Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie można przejść obojętnie obok zakończenia tego monumentalnego cyklu. Należy się chociaż najskromniejsza opinia. Brandon Sanderson spisał się dobrze, stworzył godne zakończenie, być może lepsze niż ktokolwiek inny na jego miejscu jednak pozostaje pewien niedosyt. Pozostanie nierozstrzygnięte pytanie, jak by to wyglądało gdyby było skreślone ręką Jordana, w jakim stopniu ukazane wydarzenia są wytworem Jordana, a w jakim Sandersona. No cóż tego się nie dowiemy nigdy. Druga sprawa jest taka, że Koło Czasu jest epickim fantasy opowiadającym o odwiecznej walce dobra ze złem, jest tym typem, w którym pomimo trudności i przeciwności losu nasi ulubieni bohaterowie powinni wyjść mniej więcej w całości ze wszystkich niebezpieczeństw. Nie żywię jednak urazy do Sandersona za uśmiercenie wielu postaci, nie da się wygrać Ostatniej Bitwy i nie poświęcić kilku żywotów, ale mam zastrzeżenia co do sposobu ich uśmiercenia. To nie "Czarna Kompania" gdzie można uśmiercić kogoś znaczącego i opisać to jednym zdaniem nie poświęcając należytej uwagi jakby to była wzmianka o tym co jadło się na śniadanie. A tak właśnie zginęło wielu pobocznych bohaterów, którzy towarzyszyli nam nieraz na kartach powieści. Bez należytego dramatyzmu, bez chwili na ich opłakanie. Nawet po zakończeniu Ostatniej Bitwy, Sanderson nie poświęcił czasu na wspominanie tych którzy polegli czy jakieś opisy pochówku. Drugi poważny zarzut to fakt, że Ostatnia Bitwa zakończyła się na kilka stron przed końcem powieści, więc zakończenie pozbawione jest jakiekolwiek wizji przyszłości, przyszłych losów bohaterów, czy chociażby problemu Seanchan dla którego Pokój Smoka nie jest moim zdaniem wystarczającym rozwiązaniem. Co prawda są delikatne wzmianki o dalekiej przyszłości, brakuje mi jednak solidnego epilogu, czuję niedosyt. Wydaje mi się też, że dostrzegłem kilka logicznych błędów, jednak miałem zbyt dużą przerwę od cyklu by być w stu procentach pewnym.

Drugą stroną medalu obok treści jest jej forma, o której również należy wspomnieć. O ile Sanderson spisał się bardzo dobrze o tyle praca wydawnictwa jest wręcz karygodna. Sam okres oczekiwania na tłumaczenie woła o pomstę do nieba, a jeszcze jest jakość wydania. Książka obfituje w błędy, pozamieniane imiona, ucięte końcówki, zjedzone spójniki i wiele innych. Tłumaczenie też nie jest perfekcyjne i choć tu widać zdecydowanie więcej starań to zdarza się nietrzymanie poprzednich terminów, lub stosowanie dwóch określeń jak na przykład "Sztolnia" i "Szyb", albo coś w tym stylu. I nie, argument, że książka ma ponad tysiąc stron nie jest żadnym argumentem.

Nie można przejść obojętnie obok zakończenia tego monumentalnego cyklu. Należy się chociaż najskromniejsza opinia. Brandon Sanderson spisał się dobrze, stworzył godne zakończenie, być może lepsze niż ktokolwiek inny na jego miejscu jednak pozostaje pewien niedosyt. Pozostanie nierozstrzygnięte pytanie, jak by to wyglądało gdyby było skreślone ręką Jordana, w jakim stopniu...

http://harashiken.blogspot.com/2014/03/bramy-domu-umarych.html

http://harashiken.blogspot.com/2014/03/bramy-domu-umarych.html

http://harashiken.blogspot.com/2014/02/gra-o-tron.html

http://harashiken.blogspot.com/2014/02/gra-o-tron.html