Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rozpoczynając zapoznawanie się z twórczością Pani Klaudii Giese-Szczap autorki książki pt.'' Bać się czy nie bać Opowieści terapeutyczne'' nie sądziłam, że przypadnie mi ona do mojego czytelniczego gustu ze względu na to, że literatura pedagogiczna należy do jednego z wielu gatunków, które odgrywają bardzo ważną rolę w życiu codziennym i na ich podstawie można wyciągnąć z czasem ciekawe wnioski oraz wnieść do niego coś ciekawego korzystając z porad zawartych w ich głównej treści.

Zdaję sobie doskonale z tego sprawę, że autor znający bardzo dobrze swoją zawodową dziedzinę pedagogiczną opisujący ją we właściwy sposób, bo wie, jaki ma w niej zastosować stylowy zawodowy język, który bywa na ogół trudny. Zastosowane w nim użyte formy nieznanych do tej pory pojęć, przykładów zazwyczaj nie zawsze są zrozumiane tak od razu, ponieważ brakuje w nich podanego konkretnego i logicznego wyjaśnienia na zasadzie prostych nieskomplikowanych praktycznych działań z pracy zawodowej. Wywołuje wówczas to lekki chaos i czytelnik może się nieco pogubić w tym, co autor chciał mu przekazać.

Właściwie to od samego początku autorka zaciekawiła mnie przedstawieniem treściwych opowieści terapeutycznych, które są bardzo dobrze skonstruowane, dopasowani do wszystkich sytuacji bohaterowie, a ich zachowanie świadczy o nich wiele i daje wiele do myślenia.

Szczególnie podobało się mi wyjaśnienie autorki, co skłoniło ją do tego, aby powstała ta książka.

Co prawda nie rozpoczęłam, czytać tej książki od pierwszej strony jak to zazwyczaj robię, ale od przypadkowej opowieści, która przyczyniła się do tego, abym w dalszym ciągu poznawała kolejne nowe mogące być wskazówką do rozważań w wielu sytuacjach, z którymi nie każdy sobie daje rady od razu i szuka przyczyn, dlaczego tak się dzieje. Niby jest z pozoru normalnie, a jednak pojawia się problem nierozumiany przez otoczenie, z którym przebywa na co dzień, a niekoniecznie musi się je akceptować ze względu na ich wady i zalety.

Książka nie posiada rozdziałów i bardzo szybko się ją czyta.

Oficynie Wydawniczej ''Impuls'' dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarzu książki pt. '' Bać się czy nie bać Opowieści terapeutyczne'' autorstwa Pani Klaudii Giese-Szczap.

Autorka książki, że jest doskonałym obserwatorem życia zawodowego i czy potrafi, to udowodnić należy się, o tym przekonać czytając tę książkę.

Rozpoczynając zapoznawanie się z twórczością Pani Klaudii Giese-Szczap autorki książki pt.'' Bać się czy nie bać Opowieści terapeutyczne'' nie sądziłam, że przypadnie mi ona do mojego czytelniczego gustu ze względu na to, że literatura pedagogiczna należy do jednego z wielu gatunków, które odgrywają bardzo ważną rolę w życiu codziennym i na ich podstawie można wyciągnąć z...

Lubię poznawać twórczość nieznanych mi do tej pory pisarek, dla których pisanie jest pasją, a dzielenie się nowymi przykładami z dziedziny pedagogiki dobrze mi znanej będzie stanowiło źródło wiedzy mogące dać światełko w tunelu w drodze do lepszego wychowania młodego pokolenia, dla których współczesny szkolny świat bywa niezrozumiały z powodu ciągłych zmian i nadmiaru nad wdrażaniem do wielu godzin pracy związanej z poznaniem najważniejszych podstawowych przedmiotów oraz dodatkowymi, aby dzielnie zdali, egzaminy dojrzałości by mieli w życiu zawodowym lepiej i czuli się, pewniej mając zdobytą wiedzę.

Ważne jest wówczas, aby poznali siebie i mieli dystans do wielu obcych dla nich mniej znanych zjawisk lub sytuacji pozostawiających dużo pytań odnoszących się do świata, w którym tworzą, go oni sami nawet nie wiedząc o tym, lecz wnioski i konsekwencje z negatywnych zachowań potrafią wyciągnąć, ale nie zawsze. Następuje ten proces wolno, gdyż jest, on na ogół niełatwy przede wszystkim przez w pełni zrozumienie jego wymaga większego poświęcenia mu czasu, o ile są chęci na zapoznanie jego reguł, w którym należy być mocnym, odważnym i twardym.

Dlatego właśnie chciałam, poznać jaką wizję ma autorka Pani Małgorzata Walczak-Klimek na sposoby oparte na zastosowaniu profilaktycznych działań, które mogą okazać się pomocne i są, opisane w książce pt. ''Nie znam Cię i inne bajki profilaktyczne''.

Na samym początku zapoznałam się, co stanowiło główny przyczynę powstania książki i dlaczego autorka zdecydowała się ją napisać i czym się kierowała podczas jej tworzenia, czy to była nagła potrzeba wynikająca z powodu wykonywanego zawodu, czy jednak było coś innego, co spowodowało, że podjęła tę decyzję, która bywa na ogół spontaniczna i nie zawsze może trafić tak od razu do gustu czytelniczego pomimo najszczerszych chęci, którzy mają wiedzę teoretyczną, ale od strony praktycznej nie wykazują się tematyką profilaktyczną.

Przyznam, że tym razem rozpoczęłam czytanie od pierwszej bajki i muszę stwierdzić, że była ona ciekawa, ale co stopnia trudna do zapamiętania z nadanych nazw występujących w niej bohaterom. Najważniejsze było przekazanie wynikające z jej treści przesłanie, z którego można wiele wywnioskować. Powoduje to, że nie ma konieczności zrażać się od razu, aby zrezygnować z dalszego ciągu poznawania kolejnych bajek. Mają one w sobie to coś wyjątkowego, wartościowego, co przyciąga, aby odkrywać tajemnice związane z problematyką, jaka otacza dzieci i dorosłych, które ukrywają, a od których nie da się uciec.

Nie ma takiej skonstruowanej bajki, która by mi się podobała najbardziej, ale można ponownie wracać do niektórych, bo są napisane pod kątem tego, co zauważyła autorka i są to problemy, z którymi nie każdy sobie radzi i nie wie, gdzie ma szukać pomocy.

Najważniejsze, że nadany tytuł książce nawiązuje do niej i związanymi dylematami problematycznymi wszystkich występujących bohaterów, a być może będzie ona cenną wskazówką, jak zachować się w sytuacji, z którymi musieli sobie radzić w pojedynkę lub wspólnie nie tracąc nadziei, że ktoś będzie nad nimi czuwał, ale w życiu codziennym jest inaczej i wówczas nie ma tak łatwo. Dlatego należy wyciągnąć odpowiednie wnioski i pomyśleć dwa razy, zanim popełni się błąd.

W książce tej zostały zamieszczone pytania do dyskusji oraz problematyka wynikająca z przedstawionych przez autorkę historii, które ułatwią pracę nauczycielom i rodzicom podczas rozmowy i ich wnikliwej analizy.

Oficynie Wydawniczej ''Impuls'' dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarzu książki pt. ''Nie znam Cię i inne bajki profilaktyczne'' autorstwa Pani Małgorzata Walczak-Klimek.

Polecam przeczytać te bajki.

Lubię poznawać twórczość nieznanych mi do tej pory pisarek, dla których pisanie jest pasją, a dzielenie się nowymi przykładami z dziedziny pedagogiki dobrze mi znanej będzie stanowiło źródło wiedzy mogące dać światełko w tunelu w drodze do lepszego wychowania młodego pokolenia, dla których współczesny szkolny świat bywa niezrozumiały z powodu ciągłych zmian i nadmiaru nad...

Z miłą chęcią zapoznałam się z najnowszą książką autorstwa Pani Bożeny Majerek pt. '' Niepewność w społeczeństwie współczesnym. Studium socjopedagogiczne'' ze względu na podjęty główny temat niepewności w społeczeństwie współczesnym, z którym się zmierzyła, mając na uwadze, że ten problem na ogół towarzyszy większości z nas w różnego rodzajach sytuacjach życiowych.

Książka ta składa się z 4 rozdziałów, w których to bliżej przyglądniemy się od strony merytorycznej i praktycznej definicjom oraz słowami klucz związanymi z niepewnością w społeczeństwie współczesnym.

Zwróciłam szczególną uwagę w tej oto książce na wnikliwe zaangażowanie się ze strony autorki, która to w delikatny sposób podjęła się omówienia głównych zagadnień związanych z niełatwą w sumie problematyką niepewności w społeczeństwie współczesnym oraz to, że potrafi ona w sposób umiejętny skorzystać wszelkiego rodzaju źródeł wiedzy, aby Czytelnik wraz z nią mógł być obserwatorem tychże niewygodnych z życia wziętych sytuacji, w których on sam ich doświadcza, każdego dnia nieświadom tego, w jaki sposób ma sobie z nimi poradzić.

Analizując, po kolei przedstawione rozdziały można z łatwością wyciągnąć z nich wnioski, że autorka uwzględniła, w nich aspekt przynależności do całego społeczeństwa nie wykluczając z niego nikogo, gdyż ważna i istotna jest rola przynależności do danej grupy, a nie unikanie i odseparowanie się od niej.

