Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Była to pierwsza książka po jaką sięgnęłam i całe szczęście bo przekonała mnie ze warto poznać tego autora.
Skomplikowana i ciekawa nie przewidywalna fabuła, czyli coś co lubię.
Polecam bardzo :)

Była to pierwsza książka po jaką sięgnęłam i całe szczęście bo przekonała mnie ze warto poznać tego autora.
Skomplikowana i ciekawa nie przewidywalna fabuła, czyli coś co lubię.
Polecam bardzo :)

Trzecia powieść o Myronie Bolitarze przedstawia się równie ciekawie jak dwie pierwsze części z cyklu i jedynie fabuła jest jakby bardziej rozwinięta/ rozbudowana i niezbyt przewidywalna co u mnie jest na plus.
Do zakończenia książki kiedy dowiadujemy się kto zabił...a powiem że nie było to dla mnie wiadome (punkt za moment zaskoczenia) jest dopisany "gratis" w postaci powrotu do przeszłości głównego bohatera z którą ten musi się zmierzyć w sytuacji kiedy prawda wychodzi na jaw. A nie jest to prawda którą Bolitar przyjmuje dobrze...
Polecam .. dobra książka z akcją i ciekawą fabułą :)

Trzecia powieść o Myronie Bolitarze przedstawia się równie ciekawie jak dwie pierwsze części z cyklu i jedynie fabuła jest jakby bardziej rozwinięta/ rozbudowana i niezbyt przewidywalna co u mnie jest na plus.
Do zakończenia książki kiedy dowiadujemy się kto zabił...a powiem że nie było to dla mnie wiadome (punkt za moment zaskoczenia) jest dopisany "gratis" w postaci...

Ten kto postanowił przeczytać cykl o Myronie Bolitarze powinien sięgnąć również po czwarty tom "Błękitna krew".
Świetna, skomplikowana fabuła która co prawda nie porywa od początku a rozkręca się troszkę później co jednak wcale nie przeszkadza w dobrej lekturze.... ciekawie opisane wydarzenia, które często się zmieniają.
Jest to książka dużo lepsza od poprzednich części.
Polecam jednak czytać od początku ten cykl :)

Ten kto postanowił przeczytać cykl o Myronie Bolitarze powinien sięgnąć również po czwarty tom "Błękitna krew".
Świetna, skomplikowana fabuła która co prawda nie porywa od początku a rozkręca się troszkę później co jednak wcale nie przeszkadza w dobrej lekturze.... ciekawie opisane wydarzenia, które często się zmieniają.
Jest to książka dużo lepsza od poprzednich części....

Świetna książka i świetnie się czyta. "Wciąga jak odkurzacz" przytaczając czyjeś słowa z okładki. Pierwsza część to tak na prawdę byl tylko wstęp do wszystkiego co nastąpiło w drugiej części. A ja myślałam że należy oczekiwać tylko zakończenia ..... Pozytywnie się rozczarowalam. Druga część jest bardziej mroczna od części pierwszej i dużo ciekawsza. Pojawiają się nowi bohaterowie, dzięki czemu jest więcej ciekawych dialogów i tekstów. Trochę mniej było humoru za to są wydarzenia owiane tajemnicą. Dużo bardziej podobała mi się ta część. Na pewno sięgnę po więcej. Podoba mi się również język jakim posługuje się autorka. Na prawdę dobrze się to czyta. Polecam

Świetna książka i świetnie się czyta. "Wciąga jak odkurzacz" przytaczając czyjeś słowa z okładki. Pierwsza część to tak na prawdę byl tylko wstęp do wszystkiego co nastąpiło w drugiej części. A ja myślałam że należy oczekiwać tylko zakończenia ..... Pozytywnie się rozczarowalam. Druga część jest bardziej mroczna od części pierwszej i dużo ciekawsza. Pojawiają się nowi...

Po długim okresie jaki minął odkąd zaczęłam czytać tą książkę, w końcu ją skończyłam i....... prawie od razu zamierzam wziąć się za następny tom.
Książka fantastyczna pod względem historii i opisów autora. Dopracowana, czasem dowcipna, niekiedy smutna, zachwyciła mnie na tyle że jestem skłonna ocenić ją jako - wybitna a nawet arcydzieło :)
Fantastyka w bardzo dobrym wydaniu.

Każda historia widziana oczami poszczególnych postaci to perełka która podtrzymuje ciągłe zainteresowanie i ciekawość co będzie dalej.
Postacie świetnie skrojone, realnie i różnorodnie a to na wielki plus bo z powodu istnienia tylu bohaterów i tylu wydarzeń pokazanie tak różnych ludzi to ciężka sprawa.
Opisy miejsc które tworzą siedem królestw, świetnie stworzona historia i pomysłowość autora to następne zalety.

