Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Część Moliki.

Co byście zmienili jakbyście mogli podróżować w czasie? Przyszłość? A może przeszłość?

Ja czasem bym chciała cofnąć się i zmienić niektóre swoje decyzje.

„Transfer. Pradawny dzwon” Aleksandra Niedzielska, Tomasz Niedzielski, wydawnictwo Waspos.

Po raz kolejny sięgam po książkę autorki tym razem napisaną w duecie i coraz bardziej jestem pod wrażeniem tego, w jaki sposób autorka odnajduje się w różnych gatunkach literackich. Tym razem przeczytałam świetną książkę z gatunku fantasy i sci-fi.

Autorzy zabrali mnie do świata pradawnego jak i współczesnego, gdzie następuje rozwój technologii, a w tym maszyna do skoków w czasie. Książka jest podzielona na rozdziały, z początku miałam wrażenie, że będą to odrębne historie, które nie będą miały ze sobą nic wspólnego. Raz byłam w pradawnej krainie ze stworami, raz w świecie realnym, a raz w świecie bardzo podobnym do realnego. Poznałam wielu bohaterów, a tak najbardziej śledziłam losy Lily oraz Ozza. Towarzyszyłam im podczas podróży, obserwowałam w jaki sposób zachodziły w nich zmiany, a także trzymałam za nich kciuki jak znaleźli się w trudnych sytuacjach, jak podejmowali decyzje.

Im dalej w las tym bardziej wszystkie odrębne historie coraz bardziej się łączyły, dopasowując się do siebie jak puzzle.

Bardzo rzadko sięgam po ten gatunek i powiem Wam, że książka bardzo mi się podobała, na końcu autorzy zapowiadają kontynuację, po którą chętnie sięgnę.

Książkę Wam polecam.

Część Moliki.

Co byście zmienili jakbyście mogli podróżować w czasie? Przyszłość? A może przeszłość?

Ja czasem bym chciała cofnąć się i zmienić niektóre swoje decyzje.

„Transfer. Pradawny dzwon” Aleksandra Niedzielska, Tomasz Niedzielski, wydawnictwo Waspos.

Po raz kolejny sięgam po ks...

Rozwiń

Zwiń

„Nasiona zbrodni” Renata Furman, wydawnictwo Novae Res.

Trafiamy do Rybia gdzie w jednym z Centrum Roślinnych Zasobów Genowych zostaje znalezione ciało jednego z naukowców. Śledztwo prowadzi Dariusz Sztuk oraz Antek Kowalski. Po kilku dniach pojawia się kolejna ofiara.

Co kryje się za zagadką morderstw? Czy są one powiązane?

„Nasiona zbrodni” to lekki kryminał na kilka godzin czytania, z mało zawiłą zagadką kryminalną. Fabuła była poprowadzona w taki sposób, że ciężko było wytypować kto stoi za morderstwami, tak naprawdę nikogo nie podejrzewałam. Zabrakło mi napięcia, zwrotów akcji, która tak naprawdę toczy się w swoim powolnym tempie, dla mnie jak na kryminał trochę za wolno i mozolnie. Bohaterowie dobrze wykreowani, bardzo polubiłam obu śledczych, którzy mieli głowę na karku.

Zakończenie na plus, zaskoczyło mnie, a tym samym kto stał za morderstwami i jaki był motyw. Książka jest bardzo krótka, na pewno plusem jest brak zbędnych opisów, jednak niektóre wątki mogłyby zostać bardziej rozwinięte.

Pomimo kilku minusów książkę czytało mi się przyjemnie i myślę, że warto było z nią spędzić trzy godziny wieczorem.

„Nasiona zbrodni” Renata Furman, wydawnictwo Novae Res.

Trafiamy do Rybia gdzie w jednym z Centrum Roślinnych Zasobów Genowych zostaje znalezione ciało jednego z naukowców. Śledztwo prowadzi Dariusz Sztuk oraz Antek Kowalski. Po kilku dniach pojawia się kolejna ofiara.

Co kryje się za za...

Rozwiń

Zwiń

Cześć. Już w kalendarzu  maj, a ja nawet nie mam pięcia gdzie jest mój kwiecień, po prostu był dla mnie tak intensywny, że nawet nie wiem kiedy minął. A jaki był Wasz miesiąc kwiecień?

„Most nad wzburzoną wodą” Marcel Wójcik, wydawnictwo Zaczytani.

Książka jest moim pierwszym spotkaniem z autorem, czy ostatnim? Czas pokaże. Tak, więc zaczynając od początku na samym wstępie zostaje uprzedzona, że jest to historia, która miała miejsce i się wydarzyła. I tak sobie myślę, 700 stron to będzie się działo. Niestety z początku książka zaczęła mnie wciągać, jednak zbyt długie opisy, które tak naprawdę nic nie wnosiły powodowały, że coraz bardziej zniechęcały mnie do całej historii. Zabrakło mi tak naprawdę tego co jest w kryminałach zwrotów akcji, adrenaliny, nie trzyma w napięciu. Zagadka morderstwa tak naprawdę jakby się rozmyła i nie była tu elementem istotnym. Mam wrażenie, że cała fabuła tak naprawdę została przegadana, a mógł  być to świetny kryminał, który by zmieścił się na dużo mniejszej liczbie stron. Niestety ten kryminał mnie nie kupił, ale to jest moje zdanie i moja ocena, a Wy sami przekonajcie się czy się Wam spodoba.