Dzięki tej książce lepiej pojmiemy definicje nieznane nam do tej pory, a dotyczą one niepewności istniejące wśród współczesnej społecznej przejawiającej się tolerancji niepewności i niejasności, zaufaniu społecznym oraz odkryjemy radykalne sposoby na radzenie sobie ze świadomością istniejącą w człowieku, że nie czuje, się on bezpiecznie żyjąc we współczesnym świecie pełnym ciągłych i niebezpiecznych zagrożeń.

Uważam, że zaprezentowana w tej oto książce wiedza na temat niepewności w społeczeństwie współczesnym pozwoli, spojrzeć z innej perspektywy na ten problem mając na względzie nowe zagadnienia z nim związane i przyczyni się do głębszych obserwacji nad tym niełatwym na pierwszy rzut oka zagadnieniem, z którym mamy do czynienia codziennie.

Elementem dodatkowym tej książce są zamieszczone spis 8 schematów oraz spis 7 tabel odnoszących się do przedstawionych przez autorkę rozdziałów.

Oficynie Wydawniczej ''Impuls'' dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowanie książki autorstwa Pani Bożeny Majerek pt. ''Niepewność w społeczeństwie współczesnym. Studium socjopedagogiczne''.

Warto przeczytać tę książkę.

Z miłą chęcią zapoznałam się z najnowszą książką autorstwa Pani Bożeny Majerek pt. '' Niepewność w społeczeństwie współczesnym. Studium socjopedagogiczne'' ze względu na podjęty główny temat niepewności w społeczeństwie współczesnym, z którym się zmierzyła, mając na uwadze, że ten problem na ogół towarzyszy większości z nas w różnego rodzajach sytuacjach życiowych.

Książka...

Pani Elżbieta Bielak autorka najnowszej książki pt. '' Pierwsze kroki w przedszkolu. Poradnik dla rodziców przyszłych przedszkolaków'' przedstawia w niej z punktu widzenia własnych zawodowych obserwacji oraz doświadczeń, jak można we właściwy sposób przygotować rodzica na zachodzące nowe zmiany występujące u dzieci, w momencie, kiedy zdecydują, się postawić pierwszy krok podążając śladami poznawania wczesnej edukacji przedszkolnej.

Od samego początku spodobało mi się wyjątkowe podejście autorki do podjętych przez nią opisywanych tematycznych zagadnień.

Rodzice tak naprawdę nie zdają z tego sprawę sobie sprawy, jak ważną w życiu ich dziecka odgrywa przedszkole, a przede wszystkim praca nauczyciela wychowania przedszkolnego, który pracuje z nimi każdego dnia, ucząc go poprzez zabawy odkrywać jego nowe pasje oraz potrafi być czujnym obserwatorem wykonywanych przez niego nowych czynności, oraz relacji występujących pomiędzy nim, a jego rówieśnikami.

Na ogół jest tak, że dzieci nie są dobrze przygotowane przez rodziców o tym, że w ich życiu nastąpią nowe zmiany, że poznają nowe miejsce, gdzie będą w niedługim czasie chodziły, że poznają nowe otoczenie.

Należy z dziećmi częściej rozmawiać o tym, co je czeka wkrótce oraz zapytać je, czy nie zechciałaby odwiedzić nowego miejsca nieco wcześniej, aby mogły się one tak łatwiej zaaklimatyzować.

Autorka zwraca szczególną uwagę na to, że: dlaczego warto posyłać dziecko do przedszkola, czy przedszkole jest dobrym miejscem dla mojego przedszkola, jakiego dokonać właściwego wyboru podczas tego odpowiedniego dla naszego dziecka przedszkola, skąd zaczerpnąć informacje na temat przedszkola wskazówki, które pomogą dziecku przetrwać pierwsze początki w pierwszych dniach choroby dziecka.

Uważam, że zaprezentowana książka ta będzie dla wielu rodziców idealnym zobrazowaniem, jak wyglądają prawdziwe przedstawione realia codzienne z przebywania dzieci przedszkolu, że tak naprawdę wystarczy w pełni zaufać nauczycielowi- wychowawcy, aby pozwolić na to, aby dziecko po przeprowadzonych z nim zajęciach było bardziej otwarte, odważne, a chwilami stawało się, samodzielne przebywając w grupie rówieśników, którzy również chcą przebywać ze sobą w trakcie zabaw manipulacyjnych, tematycznych, konstrukcyjnych czy choćby nawet zabaw dydaktycznych.

Autorka zastosowała w swojej książce nie tylko bogaty język wypowiedzi, omówiła również przykłady, które towarzyszą jej w codziennej pracy zawodowej oraz skorzystała z trafnie dobranej w niej bibliografii i literatury uzupełniającej.

Oficynie Wydawniczej '' Impuls'' dziękuję za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarza książki autorstwa Pani Elżbiety Bielak autorki najnowszej książki pt. '' Pierwsze kroki w przedszkolu. Poradnik dla rodziców przyszłych przedszkolaków''.

Polecam przeczytać tę książkę szczególnie rodzicom przyszłych przedszkolaków.

Pani Elżbieta Bielak autorka najnowszej książki pt. '' Pierwsze kroki w przedszkolu. Poradnik dla rodziców przyszłych przedszkolaków'' przedstawia w niej z punktu widzenia własnych zawodowych obserwacji oraz doświadczeń, jak można we właściwy sposób przygotować rodzica na zachodzące nowe zmiany występujące u dzieci, w momencie, kiedy zdecydują, się postawić pierwszy krok...

Po przeczytaniu pierwszej książki należącej do gatunku literackiego bajki pt. ''Maks, Robi i Stworek z werandy'' autorstwa Pani Hanny Szagi stwierdziłam, że jestem, zainteresowana w dalszym ciągu poznawać twórczość czytając jej kontynuację pt. ''Maks, Robi i Stworek z werandy. Nowy mieszkaniec ''.

W tego gatunku literackiego bajkach najfajniejsze jest to, że jeśli autorka zaciekawi czytelnika nie tylko tego młodszego, ale również dorosłego sprawiając, mu podwójną radość podczas towarzyszenia im w kolejnych nowych przygodach bohaterów jest to wówczas ogromny zaszczyt dla niego.

Zdarza się również tak, że nie zawsze można trafić ze skonstruowaniem pomysłowości na drugą część bardzo dobrze napisanej pierwszej części bajki, a tym samym podołać czytelniczym gustom, bo każdy ma różne podejście po zapoznaniu się z jej poprzednią częścią i czy była na tyle interesująca, aby, zechcieć odkrywać ponownie ich charaktery na nowo i móc stwierdzić co się podobało bardziej lub mniej, czego w niej zabrakło, a może tym razem uwaga była bardziej skupiona na głównym bohaterze lub na innym, a z czasem pojawiają inne odsłony prawdziwej maski ukrywającej się pod zasłoną idealnego zachowania lub też występuje nagła zmiana jego dotychczasowego postępowania i wówczas zastanawiamy się, czy wyszło mu to na dobre lub nie.

Byłam ciekawa, jaki okaże w rzeczywistości się nowy tytułowy mieszkaniec i jak jego obecność wpłynie na bohaterów, których już znamy, czy będzie on mile widziany wśród nich, czy zaprzyjaźni się szybko w nowym domu, czy jednak okaże, inny niż przypuszczali jego przyszli przyjaciele, zanim się jeszcze nie pojawił?

Ujmujące było dla mnie również to, że pies Robi w końcu ujawnił swoje podejście do życia, jakim się kieruje i co lubi najbardziej robić. Było to dla mnie zabawne.

Moim zdaniem dla autorki ogromnym wyzwaniem jest to czy będzie umiała stoczyć odważną walkę z uważnym zauważeniem, co tym razem było najtrudniejsze w opisie danej sytuacji i jak się czuła podczas intensywnej pracy nad konstrukcją nowego bohatera, który musi powtarzać wszystko od nowa, a przede wszystkim przejść tę samą drogę, co jego starszy kolega, z którym się zaprzyjaźnia i uczy się zrozumieć współczesny świat i za nim dzielnie podążać pomimo tego, że nie jest się na to dobrze przygotowanym.

Podobało mi się najbardziej zastosowanie w tekstach dialogowych potrzebnego poczucia humoru, od którego tak wiele zależy, aby nie wiało negatywnymi myślami, gdyż to nie zawsze jest miłe w odbiorze całościowym wśród bohaterów.

Książka nie posiada rozdziałów i bardzo szybko się ją czyta.

Moje drugie spotkanie z twórczością autorki uważam za udane.

Oficynie Wydawniczej ''Impuls'' dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarzu książki pt. ''Maks, Robi i Stworek z werandy. Nowy mieszkaniec ''.

Warto przeczytać tę książkę.

Po przeczytaniu pierwszej książki należącej do gatunku literackiego bajki pt. ''Maks, Robi i Stworek z werandy'' autorstwa Pani Hanny Szagi stwierdziłam, że jestem, zainteresowana w dalszym ciągu poznawać twórczość czytając jej kontynuację pt. ''Maks, Robi i Stworek z werandy. Nowy mieszkaniec ''.

W tego gatunku literackiego bajkach najfajniejsze jest to, że jeśli...

Lubię, kiedy to autorka pomysł do napisania książki uzyskuje na podstawie zawodowych doświadczeń, inspiracji, obserwacji tego, co się wokół niej dzieje we współczesnym środowisku mając na uwadze dobro czytelnika, a szczególnie tego młodszego, który potrzebuje na obecną chwilę zaczerpnąć coś od poznanego nowego książkowego bohatera, z czasem on po bliższym przebywaniu powoli krok po kroku zaprzyjaźnia się z nim.