Książkę wzięłam dopiero po obejrzeniu serialu ale nie przeszkodziło mi to w zapoznaniu się z lekturą, bo pomimo zapamiętania głównych wątków z chęcią czytałam o rodach i ich walce o tron.
Obejrzenie serialu pomogło mi w tym aby sobie przyporządkować i poukładać wydarzenia oraz zapamiętać postacie.
W tej chwili uważam nawet że pomimo podobieństw między książką i filmem- ta pierwsza jest o wiele lepsza.

Polecam wszystkim którzy jeszcze nie zetknęli się z twórczością tego autora bo książka na prawdę warta przeczytania.
Niech nie przeraża nikogo ilość stron i to opasłe tomisko, bo jestem tego przykładem że nadal nie jestem znudzona i zamierzam sięgnąć po następne tomy.

Po długim okresie jaki minął odkąd zaczęłam czytać tą książkę, w końcu ją skończyłam i....... prawie od razu zamierzam wziąć się za następny tom.
Książka fantastyczna pod względem historii i opisów autora. Dopracowana, czasem dowcipna, niekiedy smutna, zachwyciła mnie na tyle że jestem skłonna ocenić ją jako - wybitna a nawet arcydzieło :)
Fantastyka w bardzo dobrym...

To historie kilkorga bohaterów których codzienność zostaje zachwiana poprzez dziwne wydarzenia... nagłe wizje czy nieokreślony strach.
Kiedy nagle ich losy splatają się ... wszyscy próbują wyjaśnić co tak na prawdę się stało.
Ciekawa fabula oraz historie bohaterów.
Polecam bardzo :)

To historie kilkorga bohaterów których codzienność zostaje zachwiana poprzez dziwne wydarzenia... nagłe wizje czy nieokreślony strach.
Kiedy nagle ich losy splatają się ... wszyscy próbują wyjaśnić co tak na prawdę się stało.
Ciekawa fabula oraz historie bohaterów.
Polecam bardzo :)

Od początku do końca wydarzenia nie pozwolą nam się nudzić. Jest akcja...ciekawa fabuła, bohater z poczuciem humoru i niespotykanymi zdolnościami.
Czytając człowiek zaczyna chcieć więcej przygód tego młodego człowieka :)

Od początku do końca wydarzenia nie pozwolą nam się nudzić. Jest akcja...ciekawa fabuła, bohater z poczuciem humoru i niespotykanymi zdolnościami.
Czytając człowiek zaczyna chcieć więcej przygód tego młodego człowieka :)

Po pierwszej i drugiej części Trylogii zła nie miałam ochoty brać się za część następną bo pomimo świetnej fabuły (szczególnie w cz.2) było też trochę męczących, nudnych opisów. Na szczęście tom 3 jest
odmienny od dwóch poprzednich i dużo lepszy... bardziej dopracowany. Wymyślna, ciekawa fabuła od samego początku, opisane z fantazją brutalne morderstwa plus mrożące krew w żyłach sekcje zwłok, pająki, tetrodotoksyna... to wszystko złożyło się na fantastyczną powieść od której ciężko się było oderwać. Ta książka zachęciła mnie do przeczytania innych powieści Chattam'a. Polecam bardzo bo ten tom jest wręcz niesamowity. Książka przerażająco rewelacyjna!! ;)

Po pierwszej i drugiej części Trylogii zła nie miałam ochoty brać się za część następną bo pomimo świetnej fabuły (szczególnie w cz.2) było też trochę męczących, nudnych opisów. Na szczęście tom 3 jest
odmienny od dwóch poprzednich i dużo lepszy... bardziej dopracowany. Wymyślna, ciekawa fabuła od samego początku, opisane z fantazją brutalne morderstwa plus mrożące krew w...

