Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sprawa pierwsza, jest to książka napisana na podstawie scenariusza i to widać. Akcja bardzo skrócona, taka na jedno posiedzenie.
Co do samej historii, no złamała mnie. Historia smutna, ale prawdziwa pokazująca jak kiedyś wyglądały takie topowe szkoły. Oczekiwanie od dzieci dorosłych decyzji.
Właściwie książka była tak szybka że ciężko mi ją ocenić.
Na pewno nie wolno się znięchęcać przez nią do filmu.

Sprawa pierwsza, jest to książka napisana na podstawie scenariusza i to widać. Akcja bardzo skrócona, taka na jedno posiedzenie.
Co do samej historii, no złamała mnie. Historia smutna, ale prawdziwa pokazująca jak kiedyś wyglądały takie topowe szkoły. Oczekiwanie od dzieci dorosłych decyz...

Rozwiń Zwiń

Nie będę oceniać tej książki, nie jestem w stanie tego zrobić.
Jest strasznie ciężka do przeczytania, nie łatwo jest przebrnąć przez dokładne opisy molestowania. W głowie mi się nie mieści, że jeden człowiek może WSZYSTKICH zastraszyć. Rozumiem, miał rodzinę, która była z tego samego ohydnego błota co on, ale czemu reszcie rodziny też nie postawiono zarzutów? Najgorsze w tym wszystkim jest to, że to nie fikcja, takie sytuacje się zdarzają i to nie rzadko.

Nie będę oceniać tej książki, nie jestem w stanie tego zrobić.
Jest strasznie ciężka do przeczytania, nie łatwo jest przebrnąć przez dokładne opisy molestowania. W głowie mi się nie mieści, że jeden człowiek może WSZYSTKICH zastraszyć. Rozumiem, miał rodzinę, która była z tego samego ohydn...

Rozwiń Zwiń

Oszczędzę wszystkim moją recenzję na 4 strony A4 i będę się streszczać.
Przebrnięcie przez tą książkę było wyzwaniem. Rozciągnięte opisy przeplatające się z naprawdę dziwnymi dialogami, w których nie raz się gubiłam.

Scena przesłuchania, to [w moich oczach] dno, myślę że w prawdziwym świecie ten pan już dawno pożegnałby się z pracą. Mam też wątpliwości co do sceny w kostnicy. Czy główny podejrzany może zobaczyć zwłoki? Dosłownie stać nad nimi? Chętnie przeczytałabym odpowiedź na to pytanie.

Scena z porwanym i nafaszerowanym prochami Dannym, hmm myślę, że nie tylko fikcyjny bohater był wtedy pod wpływem.

Rozciągnięta do granic możliwości historia Teodory. Czy dało się to skrócić? Tak.

To co działo się potem to prawdziwy rollercoaster. Kolejne trupy, kolejne dialogi i gromada nazw ulic.
SPOILER
Fanatyczka Teodory to 1 na 3 punkty tej książki. Żenujący ale no tego się nie spodziewałam. Jak na koniec znalazła Missy i Danego, no pewnie ich śledziła, ale jak KNOWLES ich znalazł nie mam pojęcia, i nie zostało to wyjaśnione. Koniec końców wszyscy źli zginęli, policjant poszedł na wcześniejszą emeryturę, Danny jest szczęśliwy i tyle.

Gdyby ktoś to napisał od nowa, wywalił 3/4 opisów i ogarnął te dialogii to dałoby się uratować tą historię. Myślę że wyszedłby dobry kryminał, ale ta książka dostaje 3/10.

Oszczędzę wszystkim moją recenzję na 4 strony A4 i będę się streszczać.
Przebrnięcie przez tą książkę było wyzwaniem. Rozciągnięte opisy przeplatające się z naprawdę dziwnymi dialogami, w których nie raz się gubiłam.

Scena przesłuchania, to [w moich oczach] dno, myślę że w prawdziwym świe...

Rozwiń Zwiń