Czy tym razem tak będzie, odpowiedź należeć do najmłodszego czytelnika, rodziców oraz nauczycieli, którzy pomogą mu na nie uzyskać?

Pani Hanna Szaga autorka książki pt. ''Maks, Robi i Stworek z werandy'' zmaga się ze skonstruowaniem bohaterami, którzy będą przeżywać wspólne przygody, emocjonować się, wyrażać swoje zdanie, a na ich podstawie wyciągać odpowiednie wnioski z nich, otwierać się na nowe relacje, a być może zechcą samodzielnie na własną rękę rozwiązać opisane występujące problemy, a czy im się to uda należy się, o tym przekonać czytając, po kolei jak przebiega ich los.

Od samego początku ciekawiło mnie, który z bohaterów będzie pełnił w tej książce najważniejszą rolę i na czym ona polega, na jaki aspekt autorka zwraca szczególną uwagę, czy bohaterowie potrafią ze sobą rozmawiać, czy rozumieją świat, w którym obecnie się znajdują, czego nie rozumieją, co stanowi dla nich najtrudniejszy problem, o ile taki w ogóle istnieje.

W książce tej doskonale została ujęta tematyka przyjaźni, komunikatywności, od której bardzo wiele zależy, a szczególnie w środowisku szkolnym obserwując zachowania uczniów, którzy nie zawsze potrafią posługiwać na co dzień poprawną polszczyzną. Przeważnie używają skróceń językowych brzmiących z lekka w całościowym ich odbiorze niekulturalnie.

Autorka opisała, jak w praktyce wygląda rola rodziców u głównego bohatera Maksa, kiedy nie zawsze relacje wyglądają tak, jak powinny i odczuwa tęsknotę za nimi. Na szczęście nie dają odczuć synowi tego, bo go kochają i chcą, aby miał z nimi kontakt.

Dzięki tej książce też można zrozumieć, jak ważne jest to, co niewidzialne jest dla innych, a z czasem trzeba nauczyć się samodzielnie działać i wcześnie dojrzeć do podejmowania ważnych decyzji poprzez nie wymigiwanie się przed odpowiedzią na trudne pytania płynące od tych osób, które życzą nam dobrze i są chroniącymi nas od złego aniołami, choć z czasem nie zawsze umieją się zachować właściwie w niewygodnej dla nas sytuacji.

Słowa uznania kieruje dla Pani Anny Andrzejewskiej za wykonanie pięknych ilustracji do książki dzięki, którym można bardzo łatwo odczytać wypływające z nich emocje towarzyszące bohaterom.

Książka ta nie posiada rozdziałów i bardzo szybko się ją czyta.

Oficynie Wydawniczej ''Impuls'' dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarzu książki pt. ''Maks, Robi i Stworek z werandy'' autorstwa Pani Hanny Szagi.

Warto przeczytać tę książkę.

Lubię, kiedy to autorka pomysł do napisania książki uzyskuje na podstawie zawodowych doświadczeń, inspiracji, obserwacji tego, co się wokół niej dzieje we współczesnym środowisku mając na uwadze dobro czytelnika, a szczególnie tego młodszego, który potrzebuje na obecną chwilę zaczerpnąć coś od poznanego nowego książkowego bohatera, z czasem on po bliższym przebywaniu powoli...

Książka autorstwa Pani Moniki Kacak to wspaniale zilustrowany współczesny świat magii. Zawiera 13 interesujących bajek z pozytywnym morałem.

Osobą Magika może być każdy z nas — dziecko, rodzic, rówieśnik, czytelnik.

Magia sprawia to, że wierzymy w to, że coś może się spełnić, ale występuje wyłącznie w świecie dziecka. Inna wizja magii spełnia się u dorosłych.

W pierwszej bajce pt. ''Magik'' czytelnik pozna głównego bohatera – Magika. Wzbudza we mnie ten bohater pozytywne odczucia, gdyż autorka uświadamia mnie jako czytelnika, jaka jest rola bohatera i kim on jest.

Moją szczególną uwagę zwrócił tekst dotyczący traktowania przyjaciela Magika przez czytelnika- dziecko. Komunikacja codzienna elektroniczna w relacjach jest tutaj zbędna. Można z niej zrezygnować i zaprzyjaźnić się z Magikiem, który wskaże właściwą drogę postępowania.

Obraz tęczy stanowi tutaj doskonały przykład patrzenia na świat, gdyż przedstawia pozytywną stronę medalu, że nie należy się bać miejsc tam, gdzie pojawia się lęk, strach.

Magiczną cząstkę kryje w sobie bajka pt. ''Czas'', ponieważ uświadamia czytelników, że występuje tutaj doskonale przedstawiony tekst dialogowy.

W trakcie czytania można dzieciom zadać pytania następującej treści:

Czy Magik lubi rozmawiać z Tobą?

Jaką grę planszową zaproponowałbyś Magikowi?

Pani Monika Kacak idealnie dobrała sytuacje z życia, sposób rozmowy co pozwala poznać negatywne ich strony, aby nauczyciel czy rodzic mógł wytłumaczyć dzieciom świat wartości, które są ważne w rozmowach, przyjaźni.

Do każdej z umieszczonych 13 bajek należy powracać każdego dnia i warto przypominać dzieciom, że istnieje Magik, który zawsze znajdzie czas, aby z nimi porozmawiać w świecie istniejącej współczesnej komunikacji elektronicznej.

Bajka napisana jest przejrzyście, czcionka czytelna, interesujące dialogi, z pomysłem.

Oprawa twarda zawiera 41 stron, w jej tle znajduje się główny bohater- Magik, kolor okładki jasnoniebieski. Książka wydana została przez Oficynę Wydawnictwa ''Impuls''.

Drogi rodzicu warto, jest, zapoznać się z tą bajką ''Magik'' autorstwa Pani Moniki Kacak. Bajka przeznaczona jest dla dzieci w wieku 4- 9 lat.

Książka autorstwa Pani Moniki Kacak to wspaniale zilustrowany współczesny świat magii. Zawiera 13 interesujących bajek z pozytywnym morałem.

Osobą Magika może być każdy z nas — dziecko, rodzic, rówieśnik, czytelnik.

Magia sprawia to, że wierzymy w to, że coś może się spełnić, ale występuje wyłącznie w świecie dziecka. Inna wizja magii spełnia się u dorosłych.

W pierwszej...

Na początku zapoznając się autorstwa Pani Małgorzaty Niemiec-Knaś
pt.''Metoda projektów w nauczaniu języków obcych''zadałam sobie pytanie następującej treści:

Czy ja mogę nauczyć się języków obcych za pomocą metody projektów?,

Kiedy skorzystałabym z tej metody nauczania?,

Co najbardziej sprawiło mi trudność podczas nauki metody projektów?

Podstawą nauki języka są umiejętności posługiwania się nim. Języka komunikacji czy języka obcego uczymy się każdego dnia.

Oficyna Wydawnicza''Impuls''zaprezentowało pedagogiczną nowość, jeśli chodzi o nowe sposoby kształtowania nauki języków obcych.

Jako odbiorcy mamy wrażenie, że nie znamy codziennego języka, boimy się komunikacji. Ta książka uświadamia nam, że nie ma konieczności obawiania się o pewne niedogodności językowe. Warto od czasu do czasu spróbować pobawić się za pomocą zabaw językiem polskim lub obcym.

Im większa będzie zastosowana komunikacja codzienna języków polskiego oraz obcego poprzez naukę tj. języka angielskiego, niemieckiego, włoskiego, hiszpańskiego wówczas poczujemy, że posiadamy chęci do nabierania pewności siebie i poznawania siebie samego od strony poznawczej w drodze do lepszej drogi do edukacji w komunikacji.

Autorka przedstawiła IV rozdziały następującej treści:

I: Ogólna charakterystyka nauczania projektem
II: Zastosowanie metody projektów w praktyce
III: Metody projektów w nauczaniu języków obcych
IV: Typologia zadań projektowych

Najważniejszy jest cel w osiągnięciu sukcesu do stosownego nauczenia się. Z powodu braku dostępu do komunikacji codziennej nie jesteśmy w stanie nauczyć się podstawy języka obcego.

W nauczaniu języka obcego konieczne jest doświadczenie, które pomogło nam we wcześniejszych latach zapamiętać najważniejsze informacje dostosowane do dowolnej metody nauczania, analiza metod nauczania.

Praca na zasadzie metody projektów pozwoli lepiej poznać ucznia oraz pozwoli spojrzeć inaczej na pracę nauczyciela względem doboru odpowiednich sposobów nauczania od strony metodycznej. Metoda ta pozwala sprawdzić, czy jego umiejętności nauczyciela są adekwatne do zastosowania odpowiednich działań: zapoznanie potrzeb ucznia mającym związek z jego posiadaną dotychczasową wiedzą oraz sprawdzenie, czy posiadana wiedza nie stwarza, mu problemów wyrównując odpowiedni i dopasowany poziom do jego posiadanej wiedzy.

W pierwszym rozdziale autorka przedstawia rys metody projektów. Dokładnie i precyzyjnie opisuje zarys i nauczanie metody projektem oraz zapoznaje czytelnika z historią powstania tej metody, jakie kraje ją zapoczątkowały korzenie projektu. Dzięki temu tworzą się walory naukowe edukacji poprzez udoskonalenie słowa ''projekt''. Określa się cel, etapy.