To pierwsza książka Grange'a jaką przeczytałam a skoro przekonała mnie do nabycia innych powieści autora to znaczy że nie może być taka zła jak niektórzy piszą ;)
Główną bohaterką jest Jeanne Korowa- sędzia śledcza która angażuje się w poszukiwanie człowieka odpowiedzialnego za okrutne zbrodnie w Paryżu.
Nie jest to książka podobna do tych które czytam na codzień.... różni ją od innych sposób opisywania wydarzeń i ich chronologia.
Jeanne bardzo szybko domyśla się przez przypadek kim jest zabójca... ale musi na to zdobyć dowody, dlatego miejsce akcji jest osadzone w Paryżu, Nikaragui i Argentynie.
Najważniejszą sprawą w tej powieści jest to że autor skupia się najbardziej na stworzeniu portretu psychologicznego zabójcy odkrywanego stopniowo przez główną bohaterkę.
Zalety książki- świetny- lekki styl autora, fabuła bogata w wiele wydarzeń przedstawionych bardzo obrazowo co spowodowało ze na długo zapamiętam tą ksiażkę.
Wady- książka trochę za długa... autor mógł sobie darować niektóre opisy które były zbyt nużące ale na szczęście też niezbyt długie.
Początek książki trochę za długo się rozkręca ale potem jest dużo lepiej.
Polecam tą lub inną ksiązkę Grange'a bo jest to pisarz wart tego by go obdarzyć zainteresowaniem.
Wiadomo że zawsze pisarz będzie miał gorsze i lepsze powieści.. ja na pewno sprawdzę inne pozycje tego pana co również polecam innym czytelnikom.

Po czasie.... Po przeczytaniu kilku już książek tego autora, stwierdzam że został jednym z moich ulubionych.
Las cieni był świetny ale Grange ma w swoim dorobku kilka jeszcze lepszych książek :)

To pierwsza książka Grange'a jaką przeczytałam a skoro przekonała mnie do nabycia innych powieści autora to znaczy że nie może być taka zła jak niektórzy piszą ;)
Główną bohaterką jest Jeanne Korowa- sędzia śledcza która angażuje się w poszukiwanie człowieka odpowiedzialnego za okrutne zbrodnie w Paryżu.
Nie jest to książka podobna do tych które czytam na codzień.... różni...

Ta książka długo czekała na moje zainteresowanie aż w końcu postanowiłam dłużej nie zwlekać. Teraz wiem że to był bardzo dobry wybór bo jest rewelacyjna.
Grange przyzwyczaił mnie do tego że czasami zbyt wiele dodaje opisów i one trochę nudzą pomimo tego że zwykle fabuła książek jest bardzo ciekawa. W przypadku "Pasażera" oczekiwałam momentów gdy będzie nieciekawie jednak pozytywnie się rozczarowałam.
Niesamowite jest to że autor na 700 stronach powieści potrafił rozmieścić tak wiele interesujących informacji, zwrotów akcji i kolejnych przygód bohaterów bez zbędnych opisów. Początek może nie jest zbyt fascynujący bo autor wprowadza postacie dwóch głównych bohaterów których losy opisuje równolegle a potem je łączy.
Pierwsza postać to psychiatra Mathias Freire, któremu właśnie przydarzył się ciekawy przypadek w szpitalu. On sam również zmaga się z własnymi problemami, które w trakcie lektury okażą się bardzo interesujące.
Druga postać to Anais Chatelet- twarda i trochę zimna policjantka, ładna kobieta ale mająca problemy ze sobą i z relacjami damsko-męskimi. Grange ma chyba słabość do opisywania w swoich książkach kobiet, które mają problemy ze sobą i są zdesperowane z powodu braku partnera życiowego, ponieważ Anais bardzo przypominała mi swoim zachowaniem bohaterkę książki "Las cieni". Nie jest to postać sympatyczna a raczej wkurzająca, na szczęście mam wrażenie że większą rolę w tej książce odegrał psychiatra. Dodam że później- w trakcie rozwoju wydarzeń Anais trochę zyskuje, ale nie jest zbyt ciekawą osobowością.
Świetnie dopracowana, interesująca fabuła która momentami wciąga niesamowicie i powala nagłym zwrotem akcji.
Jako że książka objętościowo jest bardzo bogata, można by się spodziewać że będzie czasami wiało nudą... a jednak jest zupełnie inaczej. Polecam... niech Was nie zniechęca to tomisko bo w tym przypadku objętość idzie w parze z jakością.
Za minus można podać jedynie to że łamałam sobie język czytając zbyt wiele francuskich nazw ulic (męczące ;)) i to że zakończenie nie było powalające- autor pisał tak jakby nagle poczuł się zmęczony i chciał szybko i prosto zakończyć tą historię.
Z drugiej strony nie potrzebowałam świetnej końcówki, bo po wszystkich rewelacyjnych zwrotach akcji i wymyślnej fabule niczego mi już nie brakowało.
Polecam bardzo :) Gwiazdek 9 ze względu na końcówkę.

