo podobało mi się pogłębienie postaci Rubena, ten facet zaczyna dawać się lubić! Wprawdzie wprowadzenie kolejnej postaci do grupy było moim zdaniem... bez sensu. Facet...

Sięgnęłam po "Piątą ofiarę" dlatego, że pierwszy tom mnie absolutnie wciągnął. Niestety spotkałam się z .... Rozczarowaniem. Dużo tropów, zmyłek ale mimo wszystko w tej książce wieje nudą. Podczas gdy słowne przekomarzanki w pierwszej części bawiły i były nadzwyczaj celne w tej były jakby wplatane na siłę i w takich momentach gdzie fabuła nakazywała zachować powagę. Zakończenie... Ah zakończenie. Szokujące i zachęca żeby sięgnąć jednak po ostatni tom, ale wszystkie nitki, które autor rozrzucał w całej książce w zakończeniu zostały splecione byle jak i na szybko, tylko po to chyba, żeby już dłużej nie produkować stron w drugim tomie. Mimo wszystko jestem ciekawa trzeciej części, jednak chyba tylko z sentymentu do emocji jakie wywołała we mnie część pierwsza.

Sięgnęłam po "Piątą ofiarę" dlatego, że pierwszy tom mnie absolutnie wciągnął. Niestety spotkałam się z .... Rozczarowaniem. Dużo tropów, zmyłek ale mimo wszystko w tej książce wieje nudą. Podczas gdy słowne przekomarzanki w pierwszej części bawiły i były nadzwyczaj celne w tej były jakby wplatane na siłę i w takich momentach gdzie fabuła nakazywała zachować powagę....

Ta książka udowodniła mi, że można połączyć z sobą dwie rzeczy. Uwielbiane przeze mnie sprawy kryminalne i znienawidzona naukę o ustrojach, ludziach, ważnych ludziach itd. w jeden byt, którego czytanie dostarczyło mi naprawdę sporo przyjemności. Książka jest bardzo dobrym reportażem i mimo gigantycznej wiedzy historycznej przemyconej mimochodem czyta się ją świetnie. Polecam z czystym sumieniem wszystkim, którzy zaczytują się w true crime

Ta książka udowodniła mi, że można połączyć z sobą dwie rzeczy. Uwielbiane przeze mnie sprawy kryminalne i znienawidzona naukę o ustrojach, ludziach, ważnych ludziach itd. w jeden byt, którego czytanie dostarczyło mi naprawdę sporo przyjemności. Książka jest bardzo dobrym reportażem i mimo gigantycznej wiedzy historycznej przemyconej mimochodem czyta się ją świetnie....

Kolejny mocny reportaż na półce z napisem rok 2023. Reportaż napisany jak zawsze w sposób przystępny i (jakkolwiek źle to brzmi) w sposób przyjemny.

Sprawa okropna, zdumiewająca i kolejna, co do której procesu prokuratura, policja itd. miała bardzo duży problem.
Zabrakło mi bardzo wyroku jako takiego zamknięcia tej głośnej sprawy. Ale książkę jak najbardziej polecam

Kolejny mocny reportaż na półce z napisem rok 2023. Reportaż napisany jak zawsze w sposób przystępny i (jakkolwiek źle to brzmi) w sposób przyjemny.

Sprawa okropna, zdumiewająca i kolejna, co do której procesu prokuratura, policja itd. miała bardzo duży problem.
Zabrakło mi bardzo wyroku jako takiego zamknięcia tej głośnej sprawy. Ale książkę jak najbardziej polecam

Sprawa opisana w tej książce jest straszna z dwóch powodów. Po pierwsze przeraża poziom chciwości i braku moralnych zachamowań ludzi, którzy nastawieni byli na zysk dzięki sprzedaniu informacji o zgonie. Ale bardziej przeraża to, iż system nie był w stanie ukarać organizatorów całego precederu i zapobiec takim sytuacjom w przyszłości.

Książka wzbudzająca wiele emocji, czyta się ją trudno. W moim przypadku kilka razy miałam ochotę rzucić nią o ścianę z powodu emocji jakie we mnie wzbudziła.

Dobra, reporterska robota.

Sprawa opisana w tej książce jest straszna z dwóch powodów. Po pierwsze przeraża poziom chciwości i braku moralnych zachamowań ludzi, którzy nastawieni byli na zysk dzięki sprzedaniu informacji o zgonie. Ale bardziej przeraża to, iż system nie był w stanie ukarać organizatorów całego precederu i zapobiec takim sytuacjom w przyszłości.

Książka wzbudzająca wiele emocji,...

Mam z tą książką mały problem.

Po pierwsze pomysł jest świetny, fabuła naprawdę wciąga, przedstawienie bohaterów, to jak sobie dogryzają oraz powrót do wspomnień seryjnego zabójcy jest napisane bardzo przystępnie i wciągająco.
Po drugie rozwiązanie zagadki jest całkiem logiczne i można nawet trochę zrozumieć naszego "seryjnego" że robi to co robi.

Ale na co, autorze, na co te nawiązania do książek Deavera?
Jako totalnie zafiksowana fanka serii Rhyme i Sachs znalazłam tyle podobieństw, że czytając czułam się jakbym jadła lody, które troszkę zostały przez przypadek przysypane piaskiem. Smaczne bo to lody, ale coś chrzęści w zębach.

Polecam jako czytadełko bo wchodzi bardzo, ale można czuć lekki posmak piasku :)

Mam z tą książką mały problem.