Teoria, doświadczenie, wiedza stanowią elementy metody projektów nauczania na każdym z jej poziomów w drodze do uzyskania dobrego efektu pozytywnego wiedzy.

Rozwój w tej metodzie miał konstruktywny punkt odniesienia do procesów poznawczych. Poznanie wiedzy indywidualnej uczniów, zwrócenie uwagi na techniki uczenia, współpraca nauczyciela i ucznia stanowią opis metody projektów jako koncepcje i definicje.

Metoda projektów- idealna droga w kształceniu.

Projekt jako metoda skierowana jest na działanie formy zajęć lekcyjnych.

• otwartość i działanie na lekcji
• cechy projektu jako metody otwartej na działanie

Projekt jako działanie wspierające autonomię

• autonomia w procesie uczenia się i nauczania
• autonomia uczenia się w projekcie

II rozdział dotyczył zastosowania metody projektów w praktyce, a w szczególności czasu trwania i zakresu projektów w szkole.

Istotne są założenia lekcji projektowej.

• Warsztatowy charakter przestrzeni projektowej
• Nauczyciel jako moderator
• Dynamika pracy w grupie

Korzyści i granice metody projektów

• Interdyscyplinarność, a projekt
• Metoda projektów szansą dla nowej szkoły
• Granice metody projektów

III rozdział obejmuje: Metody projektów w nauczaniu języków obcych.

Istotne są tutaj zasady psychologii kognitywnej i konserwatyzm języków obcych tj. założenia aktywizacji drugiego języka, a nauczania projektem, cele i treści działania projektowego na lekcji języka obcego, propozycja modelu projektu w nauczaniu języków obcych.

IV rozdział ma związek z typologią zadań projektowych. Istotna jest tutaj charakterystyka zadań projektowych na lekcji języka obcego, zadania typu projektowego.

Uwzględniamy tutaj zadania następującego rodzaju: małe projekty, praca projektowa z tekstem, pisanie z tekstem, kreatywne mówienie, lekcja gramatyki jako projekt, projekty zorientowane na rozwiązywanie problemu, przedstawienia teatralne, projekty skierowane na rozwój kompetencji interkulturowej w tym: projekty, wywiady, autentyczne spotkanie z rodzinnym użytkownikiem języka docelowego, wymiana młodzieży jako projekt.

Czytelnik uzyska wiedzę z zakresu zajęć projektowych mam tu na myśli strategie, słownictwo językowe, sposoby uczenia się, sprawność językową, techniki poznania słów kluczowych oraz znaczenie słów, komunikacja, tłumaczenie słów.

Motywacja to dobry sposób służący poznaniu działania oraz nowym metodom nauczania w przysposobieniu nauki języków obcych.

Szczególną uwagę zwróciłam na rozdziały II, III. Pani Małgorzata opracowała tabele, które stanowią pozytywny przekaz wiedzy z zakresu przyswajania wiedzy oraz jakimi metodami omówione są zagadnienia. Wspomniała, że warto uczyć się języków obcych pod nadzorem nauczyciela, w grupie, poprawianie się wzajemne ma na celu wychwycenie błędów uczniów, jak i nauczycieli.

Odpowiednie słownictwo językowe, wymiana językowa, praca w zespole, wspólny dialog, notatki, opowiadanie posłuży, jako praktyczny przekaz wiedzy posłuży pozytywnie każdemu czytelnikowi.

Zapoznanie się z tą książką pozwoli lepiej zrozumieć Ci czytelniku, uczniu, nauczycielu, że warto, uczyć się języków obcych każdą metodą poznając przy tym historię związaną ze słownictwem, kulturą oraz odpowiednim jego nazewnictwem.

Książka autorstwa Pani Małgorzaty Niemiec- Knaś pt.''Metoda projektów w nauczaniu języków obcych'' napisana jest językiem zrozumiałym, zawiera 102 strony, miękka oprawa.

Warto zapoznać się z tą książką wydaną przez Oficynę Wydawniczą ''Impuls''.

Na początku zapoznając się autorstwa Pani Małgorzaty Niemiec-Knaś
pt.''Metoda projektów w nauczaniu języków obcych''zadałam sobie pytanie następującej treści:

Czy ja mogę nauczyć się języków obcych za pomocą metody projektów?,

Kiedy skorzystałabym z tej metody nauczania?,

Co najbardziej sprawiło mi trudność podczas nauki metody projektów?

Podstawą nauki języka są...

Grażyna Tuchmacher, która z zawodu jest, technikiem żywienia ukończyła wydział Technologii Żywności na Akademii Rolniczej w Poznaniu. Swoje kulinarno-medyczne zainteresowania zrealizowała jako nauczycielka dorastającej młodzieży. Pasja oraz wieloletnia obserwacja nawyków żywieniowych nastolatków, jak i mody na niezdrową żywność i elementarnego braku świadomości, jaki wpływ ma tego typu sposób odżywiania na rozwój fizyczny i umysłowy w okresie dojrzewania, oraz na przyszłą ciążę zainspirowały do napisania książki pt. ''Zdrowe odżywianie i higiena kobiety ciężarnej''.

Książka ta jest przeznaczona zarówno dla kobiet oczekujących dziecka, jak i tych, które planują posiadanie potomstwa. Ten świetny poradnik, przystępnie przedstawia i podpowiada czytelniczkom zasady nie tylko prawidłowego odżywiania się, ale także zdrowego stylu życia, higieny i kosmetyki ciała, podczas dziewięciomiesięcznej ciąży, czyli najpiękniejszego i najważniejszego okresu w życiu każdej kobiety.

Książka autorstwa Grażyny Tuchmacher składa się 3 części następującej treści:

Część I zawiera:

Żywienie kobiety oczekującej dziecka

– będę szczęśliwą mamą.

– prawidłowa waga w czasie ciąży

– zdrowe odżywianie kobiety ciężarnej

– wartość odżywcza podstawowych produktów żywnościowych

– warzywa i ich rola w żywieniu kobiety ciężarnej

– owoce jako naturalna słodycz

– mleko, jogurty, kefiry i sery jako źródła wapnia i białka

– jaja jako źródło cennych składników

– produkty zbożowe jako źródło węglowodanów

– ryby – smaczne i zdrowe

– indyk to najlepszy drób

– mięso zwierząt rzeźnych

– jaki tłuszcz jest najzdrowszy?

– przyprawy kuchenne

– substancje chemiczne najczęściej dodawane do żywności

– planowanie jadłospisów

– wiosna

– lato

– jesień

– zima

Część II zawiera:

Higiena i kosmetyka kobiety oczekującej dziecka

– pielęgnacja ciała

– pielęgnacja cery

– pielęgnacja intymnych okolic ciała

– pielęgnacja skóry pod pachą

– pielęgnacja włosów

– pielęgnacja stóp

Część III zawiera:

Kuchnia młodej pani domu i przyszłej mamy.

– zasady obowiązujące w kuchni

– potrawy z warzyw

– owoce w potrawach

– potrawy z mleka i jego przetworów

– dania z jaj

– potrawy mączne

– sałatki z makaronem

– zupy

– dania półmięsne z makaronami i warzywami

-potrawy z ryb

– dania z drobiu

– potrawy z mięsa

-Mini-przekąski

-przekąski i kilka wypieków

Autorka przedstawiła doskonałe przepisy dla kobiet w ciąży oraz czytelników, którzy lubią zdrowo się odżywiać: sałatka z groszku zielonego, karp w sosie chrzanowym, zimowa sałatka z owoców, jajecznica na parze, naleśniki z nadzieniem twarogowo- szpinakowym oraz pizza z łososiem.

Prawidłowe odżywianie oraz higiena w czasie ciąży ma służyć prawidłowemu rozwoju dziecka i dzięki temu poradnikowi można zaczerpnąć wiadomości, które posłużą w początkowym etapie ciąży, jak i po urodzeniu dziecka.

Zmienia się wiele zaleceń na przełomie lat odnośnie do zdrowia i pielęgnacji, odżywienia kobiet w ciąży, ale moim zdaniem ta książka uwzględnia nowości, a zawarte w niej przepisy oparte są na współczesnej oraz tradycyjnej kuchni.

Książka posiada fotografie zaprezentowanych przepisów, wykonaną w perfekcyjny sposób grafikę, uwagi z cennymi poradami ''Zapamiętaj!'', tabela dotycząca substancji dodawanych do żywności – część I oraz interesujące anegdoty z perspektywy maleństwa. Oprawa miękka, stron 215. Wydana została przez Oficynę Wydawniczą ''Impuls''.

Polecam przeczytać tę książkę każdej przyszłej mamie.

Grażyna Tuchmacher, która z zawodu jest, technikiem żywienia ukończyła wydział Technologii Żywności na Akademii Rolniczej w Poznaniu. Swoje kulinarno-medyczne zainteresowania zrealizowała jako nauczycielka dorastającej młodzieży. Pasja oraz wieloletnia obserwacja nawyków żywieniowych nastolatków, jak i mody na niezdrową żywność i elementarnego braku świadomości, jaki wpływ...

Autorka książeczki adresowanej dla dzieci pt. ''Ten drugi. Opowieść Misia Fredka''Marta Szloser przekazała swoje odczucia, jakie występują po utracie dziecka w wydanej przepięknie przez Wydawnictwo Impuls. Pani Marta doskonale przedstawiła problem, który występuje nie zawsze w młodych rodzinach nieprzyzwyczajonych do cierpienia.

