Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aż nie wiem, co powiedzieć. Zgadzam się ze wszystkim, co jest w tym tomie. Nie zgadzam się ze wszystkim, z czym nie zgadza się autor.

Wykonanie muzyczne tagu jest genialne!

Aż nie wiem, co powiedzieć. Zgadzam się ze wszystkim, co jest w tym tomie. Nie zgadzam się ze wszystkim, z czym nie zgadza się autor.

Wykonanie muzyczne tagu jest genialne!

Jedynym, co mi się w "Ziemiożerczyni" nie podobało, było zakończenie.

Jednocześnie nie wyobrażam sobie innego finału. Moim zdaniem, gdyby temat związany z namowami jednej z postaci został rozwinięty, książka byłaby sztucznie przedłużona.

Teraz jest perfekcją.

Jedynym, co mi się w "Ziemiożerczyni" nie podobało, było zakończenie.

Jednocześnie nie wyobrażam sobie innego finału. Moim zdaniem, gdyby temat związany z namowami jednej z postaci został rozwinięty, książka byłaby sztucznie przedłużona.

Teraz jest perfekcją.

Rewelacyjna, przysporzyła mi wzruszeń, nerwów i wybuchów śmiechu. Polecam z lekkim sercem!

Rewelacyjna, przysporzyła mi wzruszeń, nerwów i wybuchów śmiechu. Polecam z lekkim sercem!

Tę pozycję czyta się bardzo szybko. Historia płynie równie wartko, ale mimo tempa nie pozostawia niedosytu.
Piękne zakończenie, właśnie takiego oczekiwałam. Przeczytałam nawet posłowie, czego zazwyczaj nie robię, i polecam to każdemu! Odkrywa się w nim swojego rodzaju symbolika postaci. Nie zdradzam niczego z fabuły i całym sercem zachęcam do przeczytania tej książki.

Tę pozycję czyta się bardzo szybko. Historia płynie równie wartko, ale mimo tempa nie pozostawia niedosytu.
Piękne zakończenie, właśnie takiego oczekiwałam. Przeczytałam nawet posłowie, czego zazwyczaj nie robię, i polecam to każdemu! Odkrywa się w nim swojego rodzaju symbolika postaci. Nie zdradzam niczego z fabuły i całym sercem zachęcam do przeczytania tej książki.

Bardzo dobra książka o historii czarnoskórej kobiety, a raczej wielu czarnych osób. Niewolnictwo, przedmiotowe traktowanie, niemożność ucieczki od losu. Wzruszająca, bolesna, uderzająca.

Bardzo dobra książka o historii czarnoskórej kobiety, a raczej wielu czarnych osób. Niewolnictwo, przedmiotowe traktowanie, niemożność ucieczki od losu. Wzruszająca, bolesna, uderzająca.

Wspaniała opowieść usytuowana w mojej ulubionej mitologii, ale jednocześnie z wielką możliwością odbioru całkowicie przyziemnego: zarówno w kwestii problematyki, jak i losowości tego, co nam się przydarza. Cały cykl przeczytałam dobre 4 razy i nie zamierzam poprzestać na takim wyniku.

Wspaniała opowieść usytuowana w mojej ulubionej mitologii, ale jednocześnie z wielką możliwością odbioru całkowicie przyziemnego: zarówno w kwestii problematyki, jak i losowości tego, co nam się przydarza. Cały cykl przeczytałam dobre 4 razy i nie zamierzam poprzestać na takim wyniku.

Totalnie moje ulubione krótkie dzieło. Uwielbiam ten klimat, tę narrację, te niedopowiedzenia. Świetny tytuł!

Totalnie moje ulubione krótkie dzieło. Uwielbiam ten klimat, tę narrację, te niedopowiedzenia. Świetny tytuł!

Finał! Doszukiwałam się tu elementów łączących książkę z grą "Metro: Exodus", bo to ona sprawiła, że z podekscytowaniem pobiegłam do biblioteki. Moja ulubiona seria sci-fi, będę wracać niejednokrotnie.

Finał! Doszukiwałam się tu elementów łączących książkę z grą "Metro: Exodus", bo to ona sprawiła, że z podekscytowaniem pobiegłam do biblioteki. Moja ulubiona seria sci-fi, będę wracać niejednokrotnie.

Historia inna niż w poprzedniczce, ale niczym nie odbiega jakościowo. Zaskoczeniem może być fakt, że Artiom pojawia się właściwie epizodycznie i to nie w "głównej" części fabuły. Brakowało mi go bardzo, a każdy fragment z jego osobą podnosił mi tętno i sprawiał, że chciałam więcej i więcej.

Historia inna niż w poprzedniczce, ale niczym nie odbiega jakościowo. Zaskoczeniem może być fakt, że Artiom pojawia się właściwie epizodycznie i to nie w "głównej" części fabuły. Brakowało mi go bardzo, a każdy fragment z jego osobą podnosił mi tętno i sprawiał, że chciałam więcej i więcej.

Cała trylogia to mój totalny nr 1 jeżeli chodzi o literaturę. Skusiłam się po premierze gry "Metro: Exodus" i nie żałuję! Głuchowski stał się moim ulubionym autorem.

Cała trylogia to mój totalny nr 1 jeżeli chodzi o literaturę. Skusiłam się po premierze gry "Metro: Exodus" i nie żałuję! Głuchowski stał się moim ulubionym autorem.

Czytałam ją długo, ale to przez to, że nie chciałam nigdy pożegnać się z tą historią. Głuchowski jest moim mistrzem, jeżeli chodzi o sci-fi – przyciągnął mnie "Metrem 20…" i zostałam na dłużej.

Czytałam ją długo, ale to przez to, że nie chciałam nigdy pożegnać się z tą historią. Głuchowski jest moim mistrzem, jeżeli chodzi o sci-fi – przyciągnął mnie "Metrem 20…" i zostałam na dłużej.

Na początku bardzo się męczyłam. Postacie pierwszego opowiadania były niemiłosiernie irytujące; wkurzali mnie wszyscy jak leci i czułam się jak podczas oglądania bardzo złego paradokumentu, a w głowie wciąż miałam zapętlone "Nie wiesz, jak to się skończy, idiotko?". Starałam się jednak czytać dalej i dobrnęłam do końca drugiego opowiadania.
Dwie historie, dwie kobiety, dwa tytułowe zawody. Książka przez długi czas nie wychodziła mi z głowy i (mimo denerwowania się na postacie) stała się jedną z ważniejszych dla mnie książek. Jestem pod wrażeniem tym bardziej, że był to totalnie losowy wybór w bibliotece.

Na początku bardzo się męczyłam. Postacie pierwszego opowiadania były niemiłosiernie irytujące; wkurzali mnie wszyscy jak leci i czułam się jak podczas oglądania bardzo złego paradokumentu, a w głowie wciąż miałam zapętlone "Nie wiesz, jak to się skończy, idiotko?". Starałam się jednak czytać dalej i dobrnęłam do końca drugiego opowiadania.
Dwie historie, dwie kobiety, dwa...