Cześć. Już w kalendarzu  maj, a ja nawet nie mam pięcia gdzie jest mój kwiecień, po prostu był dla mnie tak intensywny, że nawet nie wiem kiedy minął. A jaki był Wasz miesiąc kwiecień?

„Most nad wzburzoną wodą” Marcel Wójcik, wydawnictwo Zaczytani.

Książka jest moim pierwszym spotkaniem ...

Rozwiń

Zwiń

Część Moliki.

Dziś wpadam do Was z recenzją drugiego tomu „Sekrety domu Bille” Agnieszki Janiszewskiej, wydawnictwo Zaczytani.

Tak, więc jak pisałam w przypadku pierwsze tomu, zostałam ze sporą ilością pytań, na które nie miałam odpowiedzi. O tuż drugi tom powieści dał mi odpowiedzi na wszystkie pytania i zaciekawił moją ciekawość odnośnie sekretów, jakie skrywały ściany domu Bille, jak wpłynęła na ich życie przeszłość, i skrywane tajemnice.

W poprzedniej recenzji pisałam Wam, że pierwszy tom nie do końca przypadł mi do gustu, czegoś mi w nim brakowało. I gdyby to, że byłam ciekawa jakie sekrety skrywa rodzina możliwe, że bym po niego nie sięgnęła. Jednak bym popełniła błąd, ponieważ ten tom nie dość, że rozwiał moje wątpliwości to jeszcze zaciekawił moja ciekawość, to czytało mi się znacznie lepiej. W tym tomie również bardziej poznałam postać Zuzanny, której byłam bardzo ciekawa. w tej części wracamy do bohaterek w ich najgorszym momencie życia, a mianowicie żałoby po utracie ojca, męża. Autorka przedstawiła nam sporą część życia bohaterek, działo się dość sporo, a urwane w pierwszym tomie wątki powróciły i poukładały w całość całą historię jak brakujące puzzle.

Otrzymałam dość sporą dawkę emocji, które towarzyszy mi do ostatniej strony, nie zabrakło wzruszenia, smutku, żalu.

Książki polecałam czytać jednym ciągiem, wówczas „Sekrety domu Bille” bardzo zyskują w odbiorze.

Część Moliki.

Dziś wpadam do Was z recenzją drugiego tomu „Sekrety domu Bille” Agnieszki Janiszewskiej, wydawnictwo Zaczytani.

Tak, więc jak pisałam w przypadku pierwsze tomu, zostałam ze sporą ilością pytań, na które nie miałam odpowiedzi. O tuż drugi tom powieści dał mi odpowiedzi na w...

Rozwiń

Zwiń

Część. Co u Was słychać? Ja ostatnio miałam przerwę od MS i już niedługo zapowiada się u mnie kolejna taka przerwa.

Tak, więc korzystając z okazji, że mam troszkę lżejszy czas wpadam do Waz z recenzją książki, która składa się z dwóch tomów „Sekrety domu Bille” Agnieszki Janiszewskiej, wydawnictwo Zaczytani.

Książka jest literaturą obyczajową, która opowiada o rodzinie Bille. Czytelnik poznaje życie teraźniejsze oraz przeszłość rodziny, oczami każdego z członków rodziny, zagłębiając się w rodzinną historię. Poznajemy dwie siostry Różę oraz Urszulę, które są całkiem inne, posiadają inny temperament, całkowicie inna osobowość, co uważam za duży plus. Jednak nie polubiłam się z żadną z nich, dlaczego? Momentami chciałam nimi potrząsnąć, zachowywały się jak małe rozkapryszone dziewczynki, a nie twardo stąpające po ziemi dorosłe kobiety, które mają swoje domy i rodziny. Bardzo mnie ciekawiła postać Zuzanny, jednak w tej części było o niej mało i mam nadzieję, że w kolejnym tomie bardziej poznam tą kobietę.

Bardzo lubię styl pisania autorki i chętnie sięgnęłam po tą książkę, byłam bardzo ciekawa co skrywa się za ścianami domu rodziny Bille. Jednak mam wrażenie, że nie do końca została wykorzystany potencjał tej książki, momentami było nudno nic się nie działa, a czasem bardzo tajemniczo i ciekawie. Kilka wątków bardzo ciekawych, jednak nie do końca zostały rozwinięte i opowiedziane.