Emocje zazwyczaj przekazane są negatywnie, kiedy traci się osobę bliską, a tutaj w pozytywny sposób ujęło mnie podejście do samego problemu. Świat widziany oczami Misia Fredka. Sytuacja trudna opisana przez autorkę ma tutaj wymiar odważny, prawdziwy. Rodzina 2-osobowa pragnąca szczęścia osiąga go, ale po jakimś czasie traci. Nastaje trudny czas. Pusty pokój, nawet smutne oczy Misia wyrażają tęsknotę za towarzyszem zabaw. Czy samotność będzie tutaj do końca zakończenia książki, czy rodzice odnajdą swoje szczęście? Czy pojawi się ktoś drugi w ich życiu pełnym łez i goryczy?.

Bardzo miło przedstawiony świat oczami Misia Fredka, do którego mały czytelniku Cię zapraszam.

Do snu utuli Cię Fredek, a Ty – dziecko, powiesz mu nie jedną swą tajemnicę.

Doskonała bajka dla dzieci, rodziców, aby zapoznawali swoje dzieci do trudnego świata utraty bliskiej osoby, świata braku akceptacji świata i poznanie nowego lepszego świata poprzez znalezienie wspólnie odpowiedzi na pytania: Dlaczego?

Wystarczy tylko jeden gest, a drugi jest w zasięgu naszej ręki – gest przytulenia.

Ilustracje wykonane dłonią Pani Sylwii Olszewskiej – Tracz zaciekawią dzieci i będą zadawać pytania, co stanowi jeszcze jeden dodatkowy element tej ilustrowanej książeczki dla dzieci.

Polecam zapoznać się nauczycielom nauczania początkowego, rodzicom z tą ilustrowaną książeczkę autorstwa Marty Szloser przeznaczoną dla dzieci w wieku przedszkolnym oraz szkolnym. Uczniowie klas II i III szkoły podstawowej mogą wykonać w szkole rysunek Misia Fredka oraz w trakcie jej wspólnego czytania wraz z nauczycielem na lekcji omówić losy Misia Fredka.

Autorka książeczki adresowanej dla dzieci pt. ''Ten drugi. Opowieść Misia Fredka''Marta Szloser przekazała swoje odczucia, jakie występują po utracie dziecka w wydanej przepięknie przez Wydawnictwo Impuls. Pani Marta doskonale przedstawiła problem, który występuje nie zawsze w młodych rodzinach nieprzyzwyczajonych do cierpienia.

Emocje zazwyczaj przekazane są negatywnie,...

W trakcie czytania każdej z Opowieści o Czujątkach. ĆWICZENIA Z EMPATII DLA DZIECI I… DOROSŁYCH autorstwa Pani Joanny Bogudał - Borkowskiej zadawałam sobie kilka pytań dotyczących tytułu, skąd się wziął pomysł na napisanie edukacyjnej książki, która tworzona jest z ogromną pasją skierowaną nie tylko w stronę dzieci, ale również dorosłych.

Autorka w adekwatny sposób wyjaśnia, na samym wstępie, o czym będą jej opowieści — uczucia związane są, z tytułem przez co, wzbudza, zainteresowanie. Dodatkowo ujawnia tajemnicę swej pracy zawodowej.

Ja w tej krainie czułam się bardzo sympatycznie, ponieważ poznałam 5 baśni, dzięki którym poznałam świat Czujątek, ich uczucia, co mówią, jak się zachowują.

Zapraszam Was do zaprzyjaźnienia się z 5 bohaterami: dziewczynką Mają, skrzacikiem Borysem, wiolonczelistka Viola, gąsieniczka Marysia, wróżka Weronika.

Losy każdego z bohaterów ujęte są w idealny sposób. Żaden z bohaterów w zaprezentowanych 5 baśniach się nie zna, są dla siebie obcy. Bohaterowie, pomimo że posiadają, swoje negatywne odczucia to próbują, walczyć ze swoimi słabościami.

Po każdej z przeczytanej baśni dzieci będą zadawały pytania, poznają uczucia każdego z bohaterów oraz wykonywały będą ćwiczenia. Na końcu każdej z baśni umiejscowiony i przedstawiony jest przez autorkę scenariusz zajęć, który może posłużyć w codziennych relacjach między dziećmi w sytuacjach konfliktowych.

Ujęła mnie w bardzo pozytywny sposób pomysłowość autorki baśni w tym, styl opisywanych zdań oraz dialogi zawarte w baśniach.

Każda Baśń o ''Czujątkach'' adresowana jest, dla wszystkich tych, co chcą odwiedzić krainę uczuć od pozytywnych po negatywne, swój empatyczny dziecięcy i dorosły świat.

Walorem estetycznym, na które należy, zwrócić szczególną uwagę są wykonane przejrzyście ilustracje oraz projekt okładki książki w wykonaniu Kseni Szybist.

Książka wydana przez Oficynę Wydawniczą ''Impuls'' oprawa miękka zawiera 83 strony.

Czy każda z zaprezentowanych 5 baśni zakończy się dobrze? Tego mały Czytelniku Ci nie zdradzę. To będzie moja baśniowa mała tajemnica.

Warto zaprzyjaźnić się z Czujątkami. Jestem ich przyjaciółką, a teraz Wasza kolej mali czytelnicy.

Dołączycie do mnie?

W trakcie czytania każdej z Opowieści o Czujątkach. ĆWICZENIA Z EMPATII DLA DZIECI I… DOROSŁYCH autorstwa Pani Joanny Bogudał - Borkowskiej zadawałam sobie kilka pytań dotyczących tytułu, skąd się wziął pomysł na napisanie edukacyjnej książki, która tworzona jest z ogromną pasją skierowaną nie tylko w stronę dzieci, ale również dorosłych.

Autorka w adekwatny sposób...

Autorki książki pt. '' Polityka oświatowa w perspektywie porównawczej'' Renata Nowakowska-Siuta, Katarzyna Dmitruk-Sierocińska dzielą się autorskimi refleksjami dotyczącymi porównawczej w świetle dokonujących się przemian we współczesnym świecie. Oficyna Wydawnicza '' Impuls'' przyczyniła się do powstania projektu naukowego dzięki, któremu Czytelnicy mogą przyjrzeć się z bliska zagadnieniu, jakim jest pedagogika porównawcza w funkcjonowaniu systemu polityki oświatowej.

Książka ta składa się 3 rozdziałów podzielonych na 3 części.

I Część: Polityka oświatowa i pedagogika porównawcza współzależności.

II Część: Polityka oświatowa i pedagogika porównawcza rozwiązania edukacyjne.

III Część: Polityka oświatowa a kształcenie nauczycieli konteksty porównawcze.

Każda z zaprezentowanych wypowiedzi przez pedagogów kreuje ich wizję umożliwiającą spojrzenie na nurty pedagogiczne, jakie występują w pedagogice porównawczej.

Szczególną uwagę zwróciłam nad analizą następujących tekstów wśród tychże autorów:

Bogusław Śliwerski, Renata Nowakowska-Siuta, Zbyszko Melosik, Agnieszka Gromkowska-Melosik, Anna Odrowąż- Coates, Jacek Romaniuk.

Wybór swój uzasadniam tym, że autorzy zaznaczyli istotną rolę, jaka występuje w pedagogice porównawczej i podkreślili, jak jest również postrzegana w zakresie nauczania zagranicznego.

Profesor Śliwerski zadał w treści pytanie podstawowe:

Czy jest jeszcze potrzebna pedagogika?

Dla Profesora istotne jest rozumowanie pojęcia pedagogiki porównawczej, badania osiągnięć szkolnych, kryzys, rezygnacja. Często podkreśla, słowa autora Prokopa zwracając, mu uwagę na jego błędy wskazujące na typy szkół w krajach niemieckich bądź anglojęzycznych. Nie ukrywa tego faktu, że w Polsce istnieją zmiany dotyczące centralistycznej polityki oświatowej wśród ministrów, którzy są odpowiedzialni za finansowanie edukacji.

Pani doktor Renata Nowakowska-Siuta nawiązuje do idei badań, które nie są stałe i ponadczasowe. Pedagogika porównawcza stanowi zabieg intelektualny, a nie tylko gromadzenie ich. Tracą na wartości autorytety wśród rodziców, nauczycieli. Zyskuje na tym nowa grupa ludzi, wśród których dominują kanały telewizyjne. Pani doktor dokonuje bardzo dogłębną analizę badania prowadzonego przez Panią Marię Dzikową. Wynika z niego, że brakuje chęci i działań ze strony nauczycieli, którzy mają na co dzień do czynienia z praktyką szkolną. Nadmienia autorka, że nauczyciele powinni mieć wsparcie po ukończeniu studiów.

W II części Pan doktor Zbyszko Melosik zwrócił uwagę na sportowe ujęcie analityczne pedagogiki porównawczej do piłki nożnej w narodzie holenderskim. Podkreślił znaczącą rolę idei, analizę, podejście, styl, współzawodnictwo podczas gry.

Pani doktor Agnieszka Gromkowska- Melosik zwraca uwagę na testy analizy osiągnięć, które tworzą się w procenie globalizacji część integracja.

Z wielkim zainteresowaniem i pasją wyjaśnia pojęcie i na czym ono polega testy PISA, w badanym społeczeństwie.

Pani doktor Anna Odrowąż- Coates jej sposób rozważania skupiony jest wyłącznie na teorii, na badaniach z zakresu krytycznego i refleksyjnego. Rola refleksyjności oznacza znaczny obszar tworzący otwarte horyzonty nad dyskusją dla naukowców oraz badaczy.

