Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Jak psa..."

"Jak psa..."

Pierwsze, co nasuwa mi się na myśl, to jest poczucie, że NAPRAWDĘ bardzo współczuję autorce tej książki. Utrata męża, a później jak się okazuje, córki jest stratą dla mnie niewyobrażalną, wręcz okrutną.

Nie znam wcześniejszych publikacji Joan Didion, więc "Rok magicznego myślenia" jest moim pierwszym spotkaniem z tą autorką. Nie było to dla mnie spotkanie łatwe, ani przyjemne. Niekoniecznie w złym tego słowa znaczeniu. Jeśli chodzi o treść, jest to bardzo wartościowa pozycja. Jeśli chodzi zaś o język- tutaj w odbiorze jest mi trudniej o pozytywne odczucia. Oczywiście, widać, że jest to książka napisana przez wykształconą, niezwykle oczytaną i wrażliwą osobę. Dla mnie jednak jest to język zbyt "toporny", żeby móc w pełni cieszyć się lekturą.

Myślę, że dużą rolę w odbiorze przeze mnie tej książki odgrywa różnica pokoleniowa pomiędzy mną (rocznik '96), a autorki (lata 30. XX wieku). Trudno byłoby mi nawiązać z Joan jakąś bliższą relację - zbyt dużo nas dzieli pod każdym względem. Jednak bardzo szanuję ją jako autorkę, a przede wszystkim jako osobę.

Pierwsze, co nasuwa mi się na myśl, to jest poczucie, że NAPRAWDĘ bardzo współczuję autorce tej książki. Utrata męża, a później jak się okazuje, córki jest stratą dla mnie niewyobrażalną, wręcz okrutną.

Nie znam wcześniejszych publikacji Joan Didion, więc "Rok magicznego myślenia" jest moim pierwszym spotkaniem z tą autorką. Nie było to dla mnie spotkanie łatwe, ani...

Jest to książka opisująca problemy w sposób profesjonalny oraz przejrzysty. NATOMIAST uważam, że dla osoby, która nie miała wcześniej żadnego kontaktu z psychoterapeutą może być bardzo szkodliwa. Trudno i niezdrowo jest przepracowywać swoje lęki, smutki, "demony" samemu bez pomocy profesjonalisty. Tutaj potrzeba osoby, która podejdzie to problemów przede wszystkim obiektywnie, a nie emocjonalnie - co jest akurat nieuniknione, jeżeli sami dla siebie próbujemy być psychologiem.

Cieszę się, że powstają takie pozycje w zakresie samorozwoju czy informacji nt. samopoczucia psychicznego. Jednak do tej książki trzeba podejść z dystansem.

Jest to książka opisująca problemy w sposób profesjonalny oraz przejrzysty. NATOMIAST uważam, że dla osoby, która nie miała wcześniej żadnego kontaktu z psychoterapeutą może być bardzo szkodliwa. Trudno i niezdrowo jest przepracowywać swoje lęki, smutki, "demony" samemu bez pomocy profesjonalisty. Tutaj potrzeba osoby, która podejdzie to problemów przede wszystkim...