Po pierwsze pomysł jest świetny, fabuła naprawdę wciąga, przedstawienie bohaterów, to jak sobie dogryzają oraz powrót do wspomnień seryjnego zabójcy jest napisane bardzo przystępnie i wciągająco.
Po drugie rozwiązanie zagadki jest całkiem logiczne i można nawet trochę zrozumieć naszego "seryjnego" że robi to co robi.

Ale na co, autorze, na...

Mam pewien problem z autorką, a raczej z tym jak pisze. Ponieważ z jednej strony jest to naprawdę dobry reportaż, pełen szczegółów, skupienia na ofiarach, ale również próby rzetelnego przedstawienia mordercy. Jednak z drugiej strony jest to drugi reportaż Ann Rule, w którym autorka bardzo wzmacnia swoje prywatne powiązania z policją, a także mordercą i te prywatne wstawki (tak jak już w reportażu na temat Teda Bundy'ego) niesamowicie przeszkadzały mi w odbiorze. Jest to jednak tylko moja ocena ponieważ po prostu nie przepadam za osobistymi wstawkami w reportażach.

Historia straszna, ciągnąca się przez lata, angażująca niesamowite nakłady sił ludzkich, policjantów, prokuratorów itd. niesamowite nakłady pieniędzy, na szczęście po 22 latach zakończona schwytaniemmordercy, który absolutnie odbiegał od wyobrażeń wszystkich.
Polecam miłośnikom true crime

Mam pewien problem z autorką, a raczej z tym jak pisze. Ponieważ z jednej strony jest to naprawdę dobry reportaż, pełen szczegółów, skupienia na ofiarach, ale również próby rzetelnego przedstawienia mordercy. Jednak z drugiej strony jest to drugi reportaż Ann Rule, w którym autorka bardzo wzmacnia swoje prywatne powiązania z policją, a także mordercą i te prywatne wstawki...

Książka szokująca, którą musiałam odkładać, po to by napić się melisy i spróbować znaleźć odpowiedź na kołatające się podczas czytania pytanie "Jak mogło do tego dojść?". I nie w pytaniu nie chodzi o to jak mogło dojść do tej tragicznej i niepotrzebnej śmierci młodej dziewczyny. Chodzi o to jak przez dwadzieścia lat sprawcom udawało się mataczyć, zastraszać i zabijać dalej a policja i prokuratura nie robiła z tym nic.
Podczas lektury wątpiłam w wymiar sprawiedliwości w Polsce, na szczęście znaleźli się ludzie, którzy dłubali przy tej sprawie i dzięki ich determinacji a także determinacji Rodziny być może za niedługo zapadną poważne wyroki w tej sprawie. Książka napisana bardzo rzeczowo, chronologicznie, rozjaśnia spojrzenie na sprawę i próbuje rozwikłać gęstą sieć powiązań i zależności z której utkana była szczucińska zmowa milczenia.

Książka szokująca, którą musiałam odkładać, po to by napić się melisy i spróbować znaleźć odpowiedź na kołatające się podczas czytania pytanie "Jak mogło do tego dojść?". I nie w pytaniu nie chodzi o to jak mogło dojść do tej tragicznej i niepotrzebnej śmierci młodej dziewczyny. Chodzi o to jak przez dwadzieścia lat sprawcom udawało się mataczyć, zastraszać i zabijać dalej...

Jeśli w głowie czyta Ci swoją książkę jej autor, to wiedz, że jest dobrze. Książka napisana bardzo dobrze, bardzo podobało mi się wplecenie w tok fabuły (tak prawdziwej i opisanej w taki sposób, że czułam się tak, jakbym była obecna podczas tych makabrycznych wydarzeń) swoich odczuć, przeżyć i przemyśleń, które się pojawiały podczas opracowywania materiału. Widać ogrom pracy, wiedzy i szczegółów, opracowanych bardzo dokładnie a jednak w sposób, który prowadzi czytelnika krok po kroku po wydarzeniach dziejących się w 1972 roku.

Jeśli w głowie czyta Ci swoją książkę jej autor, to wiedz, że jest dobrze. Książka napisana bardzo dobrze, bardzo podobało mi się wplecenie w tok fabuły (tak prawdziwej i opisanej w taki sposób, że czułam się tak, jakbym była obecna podczas tych makabrycznych wydarzeń) swoich odczuć, przeżyć i przemyśleń, które się pojawiały podczas opracowywania materiału. Widać ogrom...

Gadomski jest moim tegorocznym odkryciem. Biorąc pod uwagę moją ogromną alergię na historię, tak czytając jego książki nie mam żadnego problemu ze wstawkami o ustroju, panujących nastrojach czy też wydarzeniach historyczych dziejących się wtle opisywanych morderstw i innych zbrodni. Polecam wszelkim miłośnikom true crime, zwłaszcza, że po takiej lekturze warto samemu szukać dalszych informacji na tematy poruszone w książkach M. Gadomskiego

Gadomski jest moim tegorocznym odkryciem. Biorąc pod uwagę moją ogromną alergię na historię, tak czytając jego książki nie mam żadnego problemu ze wstawkami o ustroju, panujących nastrojach czy też wydarzeniach historyczych dziejących się wtle opisywanych morderstw i innych zbrodni. Polecam wszelkim miłośnikom true crime, zwłaszcza, że po takiej lekturze warto samemu szukać...