Natomiast Pan doktor Jacek Romaniuk w swoich spostrzeżeniach zwraca uwagę na badania jakościowe i ilościowe. Przykładem na to są badane przez Panią Wandę Dróżki, która dostrzega wypowiedzi autobiograficzne nauczycieli i dostrzega w nich potencjał w narracjach. Wspomniał również o pamiętnikach, które zostały, wydane w formie książki służą jako doskonały materiał badawczy.

Dzięki tej książce Czytelnik zdobędzie wiedzę na temat pedagogiki porównawczej, która zmienia co jakiś czas poglądy myślenia w świetle rozważań nad edukacją. Zmiany są konieczne, jeśli chodzi o gałęzie edukacyjne na poszczególnych szczeblach, ale pod warunkiem, że one będą pozytywnie wpływały na uczniów i nauczycieli, a polityka oświatowa będzie przyczyniała się ku najlepszemu dążeniu do poznania godnej wiedzy z zakresu pedagogiki. Uważam, że ta książka posłuży każdemu młodemu nauczycielowi, aby zrozumiał, że edukacja to nie tylko są badania, lecz polega na tym, że własnym przykładem, doświadczeniem, właściwym podejściem do ucznia może osiągnąć sukces pedagogiczny.

Książkę dobrze się czyta ze względu na właściwy dobór tekstu oraz zamieszczenie w niej odpowiednich przez autorów treści merytorycznych, jak i praktycznych.

Elementem dodatkowym jest tabela nr 1 znajdującą się w części II.

Całość książki prezentuje się estetycznie ze względu na pomysłowość Pani Anny M.Dumasiewicz autorce okładki.

Polecam przeczytać tę książkę.

Autorki książki pt. '' Polityka oświatowa w perspektywie porównawczej'' Renata Nowakowska-Siuta, Katarzyna Dmitruk-Sierocińska dzielą się autorskimi refleksjami dotyczącymi porównawczej w świetle dokonujących się przemian we współczesnym świecie. Oficyna Wydawnicza '' Impuls'' przyczyniła się do powstania projektu naukowego dzięki, któremu Czytelnicy mogą przyjrzeć się z...

Książka wydawnictwa Impuls ''Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym''zawartością przypomina zeszyty naukowe wydawane przez uczelnie i ośrodki naukowe. Zawartością, bo niewątpliwie wyróżnia się od typowych zeszytów ładną, twardą oprawą i doborem papieru, czyniącym tę publikację lekką, pomimo 342 stron. Nie można natomiast mówić o ''lekkości'' tekstów – są to bowiem opracowania naukowe.

Dyskursy zawierają 21 artykułów, których autorami są osoby związane z polskimi uczelniami, w większości z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jedna czwarta autorów reprezentuje Dolnośląską Szkołę Wyższą we Wrocławiu. Pozostali autorzy pochodzą z uczelni w Łodzi, Krakowie i Bielsku-Białej. Jeden z artykułów powstał na podstawie rozprawy doktorskiej, kilka omawia wyniki badań naukowych. Redakcji naukowej dokonały Agnieszka Cybal-Michalska i Paulina Wierzba z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Zgodnie z tym, co napisały Panie Redaktorki we wprowadzeniu ''Autorzy zwartych w książce artykułów podejmują próby diagnozy otaczającej nas rzeczywistości w kontekście zwiększającego się wpływu kultury popularnej na społeczeństwo, analizują szanse i zagrożenia wiążące się z tym zjawiskiem oraz kierunek, w którym możliwe są jakościowe zmiany współczesnego świata''.

Książka jest zbiorem różnych tekstów – nie należy zatem od tej publikacji oczekiwać kompleksowego opracowania zagadnienia kultury popularnej we współczesnym świecie. To ''dyskursy'', a zatem także nie należy spodziewać się gotowych odpowiedzi, a raczej zaproszeń do dyskusji.

Autor artykułu ''Przyszłość radia w cyfrowej przestrzeni''kończy go np. pytaniem ''Może więc opinie o rychłej ''śmierci'' radia kolejny raz okażą się fałszywe?'' i cytatem M. McLuhana „Jeśli chcesz zostać dobrym prorokiem, nie przepowiadaj nigdy niczego, co się jeszcze nie wydarzyło''.

Autorki artykułu ''Konstruowanie tożsamości dziennikarza muzycznego'', zawierającego wyniki własnych badań stwierdzają ''Podsumowując niniejsze rozważania, wypada podkreślić niedosyt poznawczy […]''.

Artykuły podzielone zostały na dwie części – ''Cześć I. Spektakle kultury popularnej'' i ''Część II. Twórczość i aktywność artystyczna w obszarze kultury popularnej''. Uzasadnienie dla tego podziału Panie Redaktorki zawarły w stwierdzeniu ''Społeczeństwo zorientowane na kulturę popularną inspiruje do rozpoznania spektakli (wymiarów), które towarzyszą intensyfikacji przemian w rzeczywistości (pop) kulturowej, oraz przyjrzenia się wybranym aspektom twórczości i aktywności artystycznej w obszarze kultury popularnej''. O konsumpcji, która jest, spektaklem nabywania towarów pisze Magdalena Grenda i kończy maksymą Szekspira ''Świat jest teatrem, aktorami ludzie''.

Wielu autorów porusza, w kontekście kultury popularnej i jej różnorakich aspektów, sprawę społeczeństwa konsumpcyjnego – częściowo zagubionego, podatnego na manipulacje sprzedających, ale i świadomie poruszającego się po rynku jak pisze Magdalena Smolarek w artykule o ''reinkarnacji'' odzieży.

''Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym'' to niewątpliwie lektura dla tej grupy czytelników, chcących świadomie uczestniczyć w (pop) kulturze.

Książka wydawnictwa Impuls ''Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym''zawartością przypomina zeszyty naukowe wydawane przez uczelnie i ośrodki naukowe. Zawartością, bo niewątpliwie wyróżnia się od typowych zeszytów ładną, twardą oprawą i doborem papieru, czyniącym tę publikację lekką, pomimo 342 stron. Nie można natomiast mówić o ''lekkości'' tekstów – są...

Najnowsza książka autorstwa Pań Anny Franczyk oraz Katarzyny Krajewskiej pt. ''Wybrane narzędzia do programu psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju'' uważam, że jest to doskonale opracowana propozycja edukacyjna pod względem praktycznym, jak i merytorycznym służąca jako zarys wiedzy w zakresie pedagogiki przedszkolnej.

Diagnoza postawiona w pracy nauczyciela, terapeuty stanowi podstawę pracy w odpowiednim doborze zabaw, które są doskonałą formą spędzenia czasu z dziećmi.

Dzieci na ogół lubią ciekawe, rozwijające zabawy, które wywołują uśmiech na ich twarzach, ale przy okazji zwracają uwagę na zachowania swoich rówieśników.

Autorki przedstawiły różne formy zabaw, wyjaśniły dokładnie ćwiczenia zamieszczone na podstawie 4 obszarów diagnostycznych: poziom zmysłowy, poziom poznawczy, poziom odkrywczo- badawczy, poziom abstrakcyjno- symboliczny.

Moją szczególną uwagę zwróciły kwestionariusze obserwacyjne rozwoju dziecka, w których to nauczyciel bądź rodzic może sam spróbować wypełnić.

Rodzice są najlepszymi obserwatorami dzieci, posiadających deficyty, lecz nie zawsze kierują się odpowiednimi sposobami wychowawczymi.

Zaproponowane przez autorki zabawy posłużą jako walor udoskonalający przeszkody, którą są do pokonania w stałej pracy z dziećmi wymagającymi nad nimi kontroli oraz stawiania nowych diagnoz.

To książka, która pomoże zrozumieć wielu osobom, że dzieci z problemem deficytowym i zaburzeniami rozwoju są wspaniałe, a praca z nimi przynosi owocne rezultaty, w momencie, kiedy poświęcamy czas i chęci do wspólnego ćwiczenia wraz z dzieckiem obserwując go podczas zabawy.

Oficynie Wydawniczej ''Impuls ''dziękuje za podarowany mi egzemplarz książki.

Polecam przeczytać tę książkę wszystkim Czytelnikom, a zwłaszcza nauczycielom, terapeutom, rodzicom.

Najnowsza książka autorstwa Pań Anny Franczyk oraz Katarzyny Krajewskiej pt. ''Wybrane narzędzia do programu psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju'' uważam, że jest to doskonale opracowana propozycja edukacyjna pod względem praktycznym, jak i merytorycznym służąca jako zarys wiedzy w zakresie pedagogiki przedszkolnej.

Diagnoza...

Głównym bohaterem książki pt. ''Pragnę, kocham, nienawidzę'' autorstwa Przemysława K. Paszowskiego jest Krzysztof. Jego osobowość zaskakuje mnie od początku, gdyż odebrałam go pozytywnie.

Losy Krzysztofa są lekko i barwnie opisane przez autora, przez co czytelnik zacznie spostrzegać go na swój sposób, poznać historię jego życia.

Krzysztof jak każdy z nas kocha, pragnie, nienawidzi, ale ma powody do tego. Posiada w sobie wiele cech pozytywnych, ale i negatywizm się pojawia ze względu na monotoniczność życia w związku.

Książkę czyta się szybko ze względu na to, że występują w idealny sposób dobrany dialogi tekstowe do występujących pozostałych bohaterów.