Ta część ogólnie zostawia czytelnika ze sporą ilością pytań i mam nadzieję, że otrzymam odpowiedzi w drugim tomu, więc zagłębiam się w lekturze.

Część. Co u Was słychać? Ja ostatnio miałam przerwę od MS i już niedługo zapowiada się u mnie kolejna taka przerwa.

Tak, więc korzystając z okazji, że mam troszkę lżejszy czas wpadam do Waz z recenzją książki, która składa się z dwóch tomów „Sekrety domu Bille” Agnieszki Janiszewskiej, wy...

Rozwiń

Zwiń

Cześć Wam.

Dziś wtorek, a ja przez ten pędzący czas mam wrażenie, że jest już czwartek.

Wpadam dziś do Waz z recenzją książki „Mój dom” Tomasz Sablik, wydawnictwo Czarna Owca. Książka jest pierwszym moim spotkaniem z twórczością autora i to bardzo udanym. „Mój dom” jest napisana w formie pamiętnika, który opowiada życie teraźniejsze, jak i o przeszłości Edwarda. Bohatera poznajemy jako dorosłego mężczyznę, a także śledzimy jego życie jako dziecko oraz nastolatka. Książka jest połączeniem grozy z thrillerem psychologicznym, gdzie pojawiają się również elementy czarnej magii. Fabuła rozwija się bardzo powoli, a autor dawkuje czytelnikowi informacje, co powoduje, że książka wciąga i ciężko jest ją odłożyć. Momentami miałam wrażenie, że stoję koło Edwarda i wszystko odczuwam wraz z nim, jakbym sama uczestniczyła w jego życiu i widziała na własne oczy. Zakończenie zaskakujące, budzi wiele pytań i nakłania do refleksji.

Podczas czytania otrzymałam spora dawkę emocji, bólu.

Książkę Wam polecam.

Cześć Wam.

Dziś wtorek, a ja przez ten pędzący czas mam wrażenie, że jest już czwartek.

Wpadam dziś do Waz z recenzją książki „Mój dom” Tomasz Sablik, wydawnictwo Czarna Owca. Książka jest pierwszym moim spotkaniem z twórczością autora i to bardzo udanym. „Mój dom” jest napisana w formie...

Rozwiń

Zwiń

Dziś przychodzę Wam przedstawić recenzję książki kryminalno- sensacyjnej pod tytułem „Kruchy lód” Krzysztof Bochus, wydawnictwo Skarpa Warszawska. Książka jest drugim tomem, jednak mi w niczym nie przeszkadzało czytać bez znajomości pierwszego tomu, chociaż pewnie poznałabym bardziej życie prywatne i służbowe głównego bohatera. Z twórczością autora spotykam się pierwszy raz i zapewne nie ostatni. Otrzymałam świetną powieść kryminalno -sensacyjną, gdzie nic nie było tak naprawdę do końca pewne, a wszystkie podjęte tropy prowadziły w ślepy zaułek. Jest rok 2018 gdy na zatłoczonym dworcu kolejowym znika w tłumie młoda dziewczyna Karolina. Pomimo starań nikomu nie udaje się trafić na ślad dziewczyny.

Pięć lat później Agnieszka otrzymuje maila ze zdjęciem i wołaniem o ratunek. Pojawia się nadzieja. Agnieszka zwraca się z prośbą o pomoc do swojego partnera, a zarazem prywatnego detektywa Marka Smugi.

Czy uda się odnaleźć Karolinę?

Powiem Wam, że książkę przeczytałam w jeden wieczór, razem z Markiem odwiedziłam Berlin, a także znalazłam się na Zanzibar i Pembie, które zamiast rajem okazało się piekłem na ziemi. Fabuła jest pełna zwrotów akcji, tak naprawdę do samego końca nie wiedziałam czego mogę się spodziewać, tarapaty goniły kolejne tarapaty, dostarczając dużą dozę emocji i adrenaliny, która trzyma do ostatniej strony. Bohaterowie zarówno pierwszoplanowi, drugoplanowi oraz trzecioplanowi bardzo dobrze wykreowani i świetnie uzupełniali całą historią, która była skomplikowana, a także wielowarstwowa. Tak naprawdę do końca nie zgadłam kto stoi za porwaniem Karoliny, autor skutecznie wyprowadził mnie w las. Tak, więc zakończenie mnie zaskoczyło, ponieważ tej osoby jakoś nie brałam pod uwagę. Autor nie zostawia otwartego zakończenia i mam jeszcze taką małą cichą nadzieję, że powstanie kolejny tom o przygodach Marga Smugi.

Książkę Wam polecam.

Dziś przychodzę Wam przedstawić recenzję książki kryminalno- sensacyjnej pod tytułem „Kruchy lód” Krzysztof Bochus, wydawnictwo Skarpa Warszawska. Książka jest drugim tomem, jednak mi w niczym nie przeszkadzało czytać bez znajomości pierwszego tomu, chociaż pewnie poznałabym bardziej życie...

Rozwiń

Zwiń