Ta książka długo czekała na moje zainteresowanie aż w końcu postanowiłam dłużej nie zwlekać. Teraz wiem że to był bardzo dobry wybór bo jest rewelacyjna.
Grange przyzwyczaił mnie do tego że czasami zbyt wiele dodaje opisów i one trochę nudzą pomimo tego że zwykle fabuła książek jest bardzo ciekawa. W przypadku "Pasażera" oczekiwałam momentów gdy będzie nieciekawie jednak...

Należy liczyć się z tym ze aby się dowiedzieć jak potoczyły się dalsze losy głównej bohaterki, trzeba sięgnąć po następna część, bo książka kończy się w momencie kiedy tak normalnie następuje rozwiązanie zagadki i zakończenie historii.
I tak mialam zamiar czytać dalej, bo lektura mi odpowiada. Jest dowcipnie, czasami trochę strasznie chociaż nie jakoś bardzo... po prostu czyta się nieźle.
Lekko i przyjemnie. Polecam, szczególnie jeśli ktoś ma ochotę na odrobinę magii...

Należy liczyć się z tym ze aby się dowiedzieć jak potoczyły się dalsze losy głównej bohaterki, trzeba sięgnąć po następna część, bo książka kończy się w momencie kiedy tak normalnie następuje rozwiązanie zagadki i zakończenie historii.
I tak mialam zamiar czytać dalej, bo lektura mi odpowiada. Jest dowcipnie, czasami trochę strasznie chociaż nie jakoś bardzo... po prostu...

Ogólnie książka mi się podobała ale koniec trochę przekombinowany, dlatego ocena o gwiazdkę niżej.

Ogólnie książka mi się podobała ale koniec trochę przekombinowany, dlatego ocena o gwiazdkę niżej.

Powieść inna od tego co zwykle pisze autor, niemniej bardzo mi się podobała.
W życie głównego bohatera wkrada się nagły niepokój który powoduje że odczuwa strach iż ktoś mu zagraża.
Przestaje ufać nawet domownikom... a czekoladki na łóżku które nie wiadomo skąd się wzięły... tylko utwierdzają go w przekonaniu że ma rację i że coś się dzieje.
Bohater usiłujący dowiedzieć się prawdy odkryje że czasami sami jesteśmy sobie winni tego co nas spotyka...

Powieść inna od tego co zwykle pisze autor, niemniej bardzo mi się podobała.
W życie głównego bohatera wkrada się nagły niepokój który powoduje że odczuwa strach iż ktoś mu zagraża.
Przestaje ufać nawet domownikom... a czekoladki na łóżku które nie wiadomo skąd się wzięły... tylko utwierdzają go w przekonaniu że ma rację i że coś się dzieje.
Bohater usiłujący dowiedzieć się...

Obok książek Miłoszewskiego przechodziłam chyba ze 3 tygodnie zanim zdecydowałam się dać szansę polskiemu autorowi.
Domofon to był strzał w dziesiątkę.

Świetna literatura grozy, miejscami horror który prawie pozbawił mnie snu jednej nocy i sprawił że zaczęłam bać się własnego cienia.

Na początku jest to zwykła opowieść o ludziach mieszkających w bloku.... normalnych, niczym się nie wyróżniających... mających swoje problemy.
W miarę upływu czasu historia zaczyna się coraz bardziej rozwijać i wprowadzać nas w coraz mroczniejszy klimat, który strasznie wciąga.

Jeśli Miłoszewski tak pisze każdą swoją książkę.... to zostanie na pewno jednym z moich ulubionych autorów.
Nie przeszkadzało mi zupełnie nic co autor napisał... wszystko miało swój czas i miejsce... było idealnie.

Pozytywy:
- Świetna charakterystyka postaci pozytywnych i negatywnych
- Opisywane relacje międzyludzkie jak i same postacie realistyczne
- Książka bardzo dopracowana pod każdym względem
- Historia bardzo wciągająca

Negatywy:
- Tylko jedno- książka za szybko się skończyła. Nie żeby czegoś brakowało, ale zanim się obejrzałam.. okazało się że jestem już praktycznie na końcu tej historii.

Czekam na więcej książek tego typu a teraz sprawdzę jak autorowi wychodzą kryminały ;)
Bardzo polecam :)

Obok książek Miłoszewskiego przechodziłam chyba ze 3 tygodnie zanim zdecydowałam się dać szansę polskiemu autorowi.
Domofon to był strzał w dziesiątkę.

Świetna literatura grozy, miejscami horror który prawie pozbawił mnie snu jednej nocy i sprawił że zaczęłam bać się własnego cienia.

Na początku jest to zwykła opowieść o ludziach mieszkających w bloku.... normalnych,...