Czytając, tę książkę stwierdziłam, że mogę się z Krzysztofem zaprzyjaźnić, a nawet porozmawiać, gdyby było możliwe.

Krzysztof lubi pić swoją whisky, ale z jednej strony rozumiem go, ponieważ sama nie wiem, jakbym postąpiła, gdyby moje życie potoczyło się podobnie jak u niego.

Zadałam sobie pytanie w trakcie czytania książki:

Czy Krzysztof mógł w inny sposób przeprowadzić rozmowę oraz, czy nie przesadził z pragnieniem miłości?

Odpowiedź znalazłam, na to pytanie odnalazłam, w momencie, kiedy poznałam jego życie podczas rozmów z córką. Odpowiedź okazała się prosta, ale była dla niego niełatwym egzaminem z życia.

Oficyna Wydawnicza „Impuls” zaprezentowała pisarza młodego pokolenia, dziennikarza, który potrafił skonstruować bohatera, będącego stać się na skraju swego życia przy tym ukazując uczucia męskie.

Obecnie rzadko spotyka się, aby tak interesująco został świat trudnej powieści, którego akcja zaczyna się w latach 70, a kończy się na współczesności ze zeskakującym zaskoczeniem w tle.

Książka zawiera twardą oprawę, czytelny zrozumiały tekst, 338 stron, wydana przez Oficynę Wydawniczą ''Impuls''.

Polecam przeczytanie tej książki, która daje czytelnikowi pewne wskazówki i przemyślenia refleksyjne pytanie:

„Wybaczysz chwile, kiedy zachowywałam, się nie tak powinnam, gdy mnie potrzebowałeś”?.

Odpowiedź udzielona zostanie w następujący sposób: „Może kiedyś, ale nie teraz”.

Jednym słowem Pragnę, Kocham, Nienawidzę.

Głównym bohaterem książki pt. ''Pragnę, kocham, nienawidzę'' autorstwa Przemysława K. Paszowskiego jest Krzysztof. Jego osobowość zaskakuje mnie od początku, gdyż odebrałam go pozytywnie.

Losy Krzysztofa są lekko i barwnie opisane przez autora, przez co czytelnik zacznie spostrzegać go na swój sposób, poznać historię jego życia.

Krzysztof jak każdy z nas kocha, pragnie,...

Tym razem praktyczna i teoretyczna wiedza autorki Pani Aleksandry Kobylańskiej posłużyła jej, aby mogła podzielić się nią w najnowszej kulinarnej książce pt.''Edukacja zdrowotna i dietetyczna w walce z nowotworami', w której to główną swoją uwagę skupiła na tym, jak można, się zdrowo odżywiać stosując do przyrządzanych dań przyprawy, zioła, zajadając warzywa i owoce, które są źródłem bogactwa witamin w walce z chorobami nowotworowymi.

Zapoznając, się z główną treścią tej książki dowiemy się, czym jest pojęcie słowa nowotwór, jak jest on diagnozowany, leczenie nowotworów, przegląd wybranych nowotworów.

Żywienie antynowotworowemu poświęciła szczególną uwagę, a w tym udzieliła 14 porad, które uważam, że zostały przez nią słusznie zauważone. Nie zawsze mamy możliwości i czas, aby je, stosować na co dzień chroniąc nasz organizm od negatywnych skutków ubocznych naszego dotychczasowego odżywiania się.

Autorka posługując, się zrozumiałym językiem w tej książce wyjaśnia, na jakich zasadach działa filozofia diety śródziemnomorskiej, a w tym zasady diety śródziemnomorskiej.

Ciekawym zagadnieniem godnym zwrócenia uwagi są również produkty o działaniu antynowotworowym, a w tym owoce, warzywa.

Nie ma nic trafnie dobranego do całości książki, jak zaproponowane przez autorkę Panią Aleksandrę Kobylańską przepisy, które posłużą korzystnie każdemu z nas, gdyż uważam, że są one łatwe w ich przygotowaniu. Do tej pory nie były mi znane, ale zaskoczą one nie jednego smakosza lubiącego zdrowo się odżywiać.

Przykłady dań, które warto, wykonać są, następujące:

makaron ze świeżym szpinakiem, sałatka z jajkiem i szpinakiem, sałatka z fetą, curry warzywne, placki z siekanej piersi kurczaka, sałatka lazur z winogronami, chłodnik ogórkowy, krem brokułowy, kanapki z twarożkiem, jogurt naturalny z dodatkami, panini z mozzarellą, sałatka owocowa, omlet owsiany z żurawiną, owsianka z pomarańczą i gorzką czekoladą.

Uważam, że podjęty główny temat przez autorkę został opracowany bardzo dobrze pod każdym względem.

Warto jest dbać o własne zdrowie, a dzięki tej książce wiedza na temat edukacji zdrowotnej będzie stanowiła doskonałe jej uzupełnienie.

Oficynie Wydawniczej '' Impuls'' dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarza książki autorstwa Pani Aleksandry Kobylańskiej pt. '' Edukacja zdrowotna i dietetyczna w walce z nowotworami'.

Polecam przeczytać tę książkę.

Tym razem praktyczna i teoretyczna wiedza autorki Pani Aleksandry Kobylańskiej posłużyła jej, aby mogła podzielić się nią w najnowszej kulinarnej książce pt.''Edukacja zdrowotna i dietetyczna w walce z nowotworami', w której to główną swoją uwagę skupiła na tym, jak można, się zdrowo odżywiać stosując do przyrządzanych dań przyprawy, zioła, zajadając warzywa i owoce, które...

Podejmując się przeczytania wyzwania książki autorstwa Pana Piotra Długosza pt. ''Krakowscy licealiści w drodze do dorosłości'' chciałam poznać, jak wygląda z perspektywy czasowej czas szkolny spędzany w liceum, czy coś czas w ciągu kilkunastu lat się zmieniło, a co najważniejsze czy współczesna młodzież posiada autorytety wśród uczących ich nauczycieli zawodu i przedmiotów podstawowych i czy będą one miały wpływ na uprawiany zawód w przyszłości.

Jak zdążyliśmy zaobserwować i wiemy o tym, że młodzi ludzie nie są tego świadomi, że istnieje świat wartości, za którym należy dzielnie podążać za tym celem bez względu na poniesione ryzyko uzyskanych wyników w nauce.

Dla młodzieży na obecną chwilę liczy się zdobywanie wiedzy, ale mogą jedynie za pomocą najnowszych technologii nauczania ją zdobywać, ale czy ona pozostanie, zapamiętana na długo u nich w tego rodzaju nowoczesnym systemie nauczania tego nie wiemy, gdyż zdobywana na nowo wiedza pozostawia wiele tajemnic do odkrycia jeszcze w świecie współczesnej nauki.

Obserwując, współczesną młodzież zauważalne jest, jak bardzo zmieniły się nowe sposoby zdobywania wiedzy, które odbiegają od tego, co było kiedyś i z tego względu zdarza się im nie pojmować najistotniejszych pojęć przedmiotowych ani uzasadnić za pomocą udzielonych przez nich nieuzasadnionych odpowiedzi na zadane pytanie i co miało wpływ na ich niewiedzę w danym temacie.

Lubię i doceniam autora książki, który to opisuje, w niej główną występującą niełatwą występującą w społeczeństwie problematykę bazując się nie tylko na własnej wiedzy, ale również na przeprowadzonych w środowisku badaniach, analizach odpowiedzi i wyciągnięciu na ich podstawie odpowiednich wniosków oraz indywidualnej dokonanej ocenie wynikającej z pozyskanego materiału zgromadzonej wcześniej wiedzy.

Książka ta składa się z 8 rozdziałów oraz z bardzo dobrze opracowanego wstępu, w którym to autor omówił, co w nich uwzględni na podstawie zawartych treści teoretycznej, zebranych źródeł i przeprowadzonych metodologii badań.

Przyznam, że po dokładnym przeczytaniu tej książki pogłębiłam bardziej wiedzę na temat występującego szkolnictwa młodzieży uczęszczającej do krakowskich liceów.

Należy podkreślić to, że zamieszczone w tej książce dane odzwierciedlają aktualną rzeczywistość.

Autor tej publikacji pracował w wyjątkowo trudnych warunkach, ale z udziałem studentów i rodziny zrealizował zamierzony cel.

Walorem tej książki jest przystępny przekaz.

Oficynie Wydawniczej ''Impuls'' dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania książki autorstwa Pana Piotra Długosza pt. ''Krakowscy licealiści w drodze do dorosłości''.

Warto jest przeczytać tę książkę.

Podejmując się przeczytania wyzwania książki autorstwa Pana Piotra Długosza pt. ''Krakowscy licealiści w drodze do dorosłości'' chciałam poznać, jak wygląda z perspektywy czasowej czas szkolny spędzany w liceum, czy coś czas w ciągu kilkunastu lat się zmieniło, a co najważniejsze czy współczesna młodzież posiada autorytety wśród uczących ich nauczycieli zawodu i przedmiotów...

Będąc, obserwatorem różnego rodzaju zabaw dydaktycznych wykonywanych przez dzieci specjalnej troski uczęszczających na co dzień na zajęcia w przedszkolu zwracamy u nich szczególną uwagę na to, czy potrafią one współpracować ze swoimi rówieśnikami oraz nauczycielem.

Nie ukrywam tego faktu, że nie jest to takie proste zadanie pełnić funkcję obserwatora, gdyż musimy być bardzo czujni na zachowania dzieci oraz reagować i zwracać uwagę na to, co mówią, czy poprawnie wykonują, polecenia nauczyciela mając na względzie ich ciągły rozwój, który ulega nagłym zmianom pozytywnym lub negatywnym.

Z autorkami książki pt. ''Zabawy i ćwiczenia na cały rok. Propozycje do pracy z dziećmi młodszymi o specjalnych potrzebach edukacyjnych'' Panią Anną Franczyk oraz Katarzyną Krajewską miałam okazję poznać je podczas przeczytania ich wcześniejszej publikacji.

Książka ta składa się z przedstawionych czterech obszarów pracy terapeutyczno - stymulacyjnej opracowanych uwzględniając zawodowe doświadczenie w pracy autorek.

Chciałam podkreślić to, że bardzo mocną stroną stanowi w tej książce wstęp, w którym dokładnie zostało w niej wyjaśnione, co przyczyniło się do jej powstania.

Autorki zaznaczają istotną rolę nauczyciela oraz podkreślają to, co jest najważniejsze w pedagogice ogólnej, a i również co przyczynia się do realizacji pedagogiki specjalnej. Mam tu na myśli występujące zasady takie jak: zasada aktywności, zasada samodzielności, zasada akceptacji.

Aspektem, który przykuł, moją szczególną uwagę w tej książce jest to, że potrafią się one podzielić się i wyjaśnić na podstawie własnych zawodowych doświadczeń refleksje, jak wygląda codzienna praca na bieżąco z punktu widzenia pedagoga specjalnego, jak i terapeuty.

Książka ta obrazuje nam, jak ważna jest praca i obserwacja z dziećmi specjalnej troski uczęszczających na co dzień na zajęcia w przedszkolu, aby ono czuło się bezpiecznie, ale i również podejmowało ono próby zaangażowania się w przygotowane przez nauczyciela zabawy, by móc je lepiej poznać na podstawie wykonywanych przez nie ćwiczeniach manualnych bądź zabawach ruchowych.

Elementem dodatkowym zamieszczonym w obszarze czwartym są: Scenariusz zajęcia dydaktyczno - terapeutycznego oraz Gra dydaktyczna '' Podróże małe i duże''.

Oficynie Wydawniczej ''Impuls'' dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania książki autorstwa Pań Anny Franczyk, Katarzyny Krajewskiej pt. ''Zabawy i ćwiczenia na cały rok. Propozycje do pracy z dziećmi młodszymi o specjalnych potrzebach edukacyjnych''.

Polecam przeczytać tę książkę.

Będąc, obserwatorem różnego rodzaju zabaw dydaktycznych wykonywanych przez dzieci specjalnej troski uczęszczających na co dzień na zajęcia w przedszkolu zwracamy u nich szczególną uwagę na to, czy potrafią one współpracować ze swoimi rówieśnikami oraz nauczycielem.

Nie ukrywam tego faktu, że nie jest to takie proste zadanie pełnić funkcję obserwatora, gdyż musimy być...

Książka autorstwa Mikołaja Wolanina pt. '' Prawa ucznia'' adresowana jest głównie do uczniów, a w szczególności, jakie obowiązują ich prawa, obowiązki w momencie, kiedy uczęszczają do szkoły.

Książka ta składa się 3 rozdziałów, które uważam, że zostały bardzo dobrze w niej skonstruowane i omówione przez młodego autora.

Mikołaj Wolanin w doskonały sposób wychwycić to, co jest istotne i najważniejsze na podstawie zgromadzonej indywidualnej wiedzy uzyskawszy cenne dla niego informacje dotyczące z życia codziennego szkoły.

Bardzo mocno zaznacza całościową rolę ucznia w szkole oraz czy ma on poczucie świadomości na temat przysługującego mu prawa i skąd czerpie wiedzę w tym oto zagadnieniu.

Spojrzenie z punktu widzenia na temat główny, który opisuje, autor uświadomi co poniektórym uczniom czy choćby kadrze pedagogicznej, że warto, jest się zagłębić w niego i rozważyć go mając na względzie dobro uczniów oraz to, że można im uświadomić o tym, że posiadają oni swoje prawa, o które należy, dzielnie walczyć o ile będzie taka nadarzała się okazja i konieczność.

Moim zdaniem mając na uwadze to, że nie każdy uczeń nie zawsze tak naprawdę zna, swoje prawa i obowiązki powinien dążyć do tego, aby móc w pełni poznać je i nie bać się tego, że ich nie ma. One są, istnieją, ale za mało na ich temat rozmawia na obecną chwilę.

W rozdziale trzecim została opracowana ankieta własna przez autora na podstawie zgromadzonych informacji wiedzy przez badanych respondentów.

Uważam, że na ten rozdział należy zwrócić szczególną uwagę, gdyż wnioski wciągnięte po dokładnym zapoznaniu się z nim przedstawiają, jak wyglądają prawdziwe realia obecnego życia w szkole.

Warto również podkreślić to, że autor dobrał do swojej publikacji trafną bibliografię opartą o akty prawne, orzeczenia i uchwały sądowe.

Książka ta została napisana przez autora językiem zrozumiałym.

Oficynie Wydawniczej ''Impuls'' dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania książki autorstwa Mikołaja Wolanina pt. '' Prawa ucznia''.

Polecam przeczytać tę książkę.

Książka autorstwa Mikołaja Wolanina pt. '' Prawa ucznia'' adresowana jest głównie do uczniów, a w szczególności, jakie obowiązują ich prawa, obowiązki w momencie, kiedy uczęszczają do szkoły.

Książka ta składa się 3 rozdziałów, które uważam, że zostały bardzo dobrze w niej skonstruowane i omówione przez młodego autora.

Mikołaj Wolanin w doskonały sposób wychwycić to, co...

Praca nauczyciela jako zawód w szkole do łatwych nie należy. Nauczyciel narażony jest na stres na każdym poziomie przekazywania swojej wiedzy uczniom. Stanisław Korczyński podjął to pedagogiczne wyzwanie i na łamach swej książki przedstawił z bliska zawód nauczyciela oraz związany z nim stres.

Pierwszy rozdział książki dotyczył definicji stresu, źródła, czy Polacy są zestresowani, stres w środowisku pracy, następstwa stresu, odporność na stres, radzenie sobie ze stresem, syndrom wypalenia się zawodowego.

Uwaga w rozdziale drugim została skupiona na zawodzie nauczyciela – literatura przedmiotu.

Trzeci rozdział ma na celu zapoznać nas z postawami metodologicznych autora.

Czwarty rozdział zawiera opis wyników badań opracowanych przez autora.

Piąty rozdział umieszczone jest omówienie koncepcji stresu i radzenie sobie z nim podczas pracy zawodowej.

Na podstawie własnego rysunku autora w ujęciu T. Tomaszewskiego stres został ujęty w sposób zrozumiały w sytuacjach trudnych: przeciążenie, zagrożenie, zakłócenie, deprywacja- źródło stresu. Dokonana analiza stresu, a zarazem informacje oparte zostały również na wiedzy psychologicznej, stanowiącą zakres pracy zawodowej nauczyciela w stresie jako element, który nie zawsze wpływa na pozytywny aspekt podczas pracy.

Z punktu widzenia możemy zauważyć plus i minus pracy zawodowej nauczyciela. Autor wspomniał również o tym na łamach tej książki o tych czynnikach.

Plusem pracy zawodowej nauczyciela jest to, że posiada motywację, w momencie, kiedy widzi rezultaty swojej pracy w zespole wśród grupy koleżeńskiej i uczniów – rezultaty nauczania.

Minusem pracy zawodowej nauczyciela jest to, że istnieje możliwość przeciążenia nowymi wymaganiami tzw. zmiany w reformach szkolnych, brak współpracy i wsparcia od innych grup nauczycieli, niespełnienie się zawodowe.

Szczególną uwagę zwróciłam na rozdział III – badania własne autora metodologia badań dotycząca stresu i jak on wpływa na funkcjonowanie pracy zawodowej nauczyciela. Wnioski można uzyskać po dokładnej analizie przedstawionych w rozdziale. Badania te potwierdzają wiarygodność tego faktu, że stres obecny nie tylko w życiu zawodowym, lecz w każdym zawodzie stawia przed nami pytanie: Czy unikniemy stresu? Odpowiedź znajdziemy w rozdziale ostatnim piątym.

Język przekazu książki jest przejrzysty, zrozumiały. Autor nie tylko przekazał w sposób merytoryczny swoją wiedzę, ale przybliżył, nam z bliska jak wygląda, praca zawodowa nauczyciela wykonywana w stresie.

Wydawnictwo Impuls zaprosiło nas czytelników, przyszłych nauczycieli, doświadczonych nauczycieli do przełamania tego stresu dzięki autorowi, który zachęca nas, aby samemu spróbować przeciwstawić się stresowi w pracy zawodowej nauczyciela.

Drogi czytelniku, jeśli w swoim życiu zawodowym miałeś, styczność ze stresem to dzięki tej książce nie zawiedziesz, się czytając ją.

Zachęcam do jej przeczytania.

Praca nauczyciela jako zawód w szkole do łatwych nie należy. Nauczyciel narażony jest na stres na każdym poziomie przekazywania swojej wiedzy uczniom. Stanisław Korczyński podjął to pedagogiczne wyzwanie i na łamach swej książki przedstawił z bliska zawód nauczyciela oraz związany z nim stres.

Pierwszy rozdział książki dotyczył definicji stresu, źródła, czy Polacy są...